Πρόκειται για έγγραφο του γενικού διευθυντή της νομικής υπηρεσίας της Καγκελαρίας Horst Teltschik από τις 15 Μαΐου 1990 προς τον τότε Καγκελάριο Χέλμουτ Κολ, με θέμα τη νομιμοποίηση ενδεχόμενων απαιτήσεων επανορθώσεων των νικητών του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου κατά μίας ενωμένης Γερμανίας.
Στο έγγραφο αποκαλύπτεται πως το 1990 με την ενοποίηση της Γερμανίας και την υπογραφή της συνθήκης ειρήνης, οι απαιτήσεις των νικητών, άρα και της Ελλάδας, είναι απολύτως υπαρκτές και νόμιμες.
Και παραμένουν υπαρκτές εφόσον η Αθηνά από το 1990 και μετά ουδέποτε έχει παραιτηθεί από τις διεκδικήσεις αυτές, ασχέτως αν επισήμως δεν τις έχει θέσει στο τραπέζι.
«Το πότε θα επιτευχθεί η οριστική ρύθμιση του ζητήματος των επανορθώσεων δεν ρυθμίζεται στη Σύμβαση του Λονδίνου», παραδέχεται στη γνωμοδότησή του ο γενικός διευθυντής της καγκελαρίας, σύμφωνα με το έγγραφο.
«Απαίτηση των πρώην αντιπάλων μας για καταβολή επανορθώσεων θα μπορούσε να προκύψει μόνο βάσει υποχρεώσεων, τις οποίες θα αναλαμβάναμε στο πλαίσιο μιας συνθήκης ειρήνης ή άλλης συμφωνίας που θα ρύθμιζε το ζήτημα των αποζημιώσεων. Την ανάληψη τέτοιων υποχρεώσεων θέλουμε να αποφύγουμε με κάθε τρόπο.
Επί τη βάση των προβλέψεων που εκτέθηκαν προηγουμένως, της μεταβατικής συνθήκης δεν μπορούμε σε περίπτωση σύναψης επίσημης συνθήκης ειρήνης να αποφύγουμε το να τεθεί το ζήτημα των επανορθώσεων επί της τραπέζης στο σύνολό του όσο και υπό μορφή συγκεκριμένης συμφωνίας, ούτε το να τεθούμε υπό πίεση, ώστε να δεσμευτούμε σε πληρωμή επανορθώσεων» αναφέρεται στο έγγραφο.
Επομένως, η Ελλάδα θα έπρεπε επιτέλους να στραφεί νομικά κατά της Γερμανίας, διεκδικώντας ό,τι της οφείλεται. Και τα οφειλόμενα είναι πολλά, πάρα πολλά…
Με πληροφορίες από το newsbeast.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου