Οι επενδυτές, όσοι δηλαδή έχουν χρήματα και δημιουργούν επιχειρήσεις και θέσεις εργασίας, αναζητούν ένα σταθερό πολιτικό και οικονομικό περιβάλλον. Το περιβάλλον αυτό όμως δεν υπάρχει πια στην Τουρκία.
Η Τουρκική λίρα καταρρέει σε ιστορικό ρεκόρ έναντι του δολαρίου και του ευρώ, την ώρα που οι χρηματοοικονομικές εκροές καταγράφουν νέο ρεκόρ. Τα διεθνή κεφάλαια εγκαταλείπουν τη χώρα, κυρίως εξαιτίας των γεωπολιτικών και πολιτικοοικονομικών επιλογών του προέδρου της χώρας Ταγίπ Ερντογάν. Τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια στη χώρα εκτοξεύονται. Οι προβλέψεις για την κερδοφορία των τραπεζών να βουλιάζουν. H χρηματοδότηση του ιδιωτικού τομέα έχει συρρικνωθεί σε δραματικό βαθμό, ενώ οι πτωχεύσεις έχουν πάρει την ανιούσα.
Η σημερινή ισοτιμία της Τουρκικής λίρας με το ευρώ βρίσκεται στο υψηλότερο επίπεδο των τελευταίων μηνών και διαμορφώνεται σε 4,07031 λίρες για 1 ευρώ. Στις αρχές του 2016 η ισοτιμία ήταν 3,17903 λίρες για 1 ευρώ.
Οι Financial Times παρουσίασαν την ζοφερή κατάσταση της Τουρκικής οικονομίας σε χθεσινό τους άρθρο, στο οποίο γράφουν:
«Η Τουρκία εμφανίζει τη μεγαλύτερη νομισματική κρίση από το 2002 που ανέλαβε την διακυβέρνηση το κόμμα του Ερντογάν. Τους τελευταίους τρεις μήνες η Τουρκική λίρα έχει χάσει σχεδόν το ένα πέμπτο της αξίας της σε σχέση με το δολάριο, καθώς οι τοπικοί και οι διεθνείς επενδυτές έχασαν την εμπιστοσύνη τους στις προοπτικές της οικονομίας της χώρας.
Οι δύο προηγούμενες κρίσεις του 2011 και του 2014 προέρχονταν από εξωτερικούς (διεθνείς) παράγοντες και χτύπησαν τις αναδυόμενες αγορές. Αυτή τη φορά προέρχονται από τα εσωτερικά προβλήματα ασφάλειας και πολιτικής.
Τα προβλήματα οφείλονται σε θανάσιμα λάθη της κυβέρνησης Ερντογάν που έδειξε ανεκτικότητα στους τζιχαντιστές της Συριακής κρίσης και την απόφαση να θυσιάσει την προοπτική ειρήνης με τους Κούρδους στα νοτιοανατολικά της Τουρκίας, εξαιτίας πιθανών εκλογικών κερδών.
Το κυνηγητό των υποστηρικτών του Γκιουλέν μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα, έγινε αδιάκριτα. Τα αποτελέσματα περιλαμβάνουν ευρύ φάσμα επιχειρήσεων. Οι συλλήψεις υψηλόβαθμων στελεχών επιχειρήσεων επηρέασαν τις προμήθειες. Αξιωματούχοι φοβούνται να υπογράψουν καθημερινά έγγραφα, υπό τον φόβο της μετέπειτα κατηγορίας τους ως οπαδών του Γκιουλέν, ενώ οι ξένοι επενδυτές φοβούνται μήπως κατηγορηθούν ως Γκιουλενιστές οι συνεργάτες τους στην Τουρκία.
Όλα αυτά ήδη επηρεάζουν την Τουρκική οικονομία που ήδη υποφέρει και η λίρα καταρρέει.
Οι Τουρκικές εταιρείες μπορεί να είναι συνηθισμένες στην έλλειψη συναλλάγματος, αλλά θα δυσκολευτούν πολύ. Ρευστό που θα έπρεπε να χρησιμοποιηθεί για επενδύσεις, χρησιμοποιείται για την κάλυψη των ελλειμμάτων. Ταυτόχρονα, ο Τουρισμός μειώνεται και η ανεργία αυξάνεται. Επιπρόσθετα, η αύξηση στην τιμή του πετρελαίου, θα δημιουργήσει ελλείμματα στην Τουρκική οικονομία. Έτσι, δεν θα αργήσουν οι διεθνείς δανειστές αν επανεξετάσουν την τεράστια έκθεσή τους στις Τουρκικές τράπεζες.
Η κυβέρνηση χρησιμοποιεί μερικά από τα μέσα που διαθέτει προκειμένου να στηρίξει τη ζήτηση των καταναλωτών και να αμβλύνει τις επιπτώσεις της πτώσης της λίρας. Αλλά παραμένει απρόθυμη στο να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα, ότι η κεντρική τράπεζα δεν διαθέτει τα αναγκαία αποθεματικά για την καταπολέμηση της υποτίμησης (κατρακύλας) της λίρας, ενώ μια ταχεία και σημαντική αύξηση των επιτοκίων είναι απαραίτητη για τη σταθεροποίηση του νομίσματος.
Το 2011 και το 2014 η κεντρική τράπεζα αύξησε αμέσως τα επιτόκια για να αμβλύνει την κατάσταση. Σήμερα, η ανεξαρτησία της έχει διαβρωθεί από τις απειλές κα την καταπίεση του Προέδρου Ερντογάν και δεν μπορεί να δράσει στην κρίση.
Ο Ερντογάν, πιστεύει τους ορθόδοξους οικονομικούς του συμβούλους, ότι τα υψηλά επιτόκια αυξάνουν παρά μειώνουν τον πληθωρισμό. Μάλιστα προτιμά να κατηγορεί τις διεθνείς οικονομικές συνωμοσίες (σ.σ. σε βάρος του και την Τουρκικής οικονομίας).
Σε αυτό το πλαίσιο, η πρόταση ότι οι επενδυτές θα ανακτήσουν την εμπιστοσύνη τους (σ.σ. προς την Τουρκική οικονομία) αν ο Ερντογάν μπορέσει να εξασφαλίσει τις εκτελεστικές εξουσίες που απαιτούνται για την ολοκλήρωση της θέσης του στην εξουσία, είναι παράλογη.
Είναι αλήθεια πως ο Ερντογάν απειλεί τις βασικές λειτουργίες των Τουρκικών θεσμών, όμως οι αγορές συχνά προτιμούν την προβλέψιμη απολυταρχία από την αναποτελεσματική δημοκρατική διακυβέρνηση.
Κάποιες φορές οι ψηφοφόροι αποδέχονται τα οικονομικά προβλήματα, εάν αποδοθούν σε ξένους παράγοντες. Η δημοφιλία του Βλαντιμίρ Πούτιν οφείλεται στις οικονομικές κυρώσεις που επιβλήθηκαν στη Ρωσία από το εξωτερικό. Όμως είναι απίθανο οι Τούρκοι ψηφοφόροι να αισθανθούν το ίδιο, καθώς υποστήριξαν τον Ερντογάν επειδή υποσχέθηκε ευημερία».
Η Τουρκική λίρα καταρρέει σε ιστορικό ρεκόρ έναντι του δολαρίου και του ευρώ, την ώρα που οι χρηματοοικονομικές εκροές καταγράφουν νέο ρεκόρ. Τα διεθνή κεφάλαια εγκαταλείπουν τη χώρα, κυρίως εξαιτίας των γεωπολιτικών και πολιτικοοικονομικών επιλογών του προέδρου της χώρας Ταγίπ Ερντογάν. Τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια στη χώρα εκτοξεύονται. Οι προβλέψεις για την κερδοφορία των τραπεζών να βουλιάζουν. H χρηματοδότηση του ιδιωτικού τομέα έχει συρρικνωθεί σε δραματικό βαθμό, ενώ οι πτωχεύσεις έχουν πάρει την ανιούσα.
Η σημερινή ισοτιμία της Τουρκικής λίρας με το ευρώ βρίσκεται στο υψηλότερο επίπεδο των τελευταίων μηνών και διαμορφώνεται σε 4,07031 λίρες για 1 ευρώ. Στις αρχές του 2016 η ισοτιμία ήταν 3,17903 λίρες για 1 ευρώ.
Οι Financial Times παρουσίασαν την ζοφερή κατάσταση της Τουρκικής οικονομίας σε χθεσινό τους άρθρο, στο οποίο γράφουν:
«Η Τουρκία εμφανίζει τη μεγαλύτερη νομισματική κρίση από το 2002 που ανέλαβε την διακυβέρνηση το κόμμα του Ερντογάν. Τους τελευταίους τρεις μήνες η Τουρκική λίρα έχει χάσει σχεδόν το ένα πέμπτο της αξίας της σε σχέση με το δολάριο, καθώς οι τοπικοί και οι διεθνείς επενδυτές έχασαν την εμπιστοσύνη τους στις προοπτικές της οικονομίας της χώρας.
Οι δύο προηγούμενες κρίσεις του 2011 και του 2014 προέρχονταν από εξωτερικούς (διεθνείς) παράγοντες και χτύπησαν τις αναδυόμενες αγορές. Αυτή τη φορά προέρχονται από τα εσωτερικά προβλήματα ασφάλειας και πολιτικής.
Τα προβλήματα οφείλονται σε θανάσιμα λάθη της κυβέρνησης Ερντογάν που έδειξε ανεκτικότητα στους τζιχαντιστές της Συριακής κρίσης και την απόφαση να θυσιάσει την προοπτική ειρήνης με τους Κούρδους στα νοτιοανατολικά της Τουρκίας, εξαιτίας πιθανών εκλογικών κερδών.
Το κυνηγητό των υποστηρικτών του Γκιουλέν μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα, έγινε αδιάκριτα. Τα αποτελέσματα περιλαμβάνουν ευρύ φάσμα επιχειρήσεων. Οι συλλήψεις υψηλόβαθμων στελεχών επιχειρήσεων επηρέασαν τις προμήθειες. Αξιωματούχοι φοβούνται να υπογράψουν καθημερινά έγγραφα, υπό τον φόβο της μετέπειτα κατηγορίας τους ως οπαδών του Γκιουλέν, ενώ οι ξένοι επενδυτές φοβούνται μήπως κατηγορηθούν ως Γκιουλενιστές οι συνεργάτες τους στην Τουρκία.
Όλα αυτά ήδη επηρεάζουν την Τουρκική οικονομία που ήδη υποφέρει και η λίρα καταρρέει.
Οι Τουρκικές εταιρείες μπορεί να είναι συνηθισμένες στην έλλειψη συναλλάγματος, αλλά θα δυσκολευτούν πολύ. Ρευστό που θα έπρεπε να χρησιμοποιηθεί για επενδύσεις, χρησιμοποιείται για την κάλυψη των ελλειμμάτων. Ταυτόχρονα, ο Τουρισμός μειώνεται και η ανεργία αυξάνεται. Επιπρόσθετα, η αύξηση στην τιμή του πετρελαίου, θα δημιουργήσει ελλείμματα στην Τουρκική οικονομία. Έτσι, δεν θα αργήσουν οι διεθνείς δανειστές αν επανεξετάσουν την τεράστια έκθεσή τους στις Τουρκικές τράπεζες.
Η κυβέρνηση χρησιμοποιεί μερικά από τα μέσα που διαθέτει προκειμένου να στηρίξει τη ζήτηση των καταναλωτών και να αμβλύνει τις επιπτώσεις της πτώσης της λίρας. Αλλά παραμένει απρόθυμη στο να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα, ότι η κεντρική τράπεζα δεν διαθέτει τα αναγκαία αποθεματικά για την καταπολέμηση της υποτίμησης (κατρακύλας) της λίρας, ενώ μια ταχεία και σημαντική αύξηση των επιτοκίων είναι απαραίτητη για τη σταθεροποίηση του νομίσματος.
Το 2011 και το 2014 η κεντρική τράπεζα αύξησε αμέσως τα επιτόκια για να αμβλύνει την κατάσταση. Σήμερα, η ανεξαρτησία της έχει διαβρωθεί από τις απειλές κα την καταπίεση του Προέδρου Ερντογάν και δεν μπορεί να δράσει στην κρίση.
Ο Ερντογάν, πιστεύει τους ορθόδοξους οικονομικούς του συμβούλους, ότι τα υψηλά επιτόκια αυξάνουν παρά μειώνουν τον πληθωρισμό. Μάλιστα προτιμά να κατηγορεί τις διεθνείς οικονομικές συνωμοσίες (σ.σ. σε βάρος του και την Τουρκικής οικονομίας).
Σε αυτό το πλαίσιο, η πρόταση ότι οι επενδυτές θα ανακτήσουν την εμπιστοσύνη τους (σ.σ. προς την Τουρκική οικονομία) αν ο Ερντογάν μπορέσει να εξασφαλίσει τις εκτελεστικές εξουσίες που απαιτούνται για την ολοκλήρωση της θέσης του στην εξουσία, είναι παράλογη.
Είναι αλήθεια πως ο Ερντογάν απειλεί τις βασικές λειτουργίες των Τουρκικών θεσμών, όμως οι αγορές συχνά προτιμούν την προβλέψιμη απολυταρχία από την αναποτελεσματική δημοκρατική διακυβέρνηση.
Κάποιες φορές οι ψηφοφόροι αποδέχονται τα οικονομικά προβλήματα, εάν αποδοθούν σε ξένους παράγοντες. Η δημοφιλία του Βλαντιμίρ Πούτιν οφείλεται στις οικονομικές κυρώσεις που επιβλήθηκαν στη Ρωσία από το εξωτερικό. Όμως είναι απίθανο οι Τούρκοι ψηφοφόροι να αισθανθούν το ίδιο, καθώς υποστήριξαν τον Ερντογάν επειδή υποσχέθηκε ευημερία».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου