Ήταν 1 Ιανουαρίου του 2002 όταν το ευρώ μπήκε στη ζωή των Ελλήνων, μετά βαΐων και κλάδων, με τον τότε Πρωθυπουργό της χώρας Κώστα Σημίτη, παρουσία του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας Λουκά Παπαδήμου, να βγάζει από ΑΤΜ τα πρώτα ευρώ και να τα παρουσιάζει περιχαρής στο πλήθος.
Οι Έλληνες ποτέ δεν ρωτήθηκαν εάν ήθελαν να ενταχθεί η Ελλάδα στην ΕΟΚ (σημερινή ΕΕ) ή στη ζώνη του Ευρώ, όπως έγινε σε πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Τα κόμματα που κυβερνούσαν θεωρούσαν πως είχαν το δικαίωμα να αποφασίσουν, επειδή ο λαός τα είχε ψηφίσει να κυβερνήσουν. Το πήραν επάνω τους, όπως λέει ο λαός.
Η περίπτωση της ένταξης της χώρας στην τότε ΕΟΚ πιθανότατα ήταν η σωστή επιλογή, που έπρεπε να γίνει, ώστε η χώρα να οδηγηθεί στη σταθερότητα. Η περίπτωση όμως της ένταξης της χώρας στο ευρώ, δεν ήταν το ίδιο.
Από τη στιγμή που ξέσπασε η οικονομική κρίση στη Ελλάδα (η κρίση χρέους) πολλά ειπώθηκαν για το ευρώ και τη δραχμή. Εμείς, αυτή τη στιγμή, δεν θα θέλαμε να προβούμε σε κάποια παράθεση προσωπικών απόψεων. Θα παραθέσουμε μόνο τα στοιχεία που είναι επίσημα.
Ας δούμε τι αναφέρεται σε δημοσίευμα του Αθηναϊκού και Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων:
Το κατά κεφαλήν εισόδημα των Ελλήνων το 2017 έχει υποχωρήσει στα 17.386 ευρώ από τα 18.205 ευρώ που ήταν σύμφωνα με τα στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας το 2001, τη χρονιά δηλαδή που η χώρα μας εντάχθηκε στη ζώνη του ευρώ.
Τα κράτη μέλη της ευρωζώνης μπορεί να απεμπόλησαν το δικαίωμα άσκησης της νομισματικής πολιτικής, το οποίο εκχωρήθηκε στην ΕΚΤ, απέκτησαν όμως το δικαίωμα να μετέχουν στη διαμόρφωσή της μέσα από τη συμμετοχή τους στο διοικητικό συμβούλιο της νέας Κεντρικής Τράπεζας.
Το ΑΕΠ της ευρωζώνης από την μείωση του 0,4% που εμφάνισε το 1995 κατόρθωσε να αυξηθεί με ρυθμό 4% το 2000. Στο δεύτερο όμως μισό της δεκαετίας βίωσε τη χειρότερη χρηματοοικονομική και οικονομική κρίση από το 1930, με το ΑΕΠ να συρρικνώνεται μονό στη διάρκεια μίας χρόνιας, το 2009, κατά 4,34%.
Ο πρόεδρος της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι σε πρόσφατη ομιλία του παραδέχθηκε ότι ενώ ορισμένες χώρες, όπως αυτές της Βαλτικής, η Μάλτα και η Σλοβακία, κατόρθωσαν να περιορίσουν το χάσμα που τους χώριζε με την ΕΕ (η διαφορά μεταξύ του κατά κεφαλήν εισοδήματος των χωρών αυτών και του μέσου όρου της ΕΕ έχει μειωθεί κατά το 1/3 από το 1999 μέχρι σήμερα), άλλες χώρες όπως η Ελλάδα και η Πορτογαλία μετά την ένταξή τους απέτυχαν να γεφυρώσουν αποτελεσματικά την απόσταση που τις χώριζε εξ αρχής από τα πιο ανεπτυγμένα κράτη μέλη.
Το γεγονός αυτό άλλωστε αντανακλάται στη δυσαρέσκεια των πολιτών, όπως αυτή αποτυπώνεται στο Ευρωβαρέμετρο, οι οποίοι θεωρούν ότι η ζωή τους έχει επιδεινωθεί μετά την ένταξη της χώρας στο ευρώ.
Σύμφωνα λοιπόν με τα ευρήματα της έρευνας αυτής που διεξάγει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το ποσοστό των Ελλήνων που εμφανιζόταν επαρκώς ικανοποιημένο (fairly satisfied) από 52,65% το 1999 υποχώρησε στο 42% το 2018. (σ.σ. άρα το 58% είναι δυσαρεστημένο!)
Αντιθέτως το ποσοστό που δήλωναν ότι δεν είναι καθόλου ικανοποιημένοι έφθασε φέτος στο 17,18% από 6,79% αντιστοίχως.
Η Ελλάδα, η οποία επλήγη περισσότερο από όλες τις υπόλοιπες της ΕΕ από την κρίση είναι μία από τις λίγες χώρες της ΕΕ όπου καταγράφονται υψηλότερα ποσοστά δυσαρέσκειας μετά την έναρξη στο ευρώ.
Οι Έλληνες 20 χρόνια μετά την έλευση του ευρώ δεν είναι μόνο πιο φτωχοί, συγκρίνοντας το κατά κεφαλήν εισόδημα, αλλά και από τους πλέον υπερχρεωμένους πολίτες στη ζώνη του ευρώ.
Την αποκλίνουσα εικόνα της ελληνικής οικονομίας, συμπληρώνει το υψηλό ποσοστό ανεργίας.
Το χρέος των νοικοκυριών υπερτριπλασιάστηκε καθώς από το 37,5% του διαθέσιμου εισοδήματος το 2001 (σύμφωνα με τα στοιχειά του ΟΟΣΑ) ξεπέρασε το 114% το 2017.
Αν στις οφειλές των νοικοκυριών προστεθούν και αυτές των επιχειρήσεων τότε το χρέος των ιδιωτών αγγίζει πλέον το 137% της οικονομικής δραστηριότητας.
Σε άλλο δημοσίευμα του Αθηναϊκού και Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων αναφέρεται:
Η δημοφιλία του ενιαίου ευρωπαϊκού νομίσματος είναι στο υψηλότερό της επίπεδο. Κατά μέσον όρο, το 74% των πολιτών της ευρωζώνης θεωρούν ότι το ευρώ ήταν θετικό για την Ευρωπαϊκή Ένωση και το 64% θεωρούν το ίδιο για την χώρα τους, σύμφωνα με το βαρόμετρο που έδωσε στην δημοσιότητα τον Νοέμβριο η ΕΚΤ.
Εν μέσω της ελληνικής κρίσης χρέους, το ευρώ προκάλεσε εκατέρωθεν επιθέσεις των χωρών του ευρωπαϊκού νότου προς τις χώρες του βορρά για τον ορθολογικό φιλελευθερισμό τους και των βόρειων χωρών κατά του νότου για χαλαρότητα, λέει ο Eric Dor, διευθυντής οικονομικών μελετών του IESEG.
Σε πολιτικό επίπεδο αντίθετα, πολύ λίγα έγιναν για την διόρθωση των αδυναμιών του ευρώ. Οι 19 χώρες εξακολουθούν να μην έχουν στην διάθεση τους εργαλεία για μία σύγκλιση των οικονομιών ή για την πραγματοποίηση επενδύσεων ως απάντηση στα οικονομικά προβλήματα.
Η γερμανική αλαζονεία έχει μετατραπεί σε πρόβλημα της ευρωζώνης … καθώς η Γερμανία αρνήθηκε κάθε έννοια αμοιβαιοποίησης των χρεών.
Αφού τίποτε δεν μπορεί να γίνει χωρίς το Βερολίνο, «η γερμανική αλαζονεία έχει μετατραπεί σε πρόβλημα της ευρωζώνης», σύμφωνα με τον Jean Quatremer, ανταποκριτή της Liberation στις Βρυξέλλες στο τελευταίο του βιβλίο «Il faut achever le euro».
«Όλες οι λύσεις που έχει μηχανευθεί η Κομισιόν, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, η Γαλλία και οι περισσότεροι οικονομολόγοι για την σταθεροποίηση της ευρωζώνης και τον εκδημοκρατισμό της προσκρούουν σε ένα ισχυρό "nein"», σχολιάζει.
Ο οικονομολόγος Nikolas Veron είναι κάπως πιο αισιόδοξος: με την εξυγίανση του τραπεζικού συστήματος, των δημόσιων χρεών και τις ενέργειες της ΕΚΤ, το ευρώ μετατράπηκε «από γίγαντα με πήλινα πόδια, σε γίγαντα με πλίνθινα πόδια».
Από την πλευρά μας θα θέλαμε να σχολιάσουμε πως το ευρώ συνεχίζει να μην πατάει σταθερά, καθώς τα πόδια του είτε είναι πήλινα, είτε είναι πλίνθινα, είναι σίγουρα εύθραυστα!
Στην περίπτωση της Ελλάδας, εκ του αποτελέσματος και μόνο, το ευρώ ήταν λάθος επιλογή.
Το ευρώ είναι ένα σκληρό νόμισμα που δεν ταιριάζει στην οικονομία της χώρας, καθώς δεν βασίζεται σε ισχυρά brand names που ο πλανήτης θα καταναλώνει ανεξαρτήτως των τιμών τους.
Η Ελλάδα ήταν αγροτική χώρα, αυτάρκης, που εξαιτίας της ΕΕ και του ευρώ, καταστράφηκε η αυτάρκεια. Επίσης, την περίοδο 200-2004, αποφασίστηκε από την κυβέρνηση των «εκσυγχρονιστών» η αποβιομηχάνιση της χώρας (οι βιομηχανίες έκλεισαν και μετανάστευσαν σε άλλες βαλκανικές χώρες αφήνοντας άνεργους χιλιάδες Έλληνες) και η στροφή στις υπηρεσίες! Το πόσες «υπηρεσίες» μπορεί να αντέξει η χώρα, το έδειξε η ιστορία. Μέσα σε 8 χρόνια ύπαρξης του ευρώ, η Ελλάδα οδηγήθηκε στην οικονομική καταστροφή.
Ας ελπίσουμε πως το 2019 θα προκύψει μια πραγματικά πατριωτική και εθνικά υπεύθυνη κυβέρνηση, που δεν θα εξυπηρετεί με τις (αριστερές ή φιλελεύθερες ή σοσιαλιστικές κλπ) ιδεοληψίες της, ούτε την παγκοσμιοποίηση, ούτε τα συμφέροντα της ΕΕ, ούτε τα συμφέροντα των ΗΠΑ, ούτε τα συμφέροντα της Ρωσίας, ούτε τα συμφέροντα της Κίνας, ούτε οποιουδήποτε άλλου, πλην των συμφερόντων του Ελληνικού λαού και της Ελλάδος!
Ο ΑΓΕΕΘΑ το είπε ξεκάθαρα: «Εάν χρειαστεί να πολεμήσουμε, δεν θα συμπολεμήσει κανένας δίπλα μας».
Αναπαραγωγή του άρθρου μπορεί να γίνει μόνο με ξεκάθαρη αναφορά στην πηγή CosmoStatus και χρήση live link.
Οι Έλληνες ποτέ δεν ρωτήθηκαν εάν ήθελαν να ενταχθεί η Ελλάδα στην ΕΟΚ (σημερινή ΕΕ) ή στη ζώνη του Ευρώ, όπως έγινε σε πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Τα κόμματα που κυβερνούσαν θεωρούσαν πως είχαν το δικαίωμα να αποφασίσουν, επειδή ο λαός τα είχε ψηφίσει να κυβερνήσουν. Το πήραν επάνω τους, όπως λέει ο λαός.
Η περίπτωση της ένταξης της χώρας στην τότε ΕΟΚ πιθανότατα ήταν η σωστή επιλογή, που έπρεπε να γίνει, ώστε η χώρα να οδηγηθεί στη σταθερότητα. Η περίπτωση όμως της ένταξης της χώρας στο ευρώ, δεν ήταν το ίδιο.
Από τη στιγμή που ξέσπασε η οικονομική κρίση στη Ελλάδα (η κρίση χρέους) πολλά ειπώθηκαν για το ευρώ και τη δραχμή. Εμείς, αυτή τη στιγμή, δεν θα θέλαμε να προβούμε σε κάποια παράθεση προσωπικών απόψεων. Θα παραθέσουμε μόνο τα στοιχεία που είναι επίσημα.
Ας δούμε τι αναφέρεται σε δημοσίευμα του Αθηναϊκού και Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων:
Το κατά κεφαλήν εισόδημα των Ελλήνων το 2017 έχει υποχωρήσει στα 17.386 ευρώ από τα 18.205 ευρώ που ήταν σύμφωνα με τα στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας το 2001, τη χρονιά δηλαδή που η χώρα μας εντάχθηκε στη ζώνη του ευρώ.
Τα κράτη μέλη της ευρωζώνης μπορεί να απεμπόλησαν το δικαίωμα άσκησης της νομισματικής πολιτικής, το οποίο εκχωρήθηκε στην ΕΚΤ, απέκτησαν όμως το δικαίωμα να μετέχουν στη διαμόρφωσή της μέσα από τη συμμετοχή τους στο διοικητικό συμβούλιο της νέας Κεντρικής Τράπεζας.
Το ΑΕΠ της ευρωζώνης από την μείωση του 0,4% που εμφάνισε το 1995 κατόρθωσε να αυξηθεί με ρυθμό 4% το 2000. Στο δεύτερο όμως μισό της δεκαετίας βίωσε τη χειρότερη χρηματοοικονομική και οικονομική κρίση από το 1930, με το ΑΕΠ να συρρικνώνεται μονό στη διάρκεια μίας χρόνιας, το 2009, κατά 4,34%.
Ο πρόεδρος της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι σε πρόσφατη ομιλία του παραδέχθηκε ότι ενώ ορισμένες χώρες, όπως αυτές της Βαλτικής, η Μάλτα και η Σλοβακία, κατόρθωσαν να περιορίσουν το χάσμα που τους χώριζε με την ΕΕ (η διαφορά μεταξύ του κατά κεφαλήν εισοδήματος των χωρών αυτών και του μέσου όρου της ΕΕ έχει μειωθεί κατά το 1/3 από το 1999 μέχρι σήμερα), άλλες χώρες όπως η Ελλάδα και η Πορτογαλία μετά την ένταξή τους απέτυχαν να γεφυρώσουν αποτελεσματικά την απόσταση που τις χώριζε εξ αρχής από τα πιο ανεπτυγμένα κράτη μέλη.
Το γεγονός αυτό άλλωστε αντανακλάται στη δυσαρέσκεια των πολιτών, όπως αυτή αποτυπώνεται στο Ευρωβαρέμετρο, οι οποίοι θεωρούν ότι η ζωή τους έχει επιδεινωθεί μετά την ένταξη της χώρας στο ευρώ.
Σύμφωνα λοιπόν με τα ευρήματα της έρευνας αυτής που διεξάγει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το ποσοστό των Ελλήνων που εμφανιζόταν επαρκώς ικανοποιημένο (fairly satisfied) από 52,65% το 1999 υποχώρησε στο 42% το 2018. (σ.σ. άρα το 58% είναι δυσαρεστημένο!)
Αντιθέτως το ποσοστό που δήλωναν ότι δεν είναι καθόλου ικανοποιημένοι έφθασε φέτος στο 17,18% από 6,79% αντιστοίχως.
Η Ελλάδα, η οποία επλήγη περισσότερο από όλες τις υπόλοιπες της ΕΕ από την κρίση είναι μία από τις λίγες χώρες της ΕΕ όπου καταγράφονται υψηλότερα ποσοστά δυσαρέσκειας μετά την έναρξη στο ευρώ.
Οι Έλληνες 20 χρόνια μετά την έλευση του ευρώ δεν είναι μόνο πιο φτωχοί, συγκρίνοντας το κατά κεφαλήν εισόδημα, αλλά και από τους πλέον υπερχρεωμένους πολίτες στη ζώνη του ευρώ.
Την αποκλίνουσα εικόνα της ελληνικής οικονομίας, συμπληρώνει το υψηλό ποσοστό ανεργίας.
Το χρέος των νοικοκυριών υπερτριπλασιάστηκε καθώς από το 37,5% του διαθέσιμου εισοδήματος το 2001 (σύμφωνα με τα στοιχειά του ΟΟΣΑ) ξεπέρασε το 114% το 2017.
Αν στις οφειλές των νοικοκυριών προστεθούν και αυτές των επιχειρήσεων τότε το χρέος των ιδιωτών αγγίζει πλέον το 137% της οικονομικής δραστηριότητας.
Σε άλλο δημοσίευμα του Αθηναϊκού και Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων αναφέρεται:
Η δημοφιλία του ενιαίου ευρωπαϊκού νομίσματος είναι στο υψηλότερό της επίπεδο. Κατά μέσον όρο, το 74% των πολιτών της ευρωζώνης θεωρούν ότι το ευρώ ήταν θετικό για την Ευρωπαϊκή Ένωση και το 64% θεωρούν το ίδιο για την χώρα τους, σύμφωνα με το βαρόμετρο που έδωσε στην δημοσιότητα τον Νοέμβριο η ΕΚΤ.
Εν μέσω της ελληνικής κρίσης χρέους, το ευρώ προκάλεσε εκατέρωθεν επιθέσεις των χωρών του ευρωπαϊκού νότου προς τις χώρες του βορρά για τον ορθολογικό φιλελευθερισμό τους και των βόρειων χωρών κατά του νότου για χαλαρότητα, λέει ο Eric Dor, διευθυντής οικονομικών μελετών του IESEG.
Σε πολιτικό επίπεδο αντίθετα, πολύ λίγα έγιναν για την διόρθωση των αδυναμιών του ευρώ. Οι 19 χώρες εξακολουθούν να μην έχουν στην διάθεση τους εργαλεία για μία σύγκλιση των οικονομιών ή για την πραγματοποίηση επενδύσεων ως απάντηση στα οικονομικά προβλήματα.
Η γερμανική αλαζονεία έχει μετατραπεί σε πρόβλημα της ευρωζώνης … καθώς η Γερμανία αρνήθηκε κάθε έννοια αμοιβαιοποίησης των χρεών.
Αφού τίποτε δεν μπορεί να γίνει χωρίς το Βερολίνο, «η γερμανική αλαζονεία έχει μετατραπεί σε πρόβλημα της ευρωζώνης», σύμφωνα με τον Jean Quatremer, ανταποκριτή της Liberation στις Βρυξέλλες στο τελευταίο του βιβλίο «Il faut achever le euro».
«Όλες οι λύσεις που έχει μηχανευθεί η Κομισιόν, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, η Γαλλία και οι περισσότεροι οικονομολόγοι για την σταθεροποίηση της ευρωζώνης και τον εκδημοκρατισμό της προσκρούουν σε ένα ισχυρό "nein"», σχολιάζει.
Ο οικονομολόγος Nikolas Veron είναι κάπως πιο αισιόδοξος: με την εξυγίανση του τραπεζικού συστήματος, των δημόσιων χρεών και τις ενέργειες της ΕΚΤ, το ευρώ μετατράπηκε «από γίγαντα με πήλινα πόδια, σε γίγαντα με πλίνθινα πόδια».
Από την πλευρά μας θα θέλαμε να σχολιάσουμε πως το ευρώ συνεχίζει να μην πατάει σταθερά, καθώς τα πόδια του είτε είναι πήλινα, είτε είναι πλίνθινα, είναι σίγουρα εύθραυστα!
Στην περίπτωση της Ελλάδας, εκ του αποτελέσματος και μόνο, το ευρώ ήταν λάθος επιλογή.
Το ευρώ είναι ένα σκληρό νόμισμα που δεν ταιριάζει στην οικονομία της χώρας, καθώς δεν βασίζεται σε ισχυρά brand names που ο πλανήτης θα καταναλώνει ανεξαρτήτως των τιμών τους.
Η Ελλάδα ήταν αγροτική χώρα, αυτάρκης, που εξαιτίας της ΕΕ και του ευρώ, καταστράφηκε η αυτάρκεια. Επίσης, την περίοδο 200-2004, αποφασίστηκε από την κυβέρνηση των «εκσυγχρονιστών» η αποβιομηχάνιση της χώρας (οι βιομηχανίες έκλεισαν και μετανάστευσαν σε άλλες βαλκανικές χώρες αφήνοντας άνεργους χιλιάδες Έλληνες) και η στροφή στις υπηρεσίες! Το πόσες «υπηρεσίες» μπορεί να αντέξει η χώρα, το έδειξε η ιστορία. Μέσα σε 8 χρόνια ύπαρξης του ευρώ, η Ελλάδα οδηγήθηκε στην οικονομική καταστροφή.
Ας ελπίσουμε πως το 2019 θα προκύψει μια πραγματικά πατριωτική και εθνικά υπεύθυνη κυβέρνηση, που δεν θα εξυπηρετεί με τις (αριστερές ή φιλελεύθερες ή σοσιαλιστικές κλπ) ιδεοληψίες της, ούτε την παγκοσμιοποίηση, ούτε τα συμφέροντα της ΕΕ, ούτε τα συμφέροντα των ΗΠΑ, ούτε τα συμφέροντα της Ρωσίας, ούτε τα συμφέροντα της Κίνας, ούτε οποιουδήποτε άλλου, πλην των συμφερόντων του Ελληνικού λαού και της Ελλάδος!
Ο ΑΓΕΕΘΑ το είπε ξεκάθαρα: «Εάν χρειαστεί να πολεμήσουμε, δεν θα συμπολεμήσει κανένας δίπλα μας».
Καλή χρονιά να έχουμε Έλληνες!!!
Αναπαραγωγή του άρθρου μπορεί να γίνει μόνο με ξεκάθαρη αναφορά στην πηγή CosmoStatus και χρήση live link.
Μα, αφού όλοι γνωρίζουν ότι η ΕΕ με το Ευρώ της δημιουργήθηκε για αυτές τις χώρες που παράγουν. Για να μπορούν να διακινούν τα εμπορεύματά τους στις υπόλοιπες χώρες της ΕΕ χωρίς αυτά να επιβαρύνονται με δασμούς. Εμείς που πλέον δεν παράγουμε, που σχεδόν μόνο εισάγουμε, τι θέλουμε σε αυτή την πρώην ΟΝΕ; Η οποία στην ουσία είναι μόνο ...ΝΕ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπίσης, προϊόντα χωρών της ΕΕ που παράγονται εκτός ΕΕ, θα πρέπει να εισάγονται στην ΕΕ με δασμούς. Όπως τα φάρμακα της γερμανικής Bayer, παράγονται στο Μπαγκλαντές αλλά εισέρχονται στην ΕΕ χωρίς να επιβάλλονται δασμοί.
ΔιαγραφήΚαι κάτι ακόμα, θα πρέπει η ΕΕ να κάνει και οικονομική ένωση, όχι μόνο νομισματική.
ΔιαγραφήΤη χρηματοδότηση (ανακεφαλαιοποιήσεις και κρατικές εγγυήσεις) των ελληνικών τραπεζών που διαχειρίζονται Ευρώ, θα πρέπει να την κάνει η ΕΚΤ και όχι η Ελλάδα μόνη της. Όλες οι χώρες της ΕΕ ανάλογα με την οικονομική δυνατότητα της κάθε χώρας, θα πρέπει δηλαδή να χρηματοδοτούν την κάθε τράπεζα της ευρωζώνης.
Όταν παλαιότερα επί Δραχμής, ήθελε χρηματοδότηση η ...τράπεζα Κρήτης έκανε τη χρηματοδότηση η Ελλάδα και όχι η ...Κρήτη μόνη της.
Τέλος, θα πρέπει τα προϊόντα που παρήχθησαν σε κάποια χώρα της ΕΕ αλλά πωλούνται σε άλλη χώρα της ΕΕ, να φορολογούνται εκεί που πωλούνται. Η κατασκευάστρια εταιρία θα πρέπει δηλαδή να πληρώνει το φόρο που ρης αναλογεί όχι στη χώρα που βρίσκεται αλλά στη χώρα (της ΕΕ) που πουλάει.
ΔιαγραφήΌλα αυτά είναι πολύ εύκολα, αλλά ποιος θα τα πει, ποιος θα τα επιβάλλει...