Ένα καταπληκτικό άρθρο του Ιταλού δημοσιογράφου και συγγραφέα Giulio Meotti για την Τουρκία του Ερντογάν δημοσίευσε το Gatestone Institute.
Μετάφραση: CosmoStatus
«Η Ευρώπη είναι πολιτιστική ήπειρος, όχι γεωγραφική… Ο πολιτισμός της είναι αυτός που της δίνει την κοινή αυτότητα. Οι ρίζες που την δημιούργησαν, που επέτρεψαν τη δημιουργία της ηπείρου, είναι ο Χριστιανισμός. […] Υπό αυτή την έννοια, καθ’ όλη τη διάρκεια της Ιστορίας, η Τουρκία αντιπροσώπευε μια άλλη ήπειρο, σε μόνιμη αντίθεση με την Ευρώπη. Υπήρξαν οι πόλεμοι κατά της Βυζαντινής αυτοκρατορίας, η πτώση της Κωνσταντινούπολης, οι Βαλκανικοί πόλεμοι και η απειλή κατά της Βιέννης και της Αυστρίας. Για τους λόγους αυτούς πιστεύω πως θα ήταν λάθος να εξισωθούν οι δύο ήπειροι»
Αυτά είπε ο Πάπας Βενέδικτος ο 16ος στην Le Figaro Magazine το 2007.
Στην Γερμανία, η Τουρκία ελέγχει 900 τζαμιά από τα 2.400. Αυτά τα Ισλαμικά κέντρα δεν εξυπηρετούν μόνο τους Τούρκους μετανάστες, αλλά αποτρέπουν την ενσωμάτωσή τους στην Γερμανική κοινωνία. Μιλώντας με Τούρκους στη Γερμανία, ο Ερντογάν τους προέτρεψε να μην ενσωματωθούν και κάλεσε την ενσωμάτωση των μεταναστών στην Ευρώπη «έγκλημα κατά της ανθρωπότητας».
Ο Ερντογάν έχει επεκτείνει την Τουρκία πέρα από τα σύνορά της, αρχικά με την Κύπρο, τα Ελληνικά νησιά, το νησί Suakin στο Σουδάν και τη Συρία.
Τα τζαμιά, οι μετανάστες και ο στρατός είναι τα νέα όπλα του Ερντογάν στις απειλές του κατά τη Δύσης.
Ο Πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν «κέρδισε τον τίτλο του Χαλίφη» σύμφωνα με τον Τούρκο δημοσιογράφο Abdurrahman Dilipak.
Ο Ερντογάν είναι επικεφαλής του δεύτερου μεγαλύτερου στρατού στο ΝΑΤΟ. Έχει κατασκόπους σε όλη την Ευρώπη μέσω του δικτύου που αποτελούν τα τζαμιά, ενώσεων και πολιτιστικών κέντρων. Έφερε την χώρα του στην κορυφή των μετρήσεων για τους φυλακισμένους δημοσιογράφους και έκλεισε το στόμα Γερμανών κωμικών με την απειλή νομικής δράσης. Με την κατακράτηση μεταναστών σε κέντρα στην Τουρκία, ελέγχει την μετανάστευση προς την Ευρώπη.
Όσο χειρότερα συμπεριφέρεται ο Ερντογάν, τόσο αυξάνεται το ειδικό του βάρος στην Ευρώπη. Σε σύνοδο του 2015, ο Ερντογάν «κορόιδευε ανοιχτά» τον Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν Κλωντ Γιούνκερ και άλλους «ανώτερους Ευρωπαίους ηγέτες», καθώς ο Γιούνκερ ρώτησε τον Ερντογάν να λάβει υπ’ όψη πως συμπεριφερόταν «σαν πρίγκιπας» στη σύνοδο των Βρυξελών.
Σύμφωνα με τον George Friedman:
«Σήμερα η Τουρκία είναι η 17η μεγαλύτερη οικονομία του πλανήτη. Είναι μεγαλύτερη από της Σαουδικής Αραβίας, διαθέτει πιθανόν τις καλύτερες στρατιωτικές δυνατότητες στην Ευρώπη με εξαίρεση την Μεγάλη Βρετανία και ο Τουρκικός στρατός θα μπορούσε να νικήσει την Γερμανία μέσα σε ένα απόγευμα και τη Γαλλία σε μία ώρα, εάν εμφανιζόταν».
Σύμφωνα με το Διεθνές Ινστιτούτο Έρευνας για την Ειρήνη της Στοκχόλμης, ο στρατιωτικός προϋπολογισμός της Τουρκίας αυξήθηκε στα 19 δισεκατομμύρια δολάρια, αυξημένος κατά 24% σε σχέση με το 2017. Ο Ερντογάν έθεσε τον Τουρκικό στρατό υπό την πολιτική του εξουσία, ενώ κάποτε αποτελούσε το προπύργιο του Τουρκικού εθνικισμού και λαϊκισμού. Ενώ η Ευρώπη είναι ειρηνόφιλη και αρνείται να επενδύσει στην ασφάλειά της, ή όπως η Γερμανία, υποστηρίζει τον προϋπολογισμό του ΝΑΤΟ, η Τουρκία είναι φιλοπόλεμη.
Από το 2002 που το κόμμα του, Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP), έγινε η κυρίαρχη πολιτική δύναμη στην Τουρκία, η ανύψωση του δημόσιου ρόλου του Ισλάμ, έχει γίνει κάτι περισσότερο από σύνθημα. Στις δημόσιες συγκεντρώσεις, ο Τούρκος Πρόεδρος κάνει τη «ραμπιά» μια χειρονομία με τα τέσσερα δάχτυλα σε έκταση και το αντίχειρα κρυμμένο, για να διαμαρτυρηθεί για την ανατροπή του ισλαμιστή ηγέτη της Αιγύπτου Μοχάμεντ Μόρσι από τον στρατό. Αποδεδειγμένα, ο Ερντογάν βλέπει τον εαυτό του ως τον παγκόσμιο Ισλαμιστή ηγέτη, αλλά πρέπει να κερδίζει εκλογές. Μέσω των τεσσάρων εκατομμυρίων Τούρκων στην Γερμανία και μεγάλες κοινότητες την Ολλανδία, τη Γαλλία, την Αυστρία και αλλού, ο Ερντογάν πράγματι διαθέτει τεράστια επιρροή στην Ευρώπη.
Ως ηγέτης της Ουμά (Ισλαμική κοινότητα) ο Ερντογάν τα έβαλε με τον ηγέτη της Χριστιανοσύνης. Το 2006, ο Πάπας Βενέδικτος ο 16ος μίλησε στο Πανεπιστήμιο του Regensburg στη Γερμανία, όπου διέγνωσε το Ισλάμ ως εσφαλμένο. Κατά την ομιλία του, ο Πάπας χρησιμοποίησε τα λόγια ενός Χριστιανού Αυτοκράτορα του 14ου αιώνα:
«Δείξτε μου κάτι καινούριο που έφερε στον κόσμο ο Μωάμεθ και θα βρεις μόνο το κακό και το απάνθρωπο, όπως η διαταγή του να διαδοθεί με το σπαθί η πίστη που κήρυξε».
Ο μουσουλμανικός κόσμος εξερράγη από οργή. Σε απολογητική περιοδεία στην Τουρκία του Ερντογάν, ο Πάπας Βενέδικτος ο 16ος άλλαξε την στάση του μέσα σε δύο μόλις χρόνια και υποστήριξε την ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ένα χρόνο πριν γίνει Πάπας, ο καρδινάλιος Ratzinger είχε πει πως η Τουρκία δεν θα πρέπει ποτέ να ενταχθεί στην ΕΕ. «Η Ευρώπη είναι μια πολιτιστική ήπειρος, όχι γεωγραφική» είχε πει ο Ratzinger στην Le Figaro.
«Ο πολιτισμός της είναι αυτός που της δίνει την κοινή αυτότητα. Οι ρίζες που την δημιούργησαν, που επέτρεψαν τη δημιουργία της ηπείρου, είναι ο Χριστιανισμός. […] Υπό αυτή την έννοια, καθ’ όλη τη διάρκεια της Ιστορίας, η Τουρκία αντιπροσώπευε μια άλλη ήπειρο, σε μόνιμη αντίθεση με την Ευρώπη. Υπήρξαν οι πόλεμοι κατά της Βυζαντινής αυτοκρατορίας, η πτώση της Κωνσταντινούπολης, οι Βαλκανικοί πόλεμοι και η απειλή κατά της Βιέννης και της Αυστρίας. Για τους λόγους αυτούς πιστεύω πως θα ήταν λάθος να εξισωθούν οι δύο ήπειροι».
Ο Ratzinger είπε και κάτι ακόμη σε άλλη στιγμή. Είπε ότι «Είναι λάθος να μπει η Τουρκία στην Ευρώπη»:
«Η Ευρωπαϊκή ήπειρος έχει την Χριστιανική της ψυχή και η Τουρκία, που δεν είναι η Οθωμανική Αυτοκρατορία, αλλά αποτελεί τον πυρήνα της, έχει άλλη ψυχή, η οποία φυσικά θα πρέπει να είναι σεβαστή».
Ο Βενέδικτος και ο Ερντογάν κατανοούν πως η Τουρκία είναι η Νέμεσις της Χριστιανικής Ευρώπης, από τις 7 Οκτωβρίου 1571, όταν η Ευρώπη υπέστη μια καταστροφική ήττα από τους Οθωμανούς στη μάχη του Λεπάντο (Ναύπακτος) μέχρι τις 12 Σεπτεμβρίου του 1683 που η Ευρώπη νίκησε τους Οθωμανούς στα περίχωρα της Βιέννης, την πόλη που ιστορικά οι Οθωμανοί προσπάθησαν να κατακτήσουν ώστε να κατακτήσουν όλη την Ευρώπη.
Πέρασαν 500 χρόνια από την πτώση του μεγάλου Ανατολικού κέντρου της Χριστιανοσύνης, της Κωνσταντινούπολης (το 1453), που η πτώση της σήμανε το τέλος της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, όταν η Χριστιανική Ευρώπη άρχισε να απωθεί τους Οθωμανούς Τούρκους από την ήπειρο. Σήμερα φαίνεται πως ο Ερντογάν, με διαφορετικό τρόπο, προσπαθεί να ακολουθήσει μια ιστορική εκδίκηση στην Ευρώπη. Ο Ερντογάν φαινομενικά χρησιμοποιεί αυτή την ιδεολογία της κατάκτησης, για να εδραιώσει την ισχύ του στο εσωτερικό και στο εξωτερικό.
Το πιο ισχυρό εργαλείο στα χέρια του Ερντογάν σε σχέση με τις σχέσεις του με την Ευρώπη, είναι οι μετανάστες. «Διαμαρτύρεστε όταν 50.000 μετανάστες ήταν στα σύνορα στο Kapikule» είπε ο Ερντογάν το 2016, αναφερόμενος στα σύνορα με τη Βουλγαρία. «Αρχίσατε να αναρωτιέστε τι θα κάνετε εάν η Τουρκία ανοίξει τις πύλες. Κοιτάξτε με. Εάν πάτε παραπέρα, οι πύλες θα ανοίξουν. Θα πρέπει α το γνωρίζετε».
Τον προηγούμενο μήνα, κατά τη στρατιωτική επιχείρηση εναντίον των Κούρδων, ο Ερντογάν επανέλαβε την ίδια απειλή:
«Έι, Ευρωπαϊκή Ένωση, ξύπνα. Το λέω για μια ακόμη φορά: εάν προσπαθήσεις να ονομάσεις την επιχείρησή μας εισβολή, η απάντησή μας θα είναι απλή: θα ανοίξουμε τις πύλες και θα σας στείλουμε 3,6 εκατομμύρια μετανάστες».
Η Ευρώπη, ανίκανη να ελέγξει τα σύνορά της, παγιδεύτηκε.
Από τότε που ανέλαβε την εξουσία ο Ερντογάν προχώρησε σε οικοδομικό οργασμό και σύμφωνα με πληροφορίες, έχτισε 17.000 τζαμιά (το ένα πέμπτο του συνόλου στην Τουρκία). Το μεγαλύτερο χτίστηκε στην Ασιατική πλευρά της Κωνσταντινούπολης. Από το Μάλι ως τη Μόσχα, από το Κέμπριτζ και τα Άμστερνταμ, ο Ερντογάν αδιάκοπα χρησιμοποιεί τη θρησκευτική διπλωματία. Το μεγαλύτερο τζαμί στα Βαλκάνια είναι Τουρκικό και βρίσκεται στα Τίρανα της Αλβανίας. Το μεγαλύτερο τζαμί της Δυτικής Αφρικής χτίστηκε από τον Ερντογάν στην Άκκρα της Γκάνας. Το μεγαλύτερο τζαμί της Κεντρικής Ασίας χτίστηκε στο Μπισκέκ του Κιργιστάν. Το μεγαλύτερο τζαμί στην Ευρώπη θα είναι Τουρκικό, στο Στρασβούργο. Επίσης, σχεδιάζεται να ανοίξουν Τουρκικά σχολεία στην Γαλλία.
Ο Ερντογάν επανέφερε το Θρησκευτικό Συμβούλιο (Diyanet) με 120.000 υπαλλήλους και προϋπολογισμό όσο 12 άλλα υπουργεία. Το 2004 το Diyanet είχε 72.000 υπαλλήλους. Αυτό είναι το θρησκευτικό δίκτυο με το οποίο ο Έρντογάν έχει βάλει πόδι στην Ευρώπη.
Στη Γερμανία, η Τουρκία ελέγχει 900 τζαμιά από τα 2.400. Τα Ισλαμικά κέντρα δεν εξυπηρετούν μόνο τα μέλη της Τουρκικής διασποράς, αλλά τα αποτρέπουν από την ενσωμάτωση στη Γερμανική κοινωνία. Μιλώντας με Τούρκους στην Γερμανία, ο Ερντογάν τους κάλεσε να μην ενσωματωθούν και αποκάλεσε την ενσωμάτωση των μεταναστών στην Ευρώπη «έγκλημα κατά της ανθρωπότητας». Προφανώς, ο Ερντογάν επιθυμεί οι μετανάστες να παραμείνουν μέρος της Τουρκίας και της Ummah, της παγκόσμιας μουσουλμανικής κοινότητας.
Την περασμένη χρονιά οι Αυστριακές αρχές ανακοίνωσαν το κλείσιμο αρκετών τζαμιών που ελέγχονται από την Τουρκία μετά την παράσταση που χρηματοδοτήθηκε από την Τουρκία και παιδιά προχώρησαν σε αναπαράσταση της μάχης της Καλλίπολης κατά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Σύμφωνα με τον Guardian, 60 Τούρκοι Ιμάμηδες και οι οικογένειές τους απελάθηκαν από την Αυστρία και 7 τζαμιά έκλεισαν υπό τον νόμο για το «πολιτικό Ισλάμ».
Ο Αυστριακός καγκελάριος Sebastian Kurz είπε πως η χώρα δεν μπορεί να ανέχεται πλέον «παράλληλες κοινωνίες, το πολιτικό Ισλάμ και την ριζοσπαστικοποίηση» που όπως είπε «δεν ανήκει στην χώρα».
Όμως ο Ερντογάν γνωρίζει πως οι αριθμοί στην Ευρώπη είναι με το μέρος του. «Να κάνετε όχι 3, αλλά 5 παιδιά. Επειδή είστε το μέλλον της Ευρώπης» είπε ο Ερντογάν στους Τούρκους μετανάστες. Η Eurostat, η επίσημη στατιστική υπηρεσία της Ευρώπης, δείχνει πως όσον αφορά τις γεννήσεις, η Τουρκία προηγείται της Ευρώπης. Κάθε χρόνο γεννιούνται στην Τουρκία 1,2 εκατομμύρια παιδιά, ενώ στην Ευρώπη των 28 χωρών, γεννιούνται μόνο 5,07 εκατομμύρια. Τι θα συνέβαινε στην ΕΕ, εάν η Τουρκία των 80 εκατομμυρίων γινόταν μέλος της;
Από το 1994, όταν ακόμη ο Ερντογάν διεξήγαγε προεκλογικό αγώνα για τη Δημαρχία της Κωνσταντινούπολης, είχε μιλήσει για την δεύτερη κατάκτηση της Κωνσταντινούπολης. Η πρώτη ήταν το 1453. Σύμφωνα με τον εξόριστο συγγραφέα Nedim Gürsel, όταν ο Ερντογάν ήταν Δήμαρχος, θέλησε να αναδείξει και να γιορτάζει κάθε χρόνο την κατάκτηση της Κωνσταντινούπολης. «Η γιορτή μιας κατάκτησης που έγινε πριν από περισσότερο από 500 χρόνια, ίσως να φαίνεται αναχρονιστική, θα έλεγα ακόμη και ενοχλητική, στους Ευρωπαίους ηγέτες» έγραψε ο Nedim Gürsel.
«Για τον Ερντογάν, η κατάκτηση της Κωνσταντινούπολης είναι ένας τρόπος να ενοχλεί την Δύση και να κάνει περήφανο τον λαό του». Τον περασμένο Ιανουάριο ο Ερντογάν διάλεξε τον τύμβο ενός Οθωμανού προγόνου για να αναγγείλει την νίκη στη Συρία.
«Δεν θα μετατρέψετε την Ισταμπούλ σε Κωνσταντινούπολη» είπε ο Ερντογάν μετά το μακελειό στο Christchurch της Νέας Ζηλανδίας. Ο Ερντογάν έχει πάθος με την Ιστορία και την παίρνει πολύ πιο σοβαρά από ότι οι Ευρωπαίοι. «Θα αλλάξουμε το όνομα της Αγίας Σοφίας από μουσείο σε τζαμί» είπε ο Ερντογάν φέτος. Η Αγία Σοφία που χτίστηκε από τον Βυζαντινό Αυτοκράτορα Ιουστινιανό το 537μ.Χ. για 900 χρόνια ήταν η μεγαλύτερη εκκλησία της Χριστιανοσύνης, μέχρι το 1453 που οι Οθωμανοί κατέκτησαν το Βυζάντιο και την Κωνσταντινούπολη. Από τότε έγινε ένα από τα μεγαλύτερα τζαμιά του Ισλάμ. Το 1935, ο Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ μετέτρεψε το μνημείο σε μουσείο. Ο Ερντογάν έχε απειλήσει να μετατρέψει την Αγία Σοφία σε τζαμί και απαγγέλθηκαν μουσουλμανικές προσευχές εντός του πρώην Χριστιανικού μνημείου.
Ο Ερντογάν έχει επεκτείνει την Τουρκία πέρα από τα σύνορά της. Ξεκίνησε με την Κύπρο, τα Ελληνικά νησιά, το νησί Suakin στο Σουδάν και τη Συρία. «Είμαστε μια μεγάλη οικογένεια 300 εκατομμυρίων ανθρώπων από την Αδριατική θάλασσα ως το Σινικό τείχος» είπε ο Ερντογάν κατά τη διάρκεια ομιλίας του στη Μολδαβία. Όπως είπε μιλώντας από τη Σμύρνη, τα σύνορα ξεκινούν «από τη Βιέννη και τις Αδριατικές ακτές, ως το Ανατολικό Τουρκεστάν (εννοεί την Κινεζική επαρχία Xinjiang) και τον Εύξεινο Πόντο».
Για να επεκτείνει την επιρροή της χώρας του, ο Ερντογάν χρησιμοποιεί τον στρατό. «Ούτε την εποχή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας δεν είχε ο Τουρκικός στρατός τόσο μεγάλο παγκόσμιο αποτύπωμα» έγραψε ο δημοσιογράφος Selcan Hacaoglu. Το βιβλίο του Τουρκο-Αμερικανού πολιτικού επιστήμονα Soner Cagatay έχει τίτλο «η αυτοκρατορία του Ερντογάν».
Πλέον, τα τζαμιά, οι μετανάστες και ο στρατός, είναι τα νέα όπλα του Ερντογάν στην εκστρατεία του κατά της Δύσης.
Αναπαραγωγή του άρθρου μπορεί να γίνει μόνο με ευδιάκριτη αναφορά στην πηγή CosmoStatus και χρήση live link για το άρθρο.
Διαβάστε επίσης:
Foreign Policy για Τουρκία: Η διαχρονική τεχνική της αλλοίωσης πληθυσμών
Μετάφραση: CosmoStatus
«Η Ευρώπη είναι πολιτιστική ήπειρος, όχι γεωγραφική… Ο πολιτισμός της είναι αυτός που της δίνει την κοινή αυτότητα. Οι ρίζες που την δημιούργησαν, που επέτρεψαν τη δημιουργία της ηπείρου, είναι ο Χριστιανισμός. […] Υπό αυτή την έννοια, καθ’ όλη τη διάρκεια της Ιστορίας, η Τουρκία αντιπροσώπευε μια άλλη ήπειρο, σε μόνιμη αντίθεση με την Ευρώπη. Υπήρξαν οι πόλεμοι κατά της Βυζαντινής αυτοκρατορίας, η πτώση της Κωνσταντινούπολης, οι Βαλκανικοί πόλεμοι και η απειλή κατά της Βιέννης και της Αυστρίας. Για τους λόγους αυτούς πιστεύω πως θα ήταν λάθος να εξισωθούν οι δύο ήπειροι»
Αυτά είπε ο Πάπας Βενέδικτος ο 16ος στην Le Figaro Magazine το 2007.
Στην Γερμανία, η Τουρκία ελέγχει 900 τζαμιά από τα 2.400. Αυτά τα Ισλαμικά κέντρα δεν εξυπηρετούν μόνο τους Τούρκους μετανάστες, αλλά αποτρέπουν την ενσωμάτωσή τους στην Γερμανική κοινωνία. Μιλώντας με Τούρκους στη Γερμανία, ο Ερντογάν τους προέτρεψε να μην ενσωματωθούν και κάλεσε την ενσωμάτωση των μεταναστών στην Ευρώπη «έγκλημα κατά της ανθρωπότητας».
Ο Ερντογάν έχει επεκτείνει την Τουρκία πέρα από τα σύνορά της, αρχικά με την Κύπρο, τα Ελληνικά νησιά, το νησί Suakin στο Σουδάν και τη Συρία.
Τα τζαμιά, οι μετανάστες και ο στρατός είναι τα νέα όπλα του Ερντογάν στις απειλές του κατά τη Δύσης.
Ο Πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν «κέρδισε τον τίτλο του Χαλίφη» σύμφωνα με τον Τούρκο δημοσιογράφο Abdurrahman Dilipak.
Ο Ερντογάν είναι επικεφαλής του δεύτερου μεγαλύτερου στρατού στο ΝΑΤΟ. Έχει κατασκόπους σε όλη την Ευρώπη μέσω του δικτύου που αποτελούν τα τζαμιά, ενώσεων και πολιτιστικών κέντρων. Έφερε την χώρα του στην κορυφή των μετρήσεων για τους φυλακισμένους δημοσιογράφους και έκλεισε το στόμα Γερμανών κωμικών με την απειλή νομικής δράσης. Με την κατακράτηση μεταναστών σε κέντρα στην Τουρκία, ελέγχει την μετανάστευση προς την Ευρώπη.
Όσο χειρότερα συμπεριφέρεται ο Ερντογάν, τόσο αυξάνεται το ειδικό του βάρος στην Ευρώπη. Σε σύνοδο του 2015, ο Ερντογάν «κορόιδευε ανοιχτά» τον Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν Κλωντ Γιούνκερ και άλλους «ανώτερους Ευρωπαίους ηγέτες», καθώς ο Γιούνκερ ρώτησε τον Ερντογάν να λάβει υπ’ όψη πως συμπεριφερόταν «σαν πρίγκιπας» στη σύνοδο των Βρυξελών.
Σύμφωνα με τον George Friedman:
«Σήμερα η Τουρκία είναι η 17η μεγαλύτερη οικονομία του πλανήτη. Είναι μεγαλύτερη από της Σαουδικής Αραβίας, διαθέτει πιθανόν τις καλύτερες στρατιωτικές δυνατότητες στην Ευρώπη με εξαίρεση την Μεγάλη Βρετανία και ο Τουρκικός στρατός θα μπορούσε να νικήσει την Γερμανία μέσα σε ένα απόγευμα και τη Γαλλία σε μία ώρα, εάν εμφανιζόταν».
Σύμφωνα με το Διεθνές Ινστιτούτο Έρευνας για την Ειρήνη της Στοκχόλμης, ο στρατιωτικός προϋπολογισμός της Τουρκίας αυξήθηκε στα 19 δισεκατομμύρια δολάρια, αυξημένος κατά 24% σε σχέση με το 2017. Ο Ερντογάν έθεσε τον Τουρκικό στρατό υπό την πολιτική του εξουσία, ενώ κάποτε αποτελούσε το προπύργιο του Τουρκικού εθνικισμού και λαϊκισμού. Ενώ η Ευρώπη είναι ειρηνόφιλη και αρνείται να επενδύσει στην ασφάλειά της, ή όπως η Γερμανία, υποστηρίζει τον προϋπολογισμό του ΝΑΤΟ, η Τουρκία είναι φιλοπόλεμη.
Από το 2002 που το κόμμα του, Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP), έγινε η κυρίαρχη πολιτική δύναμη στην Τουρκία, η ανύψωση του δημόσιου ρόλου του Ισλάμ, έχει γίνει κάτι περισσότερο από σύνθημα. Στις δημόσιες συγκεντρώσεις, ο Τούρκος Πρόεδρος κάνει τη «ραμπιά» μια χειρονομία με τα τέσσερα δάχτυλα σε έκταση και το αντίχειρα κρυμμένο, για να διαμαρτυρηθεί για την ανατροπή του ισλαμιστή ηγέτη της Αιγύπτου Μοχάμεντ Μόρσι από τον στρατό. Αποδεδειγμένα, ο Ερντογάν βλέπει τον εαυτό του ως τον παγκόσμιο Ισλαμιστή ηγέτη, αλλά πρέπει να κερδίζει εκλογές. Μέσω των τεσσάρων εκατομμυρίων Τούρκων στην Γερμανία και μεγάλες κοινότητες την Ολλανδία, τη Γαλλία, την Αυστρία και αλλού, ο Ερντογάν πράγματι διαθέτει τεράστια επιρροή στην Ευρώπη.
Ως ηγέτης της Ουμά (Ισλαμική κοινότητα) ο Ερντογάν τα έβαλε με τον ηγέτη της Χριστιανοσύνης. Το 2006, ο Πάπας Βενέδικτος ο 16ος μίλησε στο Πανεπιστήμιο του Regensburg στη Γερμανία, όπου διέγνωσε το Ισλάμ ως εσφαλμένο. Κατά την ομιλία του, ο Πάπας χρησιμοποίησε τα λόγια ενός Χριστιανού Αυτοκράτορα του 14ου αιώνα:
«Δείξτε μου κάτι καινούριο που έφερε στον κόσμο ο Μωάμεθ και θα βρεις μόνο το κακό και το απάνθρωπο, όπως η διαταγή του να διαδοθεί με το σπαθί η πίστη που κήρυξε».
Ο μουσουλμανικός κόσμος εξερράγη από οργή. Σε απολογητική περιοδεία στην Τουρκία του Ερντογάν, ο Πάπας Βενέδικτος ο 16ος άλλαξε την στάση του μέσα σε δύο μόλις χρόνια και υποστήριξε την ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ένα χρόνο πριν γίνει Πάπας, ο καρδινάλιος Ratzinger είχε πει πως η Τουρκία δεν θα πρέπει ποτέ να ενταχθεί στην ΕΕ. «Η Ευρώπη είναι μια πολιτιστική ήπειρος, όχι γεωγραφική» είχε πει ο Ratzinger στην Le Figaro.
«Ο πολιτισμός της είναι αυτός που της δίνει την κοινή αυτότητα. Οι ρίζες που την δημιούργησαν, που επέτρεψαν τη δημιουργία της ηπείρου, είναι ο Χριστιανισμός. […] Υπό αυτή την έννοια, καθ’ όλη τη διάρκεια της Ιστορίας, η Τουρκία αντιπροσώπευε μια άλλη ήπειρο, σε μόνιμη αντίθεση με την Ευρώπη. Υπήρξαν οι πόλεμοι κατά της Βυζαντινής αυτοκρατορίας, η πτώση της Κωνσταντινούπολης, οι Βαλκανικοί πόλεμοι και η απειλή κατά της Βιέννης και της Αυστρίας. Για τους λόγους αυτούς πιστεύω πως θα ήταν λάθος να εξισωθούν οι δύο ήπειροι».
Ο Ratzinger είπε και κάτι ακόμη σε άλλη στιγμή. Είπε ότι «Είναι λάθος να μπει η Τουρκία στην Ευρώπη»:
«Η Ευρωπαϊκή ήπειρος έχει την Χριστιανική της ψυχή και η Τουρκία, που δεν είναι η Οθωμανική Αυτοκρατορία, αλλά αποτελεί τον πυρήνα της, έχει άλλη ψυχή, η οποία φυσικά θα πρέπει να είναι σεβαστή».
Ο Βενέδικτος και ο Ερντογάν κατανοούν πως η Τουρκία είναι η Νέμεσις της Χριστιανικής Ευρώπης, από τις 7 Οκτωβρίου 1571, όταν η Ευρώπη υπέστη μια καταστροφική ήττα από τους Οθωμανούς στη μάχη του Λεπάντο (Ναύπακτος) μέχρι τις 12 Σεπτεμβρίου του 1683 που η Ευρώπη νίκησε τους Οθωμανούς στα περίχωρα της Βιέννης, την πόλη που ιστορικά οι Οθωμανοί προσπάθησαν να κατακτήσουν ώστε να κατακτήσουν όλη την Ευρώπη.
Πέρασαν 500 χρόνια από την πτώση του μεγάλου Ανατολικού κέντρου της Χριστιανοσύνης, της Κωνσταντινούπολης (το 1453), που η πτώση της σήμανε το τέλος της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, όταν η Χριστιανική Ευρώπη άρχισε να απωθεί τους Οθωμανούς Τούρκους από την ήπειρο. Σήμερα φαίνεται πως ο Ερντογάν, με διαφορετικό τρόπο, προσπαθεί να ακολουθήσει μια ιστορική εκδίκηση στην Ευρώπη. Ο Ερντογάν φαινομενικά χρησιμοποιεί αυτή την ιδεολογία της κατάκτησης, για να εδραιώσει την ισχύ του στο εσωτερικό και στο εξωτερικό.
Το πιο ισχυρό εργαλείο στα χέρια του Ερντογάν σε σχέση με τις σχέσεις του με την Ευρώπη, είναι οι μετανάστες. «Διαμαρτύρεστε όταν 50.000 μετανάστες ήταν στα σύνορα στο Kapikule» είπε ο Ερντογάν το 2016, αναφερόμενος στα σύνορα με τη Βουλγαρία. «Αρχίσατε να αναρωτιέστε τι θα κάνετε εάν η Τουρκία ανοίξει τις πύλες. Κοιτάξτε με. Εάν πάτε παραπέρα, οι πύλες θα ανοίξουν. Θα πρέπει α το γνωρίζετε».
Τον προηγούμενο μήνα, κατά τη στρατιωτική επιχείρηση εναντίον των Κούρδων, ο Ερντογάν επανέλαβε την ίδια απειλή:
«Έι, Ευρωπαϊκή Ένωση, ξύπνα. Το λέω για μια ακόμη φορά: εάν προσπαθήσεις να ονομάσεις την επιχείρησή μας εισβολή, η απάντησή μας θα είναι απλή: θα ανοίξουμε τις πύλες και θα σας στείλουμε 3,6 εκατομμύρια μετανάστες».
Η Ευρώπη, ανίκανη να ελέγξει τα σύνορά της, παγιδεύτηκε.
Από τότε που ανέλαβε την εξουσία ο Ερντογάν προχώρησε σε οικοδομικό οργασμό και σύμφωνα με πληροφορίες, έχτισε 17.000 τζαμιά (το ένα πέμπτο του συνόλου στην Τουρκία). Το μεγαλύτερο χτίστηκε στην Ασιατική πλευρά της Κωνσταντινούπολης. Από το Μάλι ως τη Μόσχα, από το Κέμπριτζ και τα Άμστερνταμ, ο Ερντογάν αδιάκοπα χρησιμοποιεί τη θρησκευτική διπλωματία. Το μεγαλύτερο τζαμί στα Βαλκάνια είναι Τουρκικό και βρίσκεται στα Τίρανα της Αλβανίας. Το μεγαλύτερο τζαμί της Δυτικής Αφρικής χτίστηκε από τον Ερντογάν στην Άκκρα της Γκάνας. Το μεγαλύτερο τζαμί της Κεντρικής Ασίας χτίστηκε στο Μπισκέκ του Κιργιστάν. Το μεγαλύτερο τζαμί στην Ευρώπη θα είναι Τουρκικό, στο Στρασβούργο. Επίσης, σχεδιάζεται να ανοίξουν Τουρκικά σχολεία στην Γαλλία.
Ο Ερντογάν επανέφερε το Θρησκευτικό Συμβούλιο (Diyanet) με 120.000 υπαλλήλους και προϋπολογισμό όσο 12 άλλα υπουργεία. Το 2004 το Diyanet είχε 72.000 υπαλλήλους. Αυτό είναι το θρησκευτικό δίκτυο με το οποίο ο Έρντογάν έχει βάλει πόδι στην Ευρώπη.
Στη Γερμανία, η Τουρκία ελέγχει 900 τζαμιά από τα 2.400. Τα Ισλαμικά κέντρα δεν εξυπηρετούν μόνο τα μέλη της Τουρκικής διασποράς, αλλά τα αποτρέπουν από την ενσωμάτωση στη Γερμανική κοινωνία. Μιλώντας με Τούρκους στην Γερμανία, ο Ερντογάν τους κάλεσε να μην ενσωματωθούν και αποκάλεσε την ενσωμάτωση των μεταναστών στην Ευρώπη «έγκλημα κατά της ανθρωπότητας». Προφανώς, ο Ερντογάν επιθυμεί οι μετανάστες να παραμείνουν μέρος της Τουρκίας και της Ummah, της παγκόσμιας μουσουλμανικής κοινότητας.
Την περασμένη χρονιά οι Αυστριακές αρχές ανακοίνωσαν το κλείσιμο αρκετών τζαμιών που ελέγχονται από την Τουρκία μετά την παράσταση που χρηματοδοτήθηκε από την Τουρκία και παιδιά προχώρησαν σε αναπαράσταση της μάχης της Καλλίπολης κατά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Σύμφωνα με τον Guardian, 60 Τούρκοι Ιμάμηδες και οι οικογένειές τους απελάθηκαν από την Αυστρία και 7 τζαμιά έκλεισαν υπό τον νόμο για το «πολιτικό Ισλάμ».
Ο Αυστριακός καγκελάριος Sebastian Kurz είπε πως η χώρα δεν μπορεί να ανέχεται πλέον «παράλληλες κοινωνίες, το πολιτικό Ισλάμ και την ριζοσπαστικοποίηση» που όπως είπε «δεν ανήκει στην χώρα».
Όμως ο Ερντογάν γνωρίζει πως οι αριθμοί στην Ευρώπη είναι με το μέρος του. «Να κάνετε όχι 3, αλλά 5 παιδιά. Επειδή είστε το μέλλον της Ευρώπης» είπε ο Ερντογάν στους Τούρκους μετανάστες. Η Eurostat, η επίσημη στατιστική υπηρεσία της Ευρώπης, δείχνει πως όσον αφορά τις γεννήσεις, η Τουρκία προηγείται της Ευρώπης. Κάθε χρόνο γεννιούνται στην Τουρκία 1,2 εκατομμύρια παιδιά, ενώ στην Ευρώπη των 28 χωρών, γεννιούνται μόνο 5,07 εκατομμύρια. Τι θα συνέβαινε στην ΕΕ, εάν η Τουρκία των 80 εκατομμυρίων γινόταν μέλος της;
Από το 1994, όταν ακόμη ο Ερντογάν διεξήγαγε προεκλογικό αγώνα για τη Δημαρχία της Κωνσταντινούπολης, είχε μιλήσει για την δεύτερη κατάκτηση της Κωνσταντινούπολης. Η πρώτη ήταν το 1453. Σύμφωνα με τον εξόριστο συγγραφέα Nedim Gürsel, όταν ο Ερντογάν ήταν Δήμαρχος, θέλησε να αναδείξει και να γιορτάζει κάθε χρόνο την κατάκτηση της Κωνσταντινούπολης. «Η γιορτή μιας κατάκτησης που έγινε πριν από περισσότερο από 500 χρόνια, ίσως να φαίνεται αναχρονιστική, θα έλεγα ακόμη και ενοχλητική, στους Ευρωπαίους ηγέτες» έγραψε ο Nedim Gürsel.
«Για τον Ερντογάν, η κατάκτηση της Κωνσταντινούπολης είναι ένας τρόπος να ενοχλεί την Δύση και να κάνει περήφανο τον λαό του». Τον περασμένο Ιανουάριο ο Ερντογάν διάλεξε τον τύμβο ενός Οθωμανού προγόνου για να αναγγείλει την νίκη στη Συρία.
«Δεν θα μετατρέψετε την Ισταμπούλ σε Κωνσταντινούπολη» είπε ο Ερντογάν μετά το μακελειό στο Christchurch της Νέας Ζηλανδίας. Ο Ερντογάν έχει πάθος με την Ιστορία και την παίρνει πολύ πιο σοβαρά από ότι οι Ευρωπαίοι. «Θα αλλάξουμε το όνομα της Αγίας Σοφίας από μουσείο σε τζαμί» είπε ο Ερντογάν φέτος. Η Αγία Σοφία που χτίστηκε από τον Βυζαντινό Αυτοκράτορα Ιουστινιανό το 537μ.Χ. για 900 χρόνια ήταν η μεγαλύτερη εκκλησία της Χριστιανοσύνης, μέχρι το 1453 που οι Οθωμανοί κατέκτησαν το Βυζάντιο και την Κωνσταντινούπολη. Από τότε έγινε ένα από τα μεγαλύτερα τζαμιά του Ισλάμ. Το 1935, ο Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ μετέτρεψε το μνημείο σε μουσείο. Ο Ερντογάν έχε απειλήσει να μετατρέψει την Αγία Σοφία σε τζαμί και απαγγέλθηκαν μουσουλμανικές προσευχές εντός του πρώην Χριστιανικού μνημείου.
Ο Ερντογάν έχει επεκτείνει την Τουρκία πέρα από τα σύνορά της. Ξεκίνησε με την Κύπρο, τα Ελληνικά νησιά, το νησί Suakin στο Σουδάν και τη Συρία. «Είμαστε μια μεγάλη οικογένεια 300 εκατομμυρίων ανθρώπων από την Αδριατική θάλασσα ως το Σινικό τείχος» είπε ο Ερντογάν κατά τη διάρκεια ομιλίας του στη Μολδαβία. Όπως είπε μιλώντας από τη Σμύρνη, τα σύνορα ξεκινούν «από τη Βιέννη και τις Αδριατικές ακτές, ως το Ανατολικό Τουρκεστάν (εννοεί την Κινεζική επαρχία Xinjiang) και τον Εύξεινο Πόντο».
Για να επεκτείνει την επιρροή της χώρας του, ο Ερντογάν χρησιμοποιεί τον στρατό. «Ούτε την εποχή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας δεν είχε ο Τουρκικός στρατός τόσο μεγάλο παγκόσμιο αποτύπωμα» έγραψε ο δημοσιογράφος Selcan Hacaoglu. Το βιβλίο του Τουρκο-Αμερικανού πολιτικού επιστήμονα Soner Cagatay έχει τίτλο «η αυτοκρατορία του Ερντογάν».
Πλέον, τα τζαμιά, οι μετανάστες και ο στρατός, είναι τα νέα όπλα του Ερντογάν στην εκστρατεία του κατά της Δύσης.
Αναπαραγωγή του άρθρου μπορεί να γίνει μόνο με ευδιάκριτη αναφορά στην πηγή CosmoStatus και χρήση live link για το άρθρο.
Διαβάστε επίσης:
Foreign Policy για Τουρκία: Η διαχρονική τεχνική της αλλοίωσης πληθυσμών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου