Γιατί οι πρόσφυγες από την Συρία και το Ιράκ δεν πάνε στις πλούσιες Αραβικές χώρες του Κόλπου, που δουλειές και χρήματα υπάρχουν και είναι της ίδιας θρησκείας και κουλτούρας και έρχονται στην Ευρώπη; Τι κάνει τους ανθρώπους αυτούς να ξοδεύουν χιλιάδες ευρώ για να φύγουν τόσο μακριά από τα σπίτια τους, τα εδάφη τους και γενικώς τις χώρες τους;
Σύμφωνα με το Bloomberg, στο Λίβανο έχουν βρει καταφύγιο 1,3 εκατομμύρια Σύριοι, ενώ η Σαουδική Αραβία δέχτηκε 500.000 Σύριους πρόσφυγες. Όμως η Σαουδική Αραβία δε έχει υπογράψει την συμφωνία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες, οπότε οι 500.000 Σύριοι δεν θεωρούνται επίσημα πρόσφυγες…
Υπάρχουν όμως κάποιοι λόγοι που η Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα προτιμούν να πληρώνουν μεγάλα ποσά (540 εκατομμύρια δολάρια) για τη δημιουργία καταυλισμών για τους πρόσφυγες σε άλλες γειτονικές στη Συρία χώρες (Ιορδανία), από το να τους δεχτούν στο έδαφός τους.
Πιστεύουν πως με το να μείνουν οι πρόσφυγες κοντά στην πατρίδα τους, θα γυρίσουν πιο εύκολα πίσω όταν τελειώσει ο πόλεμος, αλλά υπάρχουν και άλλοι λόγοι που δεν τους θέλουν στο έδαφός τους.
Η πλειοψηφία των Σύριων είναι Σουνίτες, όπως και οι Σαουδάραβες. Όμως πολλές Σουνιτικές περιοχές της Συρίας αποτελούν προπύργιο του Ισλαμικού Κράτους, το οποίο η Σαουδική Αραβία και τα ΗΑΕ βομβαρδίζουν. Έτσι οι δύο αυτές χώρες δεν είναι σίγουρες για το αν αυτοί οι Σουνίτες είναι πρόσφυγες ή προσπαθούν να αποφύγουν τους βομβαρδισμούς.
Στην Τουρκία, οι πρόσφυγες αρχικά εγκαταστάθηκαν στην επαρχία Χατάι, που ζουν κυρίως Αλεβίτες, που δεν καλοδέχτηκαν τους Σουνίτες Σύριους και έγινε προσπάθεια μετεγκατάστασης.
Σε άλλα μέρη, οι ντόπιες Χριστιανικές κοινότητες φοβήθηκαν τους νεοφερμένους.
Οι Κούρδοι της Συρίας εγκαταστάθηκαν σε Κουρδικές περιοχές της Τουρκίας.
Γενικά, όσο περισσότερο έμεναν σε μια περιοχή οι πρόσφυγες, τόσο μεγαλύτερη απειλή αισθάνονταν οι ντόπιοι.
Στο Λίβανο, όπου η ισορροπία μεταξύ Σουνιτών και Σιιτών είναι εύθραυστη, η κυβέρνηση φοβήθηκε πως αν αυξηθούν οι Σουνίτες, τότε η Χεσμπολά που είναι Σιιτική, μπορεί να αντιδράσει βίαια σε μία προβοκάτσια. Έτσι είναι ιδιαίτερα δύσκολο να δοθεί visa και να παραταθεί η άδεια παραμονής στους ξένους.
Στην Αίγυπτο, που αρχικά καλοδέχτηκε τους Σύριους, η κυβέρνηση φοβάται τυχόν σχέσεις των Σύριων με την Μουσουλμανική Αδελφότητα που εκδιώχθηκε από τον Σίσι και γι’ αυτό η είσοδος στην χώρα έγινε δυσκολότερη, ενώ υπήρξαν και απελάσεις.
Στις χώρες του Κόλπου, η κατάσταση είναι ακόμη πιο πολύπλοκη, καθώς ο ντόπιος πληθυσμός ήδη είναι λιγότερος από τους μετανάστες που εργάζονται εκεί και προέρχονται από άλλες Αραβικές χώρες, την Ινδία ναι την Νοτιοανατολική Ασία.
Έτσι το να δεχτούν οι χώρες αυτές περισσότερους ξένους, δεν σημαίνει απλά μοίρασμα του πλούτου, αλλά κίνδυνο δημιουργίας πολιτικής και εθνικής αστάθειας.
Οι λεπτές διαφορές στην πολιτική και την θρησκεία στην Μέση Ανατολή, δεν είναι εύκολο να γίνουν αντιληπτές από τους Δυτικούς. Και οι διαφορές αυτές είναι που δημιουργούν τους άγριους πολέμους στην περιοχή.
Έτσι η Ευρώπη θα πρέπει να βρει ένα λειτουργικό σχέδιο εγκατάστασης και αφομοίωσης των προσφύγων, που δεν θα δημιουργήσει προβλήματα, υποστηρίζει το Bloomberg.
Βέβαια, το Bloomberg δεν μας λέει ποιος ευθύνεται για τον πόλεμο στην Μέση Ανατολή και την Βόρειο Αφρική. Δεν κάνει ούτε μία αναφορά στο ποιος δημιούργησε την «Αραβική Άνοιξη» με την επανάσταση στη Τυνησία, την Λιβύη κατά του Καντάφι, την επανάσταση στην Αίγυπτο που ευτυχώς πρόλαβε ο Σίσι και έφερε την σταθερότητα και φυσικά τον πόλεμο κατά του Άσαντ στη Συρία, τον πόλεμο στο Ιράκ και το Αφγανιστάν και την δημιουργία του Ισλαμικού Κράτους.
Ο δημιουργός του προβλήματος, που βρίσκεται στην Δυτική όχθη του Ατλαντικού Ωκεανού, μόλις τώρα άρχισε να ψελλίζει πως θα μπορούσε να δεχτεί μερικές χιλιάδες πρόσφυγες από την Συρία, βλέποντας πως η Ευρώπη αδυνατεί να αντιμετωπίσει τις θύελλες που δημιουργήθηκαν από την αλλοπρόσαλλη πολιτική που ακολούθησε μετά τη χολιγουντιανή υπερπαραγωγή της κατάρρευσης των δίδυμων πύργων στη Νέα Υόρκη το 2001.
Στην Ευρώπη, όσοι είναι αντίθετοι στην εγκατάσταση των Μουσουλμάνων, υποστηρίζουν πως θα φέρουν μαζί τους τα προβλήματά τους και τους πολέμους τους και ίσως και τον Ιερό Πόλεμο (τζιχάντ). Όμως το Bloomberg υποστηρίζει πως σύμφωνα με μελέτες, οι μετανάστες δεύτερης γενιάς δεν δημιουργούν προβλήματα.
Σύμφωνα με άλλο άρθρο του Bloomberg, οι Σύριοι πρόσφυγες πιστεύουν πως στην Ευρώπη έχουν την δυνατότητα να μορφώσουν τα παιδιά τους και να ζήσουν μια καλή και ασφαλή ζωή, παρά στις ομόθρησκες Αραβικές χώρες. Επίσης φοβούνται το πώς θα τους συμπεριφερθούν στις χώρες του Κόλπου και γι’ αυτό δεν κατευθύνονται προς τα εκεί.
Ας μην ξεχνάμε πως η Συρία του «κακού» Άσαντ ήταν πολύ φιλελεύθερη για τα Μουσουλμανικά ήθη και έθιμα, καθώς μπορούσες να φας σε καλό εστιατόριο πίνοντας κρασί, οι γυναίκες δεν φορούσαν μαντίλες (εκτός και αν ήθελαν) και γενικώς ο τρόπος ζωής έμοιαζε αρκετά στον Δυτικό.
Βλέπουμε πως το πρόβλημα της προσφυγιάς 10 εκατομμυρίων Σύριων (6 στο εσωτερικό και 4 στο εξωτερικό) δεν είναι τόσο απλό.
Μαζί όμως με τα 4 εκατομμύρια Σύριων που προσπαθούν να ξεφύγουν από τον πόλεμο, βρήκαν την ευκαιρία να περάσουν στην Ευρώπη και μερικά εκατομμύρια Ασιατών και Αφρικανών.
Πολλοί από τους Ασιάτες και τους Αφρικανούς προέρχονται από επίσης εμπόλεμες περιοχές (Αφγανιστάν, Ιράκ, Λιβύη, Σομαλία, υποσαχάρια Αφρική) και χρειάζονται βοήθεια.
Οι Πακιστανοί όμως, οι Ινδοί, οι Μπαγκλαντεσιανοί και άλλοι, που δεν προέρχονται από εμπόλεμες περιοχές, γιατί έρχονται στην Ευρώπη;
Για καλύτερη ζωή, θα πείτε.
Την αλήθεια την είπε στην κάμερα ένας απελπισμένος «μετανάστης» όταν έφτασε στην Ευρώπη:
«αν αυτή είναι η Ευρώπη που μας υποσχέθηκαν, καλύτερα να γυρίσω πίσω»…
Με πληροφορίες από τα:
http://www.bloombergview.com/articles/2015-09-04/why-don-t-gulf-states-accept-more-refugees-
και
http://www.bloomberg.com/news/articles/2015-09-04/syria-s-refugees-feel-more-welcome-in-europe-than-in-the-gulf
Σύμφωνα με το Bloomberg, στο Λίβανο έχουν βρει καταφύγιο 1,3 εκατομμύρια Σύριοι, ενώ η Σαουδική Αραβία δέχτηκε 500.000 Σύριους πρόσφυγες. Όμως η Σαουδική Αραβία δε έχει υπογράψει την συμφωνία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες, οπότε οι 500.000 Σύριοι δεν θεωρούνται επίσημα πρόσφυγες…
Υπάρχουν όμως κάποιοι λόγοι που η Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα προτιμούν να πληρώνουν μεγάλα ποσά (540 εκατομμύρια δολάρια) για τη δημιουργία καταυλισμών για τους πρόσφυγες σε άλλες γειτονικές στη Συρία χώρες (Ιορδανία), από το να τους δεχτούν στο έδαφός τους.
Πιστεύουν πως με το να μείνουν οι πρόσφυγες κοντά στην πατρίδα τους, θα γυρίσουν πιο εύκολα πίσω όταν τελειώσει ο πόλεμος, αλλά υπάρχουν και άλλοι λόγοι που δεν τους θέλουν στο έδαφός τους.
Η πλειοψηφία των Σύριων είναι Σουνίτες, όπως και οι Σαουδάραβες. Όμως πολλές Σουνιτικές περιοχές της Συρίας αποτελούν προπύργιο του Ισλαμικού Κράτους, το οποίο η Σαουδική Αραβία και τα ΗΑΕ βομβαρδίζουν. Έτσι οι δύο αυτές χώρες δεν είναι σίγουρες για το αν αυτοί οι Σουνίτες είναι πρόσφυγες ή προσπαθούν να αποφύγουν τους βομβαρδισμούς.
Στην Τουρκία, οι πρόσφυγες αρχικά εγκαταστάθηκαν στην επαρχία Χατάι, που ζουν κυρίως Αλεβίτες, που δεν καλοδέχτηκαν τους Σουνίτες Σύριους και έγινε προσπάθεια μετεγκατάστασης.
Σε άλλα μέρη, οι ντόπιες Χριστιανικές κοινότητες φοβήθηκαν τους νεοφερμένους.
Οι Κούρδοι της Συρίας εγκαταστάθηκαν σε Κουρδικές περιοχές της Τουρκίας.
Γενικά, όσο περισσότερο έμεναν σε μια περιοχή οι πρόσφυγες, τόσο μεγαλύτερη απειλή αισθάνονταν οι ντόπιοι.
Στο Λίβανο, όπου η ισορροπία μεταξύ Σουνιτών και Σιιτών είναι εύθραυστη, η κυβέρνηση φοβήθηκε πως αν αυξηθούν οι Σουνίτες, τότε η Χεσμπολά που είναι Σιιτική, μπορεί να αντιδράσει βίαια σε μία προβοκάτσια. Έτσι είναι ιδιαίτερα δύσκολο να δοθεί visa και να παραταθεί η άδεια παραμονής στους ξένους.
Στην Αίγυπτο, που αρχικά καλοδέχτηκε τους Σύριους, η κυβέρνηση φοβάται τυχόν σχέσεις των Σύριων με την Μουσουλμανική Αδελφότητα που εκδιώχθηκε από τον Σίσι και γι’ αυτό η είσοδος στην χώρα έγινε δυσκολότερη, ενώ υπήρξαν και απελάσεις.
Στις χώρες του Κόλπου, η κατάσταση είναι ακόμη πιο πολύπλοκη, καθώς ο ντόπιος πληθυσμός ήδη είναι λιγότερος από τους μετανάστες που εργάζονται εκεί και προέρχονται από άλλες Αραβικές χώρες, την Ινδία ναι την Νοτιοανατολική Ασία.
Έτσι το να δεχτούν οι χώρες αυτές περισσότερους ξένους, δεν σημαίνει απλά μοίρασμα του πλούτου, αλλά κίνδυνο δημιουργίας πολιτικής και εθνικής αστάθειας.
Οι λεπτές διαφορές στην πολιτική και την θρησκεία στην Μέση Ανατολή, δεν είναι εύκολο να γίνουν αντιληπτές από τους Δυτικούς. Και οι διαφορές αυτές είναι που δημιουργούν τους άγριους πολέμους στην περιοχή.
Έτσι η Ευρώπη θα πρέπει να βρει ένα λειτουργικό σχέδιο εγκατάστασης και αφομοίωσης των προσφύγων, που δεν θα δημιουργήσει προβλήματα, υποστηρίζει το Bloomberg.
Βέβαια, το Bloomberg δεν μας λέει ποιος ευθύνεται για τον πόλεμο στην Μέση Ανατολή και την Βόρειο Αφρική. Δεν κάνει ούτε μία αναφορά στο ποιος δημιούργησε την «Αραβική Άνοιξη» με την επανάσταση στη Τυνησία, την Λιβύη κατά του Καντάφι, την επανάσταση στην Αίγυπτο που ευτυχώς πρόλαβε ο Σίσι και έφερε την σταθερότητα και φυσικά τον πόλεμο κατά του Άσαντ στη Συρία, τον πόλεμο στο Ιράκ και το Αφγανιστάν και την δημιουργία του Ισλαμικού Κράτους.
Ο δημιουργός του προβλήματος, που βρίσκεται στην Δυτική όχθη του Ατλαντικού Ωκεανού, μόλις τώρα άρχισε να ψελλίζει πως θα μπορούσε να δεχτεί μερικές χιλιάδες πρόσφυγες από την Συρία, βλέποντας πως η Ευρώπη αδυνατεί να αντιμετωπίσει τις θύελλες που δημιουργήθηκαν από την αλλοπρόσαλλη πολιτική που ακολούθησε μετά τη χολιγουντιανή υπερπαραγωγή της κατάρρευσης των δίδυμων πύργων στη Νέα Υόρκη το 2001.
Στην Ευρώπη, όσοι είναι αντίθετοι στην εγκατάσταση των Μουσουλμάνων, υποστηρίζουν πως θα φέρουν μαζί τους τα προβλήματά τους και τους πολέμους τους και ίσως και τον Ιερό Πόλεμο (τζιχάντ). Όμως το Bloomberg υποστηρίζει πως σύμφωνα με μελέτες, οι μετανάστες δεύτερης γενιάς δεν δημιουργούν προβλήματα.
Σύμφωνα με άλλο άρθρο του Bloomberg, οι Σύριοι πρόσφυγες πιστεύουν πως στην Ευρώπη έχουν την δυνατότητα να μορφώσουν τα παιδιά τους και να ζήσουν μια καλή και ασφαλή ζωή, παρά στις ομόθρησκες Αραβικές χώρες. Επίσης φοβούνται το πώς θα τους συμπεριφερθούν στις χώρες του Κόλπου και γι’ αυτό δεν κατευθύνονται προς τα εκεί.
Ας μην ξεχνάμε πως η Συρία του «κακού» Άσαντ ήταν πολύ φιλελεύθερη για τα Μουσουλμανικά ήθη και έθιμα, καθώς μπορούσες να φας σε καλό εστιατόριο πίνοντας κρασί, οι γυναίκες δεν φορούσαν μαντίλες (εκτός και αν ήθελαν) και γενικώς ο τρόπος ζωής έμοιαζε αρκετά στον Δυτικό.
Βλέπουμε πως το πρόβλημα της προσφυγιάς 10 εκατομμυρίων Σύριων (6 στο εσωτερικό και 4 στο εξωτερικό) δεν είναι τόσο απλό.
Μαζί όμως με τα 4 εκατομμύρια Σύριων που προσπαθούν να ξεφύγουν από τον πόλεμο, βρήκαν την ευκαιρία να περάσουν στην Ευρώπη και μερικά εκατομμύρια Ασιατών και Αφρικανών.
Πολλοί από τους Ασιάτες και τους Αφρικανούς προέρχονται από επίσης εμπόλεμες περιοχές (Αφγανιστάν, Ιράκ, Λιβύη, Σομαλία, υποσαχάρια Αφρική) και χρειάζονται βοήθεια.
Οι Πακιστανοί όμως, οι Ινδοί, οι Μπαγκλαντεσιανοί και άλλοι, που δεν προέρχονται από εμπόλεμες περιοχές, γιατί έρχονται στην Ευρώπη;
Για καλύτερη ζωή, θα πείτε.
Την αλήθεια την είπε στην κάμερα ένας απελπισμένος «μετανάστης» όταν έφτασε στην Ευρώπη:
«αν αυτή είναι η Ευρώπη που μας υποσχέθηκαν, καλύτερα να γυρίσω πίσω»…
Με πληροφορίες από τα:
http://www.bloombergview.com/articles/2015-09-04/why-don-t-gulf-states-accept-more-refugees-
και
http://www.bloomberg.com/news/articles/2015-09-04/syria-s-refugees-feel-more-welcome-in-europe-than-in-the-gulf
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου