Η έξοδος της Βρετανίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση φαίνεται πως όχι μόνο δεν ταρακούνησε τους γραφειοκράτες των Βρυξελλών, αντίθετα, τους έκανε ακόμη πιο ξεροκέφαλους και πεισματάρηδες, καθώς δεν έχουν προβεί σε καμία αυτοκριτική για τους λόγους που οδήγησαν στο Brexit, ενώ το Polexit και το Czexit ίσως να βρίσκονται προ των θυρών.
Η ιδέα της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι πολύ καλή. Όλοι οι λαοί της Ευρώπης, ενωμένοι, με κοινό νόμισμα, κοινό στρατό, κοινές αξίες, κοινό δίκαιο, κοινό οικονομικό σύστημα και κοινή εξωτερική πολιτική.
Τι όμως από όλα αυτά πραγματικά συμβαίνει στην διαιρεμένη Ευρώπη;
Οι Βρετανοί αποχώρησαν από την Ένωση, υποστηρίζοντας πως ήθελαν να ανακτήσουν την κυριαρχία της χώρας τους. Ήθελαν να μπορούν να αποφασίζουν για τα εσωτερικά τους θέματα χωρίς τον μπαμπούλα των Βρυξελλών, που πρόσταζε διαφορετικά σε πολλές περιπτώσεις. Η Βρετανία συνέβαλε με πολλά δισεκατομμύρια στο κοινό ταμείο, που οι Βρετανοί ήθελαν να παραμένουν εντός της χώρας, για την δική τους ανάπτυξη και ευημερία.
Οι Πολωνοί, πλέον εναντιώνονται και επίσημα στις ντιρεκτίβες των Βρυξελλών, καθώς το Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας αποφάσισε πως το Ευρωπαϊκό Δίκαιο δεν μπορεί να τίθεται πάνω από το Εθνικό Δίκαιο. Κοινώς, η Βαρσοβία δεν μπορεί να δεχτεί την εξουσία των Βρυξελλών σε πολλά εσωτερικά θέματα.
Τον περασμένο Μάρτιο, υπήρξε απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου σύμφωνα με την οποία η ΕΕ μπορεί να αναγκάσει τα κράτη μέλη να εγκαταλείψουν ορισμένες διατάξεις του Εθνικού και Συνταγματικού Δικαίου. Το δικαστήριο της ΕΕ αποφάσισε ότι στοιχεία του δικαστικού συστήματος της Πολωνίας παραβιάζουν το δίκαιο της ΕΕ, ειδικά σε σχέση με τον τρόπο που η Πολωνία διορίζει δικαστές. Ωστόσο, το Ανώτατο Δικαστήριο της Πολωνίας απέρριψε αυτήν την άποψη.
«Η προσπάθεια του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου να εμπλακεί στους νομικούς μηχανισμούς της Πολωνίας, παραβιάζει … τους κανόνες που δίνουν προτεραιότητα στο Σύνταγμα και τους κανόνες που σέβονται την κυριαρχία εν μέσω της διαδικασίας της Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης» αναφέρεται στην απόφαση του Πολωνικού δικαστηρίου.
Τον Μάιο του 2020, το Γερμανικό Ανώτατο Δικαστήριο είχε αποφανθεί ότι το Γερμανικό Σύνταγμα υπερισχύει του Ευρωπαϊκού. Οι Γερμανοί δικαστές έκριναν ότι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο υπερβαίνει τις αρμοδιότητές του, σε σχέση με το Γερμανικό Σύνταγμα. Οι Βρυξέλλες εναντιώθηκαν στην απόφαση αυτή και απείλησαν την Γερμανία με κυρώσεις. Τελικά, το Γερμανικό Δικαστήριο αποφάσισε πως το Ευρωπαϊκό Δίκαιο θα τεθεί πάνω από το Γερμανικό.
Στην Τσεχία, που βρίσκεται σε προεκλογική περίοδο, οι ακροδεξιοί και οι κομμουνιστές μιλούν ανοιχτά για έξοδο της χώρας από την Ένωση, ενώ τουλάχιστον δύο μικρότερα κόμματα ζητούν τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος για την παραμονή ή όχι της Τσεχίας στην ΕΕ, ενώ άλλα κόμματα δεν είναι αρνητικά στην ιδέα του δημοψηφίσματος. Οι Τσέχοι διαπιστώνουν την απώλεια της εθνικής τους κυριαρχίας από τις Βρυξέλλες και αυτό δεν τους αρέσει, ιδίως όταν αφορά την εγκατάσταση παράνομων μεταναστών στην Τσεχία και την υιοθέτηση του Ευρώ.
Τελικά, τι θα πρέπει να συμβαίνει στην Ευρωπαϊκή Ένωση; Θα πρέπει οι αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου να υπερέχουν των Εθνικών Δικαστηρίων που κρίνουν και σύμφωνα με το Σύνταγμα;
Τι θα συμβεί εάν το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο αποφασίσει ότι οι Έλληνες μουσουλμάνοι της Θράκης έχουν το δικαίωμα να αυτοπροσδιορίζονται ως Τούρκοι, κατά παράβαση της Συνθήκης της Λωζάννης η οποία γράφει για ύπαρξη θρησκευτικής και όχι εθνικής μειονότητας στη Θράκη; Είναι δυνατόν να υπερτερήσει η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, έναντι μια Διεθνούς Συνθήκης;
Είναι δυνατό να μπορεί να επιβάλλουν οι Βρυξέλλες την εγκατάσταση παράνομων μεταναστών σε μία χώρα και ουσιαστικά να δικαιώνουν την παρανομία, δηλαδή την παράνομη είσοδο στην χώρα; Διότι η επίκληση του όρου πρόσφυγας έχει γίνει καραμέλα και έχει χάσει την πραγματική της έννοια. Δεν είναι δυνατόν να μεταναστεύσει η μισή Αφρική και η μισή Μέση Ανατολή στη Ευρώπη, υπό την πρόφαση της προσφυγιάς. Στο τέλος, όλοι οι «πρόσφυγες» γιατί δεν μένουν στις χώρες τους για να αγωνιστούν / πολεμήσουν για την ελευθερία τους και την ευημερία τους και εισβάλλουν στην Ευρώπη;
Υπάρχουν όρια σε κάποια θέματα. Και καθώς τα θέματα γίνονται πολλά, πάρα πολλά, η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να επανεξετάσει πολλές από τις απόψεις της, οι οποίες έτσι κι αλλιώς είναι αντίθετες με τις απόψεις των Ευρωπαίων πολιτών, που έχουν δικαίωμα να αποφασίζουν αυτοί για τις χώρες τους και όχι οι Βρυξέλλες, ειδικά από τη στιγμή που δεν υπάρχει κοινός στρατός, δεν υπάρχει κοινή εξωτερική πολιτική, δεν υπάρχει ίδιο φορολογικό σύστημα, δεν υπάρχουν ίδιοι μισθοί και συντάξεις, δεν υπάρχει ίδιο δικαστικό σύστημα, ίδιο σύστημα υγείας, ίδιο εκπαιδευτικό σύστημα και γενικώς οι ομοιότητες περιορίζονται στο κοινό νόμισμα και στην υπεροχή του Ευρωπαϊκού Δικαίου έναντι του Εθνικού.
Αναπαραγωγή του άρθρου μπορεί να γίνει μόνο με ευδιάκριτη αναφορά στην πηγή CosmoStatus και χρήση live link
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου