Τον τρόμο σπέρνουν τα κατευθυνόμενα Ευρωπαϊκά ΜΜΕ για τους δασμούς του Τραμπ. Είναι όμως έτσι ή ως συνήθως παραπληροφορούν το Ευρωπαϊκό πόπολο;
Η Αμερική εισάγει πολύ περισσότερα από όσα εξάγει. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ένα εμπορικό έλλειμμα το οποίο πρέπει να καλύψει. Οι ξένοι κατέχουν περίπου 8,67 τρισεκατομμύρια δολάρια τίτλων του Αμερικανικού δημοσίου, αντιπροσωπεύοντας το 24% του δημόσιου χρέους. Το χρέος είναι ιδιαίτερα επικίνδυνο επειδή πρέπει να αποπληρωθεί το αρχικό κεφάλαιο και στο μεταξύ να πληρώνονται και τόκοι, όπως ακριβώς συμβαίνει και με το Ελληνικό. Η Αμερική πληρώνει πάνω από 150 δισεκατομμύρια δολάρια σε τόκους κάθε χρόνο σε ξένους για να μπορεί να αγοράζει τα εισαγόμενα προϊόντα που θα έπρεπε να κατασκευάζει.
Οι οικονομίες της Ευρώπης κλυδωνίζονται. Το 2024, το ΑΕΠ των ΗΠΑ ήταν σχεδόν 29 τρισεκατομμύρια δολάρια ενώ της ΕΕ λίγο πάνω από 19 τρισεκατομμύρια δολάρια.
Γιατί; Λόγω της εμμονής της άρχουσας τάξης της Ευρώπης στις δήθεν πράσινες πολιτικές. Η οικονομική κρίση της Ευρώπης είναι βαθύτερη από την συνηθισμένη κρίση που μπορεί να αντιμετωπίσει οποιαδήποτε οικονομία. Οι στόχοι των πράσινων εκπομπών που επέβαλε η ΕΕ στο όνομα της καταπολέμησης του φυσικού φαινομένου της κλιματικής αλλαγής, έχουν σχεδόν παραλύσει τις βιομηχανίες της Ευρώπης και αποτρέπουν την Ευρώπη να είναι ανταγωνιστική στην διεθνή αγορά.
Σε συνδυασμό με τον αποκλεισμό της φθηνής Ρωσικής ενέργειας εξαιτίας της Ουκρανίας, η Ευρώπη ξέμεινε από φθηνή ενέργεια και εναλλακτική δεν υπάρχει. Το Αμερικανικό LNG διατίθεται σε διπλή τιμή έναντι του Ρωσικού φυσικού αερίου.
Το κόστος παραγωγής στην Ευρώπη είναι 2 ως 3 φορές υψηλότερο από ότι στην Αμερική, με τους φόρους να αντιπροσωπεύουν το 23% της τελικής τιμής.
Σ’ αυτά προστίθεται και ο πόλεμος στην Ουκρανία. Οι ελίτ της Ευρώπης και της Αμερικής έχουν εμμονή με τη Ρωσία. Τι είναι αυτό που κάνει τις ελίτ να θέλουν πολέμους; Το ότι ωφελούνται από τον πόλεμο. Εξετάστε μόνο το πως ωφελήθηκαν οι Γερμανικές βιομηχανίες από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και θα καταλάβετε.
Ταυτόχρονα, οι ελίτ της Ευρώπης χρειάζονται έναν μπαμπούλα για να αποσπούν την προσοχή των πολιτών από τις επιπτώσεις των άθλιων πολιτικών τους και την φτώχια που αυτές προκάλεσαν. Μαζί με τον κατακλυσμό της Ευρώπης από τα εκατομμύρια των παράνομων μεταναστών, δημιουργείται η ανάγκη για τον Ρωσικό μπαμπούλα.
Πριν λίγες ημέρες, οι Βρυξέλλες ζήτησαν από τα 500 εκατομμύρια των πολιτών τους να προετοιμαστούν για πόλεμο ή φυσική καταστροφή και να έχουν προμήθειες επιβίωσης 72 ωρών. Πραγματικά, πιστεύει κανείς νοήμων ότι υπάρχει πιθανότητα να επιτεθεί η Ρωσία στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ;
Οι δασμοί που επιβάλει ο Τραμπ στα μέλη της ΕΕ, αποτελούν προσπάθεια στήριξης για τους Αμερικανούς παραγωγούς και εργαζόμενους, αλλά και στρατηγική για να κάνει την Αμερική αυτάρκη. Η Αμερική, επιδιώκει να μειώσει το εμπορικό της έλλειμμα και να ανοικοδομήσει τη βιομηχανία της, ποντάροντας στην τεχνολογία της, την ενεργειακή της αυτονομία και την προσέλκυση κεφαλαίων. Οι Αμερικανοί καταναλωτές μπορεί να δυσκολευτούν βραχυπρόθεσμα, αλλά μπορούν να ζήσουν και χωρίς iPhone.
Αντίθετα, η Ευρώπη έχει δώσει κίνητρα για την αποβιομηχάνισή της. Δεκάδες Ευρωπαϊκές (και Ελληνικές) βιομηχανίες εγκατέλειψαν τις Ευρωπαϊκές χώρες. Που πήγαν; Εκεί που υπάρχουν φθηνά εργατικά χέρια, φτηνή φορολογία και φτηνή ενέργεια, με μηδενικούς δασμούς εισαγωγής των προϊόντων στην ΕΕ. Το αποτέλεσμα ήταν η απώλεια εκατομμυρίων θέσεων εργασίας στην Ευρώπη και η συρρίκνωση της αγοραστικής δύναμης των Ευρωπαίων. Ταυτόχρονα δισεκατομμύρια ευρώ κατευθύνονται προς τις χώρες αυτές, δημιουργώντας έλλειμμα στην Ευρωπαϊκή οικονομία. Αντί η Ευρώπη να είναι αυτάρκης, εισάγει λεμόνια από την Αργεντινή, σκόρδα από την Κίνα, πατάτες από την Αίγυπτο, αυτοκίνητα από την Τουρκία, ρούχα από το Μπαγκλαντές κλπ.
Πως όμως οι βιομηχανίες αυτές θα πουλήσουν τα προϊόντα τους στους Ευρωπαίους καταναλωτές, εάν αυτοί είναι άνεργοι και δεν έχουν χρήματα; Πως; Το θεμελιώδες αυτό ερώτημα δεν μπήκαν στον κόπο να το απαντήσουν ούτε οι Ευρωπαίοι βιομήχανοι που μετέφεραν τα εργοστάσιά τους στην Ασία, αλλά κυρίως δεν το απαντά η ανεπάγγελτη και μη εκλεγμένη φιλελέφτ κυβερνώσα ελίτ των Βρυξελλών.
Η Ευρώπη θα πρέπει να επανεξετάσει τις πολιτικές της. Αλλά για μια ακόμη φορά οι Βρυξέλλες και οι ηγεσίες των Ευρωπαϊκών χωρών, που προωθούν τα συμφέροντα της αποτυχημένης παγκοσμιοποίησης και της πράσινης απάτης, χρησιμοποιούν διάφορα εμπόδια και την γραφειοκρατία, για να αποκρούσουν την όποια αντίθετη άποψη.
Η ΕΕ έχει προσκολληθεί εμμονικά σε ένα αποτυχημένο όραμα. Το πράσινο, αποβιομηχανοποιημένο όνειρο που συντρίβεται από την πραγματικότητα: κρίση ανάπτυξης και στάσιμη παραγωγικότητα.
Η Ευρώπη θα πρέπει να αφυπνιστεί ώστε να επιστρέψει στα θεμελιώδη της αγοράς και του ανοικτού εμπορίου. Όμως απαιτείται ριζική αλλαγή στις Βρυξέλλες, οι οποίες αισθανόμενες την αλλαγή που έρχεται, δεν διστάζουν να ακυρώσουν εκλογές (Ρουμανία) και να στερήσουν τα πολιτικά δικαιώματα (Γαλλία) σε όσους αντιστέκονται. Περισσότερες ακυρώσεις και απαγορεύσεις είναι προ των πυλών.
Η Αμερική, με το τεχνολογικό της πλεονέκτημα και την ενεργειακή της ανεξαρτησία, είναι πιο έτοιμη για να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις. Η Ευρώπη κινδυνεύει, καθώς οι οικονομικές της αδυναμίες αναδεικνύονται μέσα από τον πανικό των δασμών.
Εν κατακλείδι: ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε. Η άρχουσα και κυβερνώσα Ευρωπαϊκή αυταρχική και αποτυχημένη ελίτ θα το αντιληφθεί πριν να είναι αργά;
Αναπαραγωγή του άρθρου μπορεί να γίνει μόνο με ευδιάκριτη αναφορά στην πηγή CosmoStatus και χρήση live link
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου