Foreign Policy: ποιος κερδίζει τον πόλεμο των κυρώσεων;

Οι Δυτικοί διατυμπάνιζαν πως η οικονομία της Ρωσίας θα καταρρεύσει εξαιτίας των οικονομικών κυρώσεων. Μήπως πάει να γίνει το αντίθετο;

Η οικονομία σας θα αντιμετωπίσει «καταστροφικές» συνέπειες, έλεγε ο Τζο Μπάιντεν στον Βλαντιμίρ Πούτιν αναφερόμενος στις κυρώσεις που ετοίμαζαν οι Δυτικοί στη Ρωσία ενόψει της εισβολής στην Ουκρανία. Οι κυρώσεις ήταν βαριές, αλλά ο Πούτιν επιμένει και ανταποδίδει τις κυρώσεις, αναφέρεται σε δημοσίευμα του έγκυρου Foreign Policy.

Ποιος κερδίζει τον πόλεμο των κυρώσεων, διερωτάται το Foreign Policy;

Αρχικά οι κυρώσεις δεν πέτυχαν. Δεν κατάφεραν να αποτρέψουν τα σχέδια της Ρωσίας. Η δεύτερη φάση των κυρώσεων, μετά την εισβολή στην Ουκρανία, η αποκοπή της Ρωσίας από το διεθνές οικονομικό σύστημα, το πάγωμα 320 δισεκατομμυρίων δολαρίων που αποτελούσε συναλλαγματικά αποθέματα, το εμπάργκο σε ημιαγωγούς, απαραίτητους για τα κινητά τηλέφωνα και για στρατιωτική χρήση, η αποχώρηση περισσοτέρων από 1000 πολυεθνικών, η επιβολή κυρώσεων σε ολιγάρχες κοντά στον Πούτιν και η αποπομπή από τις αθλητικές διοργανώσεις, απομόνωσαν τη Ρωσία.

Αν και το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο είναι ιδιαιτέρως στρατηγικά προϊόντα για τη Ρωσική οικονομία, με την προπολεμική παραγωγή να παρέχει περίπου το ήμισυ του ομοσπονδιακού προϋπολογισμού και το ένα τρίτο του ΑΕΠ της χώρας, οι κυρώσεις εφαρμόστηκαν πιο αργά και πιο περιορισμένα λόγω της ενεργειακής εξάρτησης των χωρών που τις επέβαλαν!

Το συνολικό πακέτο κυρώσεων είχε ουσιαστικό οικονομικό αντίκτυπο. Το Ρωσικό ΑΕΠ σημείωσε τη μεγαλύτερη συρρίκνωσή του από τη χαοτική δεκαετία του 1990. Τον Μάρτιο, το ρούβλι έχασε σχεδόν το ήμισυ της αξίας του, από 84 σε 154 ρούβλια ανά δολάριο. Στα μέσα Απριλίου, ο δήμαρχος της Μόσχας προειδοποίησε ότι κινδυνεύουν 200.000 θέσεις εργασίας. Ο πληθωρισμός πλησίασε το 18% και ήταν ακόμη υψηλότερος στους τομείς που εξαρτώνται περισσότερο από τις διεθνείς αλυσίδες εφοδιασμού. Με την Ουκρανική αντίσταση να καταστρέφει πολύ στρατιωτικό εξοπλισμό και τις κυρώσεις να εμποδίζουν τις προσπάθειες ανεφοδιασμού, οι Ρωσικές δυνάμεις πρώτης γραμμής αντιμετώπιζαν ελλείψεις.

Η Ρωσία στράφηκε σε εναλλακτικές αγορές ενέργειας και εμπορίου. Η Κίνα αύξησε τις εισαγωγές πετρελαίου από τη Ρωσία, την προμήθευσε με στρατιωτικό υλικό και την στήριξε διπλωματικά. Εξαιτίας των εκπτώσεων που πρόσφερε η Ρωσία στην τιμή του πετρελαίου, η Ινδία αύξησε τις εισαγωγές κατά 20%.  Ταυτόχρονα, η άνοδος των τιμών είχε ως αποτέλεσμα τα κέρδη της Ρωσίας να είναι ίσως και περισσότερα από ότι πριν την εισβολή στην Ουκρανία.

Η εσωτερική οικονομική διαχείριση μέσω της αύξησης των συντάξεων και γενικότερων αυξήσεων στους μισθούς, είχε ως αποτέλεσμα την αύξηση της αξίας του Ρωσικού νομίσματος που σήμερα βρίσκεται στο 1 δολάριο προς 59,5 ρούβλια!

Πλέον βρισκόμαστε στην τρίτη φάση των κυρώσεων. Ποιος θα πέσει πρώτος, διερωτάται το Foreign Policy;

Οι Ρωσικές αντικυρώσεις, με σημαντικότερο τον περιορισμό των προμηθειών φυσικού αερίου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, έχουν τη δική τους αξία. Στις 31 Ιουλίου, οι όγκοι των αγωγών (πάνω από 400 εκατομμύρια κυβικά μέτρα την ημέρα που ήταν ένα χρόνο νωρίτερα) μειώθηκαν κοντά στα 100 εκατομμύρια κυβικά μέτρα την ημέρα.

Το κόστος ηλεκτρικής ενέργειας στην Γερμανία σχεδόν διπλασιάστηκε από τον Ιανουάριο έως τον Ιούνιο, από 140 σε 260 ευρώ ανά μεγαβατώρα. Οι ελλείψεις φυσικού αερίου ανάγκασαν τις μεγάλες βιομηχανίες να μειώσουν την παραγωγή.

Η πρόσφατη συμφωνία της ΕΕ για την κατανομή του φυσικού αερίου έχει αρκετά κενά ώστε να αφήνει ακόμα το φάντασμα του δελτίου ενέργειας κατά τον χειμώνα να πλανάται. Η Ισπανία απαιτεί ο κλιματισμός να ρυθμίζεται όχι χαμηλότερα από τους 27 βαθμούς Κελσίου, η Ολλανδία ενθαρρύνει όριο 5 λεπτών στο ντους και στη Γαλλία σβήνουν τα φώτα στις βιτρίνες.

Οι φτωχές και οι αναπτυσσόμενες χώρες είναι αυτές που έχουν πληγεί περισσότερο αναφέρει το Foreign Policy, με 40 εκατομμύρια ανθρώπους να φτάνουν στα όρια της φτώχειας. Ενώ η Ρωσία είναι η κύρια υπεύθυνη για τις ελλείψεις στα τρόφιμα (σιτηρά) οι χώρες του νότιου ημισφαιρίου κατηγορούν τις Δυτικές κυρώσεις στη Ρωσία.

Κάποιοι αναλυτές θεωρούν πως οι κυρώσεις επηρεάζουν βαθιά την Ρωσική οικονομία, ενώ και οι ίδιοι οι Ρώσοι λένε πως η οικονομία τους δεν μπορεί να αντέξει επ' άπειρον να λειτουργεί χάρη στα αποθέματα. Υπολογίζεται πως περίπου 500.000 Ρώσοι έμπειροι και σπουδαγμένοι, έχουν μεταναστεύσει στο εξωτερικό για να βρουν δουλειά. Ταυτόχρονα, η Ρωσική στρατιωτική μηχανή έχει υποστεί πολύ μεγάλες απώλειες. Υπολογίζεται πως έχουν καταστραφεί 2600 θωρακισμένα οχήματα, ενώ έχει χρησιμοποιηθεί το 70% των πυραύλων ακριβείας του Ρωσικού οπλοστασίου. Η έλλειψη ημιαγωγών, πιθανότατα θα δημιουργήσει ελλείψεις και στα Ρωσικά όπλα, αλλά ακόμη και σε ψυγεία και πλυντήρια.

Εάν η κούραση από της Δυτικές κυρώσεις και η υποστήριξη του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία δεν φέρουν σύντομα αποτελέσματα, όπως έχει φανεί ιστορικά, δεν θα αλλάξει κάτι για την Ρωσία. Άλλωστε, 60 χρόνια οικονομικών κυρώσεων στην Κούβα και τη Βόρειο Κορέα, δεν έφεραν κάποιο σημαντικό αποτέλεσμα.

Για να είναι οι οικονομικές κυρώσεις αποτελεσματικές σε πολιτικό επίπεδο, αναφέρει το Foreign Policy, θα πρέπει να είναι αποτελεσματικοί δύο παράγοντες και ουσιαστικά να γίνει ό,τι έγινε με τη Λιβύη και το Ιράν επί Μπαράκ Ομπάμα.

Πρώτον, οι Ρωσικές ελίτ και άλλοι πολιτικοί παράγοντες, να πληγούν τα συμφέροντά τους ώστε να προωθήσουν την πολιτική αλλαγή, αντιλαμβανόμενοι ότι μόνο μέσω αλλαγών και συμμόρφωσης προς τις Δυτικές επιταγές, θα υπάρξει πρόοδος.

Η εκτίμηση ότι έχουν σκοτωθεί στον πόλεμο 70.000 – 80.000 Ρώσοι στρατιώτες, έχει ως αποτέλεσμα την άσκηση πίεσης στην Ρωσική κυβέρνηση εξαιτίας της δυσαρέσκειας.

Δεύτερον, να υπάρξει αύξηση των διπλωματικών κυρώσεων. Το κλειδί θα είναι να υπάρχουν σημαντικές κυρώσεις από τις ΗΠΑ και την ΕΕ, με ταυτόχρονη υποστήριξη της Ουκρανίας, αλλά θα πρέπει να δοθούν και τα περιθώρια στον Πούτιν να υπαναχωρήσει και να επέλθει η ειρήνη. Όλα αυτά όμως, είναι πολύ δύσκολο να επιτευχθούν, καθώς απαιτούνται λεπτότατοι χειρισμοί.

Τελικά, αυτό που γίνεται κατανοητό από το δημοσίευμα του Foreign Policy είναι πως οι κυρώσεις δύσκολα θα κάμψουν μια μεγάλη δύναμη όπως είναι η Ρωσία. Η Ευρώπη πλήττεται περισσότερο οικονομικά από τις κυρώσεις και τα Ρωσικά αντίποινα, παρά η Ρωσία. Επομένως, μήπως θα ήταν σοφότερο η Δύση να ακούσει την Ρωσία και τις ανησυχίες της για μια σειρά θεμάτων, αντί να προσπαθεί να επιβληθεί στη Ρωσία;

Αναπαραγωγή του άρθρου μπορεί να γίνει μόνο με ευδιάκριτη αναφορά στην πηγή CosmoStatus και χρήση live link