Ο αυταρχικός ηγέτης της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν χάρηκε νωρίς και ήταν υπεραισιόδοξος με την επανεκλογή του Ντόναλντ Τραμπ. Ο Ερντογάν ήταν σίγουρος ότι η σχέση του με τον Τραμπ θα του επέτρεπε να πραγματοποιήσει πολλούς από τους στόχους του, που η κυβέρνηση Μπάιντεν του αρνήθηκε και θα συνέχιζε να του αρνείται η Καμάλα Χάρις.
Του Sinan Ciddi για το National Security Journal
Απόδοση κειμένου CosmoStatus
Η ομάδα του Τραμπ δεν θα πρέπει να παρασυρθεί από τα φιδίσια καμώματα του Ερντογάν. Για χρόνια, ο Ερντογάν αναστατώνει, υπονομεύει και βλάπτει τα κύρια Αμερικανικά συμφέροντα ασφαλείας και εκείνα των εταίρων και συμμάχων τους. Το νέο επιτελείο εξωτερικής πολιτικής και εθνικής ασφάλειας του 47ου Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Ουάσιγκτον μπορεί να υποχρεώσει την Άγκυρα να διακόψει τις επιζήμιες πολιτικές της. Επιπλέον, στον βαθμό που ο Τραμπ μπορεί να φέρει τον Ερντογάν στα νερά του, η Ουάσιγκτον θα είναι σε καλύτερη θέση για να επιτύχει τους ευρύτερους στόχους της στη Μέση Ανατολή.
Η κυβέρνηση Μπάιντεν επέλεξε να αγνοήσει και να παραβλέψει τις θρασύδειλες ενέργειες του Ερντογάν για την ενδυνάμωση του τρομοκρατικού δικτύου της Χαμάς. Από τις αποστολές όπλων και εκρηκτικών υλικών, μέχρι τις προσπάθειες συγκέντρωσης χρημάτων και στρατολόγησης, η Χαμάς τα έχει καταφέρει χάρη στις βάσεις της στην Τουρκία, που της παραχώρησε ο Ερντογάν.
Τον περασμένο Αύγουστο, η Τουρκία διευκόλυνε τη διάσκεψη στην Κωνσταντινούπολη, όπου ο ανώτερος ηγέτης της Χαμάς Khaled Meshaal κάλεσε ανοιχτά τους Παλαιστίνιους να προβούν σε βομβιστικές επιθέσεις αυτοκτονίας εντός του Ισραήλ. Μεταξύ 2023-2024, Ισραηλινοί αξιωματούχοι κατάσχεσαν πολλά φορτία υλικών που προέρχονταν από την Τουρκία και είχαν προορισμό τη Γάζα, όπου θα χρησιμοποιούνταν από τη Χαμάς για την κατασκευή εκρηκτικών. Πολλές Τουρκικές οντότητες καθώς και στελέχη της Χαμάς στην Τουρκία έχουν τιμωρηθεί από το Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ για τον συνεχιζόμενο ρόλο τους στην υποβοήθηση της τρομοκρατίας, η οποία σε ορισμένες περιπτώσεις ωφέλησε το Σώμα των Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης του Ιράν. Ο Λευκός Οίκος του Μπάιντεν δεν έλαβε μέτρα για να εξαναγκάσει την Τουρκία να σταματήσει τις ενέργειες αυτές.
Δημοσιεύματα έδειξαν ότι η Τουρκία μπορεί να ενδιαφέρεται να φιλοξενήσει επίσημα τα κεντρικά γραφεία της Χαμάς, αφού ζητήθηκε από την τρομοκρατική ομάδα να εγκαταλείψει το Κατάρ, την κύρια βάση της από το 2012. Αν και αυτό προκάλεσε λεκτική επίπληξη από τον εκπρόσωπο του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, Μάθιου Μίλερ, στις 19 Νοεμβρίου, καμία σοβαρή δράση δεν φαίνεται να έγινε από την απερχόμενη κυβέρνηση ως προς το τι θα ήταν διατεθειμένες οι ΗΠΑ να κάνουν στην περίπτωση που ο δεύτερος μεγαλύτερος στρατός του ΝΑΤΟ και σύμμαχος των Ηνωμένων Πολιτειών, ίδρυε επίσημα το αρχηγείο μιας τρομοκρατικής οργάνωσης στο έδαφός του.
Με την ανάληψη των καθηκόντων της, η κυβέρνηση Τραμπ θα πρέπει να εκμεταλλευτεί τη θέση της και να υποχρεώσει την Άγκυρα να σταματήσει άνευ όρων κάθε προσπάθεια βοήθειας προς τη Χαμάς. Εκτός από την εξάρθρωση των υποδομών της εντός της χώρας, η Τουρκία θα πρέπει να εκδώσει όλα τα στελέχη της Χαμάς στο Ισραήλ. Εάν ο Ερντογάν αρνηθεί να το κάνει αυτό, η Ουάσιγκτον θα μπορεί και θα πρέπει να απαντήσει διευρύνοντας τις κυρώσεις που έχει ήδη επιβάλει στην Άγκυρα από το 2019, βάσει του νόμου για την αντιμετώπιση των αντιπάλων της Αμερικής μέσω κυρώσεων (CAATSA).
Να σημειωθεί ότι ο Τραμπ δεν χρειάζεται να συμβιβαστεί μέσω απαιτήσεων από τον Ερντογάν και μπορεί να ακολουθήσει μια μαξιμαλιστική στρατηγική. Με άλλα λόγια: απαίτηση τερματισμού της υποστήριξης της Τουρκίας προς τη Χαμάς, αδιάκοπη αποστολή βοήθειας των ΗΠΑ προς τις SDF και συνέχιση των κυρώσεων CAATSA προς την Τουρκία.
Θα μπορούσε μια τέτοια μαξιμαλιστική στρατηγική να λειτουργήσει; Η απάντηση είναι ναι, γιατί ο Ερντογάν δεν έχει άσους στο μανίκι του με τους οποίους θα μπορούσε να υπονομεύσει τη μαξιμαλιστική στάση των ΗΠΑ. Επιπλέον, η διεύρυνση των Αμερικανικών κυρώσεων και των εμπορικών δασμών στην Τουρκία θα είχε πιο καταστροφικές συνέπειες για την οικονομία της Τουρκίας από ό,τι το 2019. Η Τουρκία είναι πολύ πιο εύθραυστη οικονομικά. Με άλλα λόγια, στην περίπτωση της Τουρκίας, η Ουάσιγκτον μπορεί να έχει και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο. Για χρόνια ο Ερντογάν διεξάγει στρατιωτικά πλήγματα κατά των Κούρδων της Συρίας, αποσταθεροποιώντας τη βόρεια Συρία και παρέχοντας πιθανώς στα υπολείμματα του ISIS τη δυνατότητα να ανασυνταχθούν για άλλη μια φορά, απειλώντας και πάλι την περιφερειακή ασφάλεια. Η κυβέρνηση Τραμπ δεν έχει κανένα λόγο να εγκαταλείψει τους Κούρδους και σίγουρα όχι επειδή το απαιτεί ο Ερντογάν.
Θα μπορούσε κανείς να υποθέσει ότι για τη συνεργασία της Τουρκίας με τη Χαμάς, ο Ερντογάν μπορεί να θέλει ανταλλάγματα. Πιθανότατα θα επικεντρωθεί σε τρία θέματα: θα ζητήσει από τις ΗΠΑ να τερματίσουν την υποστήριξή τους στις Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (SDF) στη βόρεια Συρία και να διακόψουν την αμερικανική αποστολή βοήθειας στους Κούρδους της Συρίας, οι οποίοι πολέμησαν και συνεχίζουν να περιορίζουν ό,τι έχει απομείνει από το Ισλαμικό Κράτος, το οποίο ο Ερντογάν θεωρεί «τρομοκρατική» οντότητα. Ο Ερντογάν μπορεί επίσης να ζητήσει την άρση των κυρώσεων CAATSA, που θα του επιτρέψουν να αγοράσει μαχητικά αεροσκάφη F-35 και να εξαιρεθεί η Τουρκία από όλους τους εμπορικούς δασμούς των ΗΠΑ.
Οι απαιτήσεις του Τραμπ, θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν την απαίτηση από την Τουρκία να εκχωρήσει τους πυραύλους S-400, τους οποίους απέκτησε από τη Ρωσία, που ήταν και ο αρχικός λόγος για την επιβολή κυρώσεων από τον Τραμπ το 2019.
Ο Τραμπ μπορεί να ζητήσει από τις χώρες του ΝΑΤΟ να αυξήσουν τις αμυντικές τους δαπάνες από 2 σε 3% ή και 5%. Εάν η νέα κυβέρνηση ενδιαφέρεται να ενισχύσει τις αμυντικές δυνατότητες του ΝΑΤΟ ζητώντας από τα μέλη να αυξήσουν τις δαπάνες τους, θα ήταν λογικό να ζητηθεί από την Τουρκία να μην κατέχει ένα οπλικό σύστημα που θα μπορούσε να υπονομεύσει τη συνοχή και τη διαλειτουργικότητα της συμμαχίας.
Από την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία τον Φεβρουάριο του 2022 και την παράνομη κατοχή Ουκρανικού εδάφους, ο Ερντογάν δεν έχει κάνει τίποτα για να υποστηρίξει τις διεθνείς προσπάθειες να νικηθεί ο Βλαντιμίρ Πούτιν. Διατηρώντας ένα σύστημα αεράμυνας που απέκτησε από τη Ρωσία, ο Ερντογάν κοροϊδεύει την βορειοατλαντική συμμαχία σε καθημερινή βάση. Δεν υπάρχει λόγος να συνεχιστεί η ανοχή στην αδιαλλαξία της Άγκυρας.
Ο Μάρκο Ρούμπιο προτάθηκε για νέος υπουργός Εξωτερικών του Τραμπ. Ο Ρούμπιο είναι μεγάλος επικριτής του Ερντογάν και επικρίνει συνεχώς την Τουρκία για όλα όσα αναφέρθηκαν. Ως Γερουσιαστής, ήταν ο αρχιτέκτονας του Συμφώνου Ασφάλειας και Ενεργειακής Συνεργασίας της Ανατολικής Μεσογείου μεταξύ ΗΠΑ, Ελλάδας και Κύπρου. Έτσι αυξήθηκαν τα επίπεδα διακυβερνητικής και στρατιωτικής συνεργασίας, ζωτικής σημασίας, για την ασφάλεια της Ανατολικής Μεσογείου. Ο Ρούμπιο άσκησε επίσης έντονη κριτική στο ιστορικό της Άγκυρας για τα ανθρώπινα δικαιώματα, τις σχέσεις με άλλους αυταρχικούς ηγέτες όπως ο Νικολά Μαδούρο της Βενεζουέλας και απειλώντας την Τουρκία για την συμπεριφορά της κατά των Αμερικανικών δυνάμεων και των εταίρων τους στη βόρεια Συρία.
Οι ειδήμονες που υποστηρίζουν τον Ερντογάν στην Τουρκία γνωρίζουν καλά ότι όταν ο Ρούμπιο και άλλοι βασικοί παράγοντες εθνικής ασφάλειας αναλάβουν κυβερνητικές θέσεις, όπως επιθυμεί ο Τραμπ, η Τουρκία θα αντιμετωπίσει προβλήματα. Η κυβέρνηση Τραμπ θα πρέπει άμεσα να αναγκάσει την Τουρκία να απομακρυνθεί από ολόκληρη τη σειρά των πολιτικών που ακολουθεί και ενοχλούν εδώ και καιρό την Ουάσιγκτον. Εάν ο Τραμπ καταφέρει να παρέχει ασφάλεια στο Ισραήλ, να αποτρέψει την επανεμφάνιση του Ισλαμικού Κράτους στη Συρία και να σταματήσει τις προσπάθειες του Πούτιν να αποδυναμώσει το ΝΑΤΟ, μπορούν όλα να αναζωογονηθούν.
Δεν υπάρχει κανένας λόγος για τον Τραμπ να συμβιβαστεί με τον Ερντογάν. Ο ηγέτης της Τουρκίας είναι αδύναμος και το ξέρει. Είναι καιρός ο Ερντογάν να λογοδοτήσει.
Αναπαραγωγή του άρθρου μπορεί να γίνει μόνο με ευδιάκριτη αναφορά στην πηγή CosmoStatus και χρήση live link
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου