Οι έρευνες αποκαλύπτουν τι πιστεύουν οι Βρετανοί Μουσουλμάνοι. Τον Μάρτιο του 2024, σε δημοσκόπηση που διεξήχθη από την Εταιρεία Χένρι Τζάκσον ανέφερε ότι το 32% των Βρετανών Μουσουλμάνων τάσσεται υπέρ της εφαρμογής του νόμου της Σαρία στο Ηνωμένο Βασίλειο. Το 48% νιώθει μεγαλύτερη συμπάθεια για τη Χαμάς παρά για το Ισραήλ. Το 80% πιστεύει ότι το Ισραήλ διαπράττει γενοκτονία. Το 49% πιστεύει ότι το Ισραήλ δεν έχει δικαίωμα ύπαρξης και το 46% πιστεύει ότι οι Εβραίοι στο Ηνωμένο Βασίλειο – που είναι μόνο το 0,5% του πληθυσμού - έχουν υπερβολική δύναμη.
Η κατάσταση στο Ηνωμένο Βασίλειο είναι ανησυχητική: ό,τι επηρεάζει το Ηνωμένο Βασίλειο επηρεάζει και ολόκληρη τη Δυτική Ευρώπη. Ενώ η κατάσταση στη Γαλλία μπορεί να φαίνεται λίγο καλύτερη, είναι πιθανώς χειρότερη.
Ενώ το Εργατικό Κόμμα του Ηνωμένου Βασιλείου διέγραψε τον πρώην ηγέτη του, Τζέρεμι Κόρμπιν, το 2024, με την κατηγορία του αντισημιτισμού, ένα γαλλικό πολιτικό κόμμα, το La France Insoumise (Αδέσποτη Γαλλία), διαθέτει αρκετούς βουλευτές που καταγράφονται ως αντισημίτες. Μία από τις βουλευτές του, η Ρίμα Χασάν, υποστηρίζει ανοιχτά τη Χαμάς.
Εκατομμύρια άνθρωποι στη Δυτική Ευρώπη φαίνονται ανήσυχοι για το μέλλον που βλέπουν να διαμορφώνεται στις χώρες τους και στρέφονται σε πολιτικά κόμματα που αντιμετωπίζουν τις ανησυχίες τους. Δεδομένου ότι αυτά τα κόμματα έχουν αυξηθεί σε δύναμη, οι νυν ηγέτες κάνουν ό,τι μπορούν για να εμποδίζουν τους επικεφαλής τους να θέσουν υποψηφιότητα στις εκλογές, να σχηματίσουν συνασπισμό ή χαρακτηρίζουν τις πολιτικές τους «φασιστικές» και «ναζιστικές», σε μια προφανή προσπάθεια να θάψουν τις λαϊκές ανησυχίες. Αυτά είναι ουσιαστικά τα μόνα κόμματα που υποστηρίζουν το Ισραήλ και καταγγέλλουν τον αυξανόμενο αντισημιτισμό, αποκαλώντας τον με το όνομά του.
Το κόμμα Reform UK του Νάιτζελ Φάρατζ προηγείται στις δημοσκοπήσεις, αλλά οι επόμενες εκλογές θα διεξαχθούν το 2029. Κατά τη διάρκεια των επόμενων τεσσάρων ετών, το κυβερνών Εργατικό Κόμμα μπορεί να συνεχίσει να μεταμορφώνει ριζικά τη χώρα.
«Η μεγάλη αντικατάσταση» - η πιθανότητα μιας κυρίως χριστιανικής Ευρώπης να αντικατασταθεί σταδιακά από μια μουσουλμανική - δεν είναι θεωρία συνωμοσίας. Είναι σε πλήρη εξέλιξη. Το ποσοστό γεννήσεων των μουσουλμανικών πληθυσμών παραμένει υψηλότερο στη Δυτική Ευρώπη από αυτό των μη μουσουλμανικών πληθυσμών, των οποίων τα ποσοστά γεννήσεων έχουν καταρρεύσει και τώρα είναι πολύ κάτω από το επίπεδο αναπλήρωσης. Οι γεννήσεις μουσουλμάνων προσθέτονται στον αριθμό όσων έχουν μεταναστεύσει από τον μουσουλμανικό κόσμο. Το ποσοστό των μουσουλμάνων στις χώρες της Δυτικής Ευρώπης συνεχίζει να αυξάνεται εκθετικά. Τα δεδομένα δείχνουν επίσης ότι οι μουσουλμανικοί πληθυσμοί ενσωματώνονται όλο και λιγότερο και ότι η επιρροή του ριζοσπαστικού Ισλάμ έχει επίσης αυξηθεί εκθετικά.
Του Dr. Guy Millière, καθηγητή στο University of Paris, συγγραφέα 27 βιβλίων στη Γαλλία και την Ευρώπη, για το Gatestone Institute.
Μετάφραση CosmoStatus.
Μάντσεστερ, Αγγλία, 2 Οκτωβρίου 2025: Στην πιο βίαιη πράξη αντισημιτικού μίσους που έχει δει η Βρετανία εδώ και χρόνια, ένας μουσουλμάνος άνδρας ορμάει με αυτοκίνητο πάνω σε μια ομάδα Εβραίων σε ένα πεζοδρόμιο μπροστά από μια συναγωγή, βγαίνει από το όχημα και αρχίζει να μαχαιρώνει άλλους Εβραίους. Πυροβολείται από την αστυνομία. Δύο Εβραίοι σκοτώνονται, ένας από τον δολοφόνο και ένας άλλος που πυροβολήθηκε κατά λάθος από την αστυνομία.
Η αντισημιτική βία έχει βαθιά ριζωθεί στη χώρα. Από τη σφαγή των τζιχαντιστών της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου 2023 στο Ισραήλ, έχει αυξηθεί σημαντικά.
Για περισσότερα από 30 χρόνια, διαδοχικές βρετανικές κυβερνήσεις έχουν υποσχεθεί να καταπολεμήσουν τον αντισημιτισμό, αλλά ποτέ δεν το έκαναν. Τώρα αρνούνται την πραγματικότητα. Ο αντισημιτισμός στο Ηνωμένο Βασίλειο είναι πλέον ως κυρίως ισλαμικός αντισημιτισμός, που λαμβάνει χώρα από ριζοσπαστικοποιημένους Μουσουλμάνους. Ο ισλαμικός αντισημιτισμός σήμερα συνδέεται στενά με το μίσος για το Ισραήλ και είναι πλέον ευρέως διαδεδομένος και τον ασπάζεται ένα μεγάλο μέρος της πολιτικής «αριστεράς». Το βράδυ της σφαγής της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου 2023, χιλιάδες Μουσουλμάνοι γιόρτασαν το γεγονός σε μεγάλες πόλεις σε όλη τη χώρα.
Στο Λονδίνο, την ίδια ακριβώς μέρα που η Χαμάς δολοφόνησε 1.200 ανθρώπους στο Ισραήλ και πήρε ομήρους 251, Μουσουλμάνοι και «αριστεροί» οργανώθηκαν και συγκεντρώθηκαν σε αντι-ισραηλινές διαδηλώσεις, οι οποίες έκτοτε συνεχίζονται.
Δύο χρόνια αργότερα, στις 7 Οκτωβρίου 2025, διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν στο Λονδίνο, τη Γλασκώβη και το Εδιμβούργο για να «γιορτάσουν» τη δεύτερη επέτειο της σφαγής. Οι διαδηλωτές φώναζαν συνθήματα όπως «Το Ισραήλ είναι κράτος τρομοκράτης» και «θάνατος στις Ισραηλινές Αμυντικές Δυνάμεις».
«Θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για την κατάργηση του Σιωνισμού τόσο στην Παλαιστίνη όσο και στις δικές μας εβραϊκές κοινότητες», δήλωσε ένας ομιλητής.
Η ισλαμική βία στην Ευρώπη δεν έχει περιοριστεί «μόνο» στους Εβραίους. Μερικές από τις πιο θανατηφόρες ισλαμιστικές επιθέσεις των τελευταίων ετών φαίνεται να έγινε εναντίον όλων των «απίστων»: οι τζιχαντιστικές επιθέσεις της 7ης Ιουλίου 2005 στο σύστημα μαζικής μεταφοράς του Λονδίνου, η σφαγή στο σατιρικό περιοδικό Charlie Hebdo, η σφαγή από τζιχαντιστές στο θέατρο Bataclan στο Παρίσι, η επίθεση με φορτηγό στη Νίκαια στις 14 Ιουλίου 2016, οι τρομοκρατικές επιθέσεις στη Μαδρίτη και τη Βαρκελώνη στην Ισπανία, οι μαζικοί βιασμοί την παραμονή της Πρωτοχρονιάς στην Κολωνία της Γερμανίας, οι επιθέσεις στην χριστουγεννιάτικη αγορά στο Βερολίνο το 2016 και στο Μαγδεμβούργο το 2024, η δολοφονία στο πολιτιστικό κέντρο Krudttønden στην Κοπεγχάγη της Δανίας, καθώς και αμέτρητες μεμονωμένες δολοφονίες: ο Ιερέας Ζακ Χαμέλ, ο οπλίτης Λι Ρίγκμπι, ο Ιλάν Χαλίμι, ο Τέο βαν Γκογκ, η Σάρα Χαλίμι, η Μιρέιγ Κνολ, για να αναφέρουμε μόνο μερικές. Στο Ηνωμένο Βασίλειο το 2017, στο τέλος μιας συναυλίας, ένας Βρετανός μουσουλμάνος βομβιστής αυτοκτονίας Λιβυκής καταγωγής επιτέθηκε στο Manchester Arena: 22 άνθρωποι δολοφονήθηκαν και 1.017 τραυματίστηκαν.
Επί χρόνια, στις μουσουλμανικές γειτονιές του Λονδίνου, του Παρισιού, των Βρυξελλών, του Μάλμε και των μεγάλων βρετανικών πόλεων, ριζοσπαστικοποιημένοι ισλαμιστές ιμάμηδες διαδίδουν το μίσος εναντίον των Εβραίων, του Ισραήλ και του δυτικού πολιτισμού και καλούν, ατιμώρητα, σε ένοπλη τζιχάντ. Όποιος αμφισβητεί έστω και μόνο το γεγονός, χαρακτηρίζεται ρατσιστής ή ισλαμοφοβικός.
Βρετανοί μη μουσουλμάνοι που θρηνούν για την ισλαμική τρομοκρατία, φυλακίζονται. Το 2018, ο Πολ Γκόλντινγκ και η Τζάιντα Φράνσεν, ηγέτες του δεξιού κινήματος Britain First, καταδικάστηκαν σε φυλάκιση επειδή διένειμαν φυλλάδια που φέρονται να έδειχναν «εχθρότητα προς τους μουσουλμάνους και τη μουσουλμανική πίστη».
Τον Νοέμβριο του 2024, ο πρώην στρατιώτης Ντάφρον Γουίλιαμς δημοσίευσε στο Facebook μια απλή παρατήρηση σχετικά με την άνοδο της ισλαμικής βίας στη χώρα: «Ο εμφύλιος πόλεμος είναι εδώ. Το μόνο που λείπει είναι οι σφαίρες, αυτό είναι το επόμενο βήμα». Και αυτός φυλακίστηκε.
Τον Σεπτέμβριο του 2025, ο Pete North, ένας blogger που είχε μοιραστεί ένα meme που έλεγε «Γαμώ τη Χαμάς», συνελήφθη στο σπίτι του και κατηγορήθηκε για «διάδοση φυλετικού μίσους» – μεταξύ πολλών άλλων τέτοιων συλλήψεων.
Παρόλο που οι Μουσουλμάνοι αποτελούν μόνο το 6,5% του πληθυσμού της Βρετανίας, οι διαδοχικές κυβερνήσεις, όπως αυτές στη Γαλλία, τη Γερμανία και την Ολλανδία, έχουν δείξει σημάδια σταδιακής υποταγής στο Ισλάμ. Από την εκλογή του πρωθυπουργού του Ηνωμένου Βασιλείου, ο Κιρ Στάρμερ, αυτή η τάση έχει ενταθεί. Τον Μάρτιο, καθώς ο αντισημιτισμός εκτοξευόταν στη χώρα, ο Στάρμερ παρευρέθηκε σε μια τελετή έναρξης της νηστείας του Ραμαζανιού στο Westminster Hall, όπου ανακοίνωσε ότι το 2024 ήταν η «χειρότερη χρονιά που έχει καταγραφεί» για «εγκλήματα μίσους κατά των μουσουλμάνων».
Οι έρευνες αποκαλύπτουν τι πιστεύουν οι Βρετανοί Μουσουλμάνοι. Τον Μάρτιο του 2024, μια δημοσκόπηση που διεξήχθη από την Εταιρεία Χένρι Τζάκσον ανέφερε ότι το 32% των Βρετανών Μουσουλμάνων τάσσεται υπέρ της εφαρμογής του νόμου της Σαρία στο Ηνωμένο Βασίλειο. Το 48% νιώθει μεγαλύτερη συμπάθεια για τη Χαμάς παρά για το Ισραήλ. Το 80% πιστεύει ότι το Ισραήλ διαπράττει γενοκτονία. Το 49% πιστεύει ότι το Ισραήλ δεν έχει δικαίωμα ύπαρξης και το 46% πιστεύει ότι οι Εβραίοι στο Ηνωμένο Βασίλειο – που αποτελούν μόνο το 0,5% του πληθυσμού - έχουν υπερβολική δύναμη.
Ο Στάρμερ αναγνώρισε το ανύπαρκτο «κράτος της Παλαιστίνης» τον Σεπτέμβριο και ισχυρίστηκε ότι η απόφασή του βοήθησε τον πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ να επιτύχει μια ειρηνευτική συμφωνία για τη Γάζα. Ο Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάρκο Ρούμπιο απάντησε ότι ο Στάρμερ είχε υποκύψει στην πίεση που δημιούργησαν πολιτικά ενεργοί «ξένοι» και ότι η απόφασή του στην πραγματικότητα αποτελούσε «εμπόδιο για την ειρήνη» στη Μέση Ανατολή.
Η κατάσταση στο Ηνωμένο Βασίλειο είναι ανησυχητική: ό,τι επηρεάζει το Ηνωμένο Βασίλειο επηρεάζει ολόκληρη τη Δυτική Ευρώπη. Ενώ η κατάσταση στη Γαλλία μπορεί να φαίνεται λίγο καλύτερη, είναι πιθανώς χειρότερη.
Στη Γαλλία, ένας ραβίνος και τρία εβραιόπουλα δολοφονήθηκαν από έναν ριζοσπαστικοποιημένο μουσουλμάνο στην Τουλούζη στις 19 Μαρτίου 2012. Εβραίοι δολοφονήθηκαν σε ένα κοσέρ (σ.σ. αγνών προϊόντων κατά τον μωσαϊκό νόμο) σούπερ μάρκετ στις 9 Ιανουαρίου 2015. Σε σύγκριση με την υπόλοιπη Ευρώπη, στη Γαλλία ο μεγαλύτερος αριθμός μεμονωμένων Εβραίων έχει δολοφονηθεί από ριζοσπαστικοποιημένους μουσουλμάνους και έχουν σημειωθεί οι πιο θανατηφόρες ισλαμικές επιθέσεις.
Η σφαγή στο Μπατακλάν στις 13 Νοεμβρίου 2015 άφησε 130 νεκρούς και 413 τραυματίες. Μια επίθεση με φορτηγό στις 14 Ιουλίου 2016 στη Νίκαια εναντίον ανθρώπων που γιόρταζαν την Ημέρα της Βαστίλης άφησε 86 νεκρούς και 458 τραυματίες. Το 2020, ο δάσκαλος Σαμουέλ Πατί αποκεφαλίστηκε και το 2016, ένας ιερέας, ο πατέρας Ζακ Αμέλ, αποκεφαλίστηκε κατά τη διάρκεια της λειτουργίας.
Μετά από κάθε τζιχαντιστική επίθεση εναντίον Εβραίων, οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι λένε ότι θα καταπολεμήσουν τον αντισημιτισμό. Ποτέ δεν το έκαναν. Μόνο ένας Γάλλος πολιτικός, ο πρώην βουλευτής Meyer Habib, το 2020, τόλμησε να καταγγείλει ρητά τον ισλαμικό αντισημιτισμό. Ένα κείμενο που υπογράφηκε από 300 εξέχουσες προσωπικότητες της Γαλλίας, αποκήρυξε αυτόν τον «νέο αντισημιτισμό»:
«Στην πρόσφατη ιστορία μας, έντεκα Εβραίοι δολοφονήθηκαν - και κάποιοι βασανίστηκαν - επειδή ήταν Εβραίοι, από ριζοσπαστικοποιημένους ισλαμιστές».
Η δήλωση ξεχάστηκε γρήγορα. Όταν οργανώθηκε πορεία κατά του αντισημιτισμού στις 13 Νοεμβρίου 2023, περίπου ένα μήνα μετά τη σφαγή της 7ης Οκτωβρίου, ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν επέλεξε να μην παραστεί.
Σε πολλά τζαμιά σε όλη τη Γαλλία, οι ιμάμηδες κηρύττουν το μίσος. Σπάνια κάποιος απελαύνεται. Οι σχολιαστές στη Γαλλία που επικρίνουν το Ισλάμ καταδικάζονται από τα δικαστήρια σε βαριά πρόστιμα. Η ηγέτης του Εθνικού Συναγερμού, Μαρίν Λεπέν, για την οποία προβλέπεται ευρέως ότι θα κερδίσει τις επόμενες προεδρικές εκλογές, καταδικάστηκε σε φυλάκιση και της απαγορεύτηκε να κατέχει δημόσιο αξίωμα για φερόμενη «υπεξαίρεση». Ο πρώην δημοσιογράφος Ερίκ Ζεμούρ, αναγκάστηκε να πληρώσει χιλιάδες ευρώ. Ο συγγραφέας Ρενώ Καμύ, στον οποίο έχει επίσης επιβληθεί πρόστιμο, διαπιστώνει τώρα ότι κανένας εκδότης δεν θα εκδίδει πλέον τα βιβλία του. Εκατοντάδες λιγότερο γνωστές προσωπικότητες έχουν επίσης καταδικαστεί σε πρόστιμα και λογοκρισία.
Οι διαδηλώσεις κατά του Ισραήλ στο Παρίσι ήταν τόσο πολλές όσο και στο Λονδίνο. Μουσουλμάνοι και «αριστεροί» διαδηλωτές φωνάζουν συνθήματα εχθρικά προς το Ισραήλ, συμπεριλαμβανομένου του «Θάνατος στους Εβραίους». Δημοσκοπήσεις που διεξήχθησαν μεταξύ Γάλλων Μουσουλμάνων παρήγαγαν αποτελέσματα εξίσου ανησυχητικά με εκείνες που διεξήχθησαν μεταξύ Μουσουλμάνων στο Ηνωμένο Βασίλειο: το 2020, μια δημοσκόπηση έδειξε ότι το 38% των Γάλλων Μουσουλμάνων πιστεύει ότι ο νόμος της Σαρία είναι πιο σημαντικός από τους νόμους της Δημοκρατίας. Μια δημοσκόπηση που διεξήχθη τον Δεκέμβριο του 2023 έδειξε ότι το 45% των Γάλλων Μουσουλμάνων πιστεύει ότι η σφαγή της 7ης Οκτωβρίου ήταν μια «πράξη αντίστασης».
Παρόμοιες συνθήκες παρατηρούνται στο Βέλγιο, την Ολλανδία, τη Γερμανία και τη Σουηδία.
Ενώ το Εργατικό Κόμμα του Ηνωμένου Βασιλείου το 2024 διέγραψε τον πρώην ηγέτη του, Τζέρεμι Κόρμπιν, κατηγορούμενο για αντισημιτισμό, ένα γαλλικό πολιτικό κόμμα, το La France Insoumise (Αδέσποτη Γαλλία), διαθέτει αρκετούς βουλευτές που έχουν κάνει αντισημιτικά σχόλια. Μία από τις βουλευτές του, η Ρίμα Χασάν, υποστηρίζει ανοιχτά τη Χαμάς.
Η Γαλλία έχει μεγαλύτερο μουσουλμανικό πληθυσμό από το Ηνωμένο Βασίλειο: 10% του συνόλου το 2019-2020. Ο αριθμός των μουσουλμάνων και στις δύο χώρες συνεχίζει να αυξάνεται. Η Γαλλία έχει επίσης μεγαλύτερο εβραϊκό πληθυσμό από το Ηνωμένο Βασίλειο: 438.500, ή 0,88% του γαλλικού πληθυσμού, σε σύγκριση με 0,5% στην Αγγλία και την Ουαλία. Ωστόσο, οι Γάλλοι Εβραίοι εγκαταλείπουν τη χώρα, επομένως ο αριθμός τους μειώνεται, όπως και ο αριθμός των Εβραίων στη Δυτική Ευρώπη συνολικά.
Όταν ο Μακρόν, στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ τον Σεπτέμβριο του 2025, ανακοίνωσε επίσημα την αναγνώριση από τη Γαλλία ενός ανύπαρκτου «κράτους της Παλαιστίνης», τον ακολούθησαν γρήγορα το Ηνωμένο Βασίλειο, ο Καναδάς, η Αυστραλία, η Πορτογαλία και το Βέλγιο. Ο Ρούμπιο καταδίκασε την απόφαση του Μακρόν ως «χαστούκι στο πρόσωπο των θυμάτων της 7ης Οκτωβρίου» που εξυπηρετούσε την προπαγάνδα της Χαμάς. Ο Μακρόν, ο οποίος δεν είχε καν εξαρτήσει την «αναγνώριση» με την απελευθέρωση των Ισραηλινών ομήρων από τη Χαμάς, αρνήθηκε να αντιδράσει.
Ο πρέσβης των ΗΠΑ στη Γαλλία, Τσαρλς Κούσνερ, έγραψε σε ανοιχτή επιστολή προς τον Μακρόν: «Οι δημόσιες δηλώσεις που επικρίνουν το Ισραήλ και οι χειρονομίες υπέρ της αναγνώρισης ενός παλαιστινιακού κράτους ενθαρρύνουν τους εξτρεμιστές, τροφοδοτούν τη βία και θέτουν σε κίνδυνο την εβραϊκή ζωή στη Γαλλία».
Ο Μακρόν χαρακτήρισε την επιστολή του Κούσνερ «απαράδεκτη».
Εκατομμύρια άνθρωποι στη Δυτική Ευρώπη φαίνονται ανήσυχοι για το μέλλον που βλέπουν να διαμορφώνεται στις χώρες τους και στρέφονται σε πολιτικά κόμματα που αντιμετωπίζουν τις ανησυχίες τους. Δεδομένου ότι αυτά τα κόμματα έχουν αυξηθεί σε δύναμη, οι νυν ηγέτες κάνουν ό,τι μπορούν - όπως το να εμποδίζουν τους ηγέτες τους να θέσουν υποψηφιότητα στις εκλογές, να σχηματίσουν συνασπισμό ή να χαρακτηρίζουν τις πολιτικές τους ως «φασιστικές» και «ναζιστικές» - σε μια προφανή προσπάθεια να θάψουν αυτές τις ανησυχίες. Αυτά είναι ουσιαστικά τα μόνα κόμματα που υποστηρίζουν το Ισραήλ και καταγγέλλουν τον αυξανόμενο αντισημιτισμό, αποκαλώντας τον με το όνομά του.
Το κόμμα Reform UK του Νάιτζελ Φάρατζ προηγείται στις δημοσκοπήσεις, αλλά οι επόμενες εκλογές θα πραγματοποιηθούν το 2029. Κατά τη διάρκεια των επόμενων τεσσάρων ετών, το κυβερνών Εργατικό Κόμμα μπορεί να συνεχίσει να μεταμορφώνει ριζικά τη χώρα.
Στη Γαλλία, οι επόμενες προεδρικές εκλογές έχουν προγραμματιστεί για το 2027. Η Λεπέν, όπως αναφέρθηκε, προηγούνταν στις δημοσκοπήσεις, αλλά κηρύχθηκε από γαλλικό δικαστήριο μη επιλέξιμη για να θέσει υποψηφιότητα το 2027. Ο Ζορντάν Μπαρντελλά, ο νυν πρόεδρος του κόμματος της Λεπέν, έχει καλές πιθανότητες να κερδίσει, αλλά τον Ιούλιο του 2025, με εντολή των δικαστών που απήγγειλαν κατηγορίες στην Λεπέν, κατασχέθηκε πλήθος εγγράφων από τα κεντρικά γραφεία του κόμματος. Πολλοί δικαστές στη Γαλλία ασκούν «πολιτική δικαιοσύνη». Ο πρώην πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί άρχισε πρόσφατα να εκτίει ποινή πενταετούς φυλάκισης που του επιβλήθηκε από αριστερούς δικαστές, πριν εκδικαστεί η έφεσή του - παρά το γεγονός ότι δεν υπάρχουν στοιχεία ενοχής. Βρίσκεται τώρα πίσω από τα κάγκελα. Ο Μπαρντελλά τελεί υπό έρευνα, για ψεύτικο ρατσιστικό διαδικτυακό λογαριασμό. Ο Μπαρντελλά δήλωσε: «Λυπάμαι που σας απογοητεύω, αλλά έχω μόνο έναν λογαριασμό στο Twitter. Δεν θα επιμείνω για σχόλια που δεν έκανα».
Το 2024, στις τελευταίες γαλλικές βουλευτικές εκλογές, που προκηρύχθηκαν από τον Μακρόν, επέβαλε καραντίνααποκλεισμό για να περιορίσει το κόμμα του Εθνικού Συναγερμού, αφήνοντας τους συντηρητικούς ψηφοφόρους με την επιλογή μόνο αριστερών κομμάτων, με αποτέλεσμα ένα κοινοβούλιο που δεν έχει πλέον καλά αποτελέσματα και αδυναμία σχηματισμού σταθερής κυβέρνησης.
Στο Βέλγιο, το κόμμα Φλαμανδικό Συμφέρον κερδίζει έδαφος, αλλά είναι παρόν μόνο στις φλαμανδόφωνες περιοχές της χώρας και αντιμετωπίζει παρόμοιο αποκλεισμό. Η κεντροδεξιά Νέα Φλαμανδική Συμμαχία βρίσκεται στην εξουσία στη χώρα από τον Φεβρουάριο του 2025. Αρνείται να συμπεριλάβει το Vlaams Belang σε οποιονδήποτε συνασπισμό, υποστηρίζει την «ελεγχόμενη μετανάστευση», δεν έχει σαφή θέση για το Ισλάμ εκτός από την αντίθεσή του στη δημόσια χρήση μαντίλας, αλλά συμμετείχε στην κυβέρνηση στην αναγνώριση ενός «κράτους της Παλαιστίνης» και στην επιβολή κυρώσεων στο Ισραήλ.
Στην Ολλανδία, το Κόμμα για την Ελευθερία του Γκέερτ Βίλντερς κέρδισε τις περισσότερες έδρες στις εκλογές του Νοεμβρίου 2023, αλλά ο Βίλντερς δεν κατάφερε να γίνει πρωθυπουργός λόγω του φράγματος του συνασπισμού των άλλων κομμάτων. Πρόσφατα απέσυρε την υποστήριξή του στην κυβέρνηση και οι εκλογές που διεξήχθησαν την περασμένη εβδομάδα είχαν ως αποτέλεσμα το κόμμα του να λάβει το δεύτερο μεγαλύτερο ποσοστό ψήφων.
Το κόμμα Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD), το δεύτερο μεγαλύτερο κόμμα της χώρας, κρατείται επίσης εκτός εξουσίας από άλλα κόμματα. Η εσωτερική υπηρεσία πληροφοριών της Γερμανίας δήλωσε - προφανώς ειρωνικά αθώα - ότι η ύπαρξη του AfD ήταν «ασυμβίβαστη με την ελεύθερη δημοκρατική βασική τάξη». Το AfD θα μπορούσε να απαγορευτεί εντελώς.
Η πιθανότητα αυτά τα κόμματα να θριαμβεύσουν έναντι αυτών των αντιδημοκρατικών ελιγμών φαίνεται απομακρυσμένη. Οι πολιτικοί που βρίσκονται στην εξουσία και πραγματοποιούν αυτούς τους ελιγμούς δεν δείχνουν καμία πρόθεση να ανταποκριθούν στις αυξανόμενες ανησυχίες μεγάλου μέρους του κοινού τους.
Αυτό που συμβαίνει στη Δυτική Ευρώπη είναι πιθανό να χειροτερέψει.
«Η μεγάλη αντικατάσταση» - η πιθανότητα μιας βασικά χριστιανικής Ευρώπης να αντικατασταθεί σιγά σιγά από μια μουσουλμανική - δεν είναι θεωρία συνωμοσίας. Είναι σε πλήρη εξέλιξη. Το ποσοστό γεννήσεων των μουσουλμανικών πληθυσμών παραμένει υψηλότερο στη Δυτική Ευρώπη από αυτό των μη μουσουλμανικών πληθυσμών, των οποίων τα ποσοστά γεννήσεων έχουν καταρρεύσει και τώρα είναι πολύ κάτω από το επίπεδο αναπλήρωσης. Οι γεννήσεις μουσουλμάνων προσθέτονται στον αριθμό όσων έχουν μεταναστεύσει από τον μουσουλμανικό κόσμο. Το ποσοστό των μουσουλμάνων στις χώρες της Δυτικής Ευρώπης συνεχίζει να αυξάνεται εκθετικά. Τα δεδομένα δείχνουν περαιτέρω ότι οι μουσουλμανικοί πληθυσμοί ενσωματώνονται όλο και λιγότερο και ότι η επιρροή του ριζοσπαστικού Ισλάμ έχει επίσης αυξηθεί εκθετικά.
Αν δεν συμβούν βαθιές αλλαγές, σύντομα η Δυτική Ευρώπη θα είναι αγνώριστη.
«Αν δεν σταματήσουμε τον εξισλαμισμό τώρα», είχε δηλώσει ο Geert Wilders το 2007, «η Ευραραβία και η Ολλαραβία θα είναι απλώς θέμα χρόνου».
Δεκαοκτώ χρόνια αργότερα, ο εξισλαμισμός της Ευρώπης φαίνεται να έχει μόλις ξεκινήσει.
Αναπαραγωγή του άρθρου μπορεί να γίνει μόνο με ευδιάκριτη αναφορά στην πηγή CosmoStatus και χρήση live link
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου