Ένα ακόμη άρθρο κόλαφος για την Τουρκία δημοσιεύθηκε στον Economist. Στο άρθρο τίθεται η ερώτηση για το αν συμφέρει η Τουρκία να είναι στο ΝΑΤΟ ή όχι.
Το άρθρο του Economist δεν είναι το πρώτο που θέτει το ερώτημα. Είχαν προηγηθεί τα άρθρα στη Wall Street Journal (διαβάστε ΕΔΩ), στο Bloomberg (διαβάστε ΕΔΩ) και στο Gatestone Institute (διαβάστε ΕΔΩ).
Αρχική δημοσίευση άρθρου: Economist
Μετάφραση: CosmoStatus
Αυτό που μάθαμε είναι ότι η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία έδωσε πνοή, νέο σκοπό ύπαρξης, εγρήγορση και ενότητα στο ΝΑΤΟ. Κάποιος όμως ξέχασε να το πει στον Ταγίπ Ερντογάν. Τον περασμένο μήνα ο Τούρκος Πρόεδρος μπλόκαρε την διεύρυνση του ΝΑΤΟ, προειδοποίησε για νέα επιθετική ενέργεια κατά των Κούρδων μαχητών που υποστηρίζουν οι ΗΠΑ στη Συρία και δημιούργησε ένταση με την Ελλάδα, που είναι μέλος της συμμαχίας. Οι ειδήμονες στη Δύση και στην Τουρκία, επιχειρηματολογούν για το αν η Τουρκία και το ΝΑΤΟ θα πρέπει να ακολουθήσουν ξεχωριστούς δρόμους. Αυτή τη φορά δεν είναι οι μόνοι.
«Η αποχώρηση από το ΝΑΤΟ θα πρέπει να τεθεί στην ατζέντα ως εναλλακτική» δήλωσε ο Ντεβλέτ Μπαχτσελί, ηγέτης του εθνικιστικού κόμματος του κυβερνητικού συνασπισμού του Ερντογάν. «Δεν υπήρξαμε χάρη στο ΝΑΤΟ και δεν θα χαθούμε χωρίς το ΝΑΤΟ» πρόσθεσε.
Η απογοήτευση αυξάνεται στις πρωτεύουσες της Δύσης και στο Κίεβο, εξαιτίας της προθυμίας της Τουρκίας να εξυπηρετήσει τη Ρωσία. Πολλοί σε εκείνα τα μέρη ήλπιζαν ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία θα ανάγκαζε τον Ερντογάν να επανεξετάσει το ειδύλλιό του με τον Βλαντιμίρ Πούτιν, τον πρόεδρο της Ρωσίας. Αντίθετα, επικράτησε ο οπορτουνισμός. Η Τουρκία πούλησε οπλισμένα μη επανδρωμένα αεροσκάφη στην Ουκρανία και έκλεισε την πρόσβαση στον Εύξεινο Πόντο για τα Ρωσικά πολεμικά πλοία, αλλά αντιτίθεται στις κυρώσεις της Δύσης κατά της Ρωσίας και εξυπηρετεί ανοιχτά τα Ρωσικά κεφάλαια. Σύμφωνα με δημοσίευμα των Τουρκικών ΜΜΕ, δεκάδες Ρωσικές εταιρείες, συμπεριλαμβανομένης της Gazprom, σχεδιάζουν να μεταφέρουν την ευρωπαϊκή έδρα τους στην Τουρκία.
Εκτός από κάποια λόγια καταδίκης κατά την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία, η Τουρκία διατήρησε τις καλές σχέσεις με τη Ρωσία. Όταν ο Υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας Σεργκέι Λαβρόφ, επισκέφθηκε την Άγκυρα μέσα στον μήνα, ο Τούρκος ομόλογός του πρότεινε ευγενικά ότι η Δύση θα έπρεπε να χαλαρώσει τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας εάν η Ρωσία χαλαρώσει τον αποκλεισμό των Ουκρανικών λιμανιών. Όταν ο κ. Λαβρόφ επανέλαβε τον ισχυρισμό του ότι η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία για να την απελευθερώσει από τους νεοναζί, ο οικοδεσπότης του δεν αντέδρασε.
Η κίνηση του κ. Ερντογάν να εμποδίσει την ένταξη της Σουηδίας και της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ έχει βλάψει περαιτέρω τη θέση της Τουρκίας στη συμμαχία. Ο ισχυρός άνδρας έχει επισημάνει ότι θέλει οι Σκανδιναβικές χώρες να εκδώσουν πολλά μέλη του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (ΡΚΚ), μιας παράνομης ένοπλης ομάδας και να άρουν το μερικό εμπάργκο όπλων κατά της χώρας του. Μπορεί επίσης να αναζητά παραχωρήσεις από την Αμερική με αντάλλαγμα την απόσυρση του βέτο ή από τη Ρωσία για το αντίθετο. Ο κ. Ερντογάν κατά καιρούς παρουσιάζεται εχθρικός στη διεύρυνση του ΝΑΤΟ ως θέμα αρχής. Σε πρόσφατη στήλη φιλοξενουμένων για τον Economist, έφτασε στο σημείο να κατηγορήσει τη Φινλανδία και τη Σουηδία ως προσθήκη ενός «περιττού θέματος» στην ατζέντα του ΝΑΤΟ, επειδή ζήτησαν να ενταχθούν στη συμμαχία.
Ο κ. Ερντογάν μπορεί να σκέφτηκε ότι υπήρχε η ανάγκη για μερικές κρίσεις στο εξωτερικό που θα αποσπούσαν την προσοχή των Τούρκων ψηφοφόρων από την κατρακύλα της ζωής τους, καθώς ο καλπάζων πληθωρισμός, που επίσημα υπολογίζεται σε πάνω από 70%, κατατρώει τις αποταμιεύσεις και τους μισθούς τους. Στα τέλη Μαΐου προειδοποίησε για μια νέα στρατιωτική επίθεση κατά των Κουρδικών δυνάμεων στη Συρία. Αναγκασμένος να εγκαταλείψει τα σχέδιά του, πιθανώς λόγω της αντίθεσης της Ρωσίας ή της Αμερικής ή και των δύο, έκτοτε επιτέθηκε εναντίον της Ελλάδας, απαιτώντας να αποστρατιωτικοποιήσει τα Ελληνικά νησιά που αγκαλιάζουν τη δυτική ακτή της Τουρκίας. Έχει επίσης υποστηρίξει ότι οι Αμερικανικές βάσεις στην Ελλάδα αποτελούν απειλή για την Τουρκία (η οποία επίσης φιλοξενεί Αμερικανικές δυνάμεις). Μπορεί έτσι να κάνει θόρυβο, που σύντομα θα κοπάσει. Όμως, η παρεμπόδιση της ένταξης της Φινλανδίας και της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, ενώ μαίνεται ο πόλεμος στην Ευρώπη, είναι βέβαιο ότι θα έχει συνέπειες, ακόμη κι αν ο κ. Ερντογάν υποχωρήσει. Η Σουηδία ήταν μία από τις λίγες χώρες που κράτησαν ζωντανές τις ελπίδες της Τουρκίας για ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτή η υποστήριξη έχει πλέον παρέλθει.
Αυτό μπορεί να φαίνεται ως ένα τίμημα που αξίζει να πληρώσει ο κ. Ερντογάν εάν η διαμάχη κινητοποιήσει την εθνικιστική του βάση. Οι κυρίαρχοι Τούρκοι πολιτικοί, καθώς και πολλοί πιο ταπεινοί Τούρκοι, βλέπουν το ΡΚΚ καθαρά ως απειλή για την ασφάλειατης χώρας και έχουν από καιρό επικρίνει τη Δύση ότι δεν παίρνει στα σοβαρά τις ανησυχίες τους για την ομάδα αυτή. Έχουν εκνευριστεί ιδιαίτερα με την απόφαση της Αμερικής να συνεργαστεί με τη Συριακή πτέρυγα του ΡΚΚ για να νικήσει το χαλιφάτο του Ισλαμικού Κράτους. Εν τω μεταξύ, οι Δυτικοί τείνουν να πιστεύουν ότι η Τουρκία φέρει μεγάλο μέρος της ευθύνης για την εμφάνιση του ΡΚΚ, αρνούμενη να παραχωρήσει στους Κούρδους της χώρας τα δικαιώματα που ζητούν. Κατέληξαν επίσης στο συμπέρασμα ότι δεν μπορούν να εμπιστεύονται τον κ. Ερντογάν να αποφασίζει ποιος είναι τρομοκράτης ή όχι. Κολλώντας την ετικέτα του τρομοκράτη σε χιλιάδες ανθρώπους, συμπεριλαμβανομένων γραφειοκρατών, ακαδημαϊκών, ειρηνικών διαδηλωτών και Κούρδων πολιτικών και συχνά ρίχνοντάς τους στις ίδιες φυλακές με τους ένοπλους αγωνιστές του ΡΚΚ, ο κ. Ερντογάν έχει ξεφτιλίσει τον όρο τόσο άσχημα όσο και το νόμισμα της Τουρκίας.
Η Τουρκία και η Δύση δεν θα δουν ποτέ κατάματα το θέμα και οι γελοιότητες του κ. Ερντογάν, καθώς και η συνήθειά του να υποστηρίζει ότι η Δύση και όχι η Ρωσία, είναι η μεγαλύτερη απειλή για τη χώρα του, απλώς θα επιδεινώσουν τα πράγματα. Ήδη, το 65% των Τούρκων δηλώνει ότι δεν εμπιστεύεται το ΝΑΤΟ, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα, αν και το 60% υποστηρίζει την ένταξη στη συμμαχία.
Ποτέ μη λες ποτέ
Τίποτα από αυτά δεν θα σημάνει την καταστροφή στις σχέσεις Τουρκίας - ΝΑΤΟ. Οι Δυτικές χώρες θα προσπαθήσουν να αντιμετωπίσουν το βέτο της Τουρκίας παρέχοντας στη Φινλανδία και τη Σουηδία εγγυήσεις ασφαλείας. Αυτό μπορεί να αφήσει την Τουρκία στο περιθώριο εντός της συμμαχίας. Αλλά η αποχώρηση ή η εκδίωξή της από το ΝΑΤΟ εξακολουθεί να κινείται στη σφαίρα της φαντασίας. Η Τουρκία βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του πολέμου στη Συρία και κοντά σε άλλες συγκρούσεις στη Μέση Ανατολή. Ελέγχει την πρόσβαση στον Εύξεινο Πόντο, που ήταν το κέντρο σε όλους τους πρόσφατους πολέμους της Ρωσίας και χρησιμεύει ως διάδρομος για το εμπόριο μεταξύ της Κεντρικής Ασίας και της Ευρώπης, ειδικά στον τομέα της ενέργειας, σημειώνει ο Μπεν Χότζες, πρώην διοικητής των Αμερικανικών δυνάμεων στην Ευρώπη. «Δεν θέλω καν να σκέφτομαι το ΝΑΤΟ χωρίς την Τουρκία» λέει ο Μπεν Χότζες.
Ειδικά στον απόηχο του πολέμου της Ρωσίας στην Ουκρανία, η Τουρκία δεν έχει κανένα συμφέρον να εγκαταλείψει την αποτρεπτική ισχύ που προσφέρει η ένταξη στο ΝΑΤΟ. «Δεν πιστεύω ότι θα συμβεί ποτέ», λέει ο Tacan Ildem, πρώην μόνιμος αντιπρόσωπος της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ. Δεν υπάρχει αξιόπιστη εναλλακτική, υποστηρίζει. Η Τουρκία πιθανότατα θα παραμείνει πονοκέφαλος για τη συμμαχία, ακόμη και όταν ο κ. Ερντογάν βρεθεί εκτός προσκηνίου. Αλλά είναι ένας πονοκέφαλος με τον οποίο το ΝΑΤΟ θα πρέπει να ζήσει.
Αναπαραγωγή του άρθρου μπορεί να γίνει μόνο με ευδιάκριτη αναφορά στην πηγή CosmoStatus και χρήση live link
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου