Ο Jonathan Schanzer, εκτελεστικός διευθυντής του Ιδρύματος για την Άμυνα των Δημοκρατιών (FDD), μιας δεξαμενής σκέψης των ΗΠΑ, προειδοποίησε το Κογκρέσο στις 5 Μαρτίου ότι η πορεία της Τουρκίας αποτελεί σημαντική απειλή για τα συμφέροντα των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, περιγράφοντας την κατάσταση ως ολοένα και πιο κρίσιμη.
Η κύρια ανησυχία του Schanzer είναι η υποστήριξη της Τουρκίας σε εξτρεμιστικές οργανώσεις, ιδίως τη Χαμάς, τις παραφυάδες της Αλ Κάιντα και το Ισλαμικό Κράτος. Τονίζει ιδιαίτερα τον ρόλο της Άγκυρας στην υποστήριξη της Hayat Tahrir al-Sham (HTS), της οργάνωσης που συνδέεται με την Αλ Κάιντα που κυριαρχεί πλέον σε μεγάλα τμήματα της Συρίας.
Ο Schanzer υποστηρίζει ότι οι χαλαρές Τουρκικές συνοριακές πολιτικές και το οικονομικό σύστημα επέτρεψαν σ’ αυτές τις ομάδες να συγκεντρώνουν πόρους και να λειτουργούν με σχετική ευκολία, υπονομεύοντας τις διεθνείς προσπάθειες κατά της τρομοκρατίας.
«Αξιωματούχος μου είπε το 2012 ότι οι υπηρεσίες των ΗΠΑ αντιμετώπισαν την κυβέρνηση στην Άγκυρα, η οποία δεν αρνήθηκε την υποστήριξή της στους τζιχαντιστές. Οι Τούρκοι αναγνώρισαν την εκστρατεία τους για την πτώση του καθεστώτος Άσαντ με βίαιους παρακρατικούς παράγοντες και υποσχέθηκαν να εξαλείψουν το πρόβλημα μετά την πτώση του καθεστώτος Άσαντ» υποστήριξε.
Οι νεο-οθωμανικές φιλοδοξίες της Τουρκίας εμφανίζονται επίσης στην ανατολική Μεσόγειο, όπου το δόγμα της Γαλάζιας Πατρίδαςαμβισβητεί τα θαλάσσια δικαιώματα συμμάχων στο ΝΑΤΟ όπως η Ελλάδα και η Κύπρος (σ.σ. η Κύπρος δεν ανήκει στο ΝΑΤΟ). Οι επανειλημμένες ναυτικές συγκρούσεις έχουν εγείρει ανησυχίες για τον κίνδυνο ανοιχτής σύγκρουσης. Ο Schanzer υπογραμμίζει πώς αυτή η δυναμική επιβαρύνει τη συνοχή της συμμαχίας, καθώς τα μέλη του ΝΑΤΟ βρίσκονται σε αντίθεση σχετικά με τη δυναμική θαλάσσια στάση της Άγκυρας. Ταυτόχρονα, οι στενοί δεσμοί της Τουρκίας με τη Ρωσία – που χαρακτηρίζονται από την αγορά του συστήματος αεράμυνας S-400 – εγείρουν συναγερμό ασφαλείας, δεδομένης της πιθανότητας η Ρωσική τεχνολογία να θέσει σε κίνδυνο υλικά του ΝΑΤΟ. Ο Schanzer επισημαίνει επίσης τους εμπορικούς δεσμούς της Τουρκίας με τη Ρωσία, οι οποίοι διευκολύνουν την αποφυγή των κυρώσεων και υπονομεύουν τις δυτικές προσπάθειες να περιοριστούν οι επιθετικές κινήσεις της Μόσχας αλλού.
«Η αστραπιαία κατάρρευση του καθεστώτος Άσαντ και η εξίσου γρήγορη άνοδος της Χαγιάτ Ταχρίρ αλ Σαμ (HTS) ήταν η πρώτη μεγάλη κατάκτηση του Ερντογάν στη Μέση Ανατολή. Η Τουρκική επιρροή μπορεί να φανεί σε όλο το νέο καθεστώς. Τούρκοι Υπουργοί παρευρίσκονται συχνά σε συναντήσεις του HTS με ξένους διπλωμάτες. Η τουρκική λίρα είναι το νόμισμα που χρησιμοποιείται στη Συρία. Από πολλές απόψεις, η Συρία μοιάζει με ένα Τουρκικό «σαντζάκι» ή επαρχία - που παραπέμπει σε μια εποχή (από τον 14 έως τον 20 αιώνα) όταν η Τουρκία ήταν παγκόσμια δύναμη» αναφέρει.
Στο εσωτερικό, ο Schanzer περιγράφει την κυβέρνηση της Τουρκίας υπό τον Πρόεδρο Ερντογάν ως όλο και πιο αυταρχική. Από ένα αποτυχημένο πραξικόπημα το 2016, υποστηρίζει, η κυβέρνηση έχει περιορίσει τα μέσα ενημέρωσης, έχει εκκαθαρίσει τη δημόσια διοίκηση και έχει συγκεντρώσει την εξουσία στην προεδρία σε πρωτοφανή βαθμό. Με τις φήμες να κυκλοφορούν ότι ο Ερντογάν μπορεί να θέσει υποψηφιότητα για άλλη μια θητεία πέρα από το Συνταγματικό όριο, οι φόβοι για την εδραίωση μονοκομματικής διακυβέρνησης αυξάνονται. Αυτό θέτει την Τουρκία σε αντίθεση με τη θεμελιώδη έμφαση που δίνει το ΝΑΤΟ στη δημοκρατία και το κράτος δικαίου.
Για να αντιμετωπιστούν αυτές οι εξελίξεις, ο Schanzer ζητά μια επαναβαθμονόμηση της πολιτικής των ΗΠΑ έναντι της Τουρκίας. Προτείνει στοχευμένες κυρώσεις σε τουρκικές οντότητες που εμπλέκονται στη χρηματοδότηση της τρομοκρατίας και προτείνει τον αποκλεισμό της επανένταξης της Άγκυρας σε προηγμένα οπλικά έργα -ιδίως το πρόγραμμα μαχητικών αεροσκαφών F-35- έως ότου εκλείψει το Ρωσικό στρατιωτικό υλικό. Ο Schanzer συνιστά επίσης αυξημένη συνεργασία με γειτονικούς εταίρους όπως η Ελλάδα και η Κύπρος και να συμπεριλάβει τη δυνατότητα κοινών θαλάσσιων περιπολιών για την αποτροπή Τουρκικών προκλήσεων. Ο Schanzer προτρέπει επίσης τη συνεργασία με το Ισραήλ.
Ο Schanzer υποστηρίζει ότι παρουσιάζοντας ένα ενιαίο μέτωπο, οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι περιφερειακοί σύμμαχοί τους θα μπορούσαν να απωθήσουν τις επιθετικές κινήσεις της Άγκυρας, ενώ θα σηματοδοτούσαν ότι οι ενέργειές της θα έχουν απτές συνέπειες.
Ο Schanzer καταλήγει υποστηρίζοντας ότι η Ουάσιγκτον δεν πρέπει πλέον να βλέπει εξ αρχής την Τουρκία ως έναν αξιόπιστο φιλοδυτικό σύμμαχο. Αντίθετα, ζητά μια υπό όρους προσέγγιση στην οποία η πρόσβαση της Άγκυρας σε οικονομικά, πολιτικά και στρατιωτικά οφέλη θα είναι στενά συνδεδεμένη με την προθυμία της να ευθυγραμμιστεί με τις δυτικές ανησυχίες. Μόνο μέσω συνεπούς διπλωματικής και οικονομικής πίεσης, υποστηρίζει, μπορούν οι Ηνωμένες Πολιτείες να προστατεύσουν τα συμφέροντά τους και να ενθαρρύνουν την Τουρκία να ευθυγραμμιστεί με τις ευρύτερες προτεραιότητες του ΝΑΤΟ και του δημοκρατικού κόσμου.
Το γενικό μήνυμα του Schanzer είναι σαφές: εάν η Ουάσιγκτον δεν τηρήσει σταθερή στάση, οι ενέργειες της Τουρκίας θα μπορούσαν να αποσταθεροποιήσουν περαιτέρω βασικές περιοχές και να υπονομεύσουν τη συμμαχία του ΝΑΤΟ. Κατά την άποψή του, ο δρόμος της Άγκυρας –που έχει τις ρίζες του στον αυταρχισμό και τον επεκτατισμό– σηματοδοτεί μια έντονη απόκλιση από το πνεύμα συνεργασίας που κάποτε καθόριζε τις σχέσεις της με τη Δύση. Μόνο επιβάλλοντας πραγματικό κόστος στην τρέχουσα προσέγγισή της, υποστηρίζει ο Schanzer και με συντονισμό με Ευρωπαίους και εταίρους της Μέσης Ανατολής, μπορούν οι Ηνωμένες Πολιτείες να προστατεύσουν τη σταθερότητα και να επαναφέρουν την Τουρκία στις κοινές Δημοκρατικές αρχές.
Αναπαραγωγή του άρθρου μπορεί να γίνει μόνο με ευδιάκριτη αναφορά στην πηγή CosmoStatus και χρήση live link
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου