Το πακέτο της συμφωνίας με τις ΗΠΑ περιλαμβάνει 4 «φρεγάτες» τύπου LCS. Τα πλοία αυτά δεν ανταποκρίνονται στα στάνταρ του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού, αλλά με κάποιες εύκολες προσθήκες μπορούν να αποτελέσουν σημαντικότατες μονάδες για την άμυνα της χώρας.
Σύμφωνα με πληροφορίες του Naval Defence, τα πλοία που θα δοθούν στην Ελλάδα είναι τα LCS-13 Wichita και LCS-15 Billings (έκδοσης Flight I) και τα LCS-17 Indianapolis και LCS-19 St. Louis (έκδοσης Flight II). Πρόκειται για σκάφη ηλικίας κάτω των 10 ετών.
Τα πλοία θα μπουν σε Ελληνική υπηρεσία άμεσα, χωρίς να γίνει κάποια αλλαγή στις ΗΠΑ.
Η ταχύτητα των πλοίων φτάνει τους 47 κόμβους, με συνδυασμό 2 αεριοστροβίλων και 2 κινητήρων ντίζελ, όταν η ταχύτητα της Belharra είναι 28 κόμβοι.
Πρόβλημα με το κιβώτιο μετάδοσης δεν υπάρχει καθώς αυτό είναι της εταιρείας Renk.
Για τις Flight I το πακέτο ηλεκτρονικών περιλαμβάνει το ραντάρ Hensoldt TRS-3D, ενώ υπάρχει εκτοξευτής αντιαεροπορικών πυραύλων RAM με 21 κελιά.
Για τις Flight II το πακέτο ηλεκτρονικών περιλαμβάνει το ραντάρ TRS-4D και στη θέση του RAM υπάρχει το Sea RAM με 11 αντί για 21 πυραύλους, αλλά με δικό του, αυτόνομης λειτουργίας ραντάρ και ηλεκτροοπτικά.
Σύμφωνα με το Αμερικανικό Ναυτικό, το πλοίο δεν εντοπίζεται εύκολα από τα υποβρύχια λόγω μικρής ακουστικής υπογραφής σε μικρές ταχύτητες. Για τον ανθυποβρυχιακό πόλεμο δεν υπάρχει sonar και χρησιμοποιούνται τα ελικόπτερα MH-60R (Romeo που μπορεί να είναι δύο επί του πλοίου) και γίνεται χρήση της σύνδεσης Hawklink για απευθείας επικοινωνία του ελικοπτέρου με το σύστημα μάχης.
Στα LCS θα μπορούσε να τοποθετηθεί σύστημα συρόμενου σόναρ, με πιθανότερη επιλογή το LFATS της L3Harris, που είναι οικείο στο Πολεμικό μας Ναυτικό και μάλλον θα προτιμηθεί από το CAPTAS-2 που είναι επίσης πολύ καλό αλλά ακριβότερο.
Σε σχέση με τα όπλα δεν έχει ξεκαθαριστεί αν οι ΗΠΑ θα αποδεσμεύσουν πυραύλους Hellfire κάθετης εκτόξευσης από το απόθεμά τους. Αν δεν αποδεσμευτούν, εξετάζεται στη θέση τους να τοποθετηθούν οι ανώτερων επιδόσεων SPIKE NLOS που θα τοποθετηθούν και σε άλλα πλοία. Οι SPIKE NLOS είναι κατάλληλοι για εμπλοκές σε μικρές αποστάσεις και εξουδετέρωση μη επανδρωμένων σκαφών επιφανείας. Πάντως, οι εκτοξευτές Hellfire θα παραμείνουν πάνω στα πλοία για μελλοντική χρήση.
Για εμπλοκές με πλοία πέραν του ορίζοντα, απαιτείται εξελιγμένος πύραυλος NSM. Αυτός μπορεί να εγκατασταθεί πολύ εύκολα στα πλοία, πίσω από το πυροβόλο. Το όπλο είναι ήδη ενταγμένο στο σύστημα διαχείρισης μάχης.
Αν δεν φτάσουν τα χρήματα για άμεση αγορά ικανού αποθέματος πυραύλων NSM, τότε θα τοποθετηθούν προσωρινά οι πύραυλοι Harpoon, από τις υπό απόσυρση φρεγάτες S. Η έκδοση RGM-84A του όπλου δεν δημιουργεί πρόβλημα ενσωμάτωσης στο σύστημα μάχης COMBATSS-21 σύμφωνα με την κατασκευάστρια εταιρεία, αλλά υπάρχει και πιο απλή λύση αν χρειαστεί: να μεταφερθεί η κονσόλα χειρισμού των Harpoon AN/SWG-1A από τις φρεγάτες S. Η τοποθέτηση των Harpoon μαζί με Spike NLOS, εκτιμάται πως θα κοστίσει 50 εκατομμύρια και για τα 4 πλοία.
Τα πλοία θα έχουν το σύστημα ηλεκτρονικού πολέμου Scorpius-N, που το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό γνωρίζει εδώ και καιρό και κατέχει τις απόρρητες δυνατότητές του.
Στο σημείο αυτό να μην ξεχνάμε ότι η Γερμανική εταιρεία TKMS ανακοίνωσε ότι υπέγραψε συμφωνία κοινοπραξίας με τη Thales στις 12 Δεκεμβρίου 2023, εν όψει της ανάληψης έργου από την Ελλάδα για τον εκσυγχρονισμό των φρεγατών MEKO 200HN.
Σήμερα, ο Υπουργός Άμυνας Νίκος Δένδιας κατά την επιμνημόσυνο δέηση για τον ήρωα Παναγιώτη Βλαχάκο (Ίμια 1996) είπε για το Πολεμικό Ναυτικό:
«Γιατί στόχος μας δεν είναι πια η αγορά σύγχρονων σκαφών “από το ράφι”. Πρέπει να συμμετέχουμε ισότιμα στον σχεδιασμό, στη συμπαραγωγή, στη ναυπήγηση των σκαφών μας. Είτε πρόκειται για σκάφη με πληρώματα, είτε πρόκειται για σκάφη που κινούνται αυτόνομα, είτε στη θάλασσα, είτε κάτω από τη θάλασσα».
Αναπαραγωγή του άρθρου μπορεί να γίνει μόνο με ευδιάκριτη αναφορά στην πηγή CosmoStatus και χρήση live link
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου