Οι καταιγιστικές εξελίξεις στην Συρία έφεραν σε αμηχανία πολλές μεγάλες και ισχυρές χώρες. Έφεραν όμως σε αμηχανία και δυστυχώς σε ακινησία και την Ελλάδα.
Καμία ουσιαστική αντίδραση δεν υπήρξε από την Ελληνική κυβέρνηση για την διασφάλιση των Εθνικών συμφερόντων του Ελληνισμού στην Συρία και την ευρύτερη περιοχή. Η κυβέρνηση έτρεξε να χαιρετίσει την πτώση του καθεστώτος Άσαντ, επειδή ήταν καθεστώς και όχι δημοκρατία, υποστηρίχτηκε στα ΜΜΕ.
Συμφέρει όμως ή όχι την Ελλάδα, την Κύπρο και τον Ελληνισμό η πτώση του «καθεστώτος» Άσαντ και η ανάληψη της εξουσίας από τον τζιχαντιστή – τρομοκράτη – ισλαμιστή Γκολανί (αυτόν που έχει καταγωγή από το Γκολάν) και υποστηρίζεται από την Τουρκία;
Τι συνέβαινε μέχρι το 2011 όταν και ξεκίνησαν τα γεγονότα της Αραβικής (δήθεν) Άνοιξης στην Συρία; Ποια ήταν η κατάσταση για το Χριστιανικό Ορθόδοξο Πατριαρχείο Αντιοχείας που εδρεύει στην Δαμασκό μετά την (ουσιαστικά) εκδίωξή του από την Αντιόχεια (σημερινή Αντάκια) της Τουρκίας; Ποια ήταν η κατάσταση των Ελλήνων της Συρίας;
Κανένα πρόβλημα δεν υπήρχε με τον Ελληνισμό και την Ορθοδοξία όσο κυβερνούσε ο «αιμοσταγής» Άσαντ. Ο Ελληνισμός και η Ορθοδοξία έχαιραν εκτίμησης από τον ίδιο τον Άσαντ, που ως Αλεβίτης Μουσουλμάνος, σεβόταν τις γυναίκες, σεβόταν τους Χριστιανούς και ήταν ανεκτικός στον Δυτικό πολιτισμό.
Τώρα; Τι θα συμβεί με τους τζιχαντιστές που ανέτρεψαν τον Άσαντ; Ακούμε στα ΜΜΕ ότι ο Γκολανί είναι «μετριοπαθής» τζιχαντιστής! Πιο οξύμωρο, δεν γίνεται. Όπως λέμε «ολίγων έγκυος». Τζιαχαντιστής και μετριοπαθής είναι έννοιες ασυμβίβαστες. Δεν γίνεται. Ή θα είσαι τζιχαντιστής / τρομοκράτης που κόβεις τα κεφάλια όσων διαφωνούν μαζί σου και θεωρείς την γυναίκα «αντικείμενο» χωρίς καμία αξία, μόνο για να κάνει παιδιά και να σε υπηρετεί ή δεν είσαι τζιχαντιστής.
Ο Γκολανί, υποστηριζόμενος από την Τουρκία, πλέον θα είναι αναγκασμένος να έχει στενούς δεσμούς μαζί της. Η Τουρκία έχει θέσει κάποιους όρους, κάποιες προϋποθέσεις και τις έχει θέσει δημόσια: επιθυμεί οριοθέτηση ΑΟΖ, εξάλειψη της «τρομοκρατίας» και «μερίδιο» από την ανοικοδόμηση της Συρίας για την καταστροφή της οποίας είναι υπεύθυνη.
Ας εξετάσουμε τις τρεις προϋποθέσεις ξεχωριστά.
Οριοθέτηση ΑΟΖ Τουρκίας – Συρίας.
Σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο της θάλασσας, αυτό θα ήταν απλό. Οι δύο χώρες έχουν κοινά σύνορα στην περιοχή της Αλεξανδρέττας και με μια σχετικά οριζόντια γραμμή η ΑΟΖ τους θα έφτανε στα όρια της ΑΟΖ με την Κύπρο. Όμως η Τουρκία επιθυμεί να φτάσει μέχρι τα νότια της Κύπρου, κατά παράβαση κάθε λογικής και Διεθνούς Δικαίου. Έτσι, θα πιέσει για υπογραφή συμφωνίας με την Συρία του Γκολανί, όπως έκανε και με την Λιβύη και το παράλογο Τουρκολιβυκό μνημόνιο, δημιουργώντας τετελεσμένα, που θα είναι δύσκολο να ανατραπούν.
Εξάλειψη της «τρομοκρατίας».
Η Τουρκία θεωρεί όλους τους Κούρδους τρομοκράτες – μέλη του ΡΚΚ. Αυτός είναι και ο λόγος της εισβολής και κατοχής μεγάλου μέρους της Συρίας από το 2018. Οι Κούρδοι της Συρίας είχαν de facto αποκτήσει αυτονομία στην βορειοανατολική Συρία, που συνορεύει με την Τουρκία. Η Τουρκία δεν μπορεί να ανεχτεί την δημιουργία ενός Συριακού Κουρδιστάν, εκτός και εάν το ελέγχει, όπως ελέγχει το Ιρακινό Κουρδιστάν μέσω στρατιωτικών βάσεων. Υποστηρίζεται ότι ίσως να υπάρχουν ως και 35 Τουρκικές στρατιωτικές βάσεις στο Ιρακινό Κουρδιστάν.
Εάν δημιουργηθεί το Συριακό Κουρδιστάν, είναι βέβαιο πως σειρά θα πάρουν οι άλλες δύο υπόδουλες περιοχές των Κούρδων: στο Ιράν και στην Τουρκία. Αυτό θα σημάνει την διάλυση της Τουρκίας και τον τερματισμό του νέο-οθωμανικού μεγαλοϊδεατισμού των τελευταίων 20 ετών.
Ανοικοδόμηση της Συρίας.
Μετά από 13 χρόνια πολέμου, η Συρία είναι διαλυμένη. Από κάθε άποψη. Η Τουρκία με τις κατασκευαστικές της εταιρείες θα απαιτήσει μεγάλο μερίδιο για την ανοικοδόμηση των πόλεων και την κατασκευή υποδομών. Πόλεις και υποδομές τις οποίες η ίδια κατέστρεψε με τους μισθοφόρους της και τους υποκινούμενους από αυτήν αντάρτες. Υπολογίζεται ότι χρειάζονται 200 δισεκατομμύρια για την ανοικοδόμηση της Συρίας. Επομένως, ένα τεράστιο ποσοστό θα πάει στην Τουρκία, εάν αναλάβει μεγάλο μέρος της ανοικοδόμησης.
Επίσης, ο στρατός της Συρίας είναι διαλυμένος και απαρχαιωμένος. Η Τουρκία διαθέτει μεγάλη Στρατιωτική (Αμυντική λέγεται) βιομηχανία. Είναι βέβαιο πως θα επιχειρήσει να πουλήσει (εξοπλίσει) την Συρία με πολλά δικά της όπλα, που θα αποφέρουν πολλά δισεκατομμύρια στα ταμεία της.
Τα ερωτηματικά για τη Συρία είναι δύο:
Αρχικά με τους Αμερικανούς και τις πετρελαιοπηγές της Συρίας, τις οποίες κρατούν και διαχειρίζονται. Θα φύγουν ή θα μείνουν στην Συρία οι Αμερικανοί;
Το δεύτερο έχει να κάνει με το Ισραήλ, το οποίο έχει ήδη εισβάλλει περισσότερο στο έδαφος της Συρίας και με βομβαρδισμούς διέλυσε το Ναυτικό της Συρίας και βάσεις του εναπομείναντα στρατού της. Τι θα κάνει το Ισραήλ;
Κάπου εδώ εμφανίζεται και η ουραγός Ελλάδα.
Τι θα κάνει η κυβέρνηση του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη και του Υπουργού Εξωτερικών Γιώργου Γεραπετρίτη; Θα συνεχίσουν να τρέχουν πίσω από την Τουρκία ελπίζοντας να κατευνάζουν συνεχώς το αδηφάγο θηρίο με νέες υποχωρήσεις; Θα αφήσουν να υπογραφεί ένα νέο Τουρκο-Συριακό μνημόνιο (κατά τα πρότυπα του Τουρκο-Λιβυκού) για την ΑΟΖ; Πως θα υπερασπιστούν τα δίκαια της Κύπρου; Πως θα εξασφαλίσουν τον Ελληνισμό και την Ορθοδοξία στην Συρία των φανατικών Ισλαμιστών; Τι θα γίνει με τους χιλιάδες εν δυνάμει τζιχαντιστές που πιθανόν να βρίσκονται στην Ελλάδα, με υποτιθέμενο καθεστώς πρόσφυγα, ενώ έχουν επίτηδες σταλεί από την Τουρκία και είναι έτοιμοι να αποσταθεροποιήσουν την Ελλάδα μόλις πάρουν εντολή; Υπάρχει σχέδιο επιστροφής όλων των Σύριων στην πατρίδα τους, τώρα που έφυγε ο «κακός» Άσαντ; Ή μήπως το σχέδιο προβλέπει την μόνιμη εγκατάστασή τους στην Ελλάδα; Κανονικά, όσοι δεν εργάζονται επίσημα, με ένσημα, θα πρέπει να επιστρέψουν στην Συρία. Αλλά…
Αναπαραγωγή του άρθρου μπορεί να γίνει μόνο με ευδιάκριτη αναφορά στην πηγή CosmoStatus και χρήση live link
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου