Μετά τις επιθέσεις του Ερντογάν στην Συρία, οι τουριστικές περιοχές της μεγαλύτερης πόλης της Τουρκίας, μπορεί να γίνουν το επόμενο πεδίο μαχών.
Του Michael Rubin για το Middle East Forum
Απόδοση κειμένου CosmoStatus
Η μεγαλύτερη κουρδική πόλη στον κόσμο δεν είναι ούτε το Ντιγιαρμπακίρ στην κουρδική περιοχή της Τουρκίας ούτε το Ερμπίλ, η πρωτεύουσα του Ιρακινού Κουρδιστάν, αλλά μάλλον η Κωνσταντινούπολη. Δεκαετίες Τουρκικής καταστολής, εξέγερσης, υποεπενδύσεων, ισοπέδωσης και καύσης των κουρδικών χωριών και πόλεων από την Τουρκία, ανάγκασαν πολλούς Κούρδους να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους και να δοκιμάσουν την τύχη τους στη μεγαλύτερη πόλη της Τουρκίας. Οι συντηρητικές εκτιμήσεις δείχνουν ότι το 20% του πληθυσμού της Κωνσταντινούπολης των 15 εκατομμυρίων είναι Κούρδοι.
Οι Κούρδοι, φυσικά, είναι ιθαγενείς όχι μόνο στη νοτιοανατολική Τουρκία, αλλά και στη βόρεια Συρία και το Ιράκ, καθώς και στο δυτικό Ιράν. Οι περισσότερες από τις μεγαλύτερες κουρδικές πόλεις της Συρίας - Καμισλί, Κομπάνι, Αμούντα, Αφρίν - βρίσκονται δίπλα στα Τουρκικά σύνορα ή μόλις λίγα χιλιόμετρα μακριά. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η πρόταση της Τουρκίας ότι θέλει να δημιουργήσει μια νεκρή ζώνη, είναι ανειλικρινής. Οποιαδήποτε ζώνη ασφαλείας 50 χιλιομέτρων θα κάλυπτε ουσιαστικά το 90% του Συριακού Κουρδιστάν.
Η Τουρκία υποστηρίζει ότι επιδιώκει να πολεμήσει την τρομοκρατία του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK) που προέρχεται από το Συριακό Κουρδιστάν, αλλά αυτό είναι ανοησία για τρεις λόγους.
Πρώτον, η βία είναι μονόδρομη: η Τουρκία μπόρεσε να παρουσιάσει ελάχιστα, αν όχι καθόλου, στοιχεία ότι οποιαδήποτε επίθεση στο εσωτερικό της Τουρκίας προήλθε από το Συριακό Κουρδιστάν.
Δεύτερον, το πρόβλημα από την άποψη του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν φαίνεται να είναι οποιαδήποτε κουρδική πολιτική οργάνωση ή αυτοδιοίκηση. Ενώ συνέπραξε με το Δημοκρατικό Κόμμα του Κουρδιστάν του Μασούντ Μπαρζανί στο Ιράκ, η πολιτική οργάνωση των Κούρδων της Συρίας δεν είναι φυλετική. Δεν υπάρχει ούτε ένα άτομο που να μπορεί να δωροδοκήσει για να υποτάξει τα κουρδικά συμφέροντα στις επιταγές της Άγκυρας.
Τρίτον, ενώ το PKK διέκοψε προ πολλού τα αποσχιστικά αιτήματά του, ο λόγος για τον οποίο μπορεί να υπάρχει κάποια περιορισμένη παρουσία του PKK στη Συρία είναι ότι το ζήτησε ο Ερντογάν. Στο πλαίσιο της ειρηνευτικής διαδικασίας Τουρκίας - PKK μεταξύ 2012 και 2015, η Τουρκία απαίτησε από τους αντάρτες του PKK να εγκαταλείψουν την Τουρκία για τη Συρία. το PKK συμμορφώθηκε. Η φυγή του PKK συνέπεσε με την άνοδο της κουρδικής αυτοδιοίκησης στη βορειοανατολική Συρία, αλλά τα δύο γεγονότα δεν είχαν άμεση σχέση. Το να απαιτήσει ο Ερντογάν μια περαιτέρω έξοδο είναι κατάφωρη παραβίαση των προηγούμενων δεσμεύσεών του, που ξεπλένονται μόνο από την αμνησία των Δυτικών διπλωματών που εναλλάσσονται κάθε δύο χρόνια και από το σκόπιμα κενά μνήμης των κρατικών μέσων ενημέρωσης της Τουρκίας.
Με απλά λόγια, οι Κούρδοι της Συρίας δεν έχουν πού να πάνε. Ενώ οι Τούρκοι μπορεί να αρνούνται τη Γενοκτονία των Αρμενίων ως θέμα αρχής, κάθε Κούρδος καταλαβαίνει τι συνέβη όταν οι Οθωμανοί Τούρκοι (και κουρδικές φυλές) οδήγησαν Αρμένιους στην έρημο της Συρίας πριν από περίπου έναν αιώνα. Όταν στριμωχτούν στη γωνία και βρεθούν αντιμέτωποι με τον αφανισμό, οι Κούρδοι θα πολεμήσουν μέχρι θανάτου.
Ενώ οι Κούρδοι προβληματίζονται για την τρομοκρατία, δύο πραγματικότητες διαφαίνονται. Ο φυλακισμένος ιδρυτής του PKK, Αμπντουλάχ Οτσαλάν, δεν ελέγχει τους Κούρδους της Συρίας ούτε όσους τους συμπαθούν στην Τουρκία. Δεύτερον, με τους Κούρδους να καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι ο Ερντογάν δεν επιδιώκει τίποτα λιγότερο από τη γενοκτονία, πολλοί σε ατομικό επίπεδο θα πάρουν τον αγώνα στα χέρια τους.
Τα drone είναι η αιχμή του δόρατος για τον Τουρκικό στρατό. Τα drone μπορούν να τρομοκρατήσουν τους αγρότες και τους Γεζίντι που επιστρέφουν στα μέρη τους και μπορούν να στοχεύουν ανεξάρτητους Κούρδους δημοσιογράφους. Αλλά τα drone δεν ενδείκνυνται για την Κωνσταντινούπολη. Εάν οι Κούρδοι επιλέξουν να μεταφέρουν το αντάρτικο στα πυκνά σοκάκια και τις πολυσύχναστες γειτονιές της μεγαλύτερης πόλης της Τουρκίας, ο τουρκικός στρατός δεν μπορεί να κάνει και πολλά, χωρίς να προκαλέσει ανάλογη ζημιά με αυτή που καταδικάζει η Τουρκία στη Λωρίδα της Γάζας.
Ενώ πολλοί Κούρδοι είναι πιστοί στην Τουρκία, εκατομμύρια δεν είναι. Πολλοί μπορεί να μην εμπλέκονται σε βία, αλλά αρκετοί μπορεί να την επευφημούν μυστικά και κάποιοι μπορεί να κρύψουν και να υποστηρίξουν εκείνους που μάχονται. Μετά την έκρηξη μιας βόμβας, είτε υπάρχει κλειστό κύκλωμα παρακολούθησης με κάμερες είτε όχι, δεν θα λείψουν τα ασφαλή σπίτια - καταφύγια.
Η Κωνσταντινούπολη είναι μια υπέροχη πόλη. Απλώς δεν υπάρχει πόλη στη γη σαν αυτήν. Έχω επισκεφθεί την Κωνσταντινούπολη τουλάχιστον 12 φορές από το πρώτο μου ταξίδι στην Τουρκία πριν από περισσότερο από 25 χρόνια. Κάποιες φορές ως καλεσμένος του Τουρκικού στρατού, συχνά για να κάνω διαλέξεις σε πανεπιστήμια και μία φορά μετά από πρόσκληση του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος της Τουρκίας (CHP). Οι Τούρκοι είναι φιλόξενοι. Ακόμη και με τη δική μου τεταμένη πολιτικά σχέση με την Τουρκία, οι Τούρκοι διπλωμάτες, ακόμη και πρεσβευτές μου μιλούν στα παρασκήνια. Αντιλαμβάνονται τη φασαρία του Ερντογάν και των στρατιών από τα τρολ του. Όλη η συζήτηση για Γκιουλενιστές και PKK είναι ανοησίες. Υπάρχουν στρώματα ιστορίας και κάθε γειτονιά είναι μοναδική. Είναι κατανοητό γιατί περισσότεροι από 17 εκατομμύρια τουρίστες επισκέφτηκαν την πόλη μόνο πέρυσι.
Ο Ερντογάν μπορεί να πιστεύει ότι μπορεί να περιορίσει τον πόλεμο στη Συρία, ή σε περιοχές του Ιράκ και της Τουρκίας που δεν φαίνονται για τους περισσότερους Ιρακινούς, Τούρκους ή τους τουρίστες, αλλά κοροϊδεύει τον εαυτό του. Κάθε τουρίστας στην Κωνσταντινούπολη πρέπει να παραδεχτεί ότι οι τουριστικές ζώνες θα μπορούσαν εύκολα να είναι τα επόμενα πεδία μάχης. Το Ισλαμικό Κράτος έχει δείξει στο παρελθόν τις τρύπες στην ασφάλεια της Τουρκίας. Οι μοναχικοί λύκοι μπορεί να είναι δύσκολο να εντοπιστούν, είτε είναι Ισλαμιστές είτε Κούρδοι. Προσθέστε στο μείγμα την εκδίκηση για την αιματηρή βεντέτα και κάθε τουρίστας στην Κωνσταντινούπολη σήμερα κινδυνεύει να αποτελέσει παράπλευρη απώλεια σε επικείμενες αναταραχές.
Η βία μπορεί να έρθει σύντομα στην Κωνσταντινούπολη, αλλά, αυτή τη φορά, μπορεί να μην είναι απλώς ένα γεγονός. Οι δυτικές πρεσβείες και τα προξενεία θα πρέπει να είναι έτοιμα. Ο Ερντογάν μπορεί να πιστεύει ότι μπορεί να περιορίσει μια πυρκαγιά, αλλά σύντομα μπορεί να διαπιστώσει ότι οι συνεχείς επιθέσεις με μη επανδρωμένα αεροσκάφη εναντίον αμάχων στη βόρεια Συρία μπορεί να πυροδοτήσουν πλήγμα μέσα στην ίδια την Τουρκία. Η πόλη με τον μεγαλύτερο κουρδικό πληθυσμό στον κόσμο πιθανότατα θα γίνει το επίκεντρο.
Αναπαραγωγή του άρθρου μπορεί να γίνει μόνο με ευδιάκριτη αναφορά στην πηγή CosmoStatus και χρήση live link
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου