Τα Ελληνικά αριστουργήματα της αρχαιότητας είτε εκλάπησαν είτε «αγοράστηκαν» από Ευρωπαίους «αρχαιολάτρες» ή αρχαιοκάπηλους κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας. Η καταστροφή που προκλήθηκε στα μνημεία από τους κουλτουριάρηδες Ευρωπαίους είναι τεράστια. Σήμερα, οι Ευρωπαίοι, έχοντας γεμίσει τα μουσεία τους με Ελληνικό πολιτισμό, αντί να αποδίδουν στην Ελλάδα κάθε χρόνο ένα μέρος από τα έσοδά τους από αυτά, το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να πάρουν πίσω με τόκο τα δανεικά…
Στη συνέχεια μπορείτε να δείτε μερικά από τα πιο σημαντικά και διάσημα Ελληνικά αριστουργήματα που βρίσκονται σε μουσεία εκτός Ελλάδας.
Η σειρά παρουσίασης είναι τυχαία.
1. Τα γλυπτά της Ακρόπολης των Αθηνών – Βρετανικό μουσείο, Λονδίνο
Η Ζωοφόρος του Παρθενώνα αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά εκθέματα του Βρετανικού Μουσείου.
Επίσης 15 από τις 92 μετόπες του Παρθενώνα βρίσκονται εκεί.
Τα γλυπτά του Παρθενώνα που αποσπάστηκαν από τον Λόρδο Έλγιν, αποτελούν το 60% (περίπου) του συνόλου του γλυπτού διακόσμου του Παρθενώνα που σώζεται σήμερα.
2. Η Νίκη της Σαμοθράκης - Μουσείο Λούβρου, Παρίσι
Όταν το άγαλμα μεταφέρθηκε στο Παρίσι από τη Σαμοθράκη ήταν σπασμένο σε διάφορα κομμάτια.
Στα τέλη του 19ου αιώνα «ειδικοί» κάλυψαν τις αρθρώσεις με γύψο και τις έβαψαν.
Η ομάδα αποκατάστασης αντικατέστησε το γύψο με μια ουσία από μαρμαρόσκονη. Η Νίκη στη Σαμοθράκη ήταν τοποθετημένη σε ένα βράχο πάνω από το πλάτωμα του Ιερού των Μεγάλων Θεών.
3. Η Αφροδίτη της Μήλου - Μουσείο Λούβρου, Παρίσι
Η Αφροδίτη της Μήλου βρέθηκε το 1820 σε αγροτική περιοχή της Μήλου.
Το άγαλμα βρέθηκε σε τουλάχιστον 6 κομμάτια και ένα χρόνο αργότερα κατέληξε στο Μουσείο του Λούβρου.
Ο Δούκας Ντε Ριβριέρ παρουσίασε το άγαλμα στον Λουδοβίκο τον 18ο, ο οποίος το δώρισε την επόμενη χρονιά στο Μουσείο.
Το έργο έχει δουλευτεί σε χωριστά κομμάτια, τα δύο βασικά από τα οποία στη συνέχεια ο δημιουργός συνέδεσε στους γλουτούς, εκεί που πέφτουν και οι πτυχώσεις του ενδύματος. Χωριστά είχε δουλευτεί και το αριστερό χέρι αλλά και τα πόδια. Στα μαλλιά φέρει κεφαλόδεσμο από την οποία πίσω ξεφεύγουν βόστρυχοι.
4. Η ζωφόρος του Ναού του Επικούρειου Απόλλωνα – Βρετανικό Μουσείο, Λονδίνο
Η ζωφόρος του ναού αποσπάστηκε από Βρετανούς «αρχαιόφιλους» το 1814.
Η αρπαγή των γλυπτών προκάλεσε ακόμη και την οργή του Κολοκοτρώνη.
Τελικά η ζωφόρος του ναού κατέληξε στο Βρετανικό μουσείο στο Λονδίνο.
Ο ναός του Επικούρειου Απόλλωνα στις Βάσσες της Φιγαλείας είναι ένας από τους σπουδαιότερους της αρχαιότητας, φτιαγμένος από τον Ικτίνο, που έφτιαξε και τον Παρθενώνα στην Αθήνα. Αφιερώθηκε από τους Φιγαλείς στον Απόλλωνα επειδή τους βοήθησε να ξεπεράσουν την επιδημία πανώλης. Ο ναός είναι χτισμένος σε υψόμετρο 1130 μέτρων, στο κέντρο της Πελοποννήσου.
5. Ο Βωμός του Ναού του Διός της Περγάμου – Μουσείο Περγάμου, Βερολίνο
Ο βωμός της Περγάμου αποτελεί ίσως το καλύτερα σωζόμενο γλυπτό σύνολο της Ελληνιστικής περιόδου. Η κατασκευή του ξεκίνησε μετά τις νίκες του Ευμένη επί του Πόντου και της Βιθυνίας και την καθιέρωση της γιορτής των Νικηφορίων.
Οι διαστάσεις του βωμού είναι 35,65 μέτρα πλάτος και 33,4 μέτρα βάθος.
Ο Βωμός βρισκόταν στην Ακρόπολη της Περγάμου, σε ναό αφιερωμένο στον Δία. Αποτελούσε όμως ανεξάρτητο τόπο λατρείας.
Εκτός από τις μνημειακές του διαστάσεις, ο βωμός διαθέτει ανάγλυφες παραστάσεις στη ζωφόρο, ύψους 2,3 μέτρων και μήκους περίπου 120 μέτρων. Απεικονίζονται περίπου στις 100 μορφές χωρίς να υπολογίζονται τα ζώα και η γεμάτη ένταση μάχη μεταξύ των θεών και των γιγάντων.
Το 1878 ο Γερμανός μηχανικός Carl Humann ξεκίνησε ανασκαφές στην ακρόπολη της Περγάμου και μετά από διαπραγματεύσεις με τους Τούρκους που συνεργάστηκαν στην ανασκαφή, συμφωνήθηκε ο βωμός και η ζωφόρος να μεταφερθούν στο Βερολίνο.
6. Πρόσοψη του μνημείου των Νηρηίδων – Βρετανικό Μουσείο, Λονδίνο
Στην πόλη Ξάνθο της Λυκίας στην Μικρά Ασία, πολύ κοντά στη νότια πύλη του τείχους της πόλης, συναντά κανείς το χαμηλότερο τμήμα του κρηπιδώματος του Μνημείου των Νηρηίδων, ενός μνημειακού τάφου της Ιωνικής τέχνης του 4ου αιώνα π.Χ.
Το μνημείο ανήκε στον Αρβίννα, τον τελευταίο ηγεμόνα της δυναστείας της Λυκίας, που βασίλεψε στην Ξάνθο από τα τέλη του 6ου έως τα μέσα του 4ου αι. π.Χ.
Οι πρώτες ανασκαφές έγιναν από τον Άγγλο Charles Fellows το 1838, ο οποίος επανέλαβε τις έρευνές του σε τρεις ακόμη αποστολές, το 1840, το 1841 - 1842 και το 1843 - 1844. Τα ευρήματα των δύο τελευταίων αποστολών μεταφέρθηκαν στο Βρετανικό Μουσείο.
Ας ελπίσουμε πως κάποτε τα αριστουργήματα του Ελληνικού πολιτισμού, είτε θα επιστρέψουν στον τόπο τους, είτε θα αναγκάσουν τους κατόχους τους να σεβαστούν την Ελλάδα.
Στη συνέχεια μπορείτε να δείτε μερικά από τα πιο σημαντικά και διάσημα Ελληνικά αριστουργήματα που βρίσκονται σε μουσεία εκτός Ελλάδας.
Η σειρά παρουσίασης είναι τυχαία.
1. Τα γλυπτά της Ακρόπολης των Αθηνών – Βρετανικό μουσείο, Λονδίνο
Η Ζωοφόρος του Παρθενώνα αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά εκθέματα του Βρετανικού Μουσείου.
Επίσης μία από τις έξι Καρυάτιδες του Ερεχθείου, βρίσκεται στο Βρετανικό μουσείο.
Τα γλυπτά του Παρθενώνα που αποσπάστηκαν από τον Λόρδο Έλγιν, αποτελούν το 60% (περίπου) του συνόλου του γλυπτού διακόσμου του Παρθενώνα που σώζεται σήμερα.
2. Η Νίκη της Σαμοθράκης - Μουσείο Λούβρου, Παρίσι
Όταν το άγαλμα μεταφέρθηκε στο Παρίσι από τη Σαμοθράκη ήταν σπασμένο σε διάφορα κομμάτια.
Στα τέλη του 19ου αιώνα «ειδικοί» κάλυψαν τις αρθρώσεις με γύψο και τις έβαψαν.
Η ομάδα αποκατάστασης αντικατέστησε το γύψο με μια ουσία από μαρμαρόσκονη. Η Νίκη στη Σαμοθράκη ήταν τοποθετημένη σε ένα βράχο πάνω από το πλάτωμα του Ιερού των Μεγάλων Θεών.
3. Η Αφροδίτη της Μήλου - Μουσείο Λούβρου, Παρίσι
Η Αφροδίτη της Μήλου βρέθηκε το 1820 σε αγροτική περιοχή της Μήλου.
Το άγαλμα βρέθηκε σε τουλάχιστον 6 κομμάτια και ένα χρόνο αργότερα κατέληξε στο Μουσείο του Λούβρου.
Ο Δούκας Ντε Ριβριέρ παρουσίασε το άγαλμα στον Λουδοβίκο τον 18ο, ο οποίος το δώρισε την επόμενη χρονιά στο Μουσείο.
Το έργο έχει δουλευτεί σε χωριστά κομμάτια, τα δύο βασικά από τα οποία στη συνέχεια ο δημιουργός συνέδεσε στους γλουτούς, εκεί που πέφτουν και οι πτυχώσεις του ενδύματος. Χωριστά είχε δουλευτεί και το αριστερό χέρι αλλά και τα πόδια. Στα μαλλιά φέρει κεφαλόδεσμο από την οποία πίσω ξεφεύγουν βόστρυχοι.
4. Η ζωφόρος του Ναού του Επικούρειου Απόλλωνα – Βρετανικό Μουσείο, Λονδίνο
Η ζωφόρος του ναού αποσπάστηκε από Βρετανούς «αρχαιόφιλους» το 1814.
Η αρπαγή των γλυπτών προκάλεσε ακόμη και την οργή του Κολοκοτρώνη.
Τελικά η ζωφόρος του ναού κατέληξε στο Βρετανικό μουσείο στο Λονδίνο.
Ο ναός του Επικούρειου Απόλλωνα στις Βάσσες της Φιγαλείας είναι ένας από τους σπουδαιότερους της αρχαιότητας, φτιαγμένος από τον Ικτίνο, που έφτιαξε και τον Παρθενώνα στην Αθήνα. Αφιερώθηκε από τους Φιγαλείς στον Απόλλωνα επειδή τους βοήθησε να ξεπεράσουν την επιδημία πανώλης. Ο ναός είναι χτισμένος σε υψόμετρο 1130 μέτρων, στο κέντρο της Πελοποννήσου.
5. Ο Βωμός του Ναού του Διός της Περγάμου – Μουσείο Περγάμου, Βερολίνο
Ο βωμός της Περγάμου αποτελεί ίσως το καλύτερα σωζόμενο γλυπτό σύνολο της Ελληνιστικής περιόδου. Η κατασκευή του ξεκίνησε μετά τις νίκες του Ευμένη επί του Πόντου και της Βιθυνίας και την καθιέρωση της γιορτής των Νικηφορίων.
Οι διαστάσεις του βωμού είναι 35,65 μέτρα πλάτος και 33,4 μέτρα βάθος.
Ο Βωμός βρισκόταν στην Ακρόπολη της Περγάμου, σε ναό αφιερωμένο στον Δία. Αποτελούσε όμως ανεξάρτητο τόπο λατρείας.
Εκτός από τις μνημειακές του διαστάσεις, ο βωμός διαθέτει ανάγλυφες παραστάσεις στη ζωφόρο, ύψους 2,3 μέτρων και μήκους περίπου 120 μέτρων. Απεικονίζονται περίπου στις 100 μορφές χωρίς να υπολογίζονται τα ζώα και η γεμάτη ένταση μάχη μεταξύ των θεών και των γιγάντων.
Το 1878 ο Γερμανός μηχανικός Carl Humann ξεκίνησε ανασκαφές στην ακρόπολη της Περγάμου και μετά από διαπραγματεύσεις με τους Τούρκους που συνεργάστηκαν στην ανασκαφή, συμφωνήθηκε ο βωμός και η ζωφόρος να μεταφερθούν στο Βερολίνο.
6. Πρόσοψη του μνημείου των Νηρηίδων – Βρετανικό Μουσείο, Λονδίνο
Στην πόλη Ξάνθο της Λυκίας στην Μικρά Ασία, πολύ κοντά στη νότια πύλη του τείχους της πόλης, συναντά κανείς το χαμηλότερο τμήμα του κρηπιδώματος του Μνημείου των Νηρηίδων, ενός μνημειακού τάφου της Ιωνικής τέχνης του 4ου αιώνα π.Χ.
Το μνημείο ανήκε στον Αρβίννα, τον τελευταίο ηγεμόνα της δυναστείας της Λυκίας, που βασίλεψε στην Ξάνθο από τα τέλη του 6ου έως τα μέσα του 4ου αι. π.Χ.
Οι πρώτες ανασκαφές έγιναν από τον Άγγλο Charles Fellows το 1838, ο οποίος επανέλαβε τις έρευνές του σε τρεις ακόμη αποστολές, το 1840, το 1841 - 1842 και το 1843 - 1844. Τα ευρήματα των δύο τελευταίων αποστολών μεταφέρθηκαν στο Βρετανικό Μουσείο.
Ας ελπίσουμε πως κάποτε τα αριστουργήματα του Ελληνικού πολιτισμού, είτε θα επιστρέψουν στον τόπο τους, είτε θα αναγκάσουν τους κατόχους τους να σεβαστούν την Ελλάδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου