Η διαλυμένη από τον πόλεμο Λιβύη προχωρά και κατοχυρώνει τα δικαιώματά της στη θάλασσα, σε αντίθεση με την φοβική Ελλάδα που δεν τολμά να κάνει ούτε τα αυτονόητα.
Τον περασμένο Οκτώβριο, η κυβέρνηση «εθνικής ενότητας» της Λιβύης του Abdel Hamid Dbeibeh, δημιούργησε νέα θαλάσσια ζώνη, την οποία οι αναλυτές θεωρούν ως νέα σελίδα στον ανταγωνισμό για τις ενεργειακές πηγές της λεκάνης της Ανατολικής Μεσογείου.
Η οριοθέτηση των θαλασσίων συνόρων αποτελεί σημείο θεμελιώδους τοπικής διαφωνίας της Τουρκίας με την Ελλάδα, την Κύπρο και την Αίγυπτο.
Τα προβλήματα ξεκίνησαν το 2019 όταν η Τουρκία υπέγραψε συμφωνία θαλασσίων συνόρων με την κυβέρνηση της Τρίπολης, η οποία στερείται κάθε λογικής στην οριοθέτηση θαλασσίων συνόρων.
Τα προβλήματα θα συνεχίσουν να υφίστανται ειδικά μετά την οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών από την κυβέρνηση της Τρίπολης.
Η απόφαση της Τρίπολης (Λιβύη), επεκτείνει την κυριαρχία στα θαλάσσια σύνορα από τα 12 στα 24 ναυτικά μίλια!
Το Υπουργείο εξωτερικών της κυβέρνησης του υποτακτικού της Τουρκίας Abdel Hamid Dbeibeh, δικαιολόγησε την κίνηση υποστηρίζοντας ότι η περιοχή εμπίπτει στα κυριαρχικά δικαιώματα περιοχών που γειτονεύουν με τα εθνικά ύδατα και δεν παραβιάζει το Διεθνές Δίκαιο και δεν παραβιάζει τα θαλάσσια σύνορα άλλων κρατών.
Ο επικεφαλής της επιτροπής για τα σύνορα στην ξηρά και την θάλασσα του Υπουργείου εξωτερικών Mohamed al-Harari, υποστήριξε ότι τα νέα σύνορα επιβεβαιώνουν τα ανατολικά θαλάσσια σύνορα της Τυνησίας.
Υποστήριξε επίσης ότι ο χάρτης που παρουσιάστηκε στο προσχέδιο του νόμου υποστηρίζει την θέση της Λιβύης κατά της απόφασης της Αιγύπτου να ορίσει τα δυτικά θαλάσσια σύνορά της στην Μεσόγειο θάλασσα.
Ο Mohamed al-Harari αρνήθηκε ότι υπήρξε οποιαδήποτε επιρροή στην περιοχή γειτονικών χωρών και δεν υπήρξαν χώρες που να εναντιώθηκαν.
Επομένως, είτε η Λιβύη έπραξε νόμιμα, είτε οι κυβερνήσεις των υπολοίπων κρατών κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου, είτε για κάποιον λόγο φοβήθηκαν να εγείρουν αντιρρήσεις.
Η ανακηρυχθείσα παράκτια θαλάσσια ζώνη, γνωστή και ως συνορεύουσα ζώνη, θα έχει μέγιστη τιμή τα 24 ναυτικά μίλια από τις γραμμές βάσης από τις οποίες υπολογίζεται το εύρος της αιγιαλίτιδας ζώνης.
Ο Mohamed al-Harari είπε ότι το άρθρο 33 της σύμβασης για το δίκαιο της θάλασσας του ΟΗΕ του 1982, δίνει στην χώρα το δικαίωμα να ανακηρύξει συνορεύουσα ζώνη εφόσον δεν επηρεάζονται άλλες χώρες.
Όμως ο καθηγητής διεθνούς δικαίου Mohammad al-Zubaidi είπε ότι αναμένει να πυροδοτηθούν αντιδράσεις στην λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου. Η Τουρκία επιμένει στην εφαρμογή της συμφωνίας και την ενεργοποίησή της στην Λιβυκή νομοθεσία ώστε να υπάρχει νομική κατοχύρωση για να οριοθετηθούν τα θαλάσσια σύνορα.
Σύμφωνα με αναλυτές, το εγχείρημα της Λιβύης αποτελεί ένα βήμα για την ενεργοποίηση του (παράλογου) μνημονίου με την Τουρκία, το οποίο η Ελλάδα και η Αίγυπτος απορρίπτουν.
Ο Mohammad al-Zubaidi θεωρεί τα επιχειρήματα της κυβέρνησης Ντμπεϊμπά για τα θαλάσσια σύνορα ως φυσική εξέλιξη της συμφωνίας με την Τουρκία το 2019, που άλλαξε τις ισορροπίες ισχύος στην Τρίπολη μετά την στρατιωτική υποστήριξη του Σάραζ από την Τουρκία.
Ο Mohammad al-Zubaidi αμφισβητεί την νομιμότητα του εγχειρήματος δημιουργίας νέων θαλασσίων ζωνών, λέγοντας ότι παραβιάζουν την σύμβαση του ΟΗΕ του 1982 και τη σύμβαση της Βιέννης του 1969.
Η Λιβύη δεν έχει υπογράψει την σύμβαση, αλλά ο Χαράρι είπε ότι η οριοθέτηση των συνόρων σε περιοχή γειτονική στα εθνικά ύδατα της Λιβύης καλύπτεται από το διεθνές δίκαιο.
Σύμφωνα με έκθεση του Αμερικανικού Γεωλογικού Οργανισμού, στην λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου περιέχονται 3.455 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου αξίας (τουλάχιστον) 700 δισεκατομμυρίων δολαρίων και 1,7 δισεκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου.
Ταυτόχρονα, οι Ελληνικές κυβερνήσεις συνεχίζουν να μιλάνε για δήθεν πράσινη ανάπτυξη μέσω αμφιβόλου απόδοσης έργων και αφήνουν ανεκμετάλλευτο σε βάρος του Ελληνικού λαού τον θησαυρό που κρύβεται στο υπέδαφος των θαλασσών της ανατολικής Μεσογείου.
Αναπαραγωγή του άρθρου μπορεί να γίνει μόνο με ευδιάκριτη αναφορά στην πηγή CosmoStatus και χρήση live link
Με πληροφορίες από τα Al-Awsat, Libya Update, Libya Observer και Middle East Monitor
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου