Η προπαγάνδα και η διαστρέβλωση που επιχειρείται να περάσει στην Τουρκική νεολαία μέσω των σχολικών βιβλίων ξεπερνά και αυτήν του Γκαίμπελς. Διαβάστε τι θα λένε τα Τουρκικά σχολικά βιβλία για τα δόγματα της «Γαλάζιας Πατρίδας» της «Πατρίδας του Ουρανού», της Γενοκτονίας των Αρμενίων και όχι μόνο!
Λίγες ημέρες πριν την επίσκεψη Μητσοτάκη στην Άγκυρα, την ημέρα που συναντήθηκαν Γεραπετρίτης και Φιντάν για να προετοιμάσουν την συνάντηση Μητσοτάκη – Ερντογάν, δημοσιεύτηκαν εκτεταμένα άρθρα στις εφημερίδες Turkiye και Takvim για την απόφαση του Τουρκικού Υπουργείου Παιδείας να διδάσκεται το δόγμα της της «Γαλάζιας Πατρίδας», του «Γαλάζιου Ουρανού», η Ανατολική Μεσόγειος, η γενοκτονία των Αρμενίων, τα στρατηγικά ορυκτά, η αμυντική βιομηχανία και όχι μόνο, στα σχολικά βιβλία της Γεωγραφίας.
«Στα μαθήματα θα τονίζεται η σημασία των χαρακτηριστικών της τοποθεσίας της Τουρκίας, θα συζητούνται οι χάρτες που σχετίζονται με τη Γαλάζια Πατρίδα και την Πατρίδα του Ουρανού, θα προβάλλεται ο δίκαιος αγώνας της Τουρκίας ενάντια σε αιτήματα που αγνοούν τα νομικά και γεωγραφικά της δικαιώματα στις θάλασσες και θα τονιστεί το φαινόμενο του πατριωτισμού» αναφέρεται στις εφημερίδες.
Στο νέο προσχέδιο του προγράμματος σπουδών, τα θέματα που ονομάζονται «Ζήτημα Πόντου, Αρμενικό πρόβλημα/εκτόπιση, γεγονότα του 1915» στο πρόγραμμα μαθημάτων «Ιστορία της Επανάστασης και Κεμαλισμός» συμπεριλήφθηκαν ως «αβάσιμοι ισχυρισμοί του Πόντου-αβάσιμες Αρμενικές αξιώσεις».
Στα μαθήματα Γεωγραφίας θα καθοριστεί η απόλυτη και σχετική θέση της Τουρκίας. Σ’ αυτή τη διαδικασία, η σημασία των χαρακτηριστικών τοποθεσίας της Τουρκίας θα τονιστεί με τη χρήση διαφόρων μεθόδων ανάλυσης και η ανάπτυξη της εθνικής συνείδησης, θα υποστηριχθεί με τη λήψη των απόψεων και των συναισθημάτων των μαθητών σχετικά με αυτό το θέμα, ενώ θα τονιστεί η σημασία των χαρακτηριστικών της τοποθεσίας της Τουρκίας και θα συζητηθούν οι χάρτες που σχετίζονται με τη Γαλάζια Πατρίδα και την Πατρίδα του Ουρανού, αναφέρεται στα άρθρα.
Κατά τη διαδικασία, τονίζεται η αξία του πατριωτισμού με τη συμπερίληψη του δικαιολογημένου αγώνα της Τουρκίας ενάντια σε αιτήματα που αγνοούν τα νομικά και γεωγραφικά δικαιώματά της στη Θάλασσα των Νησιών (σ.σ. εννοεί στο Αιγαίο) και στην Ανατολική Μεσόγειο. Επίσης αναφέρεται η σημασία του νησιού της Κύπρου για την Τουρκία και τον Τουρκικό κόσμο.
Κατά τη συζήτηση για τη Γαλάζια Πατρίδα (Εύξεινος Πόντος, Μεσόγειος, Θάλασσα των Νήσων (Αιγαίο), Θάλασσα του Μαρμαρά), τονίζονται οι λόγοι για τους οποίους η Τουρκία δεν είναι συμβαλλόμενο μέρος στη Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας, τα τρέχοντα και μελλοντικά δικαιώματά της στα διεθνή ύδατα και το Έργο Ύδρευσης της ΤΔΒΚ. Οι πληροφορίες που συλλέγονται οργανώνονται και αναλύονται. Αυτές οι πληροφορίες εξετάζονται στον χάρτη.
Στα μαθήματα αναφέρονται οι ενεργειακοί πόροι υδρογονανθράκων στη Γαλάζια Πατρίδα, οι παραγωγικές δραστηριότητες της Τουρκίας στο εξωτερικό, η εγχώρια παραγωγή στην Τουρκική βιομηχανία, το μέλλον της ενέργειας στα διεθνή ύδατα. Ανατίθεται η προετοιμασία επιτροπών για εθνικούς και διεθνείς οργανισμούς για τη Γεωργία, τις εξορυκτικές και βιομηχανικές δραστηριότητες, τη διαστημική εξόρυξη, την πρόληψη ατυχημάτων στα ορυχεία και τους αναπτυξιακούς τομείς με προτεραιότητα για την Τουρκία.
Στα σχολικά βιβλία καθορίζονται οι λόγοι για τη διαφοροποίηση των συστημάτων μεταφορών. Ερμηνεύονται οι κοινωνικοοικονομικές, περιβαλλοντικές και πολιτικές συνέπειες αυτής της διαφοροποίησης. Σε αυτή τη διαδικασία αναφέρεται η σημασία της Γαλάζιας Πατρίδας στις θαλάσσιες μεταφορές της Τουρκίας. Σύμφωνα με τις οδηγίες, μπορεί να πραγματοποιηθεί εκδήλωση ερωτήσεων και απαντήσεων σχετικά με τη σημασία της Γαλάζιας Πατρίδας στο θαλάσσιο εμπόριο της Τουρκίας. Σε αυτή τη διαδικασία θα προβληθεί ο δίκαιος αγώνας της Τουρκίας ενάντια σε αιτήματα που αγνοούν τα νομικά και γεωγραφικά της δικαιώματα στις θάλασσες και θα τονιστεί το φαινόμενο του πατριωτισμού.
ΤΑ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΑ ΟΡΥΚΤΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΝΕΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΣΠΟΥΔΩΝ
Τα στρατηγικά ορυκτά θα καθοριστούν με βάση τους τομείς χρήσης, τη διαθεσιμότητα και τη συμβολή τους στην οικονομία. Σε αυτή τη διαδικασία θα εξεταστεί μέσω χαρτών η κατανομή των στρατηγικών ορυκτών της Τουρκίας, ιδιαίτερα για το Βόριο. Θα παρουσιαστούν προτάσεις για τη θέση των στρατηγικών ορυχείων στην οικονομία της χώρας και τις διεθνείς σχέσεις. Σε αυτή τη διαδικασία θα συζητηθεί το χαρακτηριστικό της Τουρκίας ως ενεργειακού διαδρόμου και η σημασία της Γαλάζιας Πατρίδας από την άποψη της παραγωγής ενέργειας. Οι μαθητές θα κάνουν επίσης προβλέψεις με βάση τα υπάρχοντα δεδομένα σχετικά με τις αλλαγές και τις εξελίξεις που μπορεί να συμβούν στη χρήση των ενεργειακών πόρων. Επιπλέον, θα θιγεί η σημασία της εγχώριας βιομηχανικής παραγωγής, ιδιαίτερα της αμυντικής βιομηχανίας, στην εξωτερική πολιτική της Τουρκίας.
Μπορούν να δοθούν ερευνητικές εργασίες για έξυπνα συστήματα μεταφορών, περιφερειακές εμπορικές συμφωνίες, ζώνες ελεύθερων συναλλαγών, συμβολή τουρκο-ισλαμικών έργων στις τουριστικές δραστηριότητες, περιουσιακά στοιχεία της Τουρκίας στον Κατάλογο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO, ήσυχες πόλεις και γεωγραφικές ενδείξεις.
Οι δηλώσεις που ονομάζονταν «Ζήτημα Πόντου, Αρμενικό πρόβλημα/εκτόπιση, γεγονότα του 1915» στο πρόγραμμα μαθημάτων Ιστορία της Επανάστασης και Κεμαλισμού, συμπεριλήφθηκαν ως «αβάσιμοι ισχυρισμοί του Πόντου - αβάσιμες Αρμενικές αξιώσεις» στο νέο προσχέδιο του προγράμματος σπουδών.
Μεγάλο ενδιαφέρον έχει ο τρόπος με τον οποίο βλέπουν οι Τούρκοι και θα διδάσκεται στα σχολεία τους η Γενοκτονία των Αρμενίων.
«Κάθε χρόνο στις 24 Απριλίου, το Αρμενικό ψέμα καταλαμβάνει σχεδόν ολόκληρο τον κόσμο. Η πηγή του προβλήματος, που οι Αρμένιοι προσπαθούν να μετατρέψουν σε εργαλείο πίεσης προς την Τουρκία, είναι οι Δυτικές χώρες. Η Ρωσία και οι Δυτικές χώρες, που ήθελαν να διαλύσουν την Οθωμανική Αυτοκρατορία, άρχισαν να οργανώνουν τις μειονότητες από το 1800. Οι Αρμένιοι, με την πρόκληση της υπόσχεσης για δικό τους κράτος, σχημάτισαν συμμορίες και ξεκίνησαν τρομοκρατικές ενέργειες κατά των Οθωμανών. Ειδικά από τη δεκαετία του 1890, οι Αρμενικές συμμορίες αύξησαν τις επιθέσεις τους. Οπλισμένοι με δύναμη από τις Δυτικές χώρες, οι Αρμένιοι άρχισαν να επαναστατούν κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και να απαιτούν κάποιες παραχωρήσεις» αναφέρεται χαρακτηριστικά.
«Οι επιθέσεις των οργανώσεων που ίδρυσαν, όπως οι Dashnak και Hinchak, έγιναν ανυπόφορες. Από το 1912, οι Αρμένιοι, που έλαβαν την υποστήριξη της Ρωσίας, της Γαλλίας και της Αγγλίας, βοήθησαν τον Ρωσικό Στρατό στα Ανατολικά. Κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, η Οθωμανική Αυτοκρατορία έπρεπε να αποφασίσει την απέλασή τους λόγω του γεγονότος ότι Αρμένιοι στρατιώτες συμπεριλήφθηκαν στον Ρωσικό στρατό και οι επιθέσεις των Αρμενικών συμμοριών οδήγησαν σε σφαγές. Οι Αρμένιοι χρησιμοποιούν τους θανάτους που προκλήθηκαν από την πείνα και τις επιδημίες κατά την απόφαση απέλασης που έλαβε η Οθωμανική Αυτοκρατορία για να προστατευτεί η Τουρκία, χαρακτηρίζοντάς τους ως γενοκτονία».
«Η έκθεση του πρώτου πρωθυπουργού της Αρμενίας, Ovanes Kaçaznuni, με τίτλο «Δεν υπάρχει τίποτα που μπορεί να κάνει το Κόμμα Ντασνάκ», η οποία καλύπτει τις τουρκοαρμενικές σχέσεις της περιόδου, ειδικά τα γεγονότα του 1915, είναι ταυτόχρονα μια ιστορική ομολογία και ρίχνει φως στην το λεγόμενο ψέμα της γενοκτονίας σε χώρες όπως οι ΗΠΑ, οι οποίες βρίσκονται υπό την πίεση της διασποράς. Ο Kaçaznuni έκανε αυτές τις ομολογίες στη Διάσκεψη του Κόμματος το 1923. «Ήταν λάθος να σχηματιστούν εθελοντικές ένοπλες μονάδες πριν από τον Παγκόσμιο Πόλεμο. Η απόφαση απέλασης ήταν σύμφωνη με τον σκοπό της. Η Τουρκία ενήργησε με αμυντικό ένστικτο. Εγκαθίδρυσαν τη δικτατορία Ντασνάκ στην Αρμενία. Παρασύρθηκαν από μία ιμπεριαλιστική απαίτηση, όπως το έργο της Αρμενίας, προκλήθηκε προς αυτή την κατεύθυνση». Οι τρομοκρατικές ενέργειες είχαν ως στόχο να κερδίσουν τη δυτική κοινή γνώμη. Το Κόμμα Ντασνάκ δεν μπορούσε να κάνει τίποτα πια».
«Τα κυριότερα σημεία της έκθεσης του Kachaznuni το 1923 που υποβλήθηκε στη διάσκεψη του Κόμματος Dashnaktsutyun που πραγματοποιήθηκε στο Βουκουρέστι είναι τα εξής: Τα στρατεύματα των Ντασνάκ χρησιμοποίησαν μεσαιωνικές μεθόδους βασανιστηρίων και λεηλάτησαν τα μουσουλμανικά χωριά στα οποία έκαναν επιδρομές. Με αυτόν τον τρόπο προσπάθησαν να ξεπεράσουν την οικονομική κρίση στην οποία βρισκόταν το Αρμενικό κράτος. Στα Κρατικά Αρχεία της Αρμενίας βρίσκεται η αναφορά των αξιωματούχων του Ντασνάκ, που ήθελαν να περιέλθουν στα χέρια της κυβέρνησης οι περιουσίες των Τούρκων. Είναι επίσης τεκμηριωμένο ότι οι Αρμένιοι χωρικοί ζούσαν κάτω από απίστευτη πίεση και τυραννία από την ίδια την Αρμενική κυβέρνηση. Στα έγγραφα αντικατοπτρίζεται ότι ο κυβερνητικός επίτροπος του Dashnak, V. Agamyan, τιμώρησε και πυροβόλησε ανθρώπους χωρίς έρευνα ή δίκη, με το πρόσχημα της αποτροπής λιποταξίας από το στρατό. Ο Agamyan συγκέντρωσε τις γυναίκες, τις μητέρες και τις αδερφές των ανθρώπων που κατηγορούνταν για αποφυγή στράτευσης, τους έγδυσε και τους ανάγκασε να παρελάσουν στην πλατεία του χωριού μπροστά σε όλους».
Το σύστημα των Αρμενικών εθελοντικών συνδικάτων συστηματοποίησε την αναρχία και τη λεηλασία στην Αρμενία και τις γειτονικές χώρες. Το τραγούδι που τραγουδούν ομόφωνα τα εθελοντικά στρατεύματα για να αντικατοπτρίζει τη διάθεσή τους είναι μια συγκροτημένη ομολογία: «Έλα, καταστρέψτε, λεηλατήστε, σκοτώστε και βάλτε το σακάκι σας στους ώμους σας και περπατήστε ελεύθερα!», αναφέρεται στο προσχέδιο.
Εκτός από τις σφαγές που διέπραξαν οι Dashnaks εναντίον των Τούρκων και των Κούρδων, η βία και η καταπίεση των Αρμενίων χωρικών προκάλεσε ευρεία αντίδραση στον Αρμενικό λαό. Επιπλέον, ορισμένα Αρμενικά έγγραφα αντικατοπτρίζουν τα θερμά συναισθήματα που έδειξαν οι Αρμένιοι χωρικοί προς τον Τουρκικό στρατό, τονίζεται.
Ο Ρώσος ιστορικός Oleg Kuznetsov είναι ο συγγραφέας του βιβλίου «Η ιστορία της διεθνούς Αρμενικής τρομοκρατίας στον 20ο αιώνα», στο οποίο έχει συγγράψει περίπου 170 επιστημονικές μελέτες. Ο Oleg Kuznetsov αναφέρει ότι οι Αρμενικοί ισχυρισμοί σχετικά με τα γεγονότα του 1915 είναι μυθοπλασίες. Δηλώνοντας ότι λήφθηκαν διάφορα μέτρα για την ασφάλεια του στρατού στις χώρες που συμμετείχαν στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο και ότι Γερμανοί και Εβραίοι εξορίστηκαν από την Ρωσία, ο Κουζνέτσοφ αναφέρει: «Όλα αυτά έγιναν για να αποτραπεί ο εσωτερικός εχθρός και να εξασφαλιστεί η ασφάλεια του στρατού. Αυτό είναι μέρος της στρατιωτικής πολιτικής». Υπενθυμίζοντας ότι οι Αρμενικές συμμορίες συνέχισαν τις δραστηριότητές τους κατά των Οθωμανών κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο Κουζνέτσοφ γράφει: «Φυσικά, οι Αρμένιοι στάλθηκαν σε περιοχές μακριά από την πρώτη γραμμή μάχης». Επισημαίνοντας ότι ο ισχυρισμός των γεγονότων του 1915 ως γενοκτονίας είναι προϊόν ενός γεωπολιτικού παιχνιδιού, ο Κουζνέτσοφ αναφέρει: «Οι Αρμένιοι γνωρίζουν ότι δεν είναι δυνατό να επαληθευτεί η εγκυρότητα αυτού του όρου προπαγάνδας (γενοκτονία) με ιστορικά και νομικά έγγραφα. Οι αποκαλούμενοι ισχυρισμοί για τη γενοκτονία των Αρμενίων δεν είναι παρά φαντασία».
Ξένοι ειδικοί και ιστορικοί που διεξάγουν έρευνα σχετικά με τους ισχυρισμούς των Αρμενίων για τα γεγονότα του 1915 δηλώνουν ότι αυτοί οι ισχυρισμοί βασίζονται σε αρνήσεις και διαστρεβλώσεις των γεγονότων και όχι σε συγκεκριμένα στοιχεία. Ο Ιρλανδός ιστορικός Πατ Γουόλς που έχει κάνει πολλές δημοσιεύσεις για τα γεγονότα του 1915, υποστηρίζει ότι «Η μετεγκατάσταση των Αρμενίων ήταν αποτέλεσμα των Αρμενικών επαναστατικών ομάδων που ανέλαβαν δράση για να επιτύχουν τους πολιτικούς τους στόχους. Δεν υπάρχουν στοιχεία ότι οι Οθωμανοί είχαν σχέδιο ή πρόθεση να εξοντώσουν τους Αρμένιους». Επισημαίνοντας ότι η οθωμανική απόφαση για μετεγκατάσταση έλαβε χώρα υπό συνθήκες πολέμου, ο Πατ Γουόλς αναφέρει: «Οι ιστορικοί δεν πρέπει να διαστρεβλώνουν και να απλοποιούν περίπλοκα γεγονότα αγνοώντας το γενικό ιστορικό πλαίσιο του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου το 1914».
Στην εφημερίδα Turkiye περιλαμβάνονται οι απόψεις διαφόρων Τούρκων αξιωματούχων, οι οποίοι φυσικά θριαμβολογούν για την απόφαση της διδασκαλίας μέσω των σχολικών βιβλίων του δόγματος της «Γαλάζιας Πατρίδας». Μεταξύ αυτών και ο Ναύαρχος εν αποστρατεία, Cihat Yaici, που είναι ο εμπνευστής του παραμυθιού της Γαλάζιας Πατρίδας.
Αυτή είναι η Τουρκική πλευρά. Έτσι βλέπουν οι Τούρκοι τα γεγονότα του 1915 με την Αρμενία, αλλά και το τι συμβαίνει σήμερα, ειδικά σε σχέση με τον Ελληνισμό. Οι Τούρκοι θεωρούν ότι βάλλονται από παντού, ότι έχουν «δικαιώματα» που απορρέουν από Συνθήκες και το Διεθνές Δίκαιο και ακριβώς επειδή γνωρίζουν πως ΔΕΝ έχουν δίκιο, επειδή γνωρίζουν πως μόνο με κατήχηση και προπαγάνδα θα γίνουν πιστευτοί από τον Τουρκικό λαό, αποφάσισαν να διδάσκουν την προπαγάνδα τους στους μαθητές των σχολείων. Έτσι, μετά από 5-10-15 χρόνια, το δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας» και του νέου όρου «Πατρίδα του Ουρανού» θα έχει γίνει βίωμα των Τούρκων, οι οποίοι θα είναι έτοιμοι και πρόθυμοι να πολεμήσουν για «τα δίκια» της Τουρκίας.
Μετά από αυτά, έχει άραγε νόημα να πραγματοποιηθεί η επίσκεψη του Κυριάκου Μητσοτάκη στην Άγκυρα; Υπάρχει πραγματικά λόγος να συνομιλούμε με την Τουρκία; Έχουμε γράψει δεκάδες φορές ότι η Τουρκία αντιλαμβάνεται μόνο την ισχύ των όπλων. Η Τουρκία κάθεται καλά μόνο όταν απέναντί της έχει κάποιον στρατιωτικά πανίσχυρο. Και με την ευκαιρία, ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ ότι ο Έλληνας Πρωθυπουργός ΔΕΝ θα καταθέσει στεφάνι στο μνημείο – τάφο του σφαγέα των Ελλήνων της Μικράς Ασίας, Μουσταφά Κεμάλ, αυτόν που οι Τούρκοι αποκαλούν «πατερούλη της Τουρκίας» δηλαδή Ατατούρκ, όπως δυστυχώς είχαν κάνει ο Κώστας Καραμανλής και ο Γιώργος Παπανδρέου όταν επισκέφτηκαν την Άγκυρα…
Αναπαραγωγή του άρθρου μπορεί να γίνει μόνο με ευδιάκριτη αναφορά στην πηγή CosmoStatus και χρήση live link
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου