Το θέμα της επίλυσης του προβλήματος της ονομασίας της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας που συνορεύει με την Ελλάδα και σφετερίζεται το όνομα και την Ιστορία της Μακεδονίας, βρίσκεται στο προσκήνιο.
Σε κάθε κόμμα λένε τα δικά τους. Οι μεν κατηγορούν του δε, άλλοι προτείνουν ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό, άλλοι προτείνουν νέο όνομα, άλλοι υποστηρίζουν πως κακώς ασχολούμαστε με το θέμα, άλλοι δεν θεωρούν το θέμα εθνικό και άλλοι υποστηρίζουν πως δεν θα υποχωρήσουν στην πιθανή παραχώρηση του ονόματος «Μακεδονία» για χρήση από το γειτονικό κράτος.
Για το θέμα είχε αποφασίσει το συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών στις 18 Φεβρουαρίου του 1992. Υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Καραμανλή οι αρχηγοί της ΝΔ Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, του ΠΑΣΟΚ Ανδρέας Παπανδρέου, του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα, του Συνασπισμού Μαρία Δαμανάκη και παρουσία του Υπουργού Εξωτερικών Αντώνη Σαμαρά, αποφάσισαν πως η Ελλάδα δεν δέχεται την χρήση του όρου Μακεδονία στην ονομασία του γειτονικού κράτους.
Τι άλλαξε από τότε και τα περισσότερα κόμματα κάνουν λόγο για ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό; Για ποιο λόγο οι διάφοροι Υπουργοί Εξωτερικών και οι Πρωθυπουργοί, άλλαξαν στάση στην απόφαση του 1992; Ποιος τους έδωσε το δικαίωμα;
Η χρήση του όρου Μακεδονία στο όνομα της γειτονικής χώρας, μόνο προβλήματα μπορεί να δημιουργήσει στην Ελλάδα. Οι σλάβοι και οι αλβανοί κάτοικοι της γειτονικής χώρας, γαλουχούνται με την ιδέα πως είναι απόγονοι των αρχαίων Μακεδόνων και του Μεγάλου Αλεξάνδρου, άσχετα αν αδυνατούν να διαβάσουν τις επιγραφές της Ελληνικής γλώσσας που υπάρχουν στα αρχαία Μακεδονικά ευρήματα…
Την απάντηση για το ποια είναι η καταγωγή των κατοίκων της γειτονικής χώρας, την έχει δώσει ο ίδιος ο πρώην Πρόεδρος της χώρας Κίρο Γλιγκόροφ, όταν δήλωσε στην τηλεόραση πως οι κάτοικοι της χώρας του δεν έχουν καμία σχέση με την αρχαία Μακεδονία και τον Μέγα Αλέξανδρο.
Η ονομασία του νότιου ομόσπονδου κράτους της Γιουγκοσλαβίας ως «Μακεδονία» έγινε από τον Στρατάρχη Τίτο, μετά το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.
Η Ελλάδα, βρισκόμενη σε εμφύλιο πόλεμο εξαιτίας των Κομμουνιστών, δεν είχε την δυνατότητα να αντιδράσει σ’ αυτήν την απόφαση. Επίσης, επειδή ο Τίτο είχε αποστασιοποιηθεί από την Σοβιετική Ένωση, οι «εταίροι» της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ και την «Δύση» την προέτρεπαν συνεχώς να μην φέρει το θέμα στο προσκήνιο και δυσαρεστηθεί ο Κομμουνιστής Τίτο.
Έτσι, μετά την πτώση του Κομμουνισμού, η Ελλάδα βρέθηκε μπροστά σε τετελεσμένα. Οι «σύμμαχοι» της Ελλάδας δεν στάθηκαν στο πλευρό της και αναγνώρισαν το γειτονικό της κράτος ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας», νομιμοποιώντας της κλοπή του ονόματος και της Ιστορίας της Αρχαίας Ελληνικής Μακεδονίας από τους Σλάβους και τους Αλβανούς κατοίκους του κράτους αυτού.
Όμως, όσο η Ελλάδα αρνείται να αναγνωρίσει την χώρα αυτή ως «Μακεδονία», η χώρα αυτή δεν θα είναι «Μακεδονία». Αυτό θα πρέπει να το καταλάβουν όλοι!
Μόνο εάν η Ελλάδα αναγνωρίσει την χώρα αυτή ως «Μακεδονία», τότε μόνο θα έχει χαθεί το όνομα και η Ιστορία.
Η λύση για την Ελλάδα είναι απλή. Μέχρι το 1945 το νότιο κράτος της Γιουγκοσλαβικής Ομοσπονδίας ονομαζόταν Βαρντάρσκα.
Αυτό πιστοποιείται από παλιούς χάρτες και από παλιά γραμματόσημα.
Ποια πιο επίσημη απόδειξη ζητούν και οι πλέον δύσπιστοι;
Αυτή θα πρέπει να είναι η απόλυτη και αδιαπραγμάτευτη στάση της Ελλάδας στο θέμα της ονομασίας της γειτονικής χώρας. Βαρντάρσκα.
Οποιαδήποτε άλλη πρόταση θα πρέπει να περάσει από το συμβούλιο των πολιτικών Αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και στη συνέχεια να τεθεί σε δημοψήφισμα με ΝΑΙ ή ΟΧΙ για την αποδοχή του ή μη, από τον Ελληνικό λαό.
Για τα Εθνικά θέματα, αρμόδιος να αποφασίζει είναι μόνο ο Ελληνικός λαός και όχι οι αντιπρόσωποί του, που μπορεί να επηρεαστούν ποικιλοτρόπως από ξένα συμφέροντα…
Σε κάθε κόμμα λένε τα δικά τους. Οι μεν κατηγορούν του δε, άλλοι προτείνουν ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό, άλλοι προτείνουν νέο όνομα, άλλοι υποστηρίζουν πως κακώς ασχολούμαστε με το θέμα, άλλοι δεν θεωρούν το θέμα εθνικό και άλλοι υποστηρίζουν πως δεν θα υποχωρήσουν στην πιθανή παραχώρηση του ονόματος «Μακεδονία» για χρήση από το γειτονικό κράτος.
Για το θέμα είχε αποφασίσει το συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών στις 18 Φεβρουαρίου του 1992. Υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Καραμανλή οι αρχηγοί της ΝΔ Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, του ΠΑΣΟΚ Ανδρέας Παπανδρέου, του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα, του Συνασπισμού Μαρία Δαμανάκη και παρουσία του Υπουργού Εξωτερικών Αντώνη Σαμαρά, αποφάσισαν πως η Ελλάδα δεν δέχεται την χρήση του όρου Μακεδονία στην ονομασία του γειτονικού κράτους.
Τι άλλαξε από τότε και τα περισσότερα κόμματα κάνουν λόγο για ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό; Για ποιο λόγο οι διάφοροι Υπουργοί Εξωτερικών και οι Πρωθυπουργοί, άλλαξαν στάση στην απόφαση του 1992; Ποιος τους έδωσε το δικαίωμα;
Η χρήση του όρου Μακεδονία στο όνομα της γειτονικής χώρας, μόνο προβλήματα μπορεί να δημιουργήσει στην Ελλάδα. Οι σλάβοι και οι αλβανοί κάτοικοι της γειτονικής χώρας, γαλουχούνται με την ιδέα πως είναι απόγονοι των αρχαίων Μακεδόνων και του Μεγάλου Αλεξάνδρου, άσχετα αν αδυνατούν να διαβάσουν τις επιγραφές της Ελληνικής γλώσσας που υπάρχουν στα αρχαία Μακεδονικά ευρήματα…
Την απάντηση για το ποια είναι η καταγωγή των κατοίκων της γειτονικής χώρας, την έχει δώσει ο ίδιος ο πρώην Πρόεδρος της χώρας Κίρο Γλιγκόροφ, όταν δήλωσε στην τηλεόραση πως οι κάτοικοι της χώρας του δεν έχουν καμία σχέση με την αρχαία Μακεδονία και τον Μέγα Αλέξανδρο.
Η ονομασία του νότιου ομόσπονδου κράτους της Γιουγκοσλαβίας ως «Μακεδονία» έγινε από τον Στρατάρχη Τίτο, μετά το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.
Η Ελλάδα, βρισκόμενη σε εμφύλιο πόλεμο εξαιτίας των Κομμουνιστών, δεν είχε την δυνατότητα να αντιδράσει σ’ αυτήν την απόφαση. Επίσης, επειδή ο Τίτο είχε αποστασιοποιηθεί από την Σοβιετική Ένωση, οι «εταίροι» της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ και την «Δύση» την προέτρεπαν συνεχώς να μην φέρει το θέμα στο προσκήνιο και δυσαρεστηθεί ο Κομμουνιστής Τίτο.
Έτσι, μετά την πτώση του Κομμουνισμού, η Ελλάδα βρέθηκε μπροστά σε τετελεσμένα. Οι «σύμμαχοι» της Ελλάδας δεν στάθηκαν στο πλευρό της και αναγνώρισαν το γειτονικό της κράτος ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας», νομιμοποιώντας της κλοπή του ονόματος και της Ιστορίας της Αρχαίας Ελληνικής Μακεδονίας από τους Σλάβους και τους Αλβανούς κατοίκους του κράτους αυτού.
Όμως, όσο η Ελλάδα αρνείται να αναγνωρίσει την χώρα αυτή ως «Μακεδονία», η χώρα αυτή δεν θα είναι «Μακεδονία». Αυτό θα πρέπει να το καταλάβουν όλοι!
Μόνο εάν η Ελλάδα αναγνωρίσει την χώρα αυτή ως «Μακεδονία», τότε μόνο θα έχει χαθεί το όνομα και η Ιστορία.
Η λύση για την Ελλάδα είναι απλή. Μέχρι το 1945 το νότιο κράτος της Γιουγκοσλαβικής Ομοσπονδίας ονομαζόταν Βαρντάρσκα.
Αυτό πιστοποιείται από παλιούς χάρτες και από παλιά γραμματόσημα.
Ποια πιο επίσημη απόδειξη ζητούν και οι πλέον δύσπιστοι;
Αυτή θα πρέπει να είναι η απόλυτη και αδιαπραγμάτευτη στάση της Ελλάδας στο θέμα της ονομασίας της γειτονικής χώρας. Βαρντάρσκα.
Οποιαδήποτε άλλη πρόταση θα πρέπει να περάσει από το συμβούλιο των πολιτικών Αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και στη συνέχεια να τεθεί σε δημοψήφισμα με ΝΑΙ ή ΟΧΙ για την αποδοχή του ή μη, από τον Ελληνικό λαό.
Για τα Εθνικά θέματα, αρμόδιος να αποφασίζει είναι μόνο ο Ελληνικός λαός και όχι οι αντιπρόσωποί του, που μπορεί να επηρεαστούν ποικιλοτρόπως από ξένα συμφέροντα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου