Η κυβέρνηση Μπάιντεν κατάλαβε την μπλόφα της Τουρκίας, ότι δήθεν θα φύγει από το ΝΑΤΟ επειδή θύμωσε με τη λέξη «γενοκτονία» και ότι δεν πρέπει να προσβάλλει κανείς την Άγκυρα, η οποία μπορεί να κάνει ό,τι θέλει.
Του Seth J. Frantzman για την Jerusalem Post
Μετάφραση CosmoStatus
Η απόφαση των ΗΠΑ επιτέλους να αναγνωρίσουν την γενοκτονία των Αρμενίων έρχεται μετά από δεκαετίες κατά τις οποίες η Τουρκία και οι λομπίστες της στην Ουάσινγκτον απειλούσαν τις ΗΠΑ. Η αφήγησή τους ήταν ότι αν η Ουάσιγκτον απλώς χρησιμοποιήσει τον όρο «γενοκτονία» - για ένα έγκλημα που διαπράχθηκε πριν από 106 χρόνια από την τότε κυβέρνηση της σημερινής Τουρκίας - τότε η Άγκυρα θα κινούνταν γρήγορα επιβάλλοντας κυρώσεις στις ΗΠΑ, κλείνοντας τις βάσεις της, απειλώντας τους πολίτες της και θα συμμαχούσε με το Ιράν, την Κίνα και τη Ρωσία ή άλλους εχθρούς των ΗΠΑ.
Αυτή η παράξενη απειλή τύπου μαφίας, είναι η ίδια που χρησιμοποίησε η Τεχεράνη για τη συμφωνία του Ιράν. Οι μη Δυτικές χώρες, αντιλήφθηκαν ότι ο τρόπος αντιμετώπισης των Δυτικών χωρών, ήταν κυνηγώντας τους φόβους τους. Για παράδειγμα, σήμερα το Πακιστάν απειλεί να απελάσει τον πρέσβη της Γαλλίας επειδή ακροδεξιοί θρησκευτικοί εξτρεμιστές στο Πακιστάν ισχυρίζονται ότι προσβάλλονται από καρτούν που δημοσιεύθηκαν πριν από χρόνια σε ένα Γαλλικό περιοδικό.
Η προσπάθεια της Άγκυρας να κρατήσει ολόκληρες χώρες σε ομηρία σε σχέση με τη γενοκτονία των Αρμενίων λειτούργησε καλά για πολλά χρόνια. Εμπόδισε πολλές χώρες, συμπεριλαμβανομένου του Ισραήλ, να «προσβάλουν» την Άγκυρα αναφέροντας τη λέξη γενοκτονία. Δεν είναι σαφές εάν ο ίδιος εκβιασμός θα είχε λειτουργήσει το 1946 εάν η Γερμανία επίσης είχε υποστηρίξει ότι οι άλλες χώρες δεν μπορούν να αναφέρουν το Ολοκαύτωμα ή ότι η Γερμανία θα «προσβάλλονταν», αν οι δυτικές χώρες αρνούνταν τη Shoah με τον τρόπο που ορισμένες συνεχίζουν να αρνούνται τη γενοκτονία των Αρμενίων.
Η Τουρκία καλυπτόταν για πολλά χρόνια πουλώντας τον εαυτό της ως το κλειδί της βοήθειας στη Δύση για την αντιμετώπιση των Σοβιετικών. Όταν οι Σοβιετικοί εξέλλειψαν το 1989, η Τουρκία μετέτρεψε το μοτίβο της άρνησης σε ισχυρισμούς ότι ήθελε να γίνει μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ότι αποτελούσε τη γέφυρα μεταξύ Δύσης και Ασίας και ότι εάν την πρόσβαλαν ίσως βοηθούσε τον ισλαμικό εξτρεμισμό ή κάτι τέτοιο.
Αυτός ο ισχυρισμός έχει πλέον εξελιχθεί σε επιχειρήματα στην Τουρκία που χτυπούν ανοιχτά τη Δύση, αποκαλώντας τις Δυτικές χώρες και το Ισραήλ «Ναζί» και στη συνέχεια ισχυρίζονται ότι η Άγκυρα θα συνταχθεί με τη Ρωσία, την Κίνα και το Ιράν, ενάντια στις Δυτικές δημοκρατίες.
Η Τουρκία που προσπαθεί να αγκαλιάσει τη Ρωσία και το Ιράν, είναι η ίδια που εξακολουθεί να μιλά για τον μύθο της ένταξής της στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν είναι σαφές το πώς μια Τουρκία που έχει αυταρχικό καθεστώς και όπου σχεδόν δεν υπάρχουν δημοσιογράφοι που να ασκούν κριτική και όπου άνθρωποι φυλακίζονται για δεκαετίες εξαιτίας των σχολίων τους στο Twitter, θα μπορούσε ποτέ να προσχωρήσει σε μια ΕΕ που φαινομενικά είναι δημοκρατική.
Το ΝΑΤΟ που επίσης υποτίθεται σχετίζεται με τις αξίες και τη δημοκρατία, επί χρόνια βοηθά την Άγκυρα να γίνει πιο αυταρχική, συμπεριλαμβανομένων των δικαιολογιών της εισβολής της στο Κουρδικό Αφρίν το 2018 και της εθνοκάθαρσης των Κούρδων.
Τώρα, το κρεσέντο των απειλών αυξήθηκε και πάλι. Εκείνοι που αντιτάχθηκαν στην αναγνώριση της γενοκτονίας υποστήριξαν ότι η Τουρκία θα απομακρυνθεί από το ΝΑΤΟ – κάτι που έχει ήδη κάνει. Υποστήριξαν ότι θα συνεργαστεί με τη Ρωσία – από την οποία αγόρασε τους S-400. Υποστηρίζουν ότι θα συνεργαστεί με την Κίνα - που ήδη συνεργάζεται ανοιχτά και με την οποία σχεδιάζει περισσότερες χερσαίες συνδέσεις, οδικές και σιδηροδρομικές, μέσω Ρωσίας, Κεντρικής Ασίας και Ιράν.
Το επιχείρημα προς την Αμερική για να μην αναγνωρίσει τη γενοκτονία των Αρμενίων ήταν ότι οι ΗΠΑ πρέπει να σκέφτονται «γεωπολιτικά» και να μην χρησιμοποιούν «κόλπα» που θα πληγώσουν τα αισθήματα της Τουρκίας. Πρόκειται για την ίδια Τουρκία που αντιτίθεται ανοιχτά σε χώρες του ΝΑΤΟ όπως η Ελλάδα και η Γαλλία και που συχνά συκοφαντεί Δυτικές χώρες. Δεν ήταν σαφές όμως γιατί στην περίπτωση της Τουρκίας, δεν διατηρούνταν τα ίδια μέτρα και σταθμά. Αν η Άγκυρα ήθελε η Δύση απλώς να μην αναφέρει τη λέξη «γενοκτονία», γιατί η Τουρκία δεν ήταν υποχρεωμένη να κάνει αυτό που οι δυτικές χώρες θέλουν και επίσης να είναι ευγενική στις διεθνείς της σχέσεις. Αντ’ αυτού, το επιχείρημα έλεγε ότι η Άγκυρα δεν θα έπρεπε να προσβληθεί ποτέ, αλλά θα μπορούσε να κάνει ό, τι θέλει.
Η κυβέρνηση Μπάιντεν κατάλαβε την Τουρκική μπλόφα. Η ιδέα ότι η αναγνώριση της γενοκτονίας που έγινε πριν από 106 χρόνια θα οδηγούσε την Τουρκία να κλείσει τις βάσεις των ΗΠΑ και να συνεργαστεί με τη Ρωσία, το Ιράν και την Κίνα φαίνεται περίεργη, λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι η Άγκυρα πρέπει να σκέφτεται επίσης «γεωπολιτικά». Το επιχείρημα ήταν πάντα ότι η Δύση χρειάζεται την Τουρκία περισσότερο από ότι η Τουρκία χρειάζεται τις ΗΠΑ και τη Δύση. Αυτό φαίνεται να διαστρέφει την «γεωπολιτική» στο μυαλό της. Εάν η «γεωπολιτική» απαιτεί να κατευνάζεις και να ικετεύεις μια χώρα χωρίς η σχέση να είναι αμφίδρομη με βάση το σεβασμό και τη δύναμη, τότε δεν είναι σαφές τι πέτυχαν οι ΗΠΑ τις τελευταίες δεκαετίες εξευμενίζοντας την Τουρκία.
Η θεωρία είναι ότι η Τουρκία μπορεί να εγκαταλείψει το ΝΑΤΟ επειδή είναι θυμωμένη επειδή άκουσε τη λέξη «γενοκτονία». Αν και μόνο η αναφορά στη γενοκτονία την ανάγκαζε να φύγει, αυτό σημαίνει ότι η συμμαχία του ΝΑΤΟ δεν άξιζε περισσότερες από μία λέξη: δεν άξιζε την εκπαίδευση, τα Γερμανικά άρματα μάχης, την ανταλλαγή πληροφοριών και οτιδήποτε άλλο. Η Τουρκία έθαψε τον εαυτό της επειδή προσβλήθηκε όταν ρωτήθηκε για το τι συνέβη το 1915;
Ποτέ στην ιστορία μια χώρα δεν εγκατέλειψε μια τεράστια στρατιωτική συμμαχία αξίας δισεκατομμυρίων δολαρίων, επειδή κάποιος χρησιμοποίησε μια λέξη για να αναφερθεί σε κάτι που συνέβη πριν από 106 χρόνια. Μόνο η Τουρκία χρησιμοποίησε αυτόν τον εκβιασμό για να αποτρέψει οποιαδήποτε αναφορά στο γεγονός ότι η σύγχρονη χώρα είναι σε μεγάλο βαθμό χτισμένη πάνω σε εκατοντάδες χιλιάδες σπίτια Ελλήνων και Αρμενίων και άλλων μειονοτήτων που εκδιώχθηκαν, δολοφονήθηκαν, πουλήθηκαν σκλάβοι και υπέστησαν γενοκτονία μεταξύ του 1915 και του 1955.
Το κυβερνών κόμμα AKP, το οποίο έχει τις ρίζες του στην ισλαμική κουλτούρα, θα μπορούσε να έχει ρίξει το φταίξιμο για τις φρικαλεότητες στις προηγούμενες τουρκικές κυβερνήσεις.
Οι υποστηρικτές της Τουρκίας κάποιες φορές υποστηρίζουν ότι η Τουρκία θα μπορούσε να αναγνωρίσει τη γενοκτονία των Αμερικανών ιθαγενών των ΗΠΑ. Αλλά σε αντίθεση με την Τουρκία, δεν αποτελεί ταμπού στις ΗΠΑ να υποστηρίξει κάποιος ότι οι ιθαγενείς Αμερικανοί υπέστησαν γενοκτονία. Η Τουρκία έχει ήδη κατηγορήσει άλλες χώρες για γενοκτονία, συμπεριλαμβανομένου του ισχυρισμού ότι το Ισραήλ είναι σαν τους Ναζί και έχει διαπράξει γενοκτονία. Αν λοιπόν η Τουρκία φοβόταν τόσο τη λέξη «γενοκτονία» γιατί κατηγορεί το Ισραήλ για «γενοκτονία»;
Η πολιτική της Τουρκίας ήταν να προσποιείται ότι ήταν υπεράνω της ιστορίας, υπεράνω κριτικής και ότι δεν μπορούσε να θεωρηθεί υπεύθυνη. Πολλοί Αμερικανοί διπλωμάτες συμφωνούσαν με αυτό. Για χρόνια εμφανίστηκαν υπέρ αυτής της άποψης σχεδόν πιο φανατικά από τους διπλωμάτες της Τουρκίας. Η Άγκυρα έριξε ένα ξόρκι στους δυτικούς που χαράσσουν πολιτική, συνήθως μέσα από υπόγειες ή ευθείες απειλές. Η ικανότητα της Τουρκίας να απειλεί τον κόσμο αυξήθηκε. Πέρυσι δημιούργησε κρίση με τη Γαλλία σε σχέση με καρτούν που δημοσιεύθηκαν πριν από χρόνια και η ρητορική της πιθανόν οδήγησε σε τουλάχιστον μία τρομοκρατική επίθεση εντός Γαλλίας.
Η Τουρκία θα συνεχίσει να προωθεί τον ισλαμικό εξτρεμισμό στην Ευρώπη για ίδιον όφελος. Έχει ήδη απειλήσει πολλές φορές να χρησιμοποιήσει τους πρόσφυγες εναντίον της Ευρώπης, ώστε η ΕΕ να της καταβάλλει περισσότερα χρήματα. Εν τω μεταξύ, ριζοσπαστικοποιεί τους πρόσφυγες και τους χρησιμοποιεί ως μισθοφόρους. Η Τουρκία έπαιξε βασικό ρόλο ως αγωγός για μέλη του ISIS από την Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένης της παροχής βάσης για ριζοσπαστικοποίηση.
Είναι πολύ πιθανό η Τουρκία να καταλήξει να κάνει για την Αλ Κάιντα αυτό που έκαναν το Πακιστάν και το Αφγανιστάν την δεκαετία του 1990: παροχή βάσεων και αγωγών εξτρεμισμού. Αυτή είναι η τροχιά που η Τουρκία θα ακολουθήσει ανεξάρτητα από το αν οι ΗΠΑ αναγνωρίζουν τη γενοκτονία των Αρμενίων.
Η υποστήριξη του εξτρεμισμού έχεις και τα αρνητικά της, επειδή οι εξτρεμιστικές χώρες συνήθως υποφέρουν από οικονομική παρακμή. Η αντιπαράθεση της Τουρκίας με τις ΗΠΑ για τον όρο «γενοκτονία» θα σταθμιστεί από την επιθυμία της να έχει οικονομική δύναμη, η οποία στήριξε τους ισχυρισμούς της στο παρελθόν ότι είναι «γεωπολιτικής» σημασίας. Αν ενδιαφέρεται για τη «γεωπολιτική», όπως ισχυρίζονται οι δυτικοί αναλυτές, τότε θα έχει πολλά να χάσει από την αντιπαράθεση. Η τάση στην Άγκυρα ήταν η συνεργασία με το Ιράν, την Κίνα και τη Ρωσία.
Το αν η κυβέρνηση Μπάιντεν επιτέλους ορθώσει το ανάστημά της στην Άγκυρα και αυτό την οδηγήσει να συνεργαστεί περισσότερο με αυταρχικές χώρες, αποτελεί ερώτημα που θα πρέπει να σταθμίσει η Άγκυρα έναντι των δικών της ισχυρισμών ότι επιθυμεί «συμφιλίωση» με τις χώρες που επιτέθηκε τα τελευταία χρόνια. Δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι η άρνηση της γενοκτονίας των Αρμενίων συνέβαλε ώστε η Άγκυρα να διατηρηθεί πιο φιλελεύθερη, πιο ανεκτική, πιο δημοκρατική, πιο ανοιχτόμυαλη και πιο κοντά στη Δύση.
Αναπαραγωγή του άρθρου μπορεί να γίνει μόνο με ευδιάκριτη αναφορά στην πηγή CosmoStatus και χρήση live link
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου