Όσοι ίσως αφελώς πίστεψαν ότι ένας (καταστροφικός) σεισμός θα μπορούσε να κάνει την Τουρκία να αλλάξει πολιτική έναντι των διεκδικήσεών της από την Ελλάδα, μάλλον προσγειώθηκαν ανώμαλα στην πραγματικότητα.
Ο Ιμπραήμ Καλίν, σύμβουλος και δεξί χέρι του Τούρκου Προέδρου, σε συνέντευξή του στο πρακτορείο Anadolu δήλωσε για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις:
«Υπάρχουν θέματα. Υπάρχει η ασφάλεια των συνόρων. Υπάρχει ο εναέριος χώρος. Υπάρχουν θέματα υφαλοκρηπίδας, υπάρχει το Λιμενικό, υπάρχουν οι διπλωματικές σχέσεις. Έχουμε πολλά θέματα φυσικά με την Ελλάδα. Η Τουρκία και η Ελλάδα να λύσουν τα προβλήματά τους μιλώντας απευθείας μεταξύ τους. Εάν προσπαθήσουμε να τα λύσουμε μέσω του Παρισιού, των Βρυξελλών, της Ουάσιγκτον, αυτό θα μας οδηγήσει σε αδιέξοδο. Δεν θεωρούμε την Ελλάδα ως απειλή. Αλλά όταν υπάρχει απειλή στην κυριαρχία μας, στη ζωή μας, στην πολιτική μας ενότητα, είναι φυσικό να απαντήσουμε. Είναι καθήκον μας να λάβουμε όλες τις προφυλάξεις».
Ο Ιμπραήμ Καλίν έβαλε στο τραπέζι όλα τα θέματα των διεκδικήσεων της Τουρκίας και όχι μόνο της υφαλοκρηπίδας – ΑΟΖ που υποστηρίζει η Ελλάδα. Ταυτόχρονα, εξέφρασε την βούληση της Άγκυρας για ανάγκη επίλυσης των διαφορών αυτών μέσω διμερούς διαλόγου και χωρίς την παρέμβαση άλλων χωρών. Δεν ανέφερε όμως ούτε μια στιγμή το Διεθνές Δίκαιο, κάτι που σημαίνει ότι η Τουρκία (κατά πάγια τακτική) έχει σκοπό να παζαρέψει τα πάντα, ενώ διατύπωσε το δικαίωμα της Τουρκίας στην αντίδραση, όταν θεωρήσει ότι απειλείται.
Στο ίδιο μήκος κύματος εμφανίστηκε λίγες ημέρες μετά και ο Υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας, Μεβλούτ Τσαβούσογλου. Ο Τούρκος Υπουργός Εξωτερικών μίλησε για πολλά θέματα στον τηλεοπτικό σταθμό A haber. Σύμφωνα με την μετάφραση του militaire:
«Δημιουργήσαμε μια επιτροπή στρατηγικής συνεργασίας με πρόταση του Μπάιντεν. Στην τελευταία μας συνάντηση με τον Μπλίνκεν, συμφωνήσαμε ότι αυτή η επιτροπή θα συνεδριάζει δύο φορές το χρόνο. Σκοπός είναι η επίλυση των υφιστάμενων προβλημάτων, εστιάζοντας παράλληλα στη θετική ατζέντα. Από την άλλη όμως, βλέπουμε ξεκάθαρα ότι οι ΗΠΑ έχουν ανατρέψει τις ισορροπίες υπέρ της Ελλάδας και της ελληνοκυπριακής πλευράς. Αυτό το διαπιστώνουμε από την υποστήριξή τους. Για παράδειγμα, οι Έλληνες παραβίασαν το καθεστώς των αποστρατιωτικοποιημένων νησιών. Γι’ αυτό υποβάλαμε αίτημα στον ΟΗΕ. Και είπαμε ότι το γεγονός αυτό αναλογεί ευθέως με ζήτημα κυριαρχίας. Κάποια από τα τεθωρακισμένα που έδωσαν (οι ΗΠΑ στην Ελλάδα) πήγαν σ’ αυτά τα νησιά. Στη συνέχεια, τώρα τελευταία πάλι, ένα (αμερικανικό) υποβρύχιο αγκυροβόλησε στην ελληνοκυπριακή πλευρά. Υπό αυτή την έννοια, βλέπουμε ότι έχουν ανατρέψει τις ισορροπίες. Ωστόσο, αν οι ΗΠΑ θέλουν να λειτουργήσουν ως έντιμος διαμεσολαβητής… γιατί πάνε, έρχονται, πάνε στην Αθήνα, έρχονται σε εμάς… κάνουν επίσης προτάσεις όπως «ας ηρεμήσουμε», «ας αρχίσει ο διάλογος» ή και «εμείς θα κάνουμε αυτό που μας αναλογεί»; Για να γίνει αυτό, όμως, πρέπει να είναι πιο αντικειμενικοί, πιο ισορροπημένοι.
Το πρόγραμμα των F-35 έχει ανασταλεί επί του παρόντος. Από την άλλη, βέβαια, είδαμε ότι η (αμερικανική) διοίκηση κατέβαλε μεγάλη προσπάθεια στο θέμα των F-16. Οι διαπραγματεύσεις έχουν ολοκληρωθεί. Το Υπουργείο Εξωτερικών έδωσε την άτυπη εισήγηση. Εκεί, στο Κογκρέσο, όμως, υπάρχει ιδιαίτερα ο Μενέντεζ και μερικοί άλλοι γερουσιαστές, που αντιτίθενται. Πρέπει να πειστούν και αυτοί. Σε αυτό το σημείο, εάν η Αμερικανική κυβέρνηση μείνει σταθερή, μπορούν να το ξεπεράσουν. Αλλά δημιουργείται μια εικόνα σαν να μην θέλουν να έρθουν αντιμέτωποι με το Κογκρέσο, αυτό βλέπουμε. (…) Δεν διαπιστώσαμε καθόλου διάθεση «αναμονής για τις εκλογές» όσον αφορά τα F-16. Τελευταία, βλέπουμε ότι έχουν εντείνει τις προσπάθειές τους να πείσουν το Κογκρέσο».
Σε ερώτηση για σχέσεις με Ελλάδα μετά τους σεισμούς του Φεβρουαρίου στη ΝΑ Τουρκία, ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου απάντησε:
«Εκείνη την εποχή (μετά τους σεισμούς του 1999) έκανα το διδακτορικό μου στο Bilkent (Πανεπιστήμιο στην Άγκυρα) ως φοιτητής και είχα και επιχειρηματική δραστηριότητα. Έστειλα λοιπόν μια επιστολή αναγνώστη στο περιοδικό Time. Γιατί το περιοδικό Time έκανε το εξώφυλλο της αλληλεγγύης εκείνη την εποχή. Είπα, λοιπόν: «Αυτή η προσέγγιση είναι καλή, ωραία. Αλλά δεν πρέπει να περιμένουμε άλλον σεισμό ή μια καταστροφή για να λύσουμε τα προβλήματα». Ίδια κατάσταση και τώρα. Πόσο θα διαρκέσει αυτή η θετική ατμόσφαιρα; Για να καταστεί μόνιμη αυτή η θετική ατμόσφαιρα, είναι απαραίτητο να ληφθούν μέτρα για την επίλυση σύνθετων προβλημάτων που δεν έχουν λυθεί εδώ και χρόνια. Για να κάνει κανείς αυτά τα βήματα είναι κατ’ αρχάς απαραίτητο να διατηρηθεί η θετική ατμόσφαιρα. Αυτά τα δύο συνδέονται.
Για να συνεχιστεί το θετικό κλίμα είναι απαραίτητο να εγκαταλειφθούν οι εντάσεις στο Αιγαίο. Οι παραβιάσεις πρέπει να αποφεύγονται. Επιπλέον, πρέπει να δώσουμε προτεραιότητα στη συνεργασία στην Ανατολική Μεσόγειο. Εμείς δεν έχουμε βλέψεις σε κανενός δικαιώματα. Ωστόσο λέμε ότι θα προστατεύουμε πάντα τα δικά μας δικαιώματα, τα δικαιώματα της ΤΔΒΚ (κατεχόμενη Κύπρος) και του τουρκοκυπριακού λαού. Αλλά στην Ανατολική Μεσόγειο, υπάρχουν μόνο Ελλάδα και Κύπρος; Λέω Κύπρος αναφερόμενος και στις δύο πλευρές… και το Ισραήλ… Υπάρχουν όμως πολλές χώρες. Δεν είμαστε μόνο εμείς. Είναι η Αίγυπτος. Είναι ο Λίβανος. Είναι η Συρία, όταν δημιουργηθούν οι συνθήκες. Είναι η Λιβύη. Είναι η Παλαιστίνη. Εν τέλει, πρέπει να συνεργαστούν όλοι.
Όσο για τα θέματα του Αιγαίου… Υπάρχουν νησιά των οποίων το καθεστώς είναι αδιευκρίνιστο. Υπάρχουν οι παραβιάσεις που μόλις ανέφερα. Υπάρχει το θέμα του εναέριου χώρου. Έχουν αίτημα για 10 μίλια, δηλαδή πάνω από τα 6 μίλια. Άλλωστε, γίνεται πού και πού λόγος και για επέκταση των χωρικών υδάτων από τα 6 μίλια σε 12 μίλια… Όλα αυτά είναι θέματα αμφισβήτησης.
Ζητήματα που δεν έχουν λυθεί εδώ και χρόνια. Τώρα, σ' αυτή τη θετική ατμόσφαιρα, πρέπει να τα συζητήσουμε. Και πρέπει να αποφασίσουμε πώς θα τα λύσουμε. Θα τα λύσουμε με διαπραγμάτευση; Θα ξεκινήσουμε ένα προς ένα;
Κατά τη γνώμη μου, θα πρέπει να τα λύσουμε όλα μαζί σε ένα πακέτο. Γιατί αν λύσεις το ένα και όχι το άλλο, η ένταση θα συνεχίζεται. Είναι όλα αλληλένδετα. Άρα η επίλυση ενός δεν αρκεί. Ή μήπως ‘δεν μπορούμε να αναλάβουμε πολιτικό ρίσκο σε αυτά τα θέματα’; (σ.σ. με τη συγκεκριμένη εκφορά λόγου εννοεί ότι η Ελλάδα λέει πως “δεν μπορούμε να αναλάβουμε πολιτικό ρίσκο”). Θα μπορούσε όμως. Αυτό είναι ένα ευαίσθητο θέμα και για την Τουρκία, αλλά υπάρχει μεγαλύτερη πίεση στην Ελληνική πλευρά.
Θα πάμε στο διεθνές δικαστήριο; Για να πάμε όμως στο διεθνές δικαστήριο, η Τουρκία και η Ελλάδα πρέπει να συμφωνήσουν. Και εδώ πάλι δεν πρέπει να είμαστε επιλεκτικοί. Όλα αυτά τα ζητήματα πρέπει να αντιμετωπιστούν εάν πρόκειται να συμβεί αυτό.
Ή μήπως θα μπορούσε να υπάρξει άλλη εναλλακτική; Δεν χρειάζεται να αναρωτιόμαστε για άλλες εναλλακτικές, όπως σύγκρουση κλπ.
Για να γίνει, συμπερασματικά, μόνιμη αυτή η θετική ατμόσφαιρα πρέπει να γίνουν βήματα προς αυτή την κατεύθυνση. Στις συναντήσεις που πραγματοποιούσαμε, διερευνητικές και μετέπειτα διαβουλευτικές (επαφές)… Αυτές ξεκίνησαν πριν από εμάς. Κάτι τέτοιο συνέβη και στην εποχή μας. Υπήρξαν αμοιβαίες προτάσεις. Γίνονται διαπραγματεύσεις. Όμως δεν υπήρξαν συγκεκριμένα βήματα. Αυτός ο μηχανισμός διερευνητικής διαπραγμάτευσης καθιερώθηκε πριν από εμάς. Μιλάμε λοιπόν για 23, 24 χρόνια. Έχει περάσει ένα τέταρτο του αιώνα αλλά δεν υπάρχει ακόμα αποτέλεσμα.
Αυτήν τη στιγμή βρισκόμαστε σε προεκλογικό κλίμα. Και εμείς και η Ελλάδα. Κατά τη γνώμη μου, θα πρέπει να καθίσουμε μετά τις εκλογές και να κάνουμε άτυπες συνομιλίες για την Κύπρο, και για άλλα ελληνοτουρκικά ζητήματα και μετά να κάνουμε βήματα για την επίλυσή τους. Εδώ, η Ελληνική πλευρά - πάντα το λέω αυτό και στους ίδιους το λέω, δεν είναι κατηγορία εναντίον τους - δυσκολεύεται περισσότερο να κάνει βήμα για οποιοδήποτε θέμα. Γιατί η στάση του Ελληνικού λαού σε αυτά τα θέματα είναι πολύ διαφορετική. Με άλλα λόγια, η πίεση στους πολιτικούς εκεί είναι μεγαλύτερη. Όταν ξεκινάμε όμως οποιαδήποτε διαπραγμάτευση προστατεύοντας τα δικά μας δικαιώματα, οι δικοί μας άνθρωποι δεν έχουν πρόβλημα.
Τελικά, πώς λύνουμε αυτά τα ζητήματα; Αυτό είναι το κύριο θέμα. Όσο αυτά τα ζητήματα δεν επιλύονται, θα υπάρχει περιστασιακά θετική ατμόσφαιρα και μετά, κάποια στιγμή, θα υπάρξει μια παραβίαση. Μπορεί τότε να υπάρξουν και εντάσεις στον αέρα. Θεός φυλάξοι, μπορεί να συμβεί και ένα ατύχημα. Άλλωστε όλα μπορούν να συμβούν. Και αυτή η θετική ατμόσφαιρα μπορεί να εξαφανιστεί σε σύντομο χρονικό διάστημα».
Ερώτηση: «Για να μην εξαφανιστεί αυτό το θετικό κλίμα, μπορεί να μην γίνουν εκατέρωθεν στρατιωτικές ασκήσεις την καλοκαιρινή περίοδο, την τουριστική περίοδο, φέτος το καλοκαίρι;»
Απάντηση Τσαβούσογλου: «Αυτή είναι στην πραγματικότητα μια αμοιβαία καλή χειρονομία των δύο χωρών, παρά τις εντάσεις. Δείχνει ότι μπορεί να υπάρξει συμβιβασμός. Αλλά, δυστυχώς, το περασμένο καλοκαίρι, σε ορισμένες περιόδους, ειδικά κατά τη διάρκεια του Μπαϊραμιού κλπ., η Ελλάδα τα παραβίασε λίγο αυτά (τα συμφωνημένα) σε εκείνο το κλίμα έντασης. Υπήρξαν συνομιλίες μεταξύ των στρατιωτικών. Κάποια πράγματα ακυρώθηκαν. Τέτοιες καλές χειρονομίες και συμφωνίες πρέπει να συνεχιστούν».
Ερώτηση: «Είναι έτοιμη η τουρκική πλευρά να μην κάνει ασκήσεις κατά την τουριστική περίοδο;»
Απάντηση Τσαβούσογλου: «Όταν η Ελλάδα συμφωνήσει, φυσικά. Πάντα αντιμετωπίζαμε θετικά αυτά τα θέματα. Όταν ξεκινά η τουριστική περίοδος, έρχονται σε εμάς εκατέρωθεν μετακινούμενοι ή τουρίστες από τρίτες χώρες, ειδικά όταν πραγματοποιούν κρουαζιέρες, πηγαίνουν και στα Ελληνικά νησιά. Άρα είναι μια πρακτική που συνεχίζεται εδώ και πολύ καιρό. Δεν υπάρχει κανένα κακό στη συνέχιση αυτής της πρακτικής. Ακριβώς το αντίθετο. Αυτό θα συμβάλει στη συνέχιση του θετικού κλίματος».
Αυτά είπε, μεταξύ άλλων, ο Υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας. Η στάση της Τουρκίας είναι σκληρή και δεν βασίζεται στο Διεθνές Δίκαιο. Όπως έχουμε γράψει επανειλημμένα, δεν υπάρχει Διεθνές Δίκαιο. Υπάρχει μόνο το δίκαιο του στρατιωτικά ισχυρού όταν έχεις να αντιμετωπίσεις χώρες του τύπου Τουρκίας. Μόνο όταν είσαι πανίσχυρος στρατιωτικά μπορείς να διατηρήσεις την κυριαρχική στου ακεραιότητα.
Αναπαραγωγή του άρθρου μπορεί να γίνει μόνο με ευδιάκριτη αναφορά στην πηγή CosmoStatus και χρήση live link
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου