Τον εικοστό πρώτο αιώνα, η Τουρκία έγινε αυτό που ήταν η Σαουδική Αραβία τον εικοστό αιώνα: η δεξαμενή του εξτρεμισμού και η μηχανή υποστήριξης του παγκόσμιου μιλιταρισμού.
Ο Michael Rubin ξαναχτύπησε στο 19fourtyfive με ένα πολύ σκληρό άρθρο κατά της Τουρκίας. Ο γνωστός συντάκτης υποστηρίζει ότι πριν από τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 στο έδαφος των ΗΠΑ, οι Σαουδάραβες ηγέτες γοήτευαν τους Αμερικανούς ομολόγους τους και των δύο κομμάτων. Οι Αμερικανοί όμως, εξέφραζαν τις ανησυχίες τους για την υποστήριξη που πρόσφερε η Σαουδική Αραβία στον ριζοσπαστικό ισλαμισμό. Όμως, έκαναν τα στραβά μάτια, καθώς δεν ήθελαν να συγκρουστούν με τη Σαουδική Αραβία.
Παρόλο που υπήρχαν ενδείξεις για το τι θα συνέβαινε (11η Σεπτεμβρίου), οι Αμερικανοί αρνούνταν να το δουν, ενώ φαίνεται πως το πάθημα δεν έγινε μάθημα.
Τον εικοστό πρώτο αιώνα η Τουρκία έγινε αυτό που ήταν η Σαουδική Αραβία τον εικοστό αιώνα: η δεξαμενή του εξτρεμισμού και η μηχανή υποστήριξης του παγκόσμιου μιλιταρισμού, γράφει χαρακτηριστικά ο Michael Rubin.
Ο Τούρκος ηγέτης Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ήταν μετριοπαθής τα πρώτα χρόνια της διακυβέρνησής του. Αυτό όμως αποτέλεσε ψευδαίσθηση, γράφει χαρακτηριστικά ο Michael Rubin. Η αρχική φιλοδυτική και μετριοπαθής στάση του Ερντογάν ήταν η εξαίρεση, όχι ο κανόνας.
Παρότι οι Αμερικανοί Πρόεδροι από τον George W. Bush ως τον Donald Trump θεωρούσαν τον Ερντογάν εταίρο, οι πράξεις του Ερντογάν φανέρωσαν μια διαφορετική ατζέντα.
Τηλεφωνικές υποκλοπές φανερώνουν ότι το γραφείο του Ερντογάν βοήθησε τους ισλαμιστές αντάρτες στη Νιγηρία. Πολλοί πιστεύουν ότι οι σχέσεις της κυβέρνησης Ερντογάν με το Ισλαμικό Κράτος είναι στενότερες από αυτές που είχαν Σαουδάραβες αξιωματούχοι με την Al Qaeda πριν από τις επιθέσεις στους δίδυμους πύργους.
Όταν οι πληρεξούσιες στρατιωτικές δυνάμεις της Τουρκίας κατέλαβαν περιοχές της βόρειας Συρίας από τους Κούρδους, όπως το Αφρίν, τις μετέτρεψαν στους πιο ριζοσπαστικούς χώρους στρατολόγησης ανταρτών. Αυτό δεν πρέπει να εκπλήσσει: ο Ερντογάν και οι οπαδοί του κάλυψαν την Τουρκική εισβολή στη βόρεια Συρία με θρησκευτικό πλαίσιο, αναφέρεται στο άρθρο του Michael Rubin.
Οι πρόσφατες διαρροές εγγράφων που αφορούν την Ουκρανία, αναφέρουν ότι η Ρωσική μισθοφόρων Wagner, ανακάλυψε όπλα από την Τουρκία. Αν η Τουρκία υποχρεώθηκε να το κάνει, παραμένει απόρρητο. Όμως σίγουρα δεν το «σφύριξε» στην Ρωσία.
Τις τελευταίες δεκαετίες του εικοστού αιώνα, οι σαουδαραβικές φιλανθρωπικές οργανώσεις υποστήριξαν ένα παγκόσμιο δίκτυο από τεμένη και μεντρεσέδες. Η Τουρκία σήμερα κάνει το ίδιο. Ο Ερντογάν προσπαθεί να διαλύσει το εκπαιδευτικό και θεσμικό δίκτυο του πρώην συμμάχου του και νυν εχθρού του, Φετουλάχ Γκιουλέν, τον οποίο κατηγορεί ως τρομοκράτη. Ταυτόχρονα, αντικαθιστά την προώθηση του Σουφισμού του Γκιουλέν με τη Μουσουλμανική Αδελφότητα που εμπνέει εξτρεμισμό σε τεμένη και μεντρεσέδες, ιδιαίτερα στην Αφρική, αναφέρεται χαρακτηριστικά στο δημοσίευμα.
Παρόλα αυτά, η Τουρκία συνεχίζει να απολαμβάνει προνόμια από κυβερνητικά στελέχη των ΗΠΑ, όπως πρώην πρεσβευτές και στρατιωτικούς ακολούθους, οι οποίοι συχνά κάνουν μπίζνες στην Τουρκία ή από ενεργειακές εταιρείες που θέλουν να περάσουν πετρελαιαγωγούς από το έδαφος της Τουρκίας.
Το ότι πρόσφατα διαψευδόταν η σχέση του Ερντογάν με παραστρατιωτικούς, έρχεται σε αντίθεση με τα αποδεικτικά στοιχεία. Τονίζεται η συμμετοχή της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ και η υποτιθέμενη στρατιωτικής της σημασία. Υποστηρίζεται ότι εάν καταστεί υπεύθυνη για τις πράξεις της η Τουρκία, θα οδηγηθεί στην αγκαλιά της Ρωσίας και της Κίνας. Αυτό όμως αποτελεί την απόδειξη της σάπιας σχέσης που υπάρχει με την χώρα αυτή, τονίζεται στο άρθρο.
Το να αγνοείται η συμπεριφορά της Τουρκίας, δεν θα την κάνει να αλλάξει στάση. Την περασμένη εβδομάδα, η Τουρκία σκόπιμα και αναίτια εξαπέλυσε πυραυλική επίθεση σε Αμερικανικό κομβόι που μετέφερε στρατιώτες, μαζί με Κούρδους συμμάχους από τη Συρία και το Ιράκ. Οι δυνάμεις αυτές μάχονται το Ισλαμικό Κράτος υπό τον Παγκόσμιο Συνασπισμό. Ο Τουρκικός βομβαρδισμός, είναι ένα τεράστιο σήμα (σ.σ. προς τις ΗΠΑ), όπως ήταν τα μαθήματα πιλότου που έκαναν οι Σαουδάραβες πριν την 11η Σεπτεμβρίου.
Για να είμαστε σαφείς, ο ίδιος ο Ερντογάν μπορεί να μην επιβουλεύεται άμεσα τις Ηνωμένες Πολιτείες. Μπορεί να πιστεύει -όπως ο βασιλιάς Φαχντ της Σαουδικής Αραβίας- ότι θα μπορούσε να ελέγξει και να διοχετεύσει τις δυνάμεις του εξτρεμισμού προς όφελός του. Αυτός είναι λάθος. Μόλις εξαπολυθεί αυτός ο ριζοσπαστισμός και ο εξτρεμισμός, δεν περιορίζονται εύκολα.
Ο Michael Rubin καταλήγει χαρακτηριστικά: Το ερώτημα που πρέπει τώρα να εξετάσουν οι Αμερικανοί πολιτικοί είναι εάν σήμερα επαναλαμβάνουν με την Τουρκία τα λάθη που έκαναν με τη Σαουδική Αραβία στα τέλη του εικοστού αιώνα. Μήπως αυτά τα λάθη παρέχουν κάλυψη στις παρανομίες της Τουρκίας στον Λευκό Οίκο, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, το Πεντάγωνο, την κοινότητα των δεξαμενών σκέψης και αποτελούν θέμα για την εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ επιτρέποντας ακούσια την ατιμωρησία που απολάμβανε η Σαουδική Αραβία πριν από την 11η Σεπτεμβρίου;
Με το άρθρο αυτό, για ακόμη μία φορά ο Michael Rubin είναι εύστοχος και καταπέλτης. Όλοι πλέον βλέπουν το τέρας στο οποίο έχει μετεξελιχθεί η Τουρκία, αλλά τα οικονομικά προσωπικά συμφέροντα των προηγούμενων δεκαετιών, κάνουν δύσκολη την επιβολή τιμωριών στην άτακτη Τουρκία.
Μήπως τελικά είναι προτιμότερο να εκδιωχθεί η Τουρκία από το Δυτικό στρατόπεδο, το οποίο έτσι κι αλλιώς έχει εγκαταλείψει από μόνη της και να στραφεί η εύνοια της Αμερικανικής πολιτικής σε άλλες χώρες, δημοκρατικές και πραγματικά Δυτικές, που θα μπορούν να διατηρήσουν την σταθερότητα και να εξυπηρετήσουν τα Δυτικά συμφέροντα στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής;
Αναπαραγωγή του άρθρου μπορεί να γίνει μόνο με ευδιάκριτη αναφορά στην πηγή CosmoStatus και χρήση live link
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου