Η Τουρκία χρησιμοποιεί την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία ως κάλυψη για να προχωρήσει στην επίσημη προσάρτηση της κατεχόμενης Κύπρου.
Το Gatestone Institute δημοσίευσε ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο του Τούρκου δημοσιογράφου Uzay Bulut, στο οποίο αναλύεται η τακτική της Τουρκίας σε σχέση με την Κύπρο. Η μετάφραση είναι του CosmoStatus.
Δεν είναι μόνο η κατοχή της Κύπρου από την Τουρκία. Οι περιοχές που καταλήφθηκαν, αποικίζονται και καταστρέφονται πολιτιστικά, ενώ αποτελούν ένα σημαντικό μέρος της Δυτικής ιστορίας και του πολιτισμού. Είναι μέρος της «Μεγάλης Αντικατάστασης» που είχε προβλεφθεί για την Ευρώπη αλλά γελοιοποιήθηκε ως «θεωρία συνωμοσίας». Αρκεί να κοιτάξουμε πίσω στην αντικατάσταση της Χριστιανικής Βυζαντινής Αυτοκρατορίας από την Οθωμανική Αυτοκρατορία και στη συνέχεια την Τουρκία ή την αντικατάσταση των ιθαγενών Κοπτών Χριστιανών στην Αίγυπτο. Η Κύπρος και η Ελλάδα δέχονται επίθεση από την Τουρκία. Όμως που είναι οι αρχές, που είναι η δύναμη και η αποφασιστικότητα της Δύσης;
Η Τουρκία έγινε μέλος του ΝΑΤΟ το 1952. Μετά από 22 χρόνια, το 1974, η Τουρκία εισέβαλε στην Κυπριακή Δημοκρατία και μέχρι σήμερα κατέχει παράνομα το 36% του νησιού. Η Τουρκία έχει κάνει εθνοκάθαρση στο κατεχόμενο τμήμα του νησιού, εκδιώκοντας όσους δεν είναι Τούρκοι, ενώ έχει καταστρέψει την Χριστιανική και Εβραϊκή πολιτιστική κληρονομιά.
Από το 1974 που η Τουρκία εισέβαλε στην Κύπρο, το νησί παραμένει παράνομα και διά της βίας διαιρεμένο στα δύο. Το βόρειο τμήμα της Κυπριακής Δημοκρατίας, όπως και η υπόλοιπη χώρα, κατοικούνταν κατά πλειοψηφία από Έλληνες. Την δημογραφική του κατανομή άλλαξε η Τουρκία, όταν ο στρατός εισβολής ανάγκασε 170.000 Ελληνοκύπριους να φύγουν. Η εκδίωξη επηρέασε το ένα τρίτο του πληθυσμού των Ελληνοκυπρίων. Από τότε, το κατεχόμενο τμήμα του νησιού αποικίζεται από Τούρκους που προέρχονται από την Ανατολία. Σχεδόν 40.000 Τούρκοι στρατιώτες παραμένουν παράνομα στην κατεχόμενη περιοχή, μετατρέποντάς την, σύμφωνα με τον ΟΗΕ, σε μια από τις πιο στρατιωτικοποιημένες περιοχές στον κόσμο. Σχεδόν το 80% των πλουτοπαραγωγικών πηγών του νησιού βρίσκεται υπό την Τουρκική κατοχή.
Σήμερα, η Τουρκία χρησιμοποιεί την Ρωσική εισβολή στην Ουκρανία ως κάλυψη για να αυξήσει τις πιθανότητες προσάρτησης της κατεχόμενης Κύπρου. Στις 14 Απριλίου υπογράφηκε πρωτόκολλο μεταξύ της Τουρκίας και της παράνομης κυβέρνησης της κατεχόμενης Κύπρου. Παρόλο που η Τουρκία άλλαξε βιαίως τα δημογραφικά της κατεχόμενης Κύπρου μέσω εθνοκάθαρσης, το νέο πρωτόκολλο δίνει στους Τούρκους υπηκόους ευκολότερη πρόσβαση στα κατεχόμενα.
Το πρωτόκολλο προβλέπει επίσης την ενίσχυση του Τμήματος Θρησκευτικών Υποθέσεων στην περιοχή, καθώς και την ανέγερση θρησκευτικών συγκροτημάτων, όπως τζαμιά και την αποκατάσταση τοποθεσιών τουρκο-ισλαμικής κληρονομιάς. Στο πρωτόκολλο δεν αποκρύπτεται η πρόθεση της Τουρκίας να προσαρτήσει τον κατεχόμενο Βορρά. Στην εισαγωγή αναφέρεται «η νήσος Κύπρος αποτελεί μέρος της Ανατολίας πολιτικά και πολιτιστικά από το 1571». Το 1571 είναι το έτος που η Οθωμανική Αυτοκρατορία ξεκίνησε την κατάληψη της Κύπρου.
Το 1570, τα οθωμανικά στρατεύματα εισέβαλαν στην Κύπρο και τη λεηλάτησαν, ενώ σκότωσαν χιλιάδες. Η Οθωμανική Αυτοκρατορία, πιθανώς για να κρατήσει υπό έλεγχο τον αυτόχθονα Ελληνικό πληθυσμό, μετέφερε Τούρκους στην Κύπρο. Το 1878, η Οθωμανική Αυτοκρατορία παραχώρησε στη Βρετανία τον διοικητικό έλεγχο της Κύπρου και το 1914 η Βρετανία προσάρτησε το νησί. Το 1923, η Τουρκία παραιτήθηκε από όλες τις αξιώσεις προς την Κύπρο υπέρ της Βρετανίας μέσω της Συνθήκης της Λωζάννης, με την οποία ιδρύθηκε και η Τουρκική Δημοκρατία. Το 1960, η Κύπρος απέκτησε την ανεξαρτησία της από τη Βρετανική κυριαρχία και έγινε ανεξάρτητη Δημοκρατία. Η Βρετανία, η Ελλάδα και η Τουρκία έγιναν εγγυητές της «ανεξαρτησίας, εδαφικής ακεραιότητας και ασφάλειας» της Κυπριακής Δημοκρατίας με τη «Συνθήκη Εγγύησης» του 1960. Δεκατέσσερα χρόνια αργότερα, η Τουρκία παραβίασε τόσο τη συνθήκη όσο και το Διεθνές Δίκαιο εισβάλλοντας στην Κύπρο σε δύο φάσεις, στις 20 Ιουλίου και στις 14 Αυγούστου 1974. Το 1983, η Τουρκία ανακήρυξε τη λεγόμενη «Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου» (ΤΔΒΚ) στο κατεχόμενο βόρειο τμήμα της Κύπρου. Η ΤΔΒΚ αναγνωρίστηκε μονομερώς μόνο από την Τουρκία και παραμένει μη αναγνωρισμένη από τη διεθνή κοινότητα μέχρι σήμερα.
Το καθεστώς στην κατεχόμενη βόρεια Κύπρο συνεχίζει να καθοδηγείται από τον νεο-οθωμανισμό. Στις 28 Απριλίου 2022, το «μαυσωλείο του μάρτυρα Περτέφ Πασά», ενός από τους διοικητές που συμμετείχαν στην οθωμανική εισβολή στην Κύπρο, άνοιξε τις πύλες του στα βόρεια. «Κάναμε αυτό το άνοιγμα σύμφωνα με το νόμο» δήλωσε ο Ερσίν Τατάρ, επικεφαλής του παράνομου καθεστώτος της ΤΔΒΚ. Ωστόσο, ο νόμος στον οποίο αναφερόταν δεν είναι ούτε το Διεθνές Δίκαιο ούτε του Καταστατικού του ΟΗΕ. Μάλλον, είναι ο νόμος της σαρία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, που κατείχε την Κύπρο για περίπου 300 χρόνια, από το 1571 έως το 1878.
«Μετά το 1571, αυτά τα μέρη έγιναν μέρος της ιστορίας μας ως ιδιοκτησίες των ιδρυμάτων (Διοίκηση Ιδρυμάτων Κύπρου/ EVKAF που ιδρύθηκε από τους Οθωμανούς το 1571). Υπάρχουν πολύ βαθιά ίχνη των προγόνων μας εδώ» είπε ο Τατάρ, προσθέτοντας ότι το Maraş (μέρος της τουρκοκρατούμενης κυπριακής πόλης της Αμμοχώστου), οι (οθωμανικές) προγονικές περιουσίες του ιδρύματος (EVKAF), δόθηκαν (ανάρμοστα/άδικα σε κάποιους) κατά τη διάρκεια της βρετανικής αποικιοκρατίας κατά παράβαση της σύμβασης μεταξύ Αγγλίας και Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Οι κινητήριες δυνάμεις πίσω από την Τουρκική εισβολή και κατοχή στο Ελληνικό νησί ήταν η ισλαμική τζιχάντ και ο Τουρκικός εθνικισμός. Με αυτούς τους στόχους κατά νου, οι προετοιμασίες της Τουρκίας για εισβολή στην Κύπρο ξεκίνησαν δεκαετίες πριν από την εισβολή. Ξεκινώντας τουλάχιστον από τη δεκαετία του 1950, ο Τουρκικός στρατός προκάλεσε εντάσεις μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων στην Κύπρο, στέλνοντας μαχητές και όπλα. Το 1953, η «Ομάδα Τακτικής Κινητοποίησης» (Seferberlik Tetkik Kurulu) ιδρύθηκε στην Τουρκία, σύμφωνα με τον Τούρκο στρατηγό Sabri Yirmibesoglu και έστειλε όπλα στην Κύπρο για να χρησιμοποιηθούν κατά των Ελληνοκυπρίων: «Η επιτροπή είχε τρεις αξιωματικούς στην Άγκυρα. Ήταν μια νέα οργάνωση (που ιδρύθηκε) για την αποστολή όπλων κατά της ΕΟΚΑ (Εθνικής Οργάνωσης Κυπρίων Αγωνιστών)».
Οι μουτζαχεντίν κατά της Κύπρου
Αυτοί που συμμετείχαν στην επιχείρηση εισβολής του 1974 ή στην μακροχρόνια προπαρασκευή της, ονομάζονται στα Τουρκικά mücahit. Η λέξη προέρχεται από την Αραβική mujahid (πληθυντικός Mujahideen) που σημαίνει «μουσουλμάνοι πολεμιστές, τζιχαντιστές, που εμπλέκονται σε τζιχάντ κατά των μη μουσουλμάνων». Πολλές μουσουλμανικές οργανώσεις, όπως οι Ταλιμπάν, αυτοαποκαλούνται μουτζαχεντίν.
«Το Ιούλιο του 1974, όταν οι Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις χρησιμοποίησαν το πρόσχημα της εγγυήτριας δύναμης και του δικαιώματος επέμβασης σύμφωνα με το Σύνταγμα του 1960, οι Mujahideen και οι Mehmetçik πολέμησαν δίπλα δίπλα και πέτυχαν την Ευτυχή Επιχείρηση Ειρήνης».
«Mehmetçik» δηλαδή ο μικρός Mehmet (σύνηθες ανδρικό όνομα στην Τουρκία) είναι προσφιλής όρος αναφοράς στους Τούρκους στρατιώτες.
Ο αρχικός στόχος ήταν η εκπαίδευση και ο εξοπλισμός 5.000 μουτζαχεντίν. Αξιωματικοί που θα υπηρετούσαν στην ΤΜΤ με ταυτότητες όπως δάσκαλοι, επιθεωρητές και κληρικοί, επίσης εκπαιδεύτηκαν στα στρατόπεδα αυτά.
Για να μην γίνουν αντιληπτοί (οι μουτζαχεντίν) από τους Έλληνες, δόθηκαν κωδικά ονόματα στους αξιωματικούς της ΤΜΤ.
Η ΤΜΤ οργανώθηκε τόσο μυστικά ώστε κανείς δεν γνώριζε ποιος ήταν μουτζαχεντίν πολεμιστής. Τα ονόματα των μαχητών επίσης κωδικοποιούνταν, ώστε κατά τις διαπραγματεύσεις και οι περιοχές να μην ανακαλυφθούν από τους Έλληνες.
Οι εκπαιδευμένοι αξιωματικοί και οι Τουρκοκύπριοι στέλνονταν στην Τουρκία με άλλους τίτλους κατά τη διάρκεια των ετών και αγόραζαν όπλα και πυρομαχικά, τα οποία στέλνονταν στη Κύπρο μυστικά».
«Ο τότε πρωθυπουργός Μπουλέντ Ετσεβίτ πήγε στην Κύπρο μετά την εισβολή και είπε στους μαχητές: η Τουρκία δεν θα τα είχε καταφέρει εάν εσείς, οι μουτζαχεντίν, δεν είχατε αντισταθεί ως σήμερα».
Ο Αττίλας κατά της Κύπρου
Η Τουρκία εισέβαλε στην Κύπρο το 1974 με την επιχείρηση «Αττίλας». Ο Αττίλας ήταν ηγεμόνας των Ούννων, μιας νομαδικής φυλής από την Κεντρική Ασία, από το 434 ως τον θάνατό του το 453. Ο Αττίλας ήταν διαβόητος για τις βάρβαρες εισβολές του, κατά τις οποίες οι πολίτες σφαγιάζονταν και ολόκληρες πόλεις λεηλατούνταν και καταστρέφονταν. Ο Αττίλας ο Ούννος, σύμφωνα με την εγκυκλοπαίδεια Britannica «ήταν ένας από τους σημαντικότερους βάρβαρους ηγέτες που τα έβαλε με την Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, κατέλαβε τα νότια Βαλκάνια, την Ελλάδα την Γαλατία και την Ιταλία».
«Ο πρώτος οργανωμένος και πειθαρχημένος σχηματισμός του Τουρκικού Στρατού χρονολογείται από το 209 π.Χ., κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Αυτοκρατορίας των Ούννων».
Η κληρονομιά του θανάτου και της καταστροφής του Αττίλα είναι αυτό που η Τουρκία φαίνεται να φιλοδοξεί να εξάγει στην Κύπρο. Το καλοκαίρι του 1974, τα Τουρκικά στρατεύματα πραγματοποίησαν εθνοκάθαρση στη βόρεια Κύπρο εναντίον των μη μουσουλμάνων Κυπρίων μέσω βίαιων μαζικών εκτοπίσεων.
«Η Τουρκία - χωρίς να προκληθεί στον αέρα και τη θάλασσα και χρησιμοποιώντας παράνομα οπλισμό και εξελιγμένα όπλα που είχε στην κατοχή της αυστηρά για αμυντικούς σκοπούς βάσει σχετικής συμφωνίας συμμαχίας - εξαπέλυσε επίθεση πλήρους κλίμακας κατά της Κύπρου, μιας μικρής αδέσμευτης και σχεδόν ανυπεράσπιστης χώρας, που δεν έχει αεροπορία, ναυτικό και στρατό, εκτός από τη μικρή Εθνική Φρουρά. Έτσι, η στρατιωτική μηχανή της Τουρκίας ξεκίνησε ένοπλη επίθεση που περιλάμβανε βομβαρδισμούς με βόμβες ναπάλμ σε πόλεις και χωριά, καταστρέφοντας, πυρπολώντας δάση και σκορπίζοντας αδιάκριτα τον θάνατο και δημιουργώντας ανθρώπινο πόνο στον άμαχο πληθυσμό του νησιού.
Η απόβαση των Τουρκικών δυνάμεων στο έδαφος της Κύπρου ήταν απάνθρωπη προς τον άμαχο πληθυσμό, κατά παράβαση όλων των αρχών του Διεθνούς Δικαίου και των αποδεκτών αντιλήψεων μιας πολιτισμένης κοινωνίας».
Τα εγκλήματα πολέμου που διαπράχθηκαν από τις Τουρκικές δυνάμεις περιλαμβάνουν την εν ψυχρώ δολοφονία αμάχων, τις παράνομες κρατήσεις πολιτών και στρατιωτών, εξαφανίσεις, επανειλημμένους βιασμούς, βίαιη έξωση Ελληνοκυπρίων από τα σπίτια και τη γη τους, λεηλασία των σπιτιών και των επαγγελματικών τους εγκαταστάσεων, κατάσχεση και διανομή των γαιών, των σπιτιών και άλλων περιουσιών των εκτοπισμένων κυρίως σε εποίκους από την Τουρκία.
Αυτές και άλλες φρικαλεότητες τεκμηριώθηκαν από τη δίτομη έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, που εγκρίθηκε το 1976, στη συνέχεια συγκαλύφθηκε, στη συνέχεια διέρρευσε στους βρετανικούς Sunday Times το 1977 και τελικά αποχαρακτηρίστηκε το 1979.
Το παράνομο καθεστώς στην κατεχόμενη περιοχή (με την υποστήριξη της Τουρκίας) έχει σε μεγάλο βαθμό εξαφανίσει κάθε ίχνος Ελληνικών και άλλων μη Τουρκικών πολιτισμών της περιοχής. Τα Ελληνικά ονόματα πόλεων και χωριών έχουν αντικατασταθεί από Τουρκικά ονόματα.
«Οι εκκλησίες έχουν υποστεί την πιο βίαιη και συστηματική βεβήλωση και καταστροφή. Περισσότερες από 500 εκκλησίες και μοναστήρια λεηλατήθηκαν ή καταστράφηκαν. Περισσότερες από 15.000 εικόνες αγίων, αναρίθμητα ιερά σκεύη, ευαγγέλια και άλλα αντικείμενα μεγάλης αξίας κυριολεκτικά εξαφανίστηκαν. Για λίγες εκκλησίες υπήρξε διαφορετική μοίρα καθώς μετατράπηκαν σε τζαμιά, σε μουσεία, σε χώρους διασκέδασης ή ακόμα και σε ξενοδοχεία, όπως η εκκλησία της Αγίας Αναστασίας στη Λάπηθο. Τουλάχιστον τρία μοναστήρια έχουν μετατραπεί σε στρατώνες για τον Τουρκικό στρατό (Άγιος Χρυσόστομος στα Όρη του Πενταδάκτυλου, στην Αχειροποίητο στον Καραβά και στον Άγιο Παντελεήμονα στη Μύρτου). Θαυμάσιες βυζαντινές τοιχογραφίες και ψηφιδωτά σπάνιας καλλιτεχνικής και ιστορικής αξίας αφαιρέθηκαν από τους τοίχους των εκκλησιών από Τούρκους λαθρέμπορους και πουλήθηκαν παράνομα στην Αμερική, την Ευρώπη και την Ιαπωνία. Πολλές βυζαντινές εκκλησίες έχουν υποστεί ανεπανόρθωτη ζημιά».
Επίσης, οι Τούρκοι έχουν καταστρέψει τα Ελληνικά νεκροταφεία σε μια προσπάθεια να σβήσουν όλα τα σημάδια του Ελληνικού πολιτισμού και του χριστιανισμού από την κατεχόμενη περιοχή.
«Τα οστά που είχαν αφαιρεθεί από το νεκροταφείο πετάχτηκαν ως σκουπίδια. Στην ελληνορθόδοξη παράδοση, τέτοιες ενέργειες κατά των νεκροταφείων και η έλλειψη σεβασμού προς τους νεκρούς θεωρούνται σοβαρή παραβίαση των θρησκευτικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων».
Στο μεταξύ, η Δύση κοίταξε από την άλλη πλευρά και επέτρεψε την κατοχή της βόρειας Κύπρου από την Τουρκία.
Δεν είναι μόνο το μέρος της νήσου Κύπρου που κατέχεται και υποτιμάται. Αυτό που καταλαμβάνεται, αποικίζεται και καταστρέφεται πολιτιστικά, είναι ένα σημαντικό μέρος της Δυτικής ιστορίας και του πολιτισμού. Είναι μέρος της «Μεγάλης Αντικατάστασης» που είχε προβλεφθεί για την Ευρώπη αλλά γελοιοποιήθηκε ως «θεωρία συνωμοσίας». Αρκεί να κοιτάξουμε πίσω στην αντικατάσταση της Χριστιανικής Βυζαντινής Αυτοκρατορίας από την Οθωμανική Αυτοκρατορία και στη συνέχεια την Τουρκία ή την αντικατάσταση των ιθαγενών Κοπτών Χριστιανών στην Αίγυπτο. Με την Κύπρο και την Ελλάδα να δέχονται επίθεση από την Τουρκία, πού χάθηκαν οι αρχές, η δύναμη και η αποφασιστικότητα της Δύσης;
Σχόλιο CosmoStatus: το Διεθνές Δίκαιο, οι αρχές, η δύναμη, η αποφασιστικότητα και οι ευαισθησίες της Δύσης εξαντλούνται στην Ουκρανία κατά της Ρωσίας. Η Τουρκολαγνεία των Ευρωπαίων και η ανοχή τους στα καπρίτσια, τις αυθεραισίες και την παραβατικότητα της Τουρκίας, έχει καταντήσει γελοία...
Αναπαραγωγή του άρθρου μπορεί να γίνει μόνο με ευδιάκριτη αναφορά στην πηγή CosmoStatus και χρήση live link
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου