Όπως γράψαμε και εχθές, δεν θα πρέπει να υπάρχουν πανηγυρισμοί για την συμφωνία του ΝΑΤΟ με την Τουρκία για την ένταξη της Σουηδίας. Ο Ερντογάν δεν έκανε κυβίστηση. Κέρδισε πολλά.
Αυτό βλέπει και ο Michael Rubin στο άρθρο του The Turkey-NATO Deal on Sweden is a Disaster για τον ιστότοπο 19fourtyfive.
Μετάφραση: CosmoStatus
Ο Γ.Γ. του ΝΑΤΟ Γιενς Στόλτενμπεργκ ανακοίνωσε λίγες ώρες πριν την Σύνοδο του ΝΑΤΟ στο Βίλνιους ότι πέτυχε το ακατόρθωτο: έπεισε τον Πρόεδρο της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν να άρει το βέτο του για την ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ.
Η ομάδα του Προέδρου Μπάιντεν, που εργάζεται επιμελώς στο παρασκήνιο, θέλει να μοιραστεί τον υποτιθέμενο θρίαμβο του Στόλτενμπεργκ. Όμως δεν πρέπει.
Αυτό που οι αξιωματούχοι του ΝΑΤΟ χαρακτηρίζουν ως διπλωματικό αριστούργημα είναι στην πραγματικότητα μια καταστροφή. Αφήστε στην άκρη τον εξευτελισμό της Σουηδίας από την Τουρκία και τη διάβρωση, κατ' εντολή του Ερντογάν, της ελευθερίας του λόγου και της δημοκρατίας σε αυτή τη χώρα. Και αφήστε στην άκρη την υποκρισία του να αντιμετωπίζονται οι Κούρδοι στη Σουηδία ως τρομοκράτες, όταν οι υποστηρικτές του Ισλαμικού Κράτους στην Τουρκία όχι μόνο περιφέρονται ελεύθεροι αλλά και επανδρώνουν την κυβέρνηση του Ερντογάν και τις υπηρεσίες πληροφοριών της Τουρκίας.
Μάλλον, το πρόβλημα φαίνεται να είναι ένα νέο δούναι και λαβείν.
Όχι μόνο η Τουρκία αναμένει τώρα την άρση των περισσότερων κυρώσεων που σχετίζονται με την άμυνα, αλλά ένας Τούρκος αξιωματούχος είπε επίσης ότι πλέον η Τουρκία αναμένει από την Ευρώπη να αναστήσει άμεσα την επί μαρκόν θνησιγενή διαδικασία ένταξής της στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Με άλλα λόγια, η Τουρκία χρησιμοποίησε την παρουσία της εντός του ΝΑΤΟ για να παραλύσει τον θεσμό και να επωφεληθεί από το de facto βέτο της. Για να άρει αυτό το βέτο, ο Στόλτενμπεργκ και ο Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας Τζέικ Σάλιβαν θέλουν τώρα να εξουσιοδοτήσουν την Τουρκία να παραλύσει την Ευρωπαϊκή Ένωση και να διαβρώσει εκ των έσω τον δημοκρατικό της προσανατολισμό. Δεν είναι μυστικό, για παράδειγμα, ότι η Γερμανία υποχωρεί συχνά στους Τουρκικούς εκβιασμούς επειδή φοβάται όχι μόνο ότι ο Ερντογάν θα εξαπολύσει τις ορδές των προσφύγων στην καρδιά της Ευρώπης, αλλά και επειδή οι Γερμανοί αξιωματικοί πληροφοριών πιστεύουν ότι ο Ερντογάν ελέγχει πυρήνες τρομοκρατίας μεταξύ της Τουρκικής διασποράς στην καρδιά της Γερμανίας.
Ούτε το πρόβλημα είναι μόνο οι τρομοκρατικοί πυρήνες. Λιγότερο πριν από μια εβδομάδα, ο Ντεβλέτ Μπαχτσελί, ο κύριος εταίρος του συνασπισμού του Ερντογάν, δήλωσε: «Ο Αλλάχ είναι ένας και ο στρατός του είναι Τούρκικός».
Στην πραγματικότητα η συμφωνία του Στόλτενμπεργκ είναι κάτι, αλλά δεν αποτρέπει την Τουρκία από το να επαναλάβει τη συμπεριφορά της σε μελλοντικές αποστολές του ΝΑΤΟ. Εάν ο Ερντογάν σταματήσει το πόκερ υψηλών στοιχημάτων με νέες παραχωρήσεις και τσιτάτα για εσωτερική κατανάλωση, ο Στόλτενμπεργκ εγγυάται ότι κάθε μελλοντική σημαντική απόφαση του ΝΑΤΟ θα είναι μια ευκαιρία για Τουρκικό εκβιασμό.
Όμως, η τραγωδία είναι μεγαλύτερη. Η Ουκρανία δεν είναι η μόνη Ευρωπαϊκή χώρα που αντιμετωπίζει σήμερα ξένη κατοχή. Εδώ και σχεδόν μισό αιώνα, η Τουρκία κατέχει το ένα τρίτο της Κύπρου, μιας χώρας που είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι Στόλτενμπεργκ και Σάλιβαν εμφανίζονται ουσιαστικά πρόθυμοι να ανταλλάξουν μια ακμάζουσα δημοκρατία, με μια πράξη που είναι περισσότερο συμβολική παρά ουσιαστική. Εξάλλου, το ΝΑΤΟ χάνει ελάχιστα αν η Σουηδία παραμείνει μεν εκτός, αλλά εργάζεται σε συντονισμό με τη Συμμαχία, μέχρι την πτώση ή τον θάνατο του Ερντογάν.
Η Κύπρος δεν πρέπει να καταστεί θύμα της πεποίθησης των Ευρωπαίων και των Αμερικανών αξιωματούχων ότι η πολιτική δεινότητα απαιτεί θυσίες. Η Κύπρος αποτελεί όλο και περισσότερο έναν βασικό εταίρο ασφαλείας για την Αμερική στην Ανατολική Μεσόγειο και η σημασία της αυξάνεται συνεχώς. Η Κύπρος σήμερα αξίζει πιθανώς πέντε Σουηδίες, ανεξάρτητα από το μικρό μέγεθος του στρατού της νησιωτικής χώρας.
Οι ηγέτες του ΝΑΤΟ μπορεί να αλληλοσυγχαίρονται στο Βίλνιους, αλλά σύντομα θα μετανιώσουν για τη μέρα αυτή. Το να ανοίξει οποιοσδήποτε δρόμος για την ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση χωρίς τον τερματισμό της κατοχής (σ.σ. της Κύπρου) και την αλλαγή της πολιτικής της κουλτούρας, δημιουργεί τόσο ένα προηγούμενο κατευνασμού όσο και την ενδυνάμωση ενός βαθιά αντιευρωπαϊκού καθεστώτος, για το οποίο η Ευρώπη, το ΝΑΤΟ και οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πληρώσουν πολύ υψηλότερο τίμημα από αυτό που φαντάζονται.
Αναπαραγωγή του άρθρου μπορεί να γίνει μόνο με ευδιάκριτη αναφορά στην πηγή CosmoStatus και χρήση live link
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου