Η κατάσταση στο εσωτερικό Τουρκίας είναι τεταμένη και ιδιαίτερα στο νοτιοανατολικό τμήμα της χώρας, όπου η πλειοψηφία των κατοίκων είναι Κουρδικής καταγωγής. Εδώ και ένα μήνα, ο Τουρκικός στρατός εισβάλλει σε πόλεις και σπίτια, επιχειρώντας να διαλύσει κάθε προσπάθεια ανεξαρτητοποίησης των Κουρδικών εδαφών.
Στην περίπτωση που η Τουρκία «αναγκαστεί» να χάσει σχεδόν το 1/3 των εδαφών της από το ανεξάρτητο Κουρδιστάν, τότε είναι βέβαιο πως θα προσπαθήσει να κερδίσει κάτι άλλο, ώστε να μετριαστεί ο αναβρασμός που θα επέλθει στην κοινή γνώμη.
Το «θύμα» στην περίπτωση αυτή δεν μπορεί να είναι παρά η Ελλάδα, που βρίσκεται σε οικονομικά δυσχερή θέση. Οι εξοπλιστικές δαπάνες της Ελλάδας έχουν περικοπεί σε βαθμό επικινδυνότητας για την εθνική ασφάλεια.
Όσο δεν γίνονται οι απαραίτητες αναβαθμίσεις στα F-16 και τα Mirage-2000, όσο δεν γίνεται νέα παραγγελία αεροσκάφους 5ης γενιάς (το καλύτερο από άποψη κόστους και απόδοσης θα ήταν το νέο Ρωσικό μαχητικό Sukhoi PAK FA T-50), όσο δεν αγοράζονται νέα apache και δεν εκσυγχρονίζονται τα παλιά, όσο δεν αγοράζονται επιπλέον Chinook, όσο δεν εκσυγχρονίζονται οι φρεγάτες και δεν αγοράζονται νέες, όσο δεν γίνεται παραγγελία για νέα υποβρύχια Type-214 ώστε να αντικατασταθούν τα «αρχαία», όσο γενικώς απαξιώνονται οι ένοπλες δυνάμεις της Ελλάδας, τόσο θα ανοίγει η όρεξη της Τουρκίας για τη Θράκη και το Αιγαίο.
Ας δούμε το εξοπλιστικό πρόγραμμα της Τουρκίας και ας αναλογιστούμε, εάν μπορούμε να τα βγάλουμε πέρα, σε περίπτωση επίθεσης;
Ή μήπως πιστεύει κανείς πως οι «σύμμαχοι» της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ θα τρέξουν να βοηθήσουν την «καημένη» Ελλάδα που θα δέχεται την επίθεση της Τουρκίας…
Με χρονικό ορίζοντα το 2023, οπότε και συμπληρώνονται τα 100 χρόνια της Τουρκικής Δημοκρατίας, έχει προϋπολογιστεί το ποσό των 70 δισεκατομμυρίων δολαρίων για:
- 16 δισ. δολάρια για την προμήθεια 100 μαχητικών F-35 Lightning II.
- 10 δισ. δολάρια για την ανάπτυξη του πρώτου εγχώριας σχεδίασης και ανάπτυξης μαχητικού (σε συνεργασία με ην BAE Systems) με το όνομα TF-X.
Εφόσον το πρόγραμμα ανάπτυξης ολοκληρωθεί με επιτυχία τότε εκτιμάται ότι η παραγωγή του θα απαιτήσει άλλα 20 δισ. δολάρια.
Η παράλληλη υλοποίηση των δύο προγραμμάτων μαχητικών θα απαιτήσει από την Τουρκία τη διάθεση τουλάχιστον 50 δισ. δολαρίων σε βάθος δεκαετίας.
- 4,5 δισ. δολάρια για τον εκσυγχρονισμό των F-16.
- 4 δισ. δολάρια για την προμήθεια 6 νέων υποβρυχίων Type-214.
- 3,5 δισ. δολάρια για την προμήθεια ελικοπτέρων γενικής χρήσης.
- 3,5 δισ. δολάρια για την προμήθεια του μακρού βεληνεκούς συστήματος αντιαεροπορικής και αντιπυραυλικής άμυνας.
- 3 δισ. δολάρια για την προμήθεια 60 επιθετικών ελικοπτέρων T-129 συμπαραγωγής με την Ιταλία.
- 2,5 δισ. δολάρια για την παραγωγή του εγχώριας σχεδίασης και ανάπτυξης άρματος μάχης Altay.
- 2,5 δισ. δολάρια για την παραγωγή 4 Τουρκικών κορβετών Milgem.
- 2,4 δισ. δολάρια για την προμήθεια αεροσκαφών εναέριας έγκαιρης προειδοποίησης και ελέγχου.
- 1,5 δισ. δολάρια για την εγχώρια σχεδίαση και ανάπτυξη ελικοπτέρων διαφόρων τύπων και χρήσεων.
- 1,5 δισ. δολάρια για την προμήθεια των μεταγωγικών αεροσκαφών A400M Atlas.
- 1 δισ. δολάρια για εγχώρια σχεδίαση και ανάπτυξη δορυφόρων.
- 1 δισ. δολάρια για την κατασκευή εθνικού διαστημικού κέντρου εκτόξευσης δορυφόρων.
- 1 δισ. δολάρια για το νέο ελικοπτεροφόρο / αεροπλανοφόρο Anadolu.
- 1 δισ. δολάρια για το πρόγραμμα εγχώριας σχεδίασης, ανάπτυξης και παραγωγής 4 νέων φρεγατών.
- 1 δισ. δολάρια για την προμήθεια νέων τεθωρακισμένων οχημάτων.
- 1 δισ. δολάρια για την προμήθεια συστημάτων ηλεκτρονικού πολέμου.
- 1 δισ. δολάρια για την προμήθεια μη επανδρωμένων αεροσκαφών και ηλεκτρο-οπτικών συστημάτων επιτήρησης και αναγνώρισης.
- 750 εκατ. δολάρια για το πρόγραμμα του εγχώριας σχεδίασης και ανάπτυξης εκπαιδευτικού αεροσκάφους Hurkus.
- Άγνωστο ποσό για το πρόγραμμα εγχώριας σχεδίασης, ανάπτυξης και παραγωγής νέου τυφεκίου και γενικά φορητού οπλισμού.
Η Ελληνική κυβέρνηση και ο υπεύθυνος Υπουργός, πως σκοπεύουν να ανταπεξέλθουν στα Τουρκικά σχέδια;
Με σφεντόνες νέας παραγωγής και σχεδίασης;
Στην περίπτωση που η Τουρκία «αναγκαστεί» να χάσει σχεδόν το 1/3 των εδαφών της από το ανεξάρτητο Κουρδιστάν, τότε είναι βέβαιο πως θα προσπαθήσει να κερδίσει κάτι άλλο, ώστε να μετριαστεί ο αναβρασμός που θα επέλθει στην κοινή γνώμη.
Το «θύμα» στην περίπτωση αυτή δεν μπορεί να είναι παρά η Ελλάδα, που βρίσκεται σε οικονομικά δυσχερή θέση. Οι εξοπλιστικές δαπάνες της Ελλάδας έχουν περικοπεί σε βαθμό επικινδυνότητας για την εθνική ασφάλεια.
Όσο δεν γίνονται οι απαραίτητες αναβαθμίσεις στα F-16 και τα Mirage-2000, όσο δεν γίνεται νέα παραγγελία αεροσκάφους 5ης γενιάς (το καλύτερο από άποψη κόστους και απόδοσης θα ήταν το νέο Ρωσικό μαχητικό Sukhoi PAK FA T-50), όσο δεν αγοράζονται νέα apache και δεν εκσυγχρονίζονται τα παλιά, όσο δεν αγοράζονται επιπλέον Chinook, όσο δεν εκσυγχρονίζονται οι φρεγάτες και δεν αγοράζονται νέες, όσο δεν γίνεται παραγγελία για νέα υποβρύχια Type-214 ώστε να αντικατασταθούν τα «αρχαία», όσο γενικώς απαξιώνονται οι ένοπλες δυνάμεις της Ελλάδας, τόσο θα ανοίγει η όρεξη της Τουρκίας για τη Θράκη και το Αιγαίο.
Ας δούμε το εξοπλιστικό πρόγραμμα της Τουρκίας και ας αναλογιστούμε, εάν μπορούμε να τα βγάλουμε πέρα, σε περίπτωση επίθεσης;
Ή μήπως πιστεύει κανείς πως οι «σύμμαχοι» της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ θα τρέξουν να βοηθήσουν την «καημένη» Ελλάδα που θα δέχεται την επίθεση της Τουρκίας…
Με χρονικό ορίζοντα το 2023, οπότε και συμπληρώνονται τα 100 χρόνια της Τουρκικής Δημοκρατίας, έχει προϋπολογιστεί το ποσό των 70 δισεκατομμυρίων δολαρίων για:
- 16 δισ. δολάρια για την προμήθεια 100 μαχητικών F-35 Lightning II.
- 10 δισ. δολάρια για την ανάπτυξη του πρώτου εγχώριας σχεδίασης και ανάπτυξης μαχητικού (σε συνεργασία με ην BAE Systems) με το όνομα TF-X.
Εφόσον το πρόγραμμα ανάπτυξης ολοκληρωθεί με επιτυχία τότε εκτιμάται ότι η παραγωγή του θα απαιτήσει άλλα 20 δισ. δολάρια.
Η παράλληλη υλοποίηση των δύο προγραμμάτων μαχητικών θα απαιτήσει από την Τουρκία τη διάθεση τουλάχιστον 50 δισ. δολαρίων σε βάθος δεκαετίας.
- 4,5 δισ. δολάρια για τον εκσυγχρονισμό των F-16.
- 4 δισ. δολάρια για την προμήθεια 6 νέων υποβρυχίων Type-214.
- 3,5 δισ. δολάρια για την προμήθεια ελικοπτέρων γενικής χρήσης.
- 3,5 δισ. δολάρια για την προμήθεια του μακρού βεληνεκούς συστήματος αντιαεροπορικής και αντιπυραυλικής άμυνας.
- 3 δισ. δολάρια για την προμήθεια 60 επιθετικών ελικοπτέρων T-129 συμπαραγωγής με την Ιταλία.
- 2,5 δισ. δολάρια για την παραγωγή του εγχώριας σχεδίασης και ανάπτυξης άρματος μάχης Altay.
- 2,5 δισ. δολάρια για την παραγωγή 4 Τουρκικών κορβετών Milgem.
- 2,4 δισ. δολάρια για την προμήθεια αεροσκαφών εναέριας έγκαιρης προειδοποίησης και ελέγχου.
- 1,5 δισ. δολάρια για την εγχώρια σχεδίαση και ανάπτυξη ελικοπτέρων διαφόρων τύπων και χρήσεων.
- 1,5 δισ. δολάρια για την προμήθεια των μεταγωγικών αεροσκαφών A400M Atlas.
- 1 δισ. δολάρια για εγχώρια σχεδίαση και ανάπτυξη δορυφόρων.
- 1 δισ. δολάρια για την κατασκευή εθνικού διαστημικού κέντρου εκτόξευσης δορυφόρων.
- 1 δισ. δολάρια για το νέο ελικοπτεροφόρο / αεροπλανοφόρο Anadolu.
- 1 δισ. δολάρια για το πρόγραμμα εγχώριας σχεδίασης, ανάπτυξης και παραγωγής 4 νέων φρεγατών.
- 1 δισ. δολάρια για την προμήθεια νέων τεθωρακισμένων οχημάτων.
- 1 δισ. δολάρια για την προμήθεια συστημάτων ηλεκτρονικού πολέμου.
- 1 δισ. δολάρια για την προμήθεια μη επανδρωμένων αεροσκαφών και ηλεκτρο-οπτικών συστημάτων επιτήρησης και αναγνώρισης.
- 750 εκατ. δολάρια για το πρόγραμμα του εγχώριας σχεδίασης και ανάπτυξης εκπαιδευτικού αεροσκάφους Hurkus.
- Άγνωστο ποσό για το πρόγραμμα εγχώριας σχεδίασης, ανάπτυξης και παραγωγής νέου τυφεκίου και γενικά φορητού οπλισμού.
Η Ελληνική κυβέρνηση και ο υπεύθυνος Υπουργός, πως σκοπεύουν να ανταπεξέλθουν στα Τουρκικά σχέδια;
Με σφεντόνες νέας παραγωγής και σχεδίασης;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου