Παρασκευή 26 Ιουνίου 2020

Η Τουρκία το παίζει αφεντικό της Ανατολικής Μεσογείου

Η επιτυχημένη πορεία στήριξης που πρόσφερε η Τουρκία στη Λιβύη του Σάραζ, η εισβολή και κατοχή μέρους των Κουρδικών εδαφών της Συρίας, η εισβολή και δημιουργία βάσεων στο βόρειο (Κουρδικό) Ιράκ, σε συνδυασμό με την επί 46 χρόνια κατοχή του 37% της Κύπρου, έχουν κάνει τους Τούρκους να αισθάνονται παντοδύναμοι.

Αυτή η αίσθηση παντοδυναμίας, δημιουργεί αλαζονεία. Η αλαζονεία έχει ως αποτέλεσμα την χρήση ανάλογης γλώσσας κατά τη διάρκεια συνεντεύξεων ή ομιλιών από τους Τούρκους αξιωματούχους. Εξίσου αλαζόνες και προκλητικοί είναι και οι Τούρκοι χρήστες των κοινωνικών δικτύων στα σχόλιά τους.

Ας δούμε όμως χαρακτηριστικά παραδείγματα των τελευταίων ημερών.

Ο εκπρόσωπος του Τουρκικού Υπουργείου Εξωτερικών Χαμί Ακσόι δήλωσε:
«Η Ελλάδα και η Κύπρος πρέπει να ξυπνήσουν από το όνειρο ότι ο εγκλωβισμός της Τουρκίας στις ακτές της συνάδει με το Διεθνές Δίκαιο. Οι προσπάθειες σύστασης μοχθηρών συμμαχιών εναντίον της Τουρκίας, εκμεταλλευόμενη την ΕΕ δεν θα ωφελήσουν την Ελλάδα. Αντίθετα θα πρέπει να σεβαστεί τα νόμιμα δικαιώματα και τα συμφέροντα της Τουρκίας».

Ο Υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Μεβλούτ Τσαβούσογλου, δήλωσε:
«Είναι γελοίο και άδικο να αποκαλείται η Τουρκία αποικιοκρατική χώρα επειδή δεν παραμελεί τα συμφέροντά της εκεί, στη Μεσόγειο, στην Ανατολική Μεσόγειο».

Αναφερόμενος στη Γαλλία και την εμπλοκή της στους βομβαρδισμούς της Λιβύης το 2011, ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου είπε:
«Η Γαλλία προσπαθεί να επιστρέψει στο παρελθόν και να γίνει αποικιοκρατική χώρα. Έχει κολλήσει ο εγκέφαλός της. Ο Μακρόν παίζει ένα επικίνδυνο παιχνίδι στη Λιβύη. Οι Γάλλοι το 2011 βομβάρδισαν τη Λιβύη και σηκώθηκαν και έφυγαν. Τώρα υποστηρίζουν τον πραξικοπηματία Χαφτάρ. Πρέπει να λογοδοτήσουν για όλα αυτά (σ.σ. εννοεί εγκλήματα πολέμου). Ποιος βρίσκεται από πίσω; Ο Μακρόν. Ας προσπαθήσει πρώτα ο Μακρόν να κυβερνήσει τη δική του χώρα, αντί να μπλέκεται σε άλλες χώρες. Βασικά όλοι το βλέπουν ότι η Γαλλία είναι εκείνη που παίζει επικίνδυνα παιχνίδια εδώ. Ακόμη και οι Ευρωπαϊκές χώρες άρχισαν να το βλέπουν».

Ο Υπουργός Άμυνας της Τουρκίας Χουλουσί Ακκάρ δήλωσε:
«Επαναλαμβάνουμε και πάλι στους συνομιλητές μας υπομονετικά την πρόσκλησή μας. Γιατί εμείς δεν φοβόμαστε αυτές τις συναντήσεις. Αυτό το ιερό έθνος δεν έχει να ντραπεί για τίποτα. Εμείς τους λέμε: ελάτε να καθίσουμε, να τα βρούμε, να συζητήσουμε και να συνεργαστούμε. Μην επιχειρήσετε κάτι διαφορετικό από αυτά που λέμε, ούτε να διανοηθείτε να δημιουργήσετε κανένα τετελεσμένο γιατί θα στεναχωρηθείτε. Μην το δοκιμάσετε. Μην το κάνετε».

Η Ευρωπαίοι, που δεν έχουν συνηθίσει να τους προσβάλλουν, έχουν αρχίσει να αντιδρούν. Προς το παρόν, αντίδραση, έστω και λεκτική, υπάρχει από τη Γαλλία.

Ο Υπουργός Εξωτερικών της Γαλλίας Ζαν Ιβ Λε Ντριάν απάντησε  στους Τούρκους από το βήμα της Γαλλικής Βουλής:
«Πρέπει να υπάρξουν εξηγήσεις για τον ρόλο που διαδραματίζει η Τουρκία στη Λιβύη, όπου εκτιμώ πως γινόμαστε μάρτυρες της μετατροπής της Λιβύης σε Συρία, αφού η στρατιωτική επέμβαση της Τουρκία γίνεται με τη βοήθεια υποστηρικτών από τη Συρία. Το γεγονός ότι η Τουρκία ενισχύει το βάρος της στη Λιβύη, καταλήγει στο να ενισχύουν και οι Ρώσοι τη δική τους παρουσία».

Αναφερόμενος στις Τουρκικές προκλήσεις κατά της Ελλάδας και της Κύπρου, Ζαν Ιβ Λε Ντριάν είπε:
«Πρέπει να σεβαστούν το Διεθνές θαλάσσιο Δίκαιο, πρέπει να σεβαστούν τα εδάφη των δικών μας Ευρωπαίων συμμάχων, της Κύπρου και της Ελλάδας. Το ίδιο και με το μεταναστευτικό. Η Γαλλία εκτιμά ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να ανοίξει πολύ γρήγορα συζήτηση χωρίς ταμπού, χωρίς αφέλεια για τις προοπτικές των μελλοντικών της σχέσεων με την Άγκυρα και η Ευρωπαϊκή Ένωση να προασπίσει τα δικά της συμφέροντα στη Μεσόγειο θάλασσα».

Επειδή στο πεδίο των αντιπαραθέσεων για τη Λιβύη έχει εμπλακεί ενεργά και η Αίγυπτος, η οποία έθεσε τις κόκκινες γραμμές για επέμβασή της στη Λιβύη στο πλευρό του Λιβυκού Εθνικού Στρατού και του Χαλίφα Χαφτάρ, με σκοπό την εκδίωξη των Τούρκων και των φανατικών ισλαμιστών από την χώρα, ο αντιπρόεδρος του κυβερνώντος κόμματος της Τουρκίας Γιασίν Ακτάι δήλωσε:
«Ο Σίσι δεν έχει τη δύναμη ή τα κότσια να κάνει κάτι τέτοιο».

Μετά από αυτό, ο Πρόεδρος της Βουλής της Λιβύης Ακίλα Σάλεχ ζήτησε από την Αίγυπτο να παρέμβει και να διώξει τον Σαράζ και τους Τούρκους.
«Ο Λιβυκός λαός επισήμως ζητά από την Αίγυπτο να επέμβει με στρατιωτικές δυνάμεις εάν το απαιτήσουν οι αναγκαιότητες για τη διατήρηση της ασφάλειας των δύο γειτονικών χωρών».

Η Τουρκία από την πλευρά της, ουσιαστικά εξέδωσε ανακοίνωση για λογαριασμό της κυβέρνησης της Τρίπολης, του Φαγιέζ αλ Σαράζ. Συγκεκριμένα, ο εκπρόσωπος της Τουρκικής Προεδρίας Ιμπραήμ Καλίν είπε πως η νόμιμη κυβέρνηση της Λιβύης ζητεί να αποσυρθούν οι δυνάμεις του Χαφτάρ από τη Σύρτη και τη Τζούφρα, για να ξεκινήσουν οι συνομιλίες για την κατάπαυση του πυρός. Μια τέτοια ανακοίνωση θα έπρεπε να γίνει από την κυβέρνηση του Σαράζ, αλλά… ποιος Σαράζ; Κουμάντο κάνει η Τουρκία.

Θυμίζουμε πως η Αίγυπτος έχει διαμηνύσει πως εάν καταληφθεί η Σύρτη και η Τζούφρα από τον Σαράζ και την Τουρκία, τότε η Αίγυπτος θα εισβάλει στην Λιβύη για να τους εκδιώξει.

Ο Υπουργός Εξωτερικών των ΗΑΕ Ανουάρ Γκαργκάς επίσης καταδίκασε τις πράξεις της Τουρκίας στη Μεσόγειο.
«Καταδικάζουμε απόλυτα την επικίνδυνη συμπεριφορά της Τουρκίας και την εχθρική της πράξη ενάντια σε Γαλλικό πολεμικό πλοίο που βρισκόταν σε αποστολή του ΝΑΤΟ για να επιβάλλει το εμπάργκο όπλων του ΟΗΕ».

Στο μεταξύ, αρχίζει να αμφισβητείται η νομιμότητα της διεθνώς αναγνωρισμένης κυβέρνησης της Τρίπολης.

Πριν από 5 ημέρες ο Αιγύπτιος Πρόεδρος Σίσι ανέφερε ότι η κυβέρνηση της Λιβύης, του Σαράζ, αυτή που αναγνωρίζεται διεθνώς, πάσχει νομικά. Το ίδιο ισχυρίζεται πλέον και η Γαλλία που εξετάζει να θέσει το ζήτημα στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ. Ο Πρόεδρος της Τυνησίας Σαγιέντ, έθεσε το θέμα της νομιμότητας της κυβέρνησης Σαράζ, μετά την συνάντηση που είχε στο Παρίσι με τον Γάλλο Πρόεδρο Μακρόν. Έτσι, σιγά σιγά, διαμορφώνεται η τάση πως η νομιμότητα της κυβέρνησης Σαράζ έχει λήξει εδώ και 2 χρόνια.

Οι Έλληνες, γνωρίζουμε καλά τι σημαίνει Τουρκία. Γνωρίζουμε τι σημαίνει Τουρκικός τσαμπουκάς. Γνωρίζουμε τι σημαίνει αρπαγή εδάφους και κυριαρχικών δικαιωμάτων. Ίσως έφτασε ο καιρός να το αντιληφθούν και όλοι οι γείτονες της Τουρκίας στην Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή. Το μεγάλο ερώτημα όμως παραμένει: θα κάνουν κάτι όλοι οι θιγόμενοι για να βάλουν την Τουρκία στη θέση της ή στο τέλος θα γίνει αυτό που θέλει η Τουρκία;

Αναπαραγωγή του άρθρου μπορεί να γίνει μόνο με ευδιάκριτη αναφορά στην πηγή CosmoStatus και χρήση live link



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου