Δυστυχώς, οι άτολμοι διαχρονικοί χειρισμοί της Ελληνικής διπλωματίας έφεραν την Τουρκία σε θέση ισχύος στη Λιβύη και την Ανατολική Μεσόγειο.
Η συνέντευξη που παραχώρησε στο Βήμα της Κυριακής ο εμπνευστής της «γαλάζιας πατρίδας» Τζεμ Γκιουρντενίζ, κάνει και τον πιο καλόπιστο ή αδαή να καταλάβει πως η Τουρκία εργάζεται μεθοδικά και με σχέδιο εδώ και δεκαετίες για να επιτύχει τους Εθνικούς της στόχους. Κάτι που δυστυχώς δεν κάνει η Ελλάδα.
Η Τουρκία, εκτός από προετοιμασμένη διπλωματικά, αισθάνεται πλέον ισχυρή και στρατιωτικά, όχι απλώς για να επιτύχει τους στόχους της, αλλά για να τους επιβάλλει. Η παραγωγή πολλών οπλικών συστημάτων Τουρκικής σχεδίασης και κατασκευής (επιθετικά drone, κορβέτες, θωρακισμένα οχήματα, επιθετικά ελικόπτερα και λοιπά όπλα) έχει τονώσει την αυτοπεποίθηση και την υπερηφάνεια των Τούρκων.
Αντίθετα, η Ελλάδα δεν έχει καταφέρει να απεμπλέξει τις ικανές αμυντικές βιομηχανίες που διαθέτει από τα διάφορα προβλήματα των τελευταίων δεκαετιών, με αποτέλεσμα να μην παράγεται το επιθυμητό αποτέλεσμα για τις ένοπλες δυνάμεις.
Με παρακάλια για παραχώρηση, έναντι χαμηλού τιμήματος, υλικού που αποσύρεται από τις Αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις, δεν είναι δυνατό να αντιμετωπιστεί η Τουρκική επιθετικότητα.
Η προσεκτική ανάγνωση της συνέντευξης του Τζεμ Γκιουρντενίζ δείχνει πως η Τουρκία διαβάζει και ερμηνεύει το Διεθνές Δίκαιο όπως την βολεύει. Η Τουρκία προχωρεί με προσοχή στα βήματά της, που βασίζονται αρχικά στην αμφισβήτηση της κυριαρχίας, προχωρά στην δημιουργία γκρίζων ζωνών και τέλος δημιουργεί κεκτημένα και αξιώσεις μέσω παρουσίας και παράνομων συνθηκών.
«Ποιος μπορεί να εξαναγκάσει την Τουρκία να αποδεχτεί την επέκταση των Ελληνικών χωρικών υδάτων στο Αιγαίο που θα καταστήσει την Ανατολία σχεδόν περίκλειστη;» διερωτάται ο Τζεμ Γκιουρντενίζ.
«Ποιος πιστεύει ότι το Καστελόριζο που βρίσκεται σε απόσταση 2 χιλιομέτρων από την Τουρκική ακτή και έχει περιφέρεια 18 χιλιομέτρων μπορεί να λάβει περισσότερη υφαλοκρηπίδα ή ΑΟΖ από τα 1577 χιλιόμετρα της Μεσογειακής ακτογραμμής της Ανατολίας; Είναι αδιανόητο τόσο νομικά όσο και λογικά, καθώς τα νησιά λαμβάνουν είτε καθόλου είτε περιορισμένη υφαλοκρηπίδα ή ΑΟΖ εφόσον βρίσκονται στη λάθος πλευρά» προσθέτει χαρακτηριστικά ο Τζεμ Γκιουρντενίζ.
Όμως, το Άρθρο 121 του Δικαίου της Θάλασσας προβλέπει ρητά ότι τα νησιά, ανεξαρτήτως μεγέθους, έχουν πλήρη δικαιώματα σε θαλάσσιες ζώνες, ομοίως με τα ηπειρωτικά εδάφη.
Αυτό είναι ένα σημείο του Διεθνούς Δικαίου που η Τουρκία διαβάζει όπως τη συμφέρει. Αλήθεια, τι σημαίνει η φράση του Τζεμ Γκιουρντενίζ «εφόσον βρίσκονται στη λάθος πλευρά»;
Θα πρέπει να αναγνωρίσουμε πως η Τουρκία έχει δίκιο όταν διαμαρτύρεται για το Ελληνικό παράδοξο της μη συμφωνίας της έκτασης του Ελληνικού Εθνικού Εναέριου και Θαλάσσιου Χώρου. Η άμεση λύση και απάντηση προς την Τουρκία θα πρέπει να είναι η επέκταση του Ελληνικού Εθνικού Εναέριου και Θαλάσσιου Χώρου στα 12 ναυτικά μίλια.
Όσο και αν διαφωνεί κανείς με άλλους χειρισμούς του Νίκου Κοτζιά, κατά την τελετή παράδοσης του Υπουργείου Εξωτερικών είχε δηλώσει πως τα Προεδρικά Διατάγματα είναι έτοιμα προς υπογραφή. Γιατί δεν υπογράφηκαν; Γιατί οι κύριοι Τσίπρας και Μητσοτάκης δεν επέκτειναν τα Εναέρια και Θαλάσσια σύνορα της Ελλάδας στα 12ν.μ. εφόσον προβλέπεται από το Διεθνές Δίκαιο το οποίο επικαλείται η Ελλάδα; Έτσι, δεν θα δυσαρεστείται η Τουρκία, που δεν αναγνωρίζει 10ν.μ. Ελληνικού Εναέριου Χώρου και 6ν.μ. Θαλάσσιου.
Η επέκταση των χωρικών υδάτων και του εναέριου χώρου της Ελλάδας αποτελεί άσκηση κυριαρχικού δικαιώματος. Αποτελεί όμως αιτία πολέμου (casus belli) για την Τουρκία. Αλήθεια, θα προχωρούσε σε πόλεμο η Τουρκία; Τι θα επικαλούνταν στο ΝΑΤΟ και τον ΟΗΕ; Όλες οι Ευρωπαϊκές χώρες και όλες οι χώρες του ΝΑΤΟ διαθέτουν Εθνικό Εναέριο και Θαλάσσιο Χώρο 12 ναυτικών μιλίων (όπου αυτό είναι τεχνικά εφικτό). Με ποιο δικαίωμα απαγορεύει η Τουρκία στην Ελλάδα να ασκήσει το δικαίωμά της;
«Σε συνέχεια της κρίσης των Ιμίων, ένα νέο κεφάλαιο άνοιξε σχετικά με τα 153 νησιά, νησίδες και βράχους στο Αιγαίο που δεν παραχωρήθηκαν στην Ελλάδα με διεθνείς συνθήκες. Νομικά, η κυριαρχία αυτών ανήκει στην Τουρκία, ως διάδοχο κράτος της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Επιπλέον, το Διεθνές Δίκαιο δεν θεωρεί ότι η κρατική πρακτική συνιστά νομική αιτιολόγηση για τη διεκδίκηση κυριαρχίας, όταν εφαρμόζεται μετά από ξέσπασμα μιας σύγκρουσης, όπως συνέβη τον Ιανουάριο του 1996» υποστηρίζει ο Τζεμ Γκιουρντενίζ.
Ο Τούρκος απόστρατος ναύαρχος ξεχνάει όμως ότι σύμφωνα με το Άρθρο 12 της Συνθήκης της Λωζάνης, το απώτατο όριο Τουρκικής κυριαρχίας στο Αιγαίο είναι τα 3 ναυτικά μίλια όσον αφορά τις νήσους οι οποίες εμπεριέχονται. Όμως, υπάρχουν νησιά πέραν των 3 ν.μ. τα οποία δεν εμπίπτουν στις εξαιρέσεις (τα νησιά Ίμβρος και Τένεδος που κατονομάζονται στη Συνθήκη) και τα οποία φέρονται ότι ανήκουν στην Τουρκία. Αυτό σημαίνει πως υπάρχουν νησάκια πέραν των 3ν.μ. που έχουν αφεθεί στην κυριαρχία της Τουρκίας, ενώ δεν θα έπρεπε.
Άραγε, τα νησιά που βρίσκονται στη θάλασσα του Μαρμαρά και τα Πριγκηπόννησα, που βρίσκονται πέραν των 3ν.μ. από τις ακτές της Ανατολίας, κατονομάζονται στη Συνθήκη της Λωζάνης ή μήπως έχουν περάσει παράνομα στην Τουρκία και αποτελούν γκρίζα ζώνη; Τι συμβαίνει με τα Μοσχονήσια της θαλάσσιας περιοχής από το Αϊβαλί ως τη Λέσβο;
Μήπως θα πρέπει να αρχίσει να διατυπώνει και η Ελλάδα διεκδικήσεις επί εδαφών της Τουρκίας και ταυτόχρονα να αναδεικνύει το πόσο παράλογο είναι να θέτει η Τουρκία θέμα κυριότητας Ελληνικών νησιών;
Ο Τούρκος αξιωματούχος έθεσε και το θέμα της «αποστρατικοποίησης» των Ελληνικών νησιών. Η απάντηση δίνεται με τρόπο σαφή από το Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών που επικαλείται τη Συνθήκη του Μοντρέ (1936), την Συνθήκη της Λωζάνης (1923) και την επιστολή του Τούρκου πρέσβη στην Αθήνα το 1936.
Η Τουρκία υπέγραψε ένα άκυρο και κενό ουσίας μνημόνιο με την διεθνώς αναγνωρισμένη κυβέρνηση της Λιβύης, την οποία στηρίζει έμπρακτα με παροχή στρατιωτικού εξοπλισμού με σκοπό να νικήσει τον Λιβυκό Εθνικό Στρατό και να καταστήσει τη Λιβύη προτεκτοράτο της. Μέχρι στιγμής, με την άμεση εμπλοκή περισσότερων από 10.000 μισθοφόρων τζιχαντιστών από τη Συρία και την υποστήριξη drone, θωρακισμένων οχημάτων, ακόμη και με βομβαρδισμούς της Τουρκικής Αεροπορίας, ο πόλεμος φαίνεται να τείνει προς όφελος της Τουρκίας.
Στηριζόμενη σε αυτό το μνημόνιο, που καταπατά κάθε έννοια του Δικαίου της Θάλασσας, αλλά έχει κατατεθεί στον ΟΗΕ, η Τουρκία θα ξεκινήσει έρευνες για πετρέλαιο και φυσικό αέριο σε απόσταση 6ν.μ. από τις ακτές των Ελληνικών νησιών. Η Τουρκία ισχυρίζεται (δικαίως) πως αφού η Ελλάδα δεν έχει καταθέσει συντεταγμένες των περιοχών αυτών στον ΟΗΕ, δεν εγείρει δικαιώματα. Άρα όσοι ζητούν εδώ και 15 χρόνια από τις Ελληνικές κυβερνήσεις να επεκτείνουν τον Εναέριο και Θαλάσσιο χώρο της Ελλάδος στα 12ν.μ. και να δηλώσουν συντεταγμένες ΑΟΖ στον ΟΗΕ, έστω και μονομερώς, δικαιώνονται.
Η Τουρκία θα προχωρήσεις στην εφαρμογή των σχεδίων της επειδή είναι σίγουρη πως η Ελλάδα δεν θα αντιδράσει, όπως δεν αντιδρά ποτέ στις συνεχείς προκλήσεις. Η Τουρκία δε θεωρεί πως προκαλεί την Ελλάδα, αλλά θεωρεί πως απλώς ασκεί τα κυριαρχικά της δικαιώματα.
Αν η Ελλάδα αντιδράσει δυναμικά (καθώς δεν της απομένει να κάνει τίποτε άλλο για να σώσει τα κυριαρχικά της δικαιώματα) η Τουρκία θα έχει επιτύχει (όπως έχουμε γράψει) έναν από τους στόχους της που είναι η ολιγοήμερη σύγκρουση και η έναρξη διαπραγματεύσεων για την επίλυση των διαφορών. Οι διαπραγματεύσεις θα αφορούν όλα τα θέματα, ακόμη και αυτά που η Ελλάδα δεν δέχεται να συζητήσει. Θα αναγκαστεί όμως. Και όπως έχουμε γράψει επανειλημμένα, όποιος διεκδικεί, κάτι κερδίζει. Όποιος δεν διεκδικεί τίποτα, χάνει κι αυτά που έχει…
Αναπαραγωγή του άρθρου μπορεί να γίνει μόνο με ξεκάθαρη αναφορά στην πηγή CosmoStatus και χρήση live link
Η συνέντευξη που παραχώρησε στο Βήμα της Κυριακής ο εμπνευστής της «γαλάζιας πατρίδας» Τζεμ Γκιουρντενίζ, κάνει και τον πιο καλόπιστο ή αδαή να καταλάβει πως η Τουρκία εργάζεται μεθοδικά και με σχέδιο εδώ και δεκαετίες για να επιτύχει τους Εθνικούς της στόχους. Κάτι που δυστυχώς δεν κάνει η Ελλάδα.
Η Τουρκία, εκτός από προετοιμασμένη διπλωματικά, αισθάνεται πλέον ισχυρή και στρατιωτικά, όχι απλώς για να επιτύχει τους στόχους της, αλλά για να τους επιβάλλει. Η παραγωγή πολλών οπλικών συστημάτων Τουρκικής σχεδίασης και κατασκευής (επιθετικά drone, κορβέτες, θωρακισμένα οχήματα, επιθετικά ελικόπτερα και λοιπά όπλα) έχει τονώσει την αυτοπεποίθηση και την υπερηφάνεια των Τούρκων.
Αντίθετα, η Ελλάδα δεν έχει καταφέρει να απεμπλέξει τις ικανές αμυντικές βιομηχανίες που διαθέτει από τα διάφορα προβλήματα των τελευταίων δεκαετιών, με αποτέλεσμα να μην παράγεται το επιθυμητό αποτέλεσμα για τις ένοπλες δυνάμεις.
Με παρακάλια για παραχώρηση, έναντι χαμηλού τιμήματος, υλικού που αποσύρεται από τις Αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις, δεν είναι δυνατό να αντιμετωπιστεί η Τουρκική επιθετικότητα.
Η προσεκτική ανάγνωση της συνέντευξης του Τζεμ Γκιουρντενίζ δείχνει πως η Τουρκία διαβάζει και ερμηνεύει το Διεθνές Δίκαιο όπως την βολεύει. Η Τουρκία προχωρεί με προσοχή στα βήματά της, που βασίζονται αρχικά στην αμφισβήτηση της κυριαρχίας, προχωρά στην δημιουργία γκρίζων ζωνών και τέλος δημιουργεί κεκτημένα και αξιώσεις μέσω παρουσίας και παράνομων συνθηκών.
«Ποιος μπορεί να εξαναγκάσει την Τουρκία να αποδεχτεί την επέκταση των Ελληνικών χωρικών υδάτων στο Αιγαίο που θα καταστήσει την Ανατολία σχεδόν περίκλειστη;» διερωτάται ο Τζεμ Γκιουρντενίζ.
«Ποιος πιστεύει ότι το Καστελόριζο που βρίσκεται σε απόσταση 2 χιλιομέτρων από την Τουρκική ακτή και έχει περιφέρεια 18 χιλιομέτρων μπορεί να λάβει περισσότερη υφαλοκρηπίδα ή ΑΟΖ από τα 1577 χιλιόμετρα της Μεσογειακής ακτογραμμής της Ανατολίας; Είναι αδιανόητο τόσο νομικά όσο και λογικά, καθώς τα νησιά λαμβάνουν είτε καθόλου είτε περιορισμένη υφαλοκρηπίδα ή ΑΟΖ εφόσον βρίσκονται στη λάθος πλευρά» προσθέτει χαρακτηριστικά ο Τζεμ Γκιουρντενίζ.
Όμως, το Άρθρο 121 του Δικαίου της Θάλασσας προβλέπει ρητά ότι τα νησιά, ανεξαρτήτως μεγέθους, έχουν πλήρη δικαιώματα σε θαλάσσιες ζώνες, ομοίως με τα ηπειρωτικά εδάφη.
Αυτό είναι ένα σημείο του Διεθνούς Δικαίου που η Τουρκία διαβάζει όπως τη συμφέρει. Αλήθεια, τι σημαίνει η φράση του Τζεμ Γκιουρντενίζ «εφόσον βρίσκονται στη λάθος πλευρά»;
Θα πρέπει να αναγνωρίσουμε πως η Τουρκία έχει δίκιο όταν διαμαρτύρεται για το Ελληνικό παράδοξο της μη συμφωνίας της έκτασης του Ελληνικού Εθνικού Εναέριου και Θαλάσσιου Χώρου. Η άμεση λύση και απάντηση προς την Τουρκία θα πρέπει να είναι η επέκταση του Ελληνικού Εθνικού Εναέριου και Θαλάσσιου Χώρου στα 12 ναυτικά μίλια.
Όσο και αν διαφωνεί κανείς με άλλους χειρισμούς του Νίκου Κοτζιά, κατά την τελετή παράδοσης του Υπουργείου Εξωτερικών είχε δηλώσει πως τα Προεδρικά Διατάγματα είναι έτοιμα προς υπογραφή. Γιατί δεν υπογράφηκαν; Γιατί οι κύριοι Τσίπρας και Μητσοτάκης δεν επέκτειναν τα Εναέρια και Θαλάσσια σύνορα της Ελλάδας στα 12ν.μ. εφόσον προβλέπεται από το Διεθνές Δίκαιο το οποίο επικαλείται η Ελλάδα; Έτσι, δεν θα δυσαρεστείται η Τουρκία, που δεν αναγνωρίζει 10ν.μ. Ελληνικού Εναέριου Χώρου και 6ν.μ. Θαλάσσιου.
Η επέκταση των χωρικών υδάτων και του εναέριου χώρου της Ελλάδας αποτελεί άσκηση κυριαρχικού δικαιώματος. Αποτελεί όμως αιτία πολέμου (casus belli) για την Τουρκία. Αλήθεια, θα προχωρούσε σε πόλεμο η Τουρκία; Τι θα επικαλούνταν στο ΝΑΤΟ και τον ΟΗΕ; Όλες οι Ευρωπαϊκές χώρες και όλες οι χώρες του ΝΑΤΟ διαθέτουν Εθνικό Εναέριο και Θαλάσσιο Χώρο 12 ναυτικών μιλίων (όπου αυτό είναι τεχνικά εφικτό). Με ποιο δικαίωμα απαγορεύει η Τουρκία στην Ελλάδα να ασκήσει το δικαίωμά της;
«Σε συνέχεια της κρίσης των Ιμίων, ένα νέο κεφάλαιο άνοιξε σχετικά με τα 153 νησιά, νησίδες και βράχους στο Αιγαίο που δεν παραχωρήθηκαν στην Ελλάδα με διεθνείς συνθήκες. Νομικά, η κυριαρχία αυτών ανήκει στην Τουρκία, ως διάδοχο κράτος της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Επιπλέον, το Διεθνές Δίκαιο δεν θεωρεί ότι η κρατική πρακτική συνιστά νομική αιτιολόγηση για τη διεκδίκηση κυριαρχίας, όταν εφαρμόζεται μετά από ξέσπασμα μιας σύγκρουσης, όπως συνέβη τον Ιανουάριο του 1996» υποστηρίζει ο Τζεμ Γκιουρντενίζ.
Ο Τούρκος απόστρατος ναύαρχος ξεχνάει όμως ότι σύμφωνα με το Άρθρο 12 της Συνθήκης της Λωζάνης, το απώτατο όριο Τουρκικής κυριαρχίας στο Αιγαίο είναι τα 3 ναυτικά μίλια όσον αφορά τις νήσους οι οποίες εμπεριέχονται. Όμως, υπάρχουν νησιά πέραν των 3 ν.μ. τα οποία δεν εμπίπτουν στις εξαιρέσεις (τα νησιά Ίμβρος και Τένεδος που κατονομάζονται στη Συνθήκη) και τα οποία φέρονται ότι ανήκουν στην Τουρκία. Αυτό σημαίνει πως υπάρχουν νησάκια πέραν των 3ν.μ. που έχουν αφεθεί στην κυριαρχία της Τουρκίας, ενώ δεν θα έπρεπε.
Άραγε, τα νησιά που βρίσκονται στη θάλασσα του Μαρμαρά και τα Πριγκηπόννησα, που βρίσκονται πέραν των 3ν.μ. από τις ακτές της Ανατολίας, κατονομάζονται στη Συνθήκη της Λωζάνης ή μήπως έχουν περάσει παράνομα στην Τουρκία και αποτελούν γκρίζα ζώνη; Τι συμβαίνει με τα Μοσχονήσια της θαλάσσιας περιοχής από το Αϊβαλί ως τη Λέσβο;
Μήπως θα πρέπει να αρχίσει να διατυπώνει και η Ελλάδα διεκδικήσεις επί εδαφών της Τουρκίας και ταυτόχρονα να αναδεικνύει το πόσο παράλογο είναι να θέτει η Τουρκία θέμα κυριότητας Ελληνικών νησιών;
Ο Τούρκος αξιωματούχος έθεσε και το θέμα της «αποστρατικοποίησης» των Ελληνικών νησιών. Η απάντηση δίνεται με τρόπο σαφή από το Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών που επικαλείται τη Συνθήκη του Μοντρέ (1936), την Συνθήκη της Λωζάνης (1923) και την επιστολή του Τούρκου πρέσβη στην Αθήνα το 1936.
Η Τουρκία υπέγραψε ένα άκυρο και κενό ουσίας μνημόνιο με την διεθνώς αναγνωρισμένη κυβέρνηση της Λιβύης, την οποία στηρίζει έμπρακτα με παροχή στρατιωτικού εξοπλισμού με σκοπό να νικήσει τον Λιβυκό Εθνικό Στρατό και να καταστήσει τη Λιβύη προτεκτοράτο της. Μέχρι στιγμής, με την άμεση εμπλοκή περισσότερων από 10.000 μισθοφόρων τζιχαντιστών από τη Συρία και την υποστήριξη drone, θωρακισμένων οχημάτων, ακόμη και με βομβαρδισμούς της Τουρκικής Αεροπορίας, ο πόλεμος φαίνεται να τείνει προς όφελος της Τουρκίας.
Στηριζόμενη σε αυτό το μνημόνιο, που καταπατά κάθε έννοια του Δικαίου της Θάλασσας, αλλά έχει κατατεθεί στον ΟΗΕ, η Τουρκία θα ξεκινήσει έρευνες για πετρέλαιο και φυσικό αέριο σε απόσταση 6ν.μ. από τις ακτές των Ελληνικών νησιών. Η Τουρκία ισχυρίζεται (δικαίως) πως αφού η Ελλάδα δεν έχει καταθέσει συντεταγμένες των περιοχών αυτών στον ΟΗΕ, δεν εγείρει δικαιώματα. Άρα όσοι ζητούν εδώ και 15 χρόνια από τις Ελληνικές κυβερνήσεις να επεκτείνουν τον Εναέριο και Θαλάσσιο χώρο της Ελλάδος στα 12ν.μ. και να δηλώσουν συντεταγμένες ΑΟΖ στον ΟΗΕ, έστω και μονομερώς, δικαιώνονται.
Η Τουρκία θα προχωρήσεις στην εφαρμογή των σχεδίων της επειδή είναι σίγουρη πως η Ελλάδα δεν θα αντιδράσει, όπως δεν αντιδρά ποτέ στις συνεχείς προκλήσεις. Η Τουρκία δε θεωρεί πως προκαλεί την Ελλάδα, αλλά θεωρεί πως απλώς ασκεί τα κυριαρχικά της δικαιώματα.
Αν η Ελλάδα αντιδράσει δυναμικά (καθώς δεν της απομένει να κάνει τίποτε άλλο για να σώσει τα κυριαρχικά της δικαιώματα) η Τουρκία θα έχει επιτύχει (όπως έχουμε γράψει) έναν από τους στόχους της που είναι η ολιγοήμερη σύγκρουση και η έναρξη διαπραγματεύσεων για την επίλυση των διαφορών. Οι διαπραγματεύσεις θα αφορούν όλα τα θέματα, ακόμη και αυτά που η Ελλάδα δεν δέχεται να συζητήσει. Θα αναγκαστεί όμως. Και όπως έχουμε γράψει επανειλημμένα, όποιος διεκδικεί, κάτι κερδίζει. Όποιος δεν διεκδικεί τίποτα, χάνει κι αυτά που έχει…
Αναπαραγωγή του άρθρου μπορεί να γίνει μόνο με ξεκάθαρη αναφορά στην πηγή CosmoStatus και χρήση live link
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου