Μήπως το δόγμα περί μηδενικών προβλημάτων που παρουσίασε πριν χρόνια ο Αχμέτ Νταβούτογλου, αναφερόταν στην εκμηδένιση των εχθρών της Τουρκίας μέσω της κατάκτησής τους και τη δημιουργία μιας μεγάλης περιοχής στην οποία κουμάντο θα κάνει η νέα μεγάλη παγκόσμια δύναμη, η Τουρκία;
Από τις αρχές του 21ου αιώνα, όταν ο Ταγίπ Ερντογάν ανέλαβε μετά βαΐων και κλάδων την εξουσία στην Τουρκία, πολλοί πίστεψαν πως είχε έρθει η εποχή που θα βλέπαμε μια νέα Τουρκία, δυτικών προτύπων, που θα μπορούσε να ενταχθεί στην ΕΕ, καθώς δεν θα είχε διαφορές με τις γειτονικές της χώρες.
Άλλωστε ο πρώην Υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας, Αχμέτ Νταβούτογλου, είχε συγγράψει το βιβλίο περί μηδενικών προβλημάτων της Τουρκίας με τους γείτονές της, που έκανε τους περισσότερους να πιστέψουν πως ανοίγεται ένας νέος ειρηνικός δρόμος για όσες χώρες συνορεύουν με την Τουρκία και αντιμετωπίζουν διάφορα προβλήματα.
Φαίνεται όμως πως κανένας δεν διάβασε με προσοχή το βιβλίο του Νταβούτογλου ή κανένας δεν το κατάλαβε. Εκτός και αν οι πολιτικοί μας προσπαθήσουν να δικαιολογηθούν υποστηρίζοντας πως ο Ταγίπ Ερντογάν διαστρέβλωσε τις θέσεις του Νταβούτογλου, μετατρέποντάς τες σε Pax Turca, δηλαδή υποταγή όλων όσων σχετίζονται με την Τουρκία, στις ορέξεις της.
Είναι βέβαιο πως τα χρόνια που κυβερνάει ο Ερντογάν, η Τουρκία γνώρισε μεγάλη οικονομική και όχι μόνο ανάπτυξη. Το ΔΝΤ έφυγε, άνοιξαν πάρα πολλά εργοστάσια, οι εξαγωγές της χώρας εκτοξεύτηκαν και στηρίχτηκε η εγχώρια αμυντική βιομηχανία.
Η Τουρκία του Ερντογάν αποφάσισε να επενδύσει στην εγχώρια κατασκευή αρμάτων μάχης (Altay), επιθετικών ελικοπτέρων (T-129), μαχητικών αεροσκαφών (TF-X), πυροβόλων (Firtina), φρεγατών και κορβετών, μη επανδρωμένων αεροσκαφών για παρακολούθηση αλλά και εξοπλισμένων (TB2 Bayraktar) και τόσων άλλων σύγχρονων οπλικών συστημάτων. Και ας μη γελάσουν κάποιοι υποστηρίζοντας πως είτε είναι χαμηλής ποιότητας, είτε είναι ακόμη σχέδια στα χαρτιά, καθώς μόνο έτσι χτίζεται η εγχώρια αμυντική βιομηχανία: αργά και σταθερά, μαθαίνοντας από τα λάθη, με συμπαραγωγές και με εμπλοκή σε συρράξεις.
Αυτό και μόνο, θα έπρεπε να θορυβήσει όσους κυβερνούσαν την Ελλάδα. Όμως είχαν πέσει σε λήθαργο από τη μέθη του δόγματος των μηδενικών προβλημάτων και την άνευ όρων υποστήριξη της ένταξης της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Όποιος εξέφραζε αντίθετη άποψη, όποιος τολμούσε να πει πως δεν είναι δυνατό να επενδύει η Ελλάδα στην εξημέρωση της Τουρκίας μέσω της ένταξής της στην ΕΕ, αμέσως χαρακτηριζόταν ακραίος, ρατσιστής, οπαδός της ισλαμοφοβίας και άλλα τέτοια γελοία.
Οι πατριώτες εξαφανίστηκαν μεθοδικά από το πολιτικό προσκήνιο και την θέση τους πήραν οι άμυαλοι ακροδεξιοί, που εξυπηρετούσαν το πολιτικό κατεστημένο.
Βλέπουμε λοιπόν την Τουρκία να δημιουργεί προβλήματα και στη συνέχεια να προβάλλει ως αυτή που θα τα λύσει. Και θα τα λύσει με τον τρόπο που εξυπηρετούνται τα δικά της συμφέροντα, ασχέτως αν καταπατάται το Διεθνές (δήθεν) Δίκαιο. Έχουμε πει επανειλημμένα πως (δυστυχώς) Δίκαιο είναι το Δίκαιο του στρατιωτικά ισχυρού.
Την εποχή Ερντογάν η Τουρκία άρχισε να απομακρύνεται από τη Δύση και την ΕΕ. Στράφηκε στον Ισλαμισμό. Οι ελευθερίες των πολιτών της περιορίστηκαν, οι αντίθετες φωνές εξαφανίστηκαν και άρχισε η αυτοπροβολή της Τουρκίας ως ηγέτιδας δύναμης όλων των μουσουλμάνων και του Ταγίπ Ερντογάν ως του μεγάλου πατερούλη, όχι ως Σουλτάνου, αλλά ως Χαλίφη.
Με πρόφαση την εσωτερική ασφάλεια και την τρομοκρατία, η Τουρκία άρχισε ένα ανελέητο κυνηγητό – εξολόθρευση των Κούρδων, οι οποίοι χαρακτηρίζονται συλλήβδην τρομοκράτες.
Αφού η Τουρκία βοήθησε με κάθε τρόπο το Ισλαμικό Κράτος, όταν είδε πως δεν εξυπηρετεί τα σχέδιά της, το εγκατέλειψε και εισέβαλε στην Συρία για να εξολοθρεύσει τους Κούρδους, οι οποίοι χαρακτηρίστηκαν τρομοκράτες. Ταυτόχρονα προσπαθεί να φτάσει και να καταλάβει τις περιοχές που βρίσκονται οι πλούσιες πετρελαιοπηγές της Συρίας.
Η Τουρκία έχει εισβάλλει εδώ και χρόνια στο βόρειο Ιράκ, στην περιοχή του Ιρακινού Κουρδιστάν, προσπαθώντας να εκτοπίσει του «τρομοκράτες» Κούρδους και να φτάσει ως τα πετρέλαια της Μοσούλης.
Η Τουρκία ανακάλυψε δεσμούς και με την διαλυμένη από τον εμφύλιο πόλεμο Λιβύη και μέσω του φιλότουρκου Σάραζ και των πέραν κάθε λογικής μνημονίων που υπέγραψε, έβαλε πόδι στη χώρα. Με τα επιθετικά drone της και τους μισθοφόρους από τη Συρία (πρώην τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους) άλλαξε το αποτέλεσμα του πολέμου και ο Χαφτάρ δεν μπόρεσε να επικρατήσει. Σκοπός ήταν και πάλι η κατάληψη των οι πλούσιων πετρελαιοπηγών της Λιβύης.
Στη συνέχεια, μετέφερε μισθοφόρους τζιχαντιστές από τη Συρία στο αδελφό κράτος, το Αζερμπαϊτζάν. Μόλις ολοκληρώθηκε ο σχεδιασμός, το Αζερμπαϊτζάν εξαπέλυσε επίθεση στην Αρμενία, για την ανακατάληψη του Άνω Καραμπάχ, που τελούσε υπό Αρμενική διοίκηση μετά τον πόλεμο του 1992-1994. Υπενθυμίζεται πως στο Άνω Καραμπάχ ο πληθυσμός είναι κατά 90% Αρμένιοι. Σκοπός της Τουρκίας είναι η ενοποίηση του Αζερμπαϊτζάν με τον Αζέρικο θύλακα που βρίσκεται μεταξύ Τουρκίας και Αρμενίας. Έτσι, τα ενεργειακά κοιτάσματα του Αζερμπαϊτζάν θα μπορούν να μεταφέρονται απευθείας στην Τουρκία, χωρίς να περνάνε μέσα από τη Γεωργία ή την Αρμενία ή ακόμη και το Ιράν.
Φυσικά, η Τουρκία συνεχίζει να κατέχει το 37% της Κύπρου μετά την εισβολή του 1974. Κανένας δεν στάθηκε ικανός να την αναγκάσει να αποχωρήσει από το νησί και να αφήσει τις δύο κοινότητες να ενωθούν.
Η Τουρκία μιλά συνεχώς για τους αδελφούς της (Τουρκμάνους) σε όλη την ευρύτερη περιοχή και τα συμφέροντα που έχει. Ακόμη και για τους Τατάρους της Κριμαίας κάνει λόγο, αλλά για την ώρα, εξαιτίας των καλών σχέσεων που έχει με τη Ρωσία, το θέμα έχει ατονήσει. Όπως επίσης έχει ατονήσει η ρητορική υποστήριξης προς τους Ουιγούρους της Κίνας, που αποτελούν το πατρώο γένος των Τούρκων.
Το δόγμα της νέας μεγάλης Τουρκίας περιλαμβάνει και την Ελλάδα. Τα μισά νησιά του Αιγαίου, η Θράκη και η μισή Μακεδονία μέχρι και την Θεσσαλονίκη, εμφανίζονται ως Τουρκικά. Στους ίδιους χάρτες εμφανίζονται ως μέρος της Τουρκίας και η βόρεια Συρία, το βόρειο Ιράκ και τα παράλια της Βουλγαρίας.
Είναι βέβαιο πως αν η Τουρκία πετύχει τους στόχους της στη Λιβύη, τη Συρία, το Ιράκ και την Αρμενία, θα στραφεί εναντίον της Ελλάδας. Ο Ελληνισμός είναι ο επόμενος στόχος. Η Pax Turca, εφαρμόζεται. Ερντογάν, Τσαβούσογλου και Ακάρ το έχουν δηλώσει: τίποτα δεν θα γίνεται στην Ανατολική Μεσόγειο, εάν δεν το θέλει ή δεν το εγκρίνει η Τουρκία.
Δεν είναι τυχαία η ρητορική κατά του Ισραήλ (η Ιερουσαλήμ μας ανήκει), κατά των ΗΠΑ (τις κατηγορούν ότι βοηθούν τρομοκράτες – τους Κούρδους), κατά της Ευρωπαϊκής Ένωσης (μην τυχόν και μας επιβάλλεται κυρώσεις, γιατί θα το μετανιώσετε).
Αν όλα αυτά δεν σας έχουν πείσει για την επερχόμενη Pax Turca που απειλεί την ύπαρξη της Ελλάδας, η οποία θα πρέπει άμεσα να ανασχεθεί, ακολουθώντας μια διαφορετική, πιο επιθετική και λιγότερο ανεκτική πολιτική έναντι της Τουρκίας, τότε θα πρέπει να αναθεωρήσετε τον τρόπο που βλέπετε τον κόσμο, ΑΝ τον βλέπετε και δεν φοράτε παρωπίδες…
Αναπαραγωγή του άρθρου μπορεί να γίνει μόνο με ευδιάκριτη αναφορά στην πηγή CosmoStatus και χρήση live link
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου