Τρίτη 21 Ιουλίου 2015

ΟΗΕ: Άκυρο το μνημόνιο αν υπογράφηκε υπό οικονομική απειλή

Όταν τα μνημόνια υπογράφονται με απειλή χρεοκοπίας είναι άκυρα, σύμφωνα με τον ΟΗΕ, ενώ από τα 300 δισ. που χρωστούσε η Ελλάδα, τα 211 ήταν τόκοι!!!

Η συγκρότηση της Επιτροπής Αλήθειας για το δημόσιο χρέος, ενισχύει το διαπραγματευτικό οπλοστάσιο της χώρας και «δίνει το μήνυμα της κόκκινης γραμμής. Η κόκκινη γραμμή είναι να φύγουνε από τον πολιτισμό της Ευρώπης οι παραβιάσεις των αρχών νομιμότητας της αστικής δημοκρατίας» είπε ο συνταγματολόγος Γιώργος Κασιμάτης.

«Όταν το 1994 το χρέος ήταν 90 δισ. ευρώ, ο λαός είχε πληρώσει γι’ αυτό 575 δις. δηλαδή 6,3 φορές πάνω από το αρχικό.
Όταν μπήκαμε στο Μνημόνιο, το χρέος ήταν 300 δισ. κατά την Eurostat και από αυτό, τα 211 δισ. αφορούσαν τόκους.
Αυτό και αν είναι επαχθές χρέος, επονείδιστο, ή με όποιο άλλο επίθετο θέλετε να το ονομάσετε!» δήλωσε ο νομικός Πέτρος Μηλιαράκης.

Έχοντας εμπειρία από προσφυγές στα Ευρωπαϊκά δικαστήρια, ο κ. Μηλιαράκης, αναφέρει το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων, πρότεινε:
«να δημιουργηθεί μια διαδικασία προσφυγής στο διοικητικό δικαστήριο του Λουξεμβούργου, προκειμένου να αποφανθεί αν θίγεται από το PSI ο πυρήνας του δικαιώματος των ασφαλιστικών ταμείων ως ΝΠΔΔ, και να κουρεύονται καταθέσεις που αποτελούν εγγύηση και ασφάλεια των ασφαλισμένων».

Από την πλευρά του, ο εμπειρογνώμονας του ΟΗΕ Ολιβιέ ντε Σούτερ, πρότεινε για το έργο της Επιτροπής, τρεις βασικές κατευθύνσεις διερεύνησης:
1. Αν οι διαπραγματεύσεις των δύο Μνημονίων έγιναν υπό πίεση και άρα έλλειψη συγκατάθεσης από πλευρά της Ελλάδος, καθώς η σύναψη σύμβασης υπό οικονομική απειλή και χωρίς συναίνεση και των δύο μερών απαγορεύεται από τη Σύμβαση της Βιέννης.
2. Κατά πόσον έχει αλλάξει η συγκυρία από το 2010 ή το 2012, ώστε να δικαιολογείται σήμερα η επανεξέταση των τότε συμφωνιών (έλλειψη συναίνεσης και σήμερα).
3. Αν η εφαρμογή των Μνημονίων έχει οδηγήσει σε παραβίαση του Κοινωνικού Χάρτη της ΕΕ και τα Ευρωπαϊκά όργανα έχουν ξεπεράσει τις αρμοδιότητες που τους χορηγούσε η Συνθήκη της Λισαβόνας.

Σε κάθε περίπτωση, ο κ. Ντε Σούτερ, προειδοποίησε πως:
«η ισχύς του εθνικού δικαίου μπορεί να αποτελέσει επιχείρημα για τη μη τήρηση μιας διεθνούς συμφωνίας, μόνον όταν είναι πρόδηλη η παραβίασή της και για θεμελιώδεις κανόνες».

Ο καθηγητής της Νομικής Σχολής του ΑΠΘ Αριστείδης Καζάκος, επισήμανε πως μία από τις πλέον ενδιαφέρουσες παραμέτρους για την πιστοποίηση της νομιμότητας ή της παρανομίας του δημοσίου χρέους, είναι και τα στοιχεία που αφορούν τις ξένες κυβερνήσεις.
«Δεν είναι για παράδειγμα, καθόλου συμπτωματικό, ότι κάποια στιγμή οι τράπεζες π.χ. της Γερμανίας πωλούν τα Ελληνικά ομόλογα - και δεν είναι καθόλου συμπτωματικό ότι έχουμε μια οιονεί εκχώρηση χρέους από τις Γαλλικές και Γερμανικές κυρίως, τράπεζες προς τις κυβερνήσεις» ανέφερε.

Ο καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας Σταύρος Τομπάζος, υποστηρίζει πως η κρίση χρέους στην Ελλάδα δεν ήταν ενδημική αλλά εισαγόμενη.

Επομένως, βλέπουμε ξεκάθαρα πως οι «εταίροι» και «σύμμαχοί» μας στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ, κέρδιζαν σε βάρος της Ελλάδας χρήματα και είχαν σκοπό την οικονομική της διάλυση ώστε να αποκτήσουν έναντι χαμηλών εγγυήσεων (μόλις 50 δισ.) τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας, ώστε δήθεν να ξεχρεώσουμε τα υπέρογκα δάνεια που μας χορήγησαν.



Με πληροφορίες από το real.gr


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου