Μια πρώτη απάντηση τού τι θα δηλώνεται από τα είδη που δεν έχουν σταθερή αξία, όπως τα έργα τέχνης, τα κοσμήματα, τα ρολόγια, τα άλογα ιππασίας, οι συλλογές σπανίων αντικειμένων και τα οικογενειακά κειμήλια που μπορεί να έχουν κάποια αξία, έδωσε το Υπουργείο Οικονομικών.
Ποιος όμως μπορεί να βάλει ένα συγκεκριμένο νούμερο και να δηλώσει όλα τα προηγούμενα στο πόθεν έσχες ή το περιουσιολόγιο;
Ποιος εξασφαλίζει στον ταλαιπωρημένο Έλληνα φορολογούμενο πως τα δηλωθέντα δεν θα αποτελέσουν φορολογική ύλη κάποια στιγμή στο μέλλον;
Σύμφωνα με την κοινή απόφαση των υπουργών Οικονομικών και Δικαιοσύνης, στο νέο πόθεν έσχες θα δηλώνονται μετρητά άνω των 15.000 ευρώ που δεν είναι κατατεθειμένα σε τραπεζικό λογαριασμό (αυτά που υπάρχουν κρυμμένα στο σπίτι) τα χρήματα σε θυρίδες ή μόνο οι θυρίδες χωρίς το περιεχόμενό τους, τα κοσμήματα, τα μέταλλα (χρυσός, ασήμι) και οι πολύτιμοι λίθοι, εφόσον η αξία τους υπερβαίνει τις 30.000 ευρώ.
Σε όλα αυτά βέβαια θα υπάρχει και πεδίο με την ερώτηση «τρόπος κτήσης».
Αν πρόκειται για οικογενειακά κειμήλια, ή «χάρισμα απ’ τη γιαγιά» ή «μονόπετρο γάμου», ή «λίρες του παππού» και άλλα τέτοια, τι προβλέπεται;
Το Υπουργείο Οικονομικών φοβάται ότι η όλη διαδικασία του πόθεν έσχες και του περιουσιολογίου θα τύχει και αυτής της προσέγγισης, που είναι όμως ως ένα σημείο αληθινή.
Τα έργα τέχνης, τα κοσμήματα ή τα κειμήλια που θα πρέπει να δηλωθούν στο πόθεν έσχες και στο Περιουσιολόγιο θα είναι εκείνα τα οποία είναι ασφαλισμένα και άρα τόσο ο ιδιοκτήτης, όσο και η ασφαλιστική εταιρεία έχουν ζητήσει από έναν τρίτο ανεξάρτητο εκτιμητή να δώσει μία τιμή, την οποία έχουν αποδεχτεί και οι δύο.
Άρα, αν κάποιος έχει στο σπίτι του ένα πίνακα ενός νεότερου Έλληνα καλλιτέχνη, ένα γλυπτό, ή ένα κόσμημα, αλλά δεν έχει ασφαλίσει τίποτα από αυτά, δεν θα τα δηλώσει.
Αν όμως πρόκειται για έναν Πικάσο και τον έχει ασφαλισμένο για κλοπή, θα πρέπει να τον δηλώσει.
Αλλιώς δεν αποκλείεται, αν αποκαλυφθεί η ύπαρξή του, το κράτος να προχωρήσει στην κατάσχεσή του!
Προβληματισμό δημιουργούν και τα αντικείμενα που κάποιος τα απέκτησε χωρίς να καταβάλει κάποιο υψηλό τίμημα και με τα χρόνια πήραν αξία, αλλά ο ιδιοκτήτης δεν έχει την οικονομική επιφάνεια να τα ασφαλίσει.
Για παράδειγμα, ένας πίνακας του Τσαρούχη που κάποιος απέκτησε απευθείας από τον καλλιτέχνη.
Σε αυτή την περίπτωση δεν πρόκειται το κράτος να ασχοληθεί, ούτε θα μπει μέσα στο σπίτι κάποιου για να καταγράψει την ύπαρξη του πίνακα.
Αν όμως κάποια στιγμή ο πίνακας πουληθεί, θα πρέπει να δηλωθεί η αγοραπωλησία και τα έσοδα θα μπουν στην κλίμακα φορολόγησης εκείνης της χρονιάς.
Αν αυτό δεν γίνει, υπάρχει το ενδεχόμενο ο αγοραστής να δηλώσει το αντικείμενο στο δικό του περιουσιολόγιο και αν το ασφαλίσει για μεγαλύτερο ποσό από εκείνο που το αγόρασε (όσο περνούν τα χρόνια τα αντικείμενα Τέχνης παίρνουν αξία) τότε στην Γενική Γραμματεία Πληροφορικών Συστημάτων θα χτυπήσει καμπανάκι για τον πωλητή, που δεν αποκλείεται να κληθεί να πληρώσει φόρο επί του ποσού που ασφάλισε το αντικείμενο ο αγοραστής.
Σε περίπτωση που οι πολίτες αποκρύψουν στοιχεία και πιαστούν από τις φορολογικές Αρχές, η περιουσία τους θα δεσμεύεται υπέρ του Δημοσίου.
Στην περίπτωση που από τον έλεγχο προκύψει ότι η περιουσία έχει αποκτηθεί με εισοδήματα που δεν δικαιολογούνται, θα κατάσχεται η μη δηλωθείσα περιουσία ή θα επιβάλλεται χρηματικό πρόστιμο, το οποίο θα είναι ίσο με το περιουσιακό στοιχείο που δεν δηλώθηκε.
Από το 2017 το ηλεκτρονικό περιουσιολόγιο θα υποβάλλεται παράλληλα με τις φορολογικές δηλώσεις.
Σοβαρότατο θέμα όμως είναι η ασφάλεια των ηλεκτρονικών συστημάτων και το πόσο πιθανό είναι κάποιοι να εισβάλουν (ή να εξαγοράσουν την είσοδό τους) στα ηλεκτρονικά αρχεία της ΓΓΠΣ και έτσι να έχουν μπροστά τους όλους τους στόχους διαρρήξεων!
Προς το παρών, ικανοποιητική απάντηση δεν υπάρχει από το Υπουργείο Οικονομικών, που απλά δεσμεύεται ότι γνωρίζει τη σοβαρότητα του εγχειρήματος και θα προσπαθήσει να υιοθετήσει τα πιο προηγμένα συστήματα ασφαλείας.
Ποιος μπορεί να εμπιστευθεί το Ελληνικό κράτος;
Με πληροφορίες από τα: newpost.gr real.gr imerisia.gr
Ποιος όμως μπορεί να βάλει ένα συγκεκριμένο νούμερο και να δηλώσει όλα τα προηγούμενα στο πόθεν έσχες ή το περιουσιολόγιο;
Ποιος εξασφαλίζει στον ταλαιπωρημένο Έλληνα φορολογούμενο πως τα δηλωθέντα δεν θα αποτελέσουν φορολογική ύλη κάποια στιγμή στο μέλλον;
Σύμφωνα με την κοινή απόφαση των υπουργών Οικονομικών και Δικαιοσύνης, στο νέο πόθεν έσχες θα δηλώνονται μετρητά άνω των 15.000 ευρώ που δεν είναι κατατεθειμένα σε τραπεζικό λογαριασμό (αυτά που υπάρχουν κρυμμένα στο σπίτι) τα χρήματα σε θυρίδες ή μόνο οι θυρίδες χωρίς το περιεχόμενό τους, τα κοσμήματα, τα μέταλλα (χρυσός, ασήμι) και οι πολύτιμοι λίθοι, εφόσον η αξία τους υπερβαίνει τις 30.000 ευρώ.
Σε όλα αυτά βέβαια θα υπάρχει και πεδίο με την ερώτηση «τρόπος κτήσης».
Αν πρόκειται για οικογενειακά κειμήλια, ή «χάρισμα απ’ τη γιαγιά» ή «μονόπετρο γάμου», ή «λίρες του παππού» και άλλα τέτοια, τι προβλέπεται;
Το Υπουργείο Οικονομικών φοβάται ότι η όλη διαδικασία του πόθεν έσχες και του περιουσιολογίου θα τύχει και αυτής της προσέγγισης, που είναι όμως ως ένα σημείο αληθινή.
Τα έργα τέχνης, τα κοσμήματα ή τα κειμήλια που θα πρέπει να δηλωθούν στο πόθεν έσχες και στο Περιουσιολόγιο θα είναι εκείνα τα οποία είναι ασφαλισμένα και άρα τόσο ο ιδιοκτήτης, όσο και η ασφαλιστική εταιρεία έχουν ζητήσει από έναν τρίτο ανεξάρτητο εκτιμητή να δώσει μία τιμή, την οποία έχουν αποδεχτεί και οι δύο.
Άρα, αν κάποιος έχει στο σπίτι του ένα πίνακα ενός νεότερου Έλληνα καλλιτέχνη, ένα γλυπτό, ή ένα κόσμημα, αλλά δεν έχει ασφαλίσει τίποτα από αυτά, δεν θα τα δηλώσει.
Αν όμως πρόκειται για έναν Πικάσο και τον έχει ασφαλισμένο για κλοπή, θα πρέπει να τον δηλώσει.
Αλλιώς δεν αποκλείεται, αν αποκαλυφθεί η ύπαρξή του, το κράτος να προχωρήσει στην κατάσχεσή του!
Προβληματισμό δημιουργούν και τα αντικείμενα που κάποιος τα απέκτησε χωρίς να καταβάλει κάποιο υψηλό τίμημα και με τα χρόνια πήραν αξία, αλλά ο ιδιοκτήτης δεν έχει την οικονομική επιφάνεια να τα ασφαλίσει.
Για παράδειγμα, ένας πίνακας του Τσαρούχη που κάποιος απέκτησε απευθείας από τον καλλιτέχνη.
Σε αυτή την περίπτωση δεν πρόκειται το κράτος να ασχοληθεί, ούτε θα μπει μέσα στο σπίτι κάποιου για να καταγράψει την ύπαρξη του πίνακα.
Αν όμως κάποια στιγμή ο πίνακας πουληθεί, θα πρέπει να δηλωθεί η αγοραπωλησία και τα έσοδα θα μπουν στην κλίμακα φορολόγησης εκείνης της χρονιάς.
Αν αυτό δεν γίνει, υπάρχει το ενδεχόμενο ο αγοραστής να δηλώσει το αντικείμενο στο δικό του περιουσιολόγιο και αν το ασφαλίσει για μεγαλύτερο ποσό από εκείνο που το αγόρασε (όσο περνούν τα χρόνια τα αντικείμενα Τέχνης παίρνουν αξία) τότε στην Γενική Γραμματεία Πληροφορικών Συστημάτων θα χτυπήσει καμπανάκι για τον πωλητή, που δεν αποκλείεται να κληθεί να πληρώσει φόρο επί του ποσού που ασφάλισε το αντικείμενο ο αγοραστής.
Σε περίπτωση που οι πολίτες αποκρύψουν στοιχεία και πιαστούν από τις φορολογικές Αρχές, η περιουσία τους θα δεσμεύεται υπέρ του Δημοσίου.
Στην περίπτωση που από τον έλεγχο προκύψει ότι η περιουσία έχει αποκτηθεί με εισοδήματα που δεν δικαιολογούνται, θα κατάσχεται η μη δηλωθείσα περιουσία ή θα επιβάλλεται χρηματικό πρόστιμο, το οποίο θα είναι ίσο με το περιουσιακό στοιχείο που δεν δηλώθηκε.
Από το 2017 το ηλεκτρονικό περιουσιολόγιο θα υποβάλλεται παράλληλα με τις φορολογικές δηλώσεις.
Σοβαρότατο θέμα όμως είναι η ασφάλεια των ηλεκτρονικών συστημάτων και το πόσο πιθανό είναι κάποιοι να εισβάλουν (ή να εξαγοράσουν την είσοδό τους) στα ηλεκτρονικά αρχεία της ΓΓΠΣ και έτσι να έχουν μπροστά τους όλους τους στόχους διαρρήξεων!
Προς το παρών, ικανοποιητική απάντηση δεν υπάρχει από το Υπουργείο Οικονομικών, που απλά δεσμεύεται ότι γνωρίζει τη σοβαρότητα του εγχειρήματος και θα προσπαθήσει να υιοθετήσει τα πιο προηγμένα συστήματα ασφαλείας.
Ποιος μπορεί να εμπιστευθεί το Ελληνικό κράτος;
Με πληροφορίες από τα: newpost.gr real.gr imerisia.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου