Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2022

Jerusalem Post: Η πολιτική της Τουρκίας στη Συρία σε σταυροδρόμι

Οι Δυτικοί έχουν αντιληφθεί πλέον τον άσχημο ρόλο της Τουρκίας στη Συρία. Τα άρθρα του διεθνούς Τύπου είναι καταιγιστικά και καθημερινά, αποκαλύπτοντας τις απαράδεκτες πράξεις της Τουρκίας.


Στο αποκαλυπτικό άρθρο – καταπέλτη του Seth Frantzman στην Jerusalem Post που μπορείτε να διαβάσετε σε μετάφραση του CosmoStatus, αποκαλύπτονται τα Τουρκικά παιχνίδια στη Συρία, η υποστήριξη στις τρομοκρατικές ισλαμοφασιστικές οργανώσεις και η προσπάθεια για «κωλοτούμπα» καθώς η Τουρκία δεν αποκόμισε τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Αποκαλύπτεται όμως και ο απαράδεκτος ρόλος των Αμερικανών.

Οι ηγέτες της Τουρκίας επανεξετάζουν την πολιτική τους στη Συρία καθώς νέες τρομοκρατικές οργανώσεις παίρνουν τον έλεγχο διαφόρων περιοχών. Πρώην περιοχή των Κούρδων της Συρίας στην οποία έγινε εθνοκάθαρση το 2018 από ομάδες Σύριων ανταρτών που υποστηρίζονται από την Τουρκία, βρίσκεται τώρα εν μέρει στα χέρια μιας ακόμη πιο ακραίας ομάδας που ονομάζεται Hayat Tahrir al-Sham (HTS).

Αυτή η ομάδα, η HTS, είναι απόρροια αυτού που κάποτε ήταν η Αλ Κάιντα στη Συρία και η οποία μετονομάστηκε σε «Nusra» και την τελευταία δεκαετία σε HTS. Η εσωτερική διαμάχη μεταξύ της HTS και των ανταρτικών ομάδων της Συρίας, δείχνει πώς η Τουρκία έχει δημιουργήσει έναν εφιάλτη για τους αμάχους στη Συρία και πώς αυτό που ήταν κάποτε η εξέγερση των Σύριων, έχει μετατραπεί σε «εξεγερμένες» ομάδες αντιπροσώπων. Ο πόλεμος, αφήνει στους ντόπιους ελάχιστες ελπίδες ότι η ζωή τους θα βελτιωθεί.

Η περιοχή της Αφρίν αποτελείται από λόφους και ελαιώνες. Ήταν κάποτε μια ειρηνική περιοχή και, κατά τη διάρκεια της φρίκης του Συριακού εμφυλίου πολέμου, σώθηκε από την καταστροφή άλλων περιοχών από τις Κουρδικές ομάδες αυτοάμυνας. Αυτές οι ομάδες τελικά συγχωνεύτηκαν γύρω από το YPG ή τις Μονάδες Άμυνας του Λαού.

Οι περιοχές γύρω από το Αφρίν αντιμετώπιζαν συχνά τα στοιχεία του Συριακού καθεστώτος και πληθώρα Σύριων ανταρτών και ομάδων τζιχαντιστών. Με τον καιρό, η Τουρκία άρχισε να ελέγχει αυτή την περιοχή της Συρίας. Συμμετείχε στις ομάδες ανταρτών της Συρίας και τις μετέτρεψε σε αντιπροσώπους της. Η Τουρκία κατηγόρησε το YPG ως «τρομοκράτες» παρόλο που δεν υπήρξαν ποτέ «τρομοκρατικές» επιθέσεις στην Τουρκία. Στη γειτονική περιοχή του Ιντλίμπ, η ομάδα HTS έγινε κυρίαρχη.

Εν τω μεταξύ, πολλές εκατοντάδες χιλιάδες Σύριοι που είχαν εκτοπιστεί από το Συριακό καθεστώς κατέφυγαν σ’ αυτές τις περιοχές κοντά στα Τουρκικά σύνορα. Η Τουρκία διείσδυσε εκεί και στη συνέχεια διέταξε ομάδες ανταρτών της Συρίας να επιτεθούν στην Αφρίν το 2018. Κατά τη διάρκεια των μαχών, οι Κούρδοι της Αφρίν εκδιώχθηκαν βίαια από τα σπίτια τους και διώχθηκαν μειονοτικές ομάδες, όπως οι Γιαζίντι. Τζιχαντιστές εξτρεμιστές κατέλαβαν την περιοχή. Αυτές οι ομάδες απήγαγαν γυναίκες και δολοφονούσαν πολίτες. Από πολλές απόψεις, συμπεριφέρθηκαν σαν το ISIS, στοχεύοντας τις μειονότητες. Εν τω μεταξύ, οι διοικητές του ISIS διέφυγαν από τη Ράκα, ορισμένοι από αυτούς μέσω Τουρκίας και πήγαν στην Ιντλίμπ και την Αφρίν. Σιγά σιγά, η HTS άρχισε να συνοδεύει τις Τουρκικές δυνάμεις στην περιοχή.

Πώς η δραστηριότητα από την HTS και το ISIS έχει αυξήσει την παγκόσμια παρέμβαση.

Η αύξηση του ελέγχου από την HTS και η παρουσία των μελών του ISIS οδήγησε σε πολλές επιδρομές των ΗΠΑ στην περιοχή μεταξύ 2019 και 2022. Πολλά μέλη του ISIS μετακόμισαν σε σπίτια στην Ιντλίμπ και στην Αφρίν δίπλα στα συνοριακά περάσματα με την Τουρκία, η οποία παρά το ότι είναι μέλος του ΝΑΤΟ, δεν πραγματοποίησε χτυπήματα σε εξτρεμιστές σ’ αυτές τις περιοχές. Αντίθετα, Τουρκικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη συνεχίζουν να στοχεύουν Κούρδους στην ανατολική Συρία, δολοφονώντας Κούρδους διοικητές που συνεργάζονται στενά με τις Αμερικανικές δυνάμεις κατά του ISIS.

Τώρα η HTS έχει καταλάβει την Αφρίν και η Τουρκία φαίνεται να έχει συντονιστεί με την HTS και τις Συριακές ανταρτικές ομάδες. Η εξαγορά έγινε καθώς ο ηγέτης της Τουρκίας βρισκόταν στο Καζακστάν για συνομιλίες με τον Ρώσο Πρόεδρο, στο περιθώριο της Συνδιάσκεψης για τα μέτρα αλληλεπίδρασης και οικοδόμησης εμπιστοσύνης στην Ασία (CICA).

 «Νωρίτερα αυτή την εβδομάδα, εν μέσω διοικητικών συγκρούσεων και εσωτερικών μαχών στη βορειοδυτική περιοχή της Συρίας, η HTS έστειλε τους μαχητές της από την Ιντλίμπ προς τα ανατολικά, στην περιοχή της Αφρίν» ανέφερε το Ahval σε δημοσίευμά του. «Οι μαχητές της HTS μπόρεσαν γρήγορα να επεκταθούν βορειοανατολικά την Τετάρτη και την Πέμπτη (την περασμένη εβδομάδα), παίρνοντας τον πλήρη έλεγχο της Αφρίν και περίπου 26 πόλεων και χωριών στα νοτιοδυτικά της, τα περισσότερα χωρίς μάχη, ανέφερε το Ινστιτούτο Μέσης Ανατολής».

Η κατάληψη της Αφρίν από την HTS θέτει πολλά ερωτήματα και απειλές. Κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης Τραμπ οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής ήταν διχασμένοι σε σχέση με το τι πρέπει να κάνουν οι ΗΠΑ στη Συρία. Ενώ κάποιοι υποστήριξαν την προσέγγιση του Πενταγώνου και της Κεντρικής Διοίκησης των ΗΠΑ για συνεργασία με τις Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις στην ανατολική Συρία για την καταπολέμηση του ISIS, άλλοι πίστευαν ότι οι ΗΠΑ θα πρέπει να συνεργαστούν με την Τουρκία και τις εξτρεμιστικές ομάδες της βορειοδυτικής Συρίας για να πολεμήσουν το καθεστώς της Συρίας, τον Άσαντ.

Το πρόβλημα για όσους τάχθηκαν υπέρ της καταπολέμησης του καθεστώτος ήταν ότι η Άγκυρα βρισκόταν σε μια διαδικασία επιλογής ομάδων ανταρτών της Συρίας για να τις χρησιμοποιήσει εναντίον των Κούρδων, αντί να πολεμήσει τη Δαμασκό.

Για ορισμένους σχολιαστές δεξαμενών σκέψης στην Ουάσιγκτον, η μόνη ομάδα που είχε ελπίδες ήταν η HTS. Αυτό μπορεί να φαίνεται αντιφατικό επειδή η επίσημη πολιτική των ΗΠΑ θεωρεί την HTS ως τρομοκρατική ομάδα. Ο ηγέτης του μετώπου Nusra, ο Mohammed Al-Jolani, που έγινε επικεφαλής του HTS, είναι χαρακτηρισμένος τρομοκράτης από τις ΗΠΑ από το 2013. Αλλά ορισμένοι αξιωματούχοι της εποχής Τραμπ το είδαν αυτό ως πολιτική του Ομπάμα.

Έτσι, υπήρξε μια προσπάθεια ξεπλύματος της HTS ώστε να την κάνουν να φαίνεται ως νόμιμη δύναμη, ακόμα κι αν αυτό σήμαινε εθνοκάθαρση στην Αφρίν και συνεργασία με εξτρεμιστές που καταπιέζουν τις γυναίκες και τις μειονότητες.

Αυτό είναι μέρος του μακροχρόνιου φλερτ με τον εξτρεμισμό από ορισμένους στις ΗΠΑ που είχαν υποστηρίξει τους Μουτζαχεντίν στο Αφγανιστάν τη δεκαετία του 1980 και προτιμούσαν μια πολιτική συνεργασίας με το Πακιστάν, το ΑΚΡ στην Τουρκία, τους Αδελφούς Μουσουλμάνους στην Αίγυπτο και το Κατάρ, που υποστηρίζει τους εξτρεμιστές στην περιοχή.

Στην πραγματικότητα, η απόφαση των ΗΠΑ να υπογράψουν τη συμφωνία που επανέφερε τους Ταλιμπάν στην εξουσία, ήταν μέρος αυτής της παράξενης πολιτικής: να πολεμάς τους Ταλιμπάν από τη μια πλευρά, ενώ τους προτιμάς από την άλλη.

Στη Συρία, το ίδιο πρόσωπο οδήγησε τις ΗΠΑ να συνεργαστούν με τους SDF, την εν μέρει κουρδική ομάδα που υποστηρίζει τα δικαιώματα των γυναικών και των μειονοτήτων στην ανατολική Συρία, ενώ ταυτόχρονα συνεργάζεται με τους εξτρεμιστές στη βορειοδυτική Συρία.

Το 2021, με την κυβέρνηση Μπάιντεν στην εξουσία, υπήρξαν απόπειρες ξεπλύματος της HTS και του Mohammed Al-Jolani. Ο Αμερικανικός δημόσιος ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός PBS, άλλα και άλλα μέσα ενημέρωσης, είχαν πρόσβαση στον Mohammed Al-Jolani, έτσι ώστε η σχέση της HTS να μπορέσει να ομαλοποιηθεί με τη Δύση.

«Σύριος μαχητής και πρώην ηγέτης της Αλ Κάιντα επιδιώκει ευρύτερη αποδοχή στην πρώτη συνέντευξη με Αμερικανό δημοσιογράφο» αναφερόταν σε συνέντευξη στο PBS. Ξαφνικά η Αλ Κάιντα, με την οποία υποτίθεται ότι οι ΗΠΑ βρίσκονταν σε πόλεμο από την 11η Σεπτεμβρίου 2001, εμφανίζεται να δίνει λαμπερές συνεντεύξεις.

Μέχρι τον Ιούνιο του 2021, οι αναφορές ανέφεραν ότι «ένας ισχυρός Σύριος μαχητής που αποκαλείται τρομοκράτης από τις ΗΠΑ αναζητά νέα σχέση με τη Δύση». Αλλά για όσους πίστευαν ότι οι ΗΠΑ μπορεί να δελεαστούν και να συνεργαστούν με την Τουρκία και τις υποστηριζόμενες από την Τουρκία εξτρεμιστικές ομάδες στη Συρία, έφτασαν κακά μαντάτα τον επόμενο τον Ιούλιο, όταν οι ΗΠΑ επέβαλαν κυρώσεις στην Ahrar al-Sharqiya, μια άλλη ομάδα που υποστηρίζεται από την Τουρκία, η οποία είχε εμπλακεί σε επίθεση της Τουρκίας το 2019 κατά την οποία ομάδες υποστηριζόμενες από την Τουρκία δολοφόνησαν τον Κούρδο ακτιβιστή Hevrin Khalaf. Αυτή ήταν η συνέχεια της καταστροφής της Αφρίν του Ιανουαρίου του 2018, από τις ίδιες ομάδες.

Κρατά όμως η Τουρκία ξεκάθαρη στάση;

Τώρα η Τουρκία πατάει ξανά σε δύο βάρκες. Έχοντας χρησιμοποιήσει ομάδες όπως η Ahrar Al-Shariyq, παρέχοντάς τους ασφαλές καταφύγιο και υποστηρίζοντάς τες για να πολεμήσουν Κούρδους, τους Γιαζίντι και μειονότητες Χριστιανών στη Συρία, η Άγκυρα φαίνεται να θέλει να αφήσει την HTS να καταλάβει περιοχές που διοικούνται από αυτές τις πρώην ανταρτικές ομάδες.

Αλλά γιατί να προτιμήσει την HTS από τις ομάδες που επέλεξε παλαιότερα και σπατάλησε χρόνο και πόρους υποστηρίζοντάς τες τα τελευταία τέσσερα χρόνια;

Η Τουρκία πίστευε για κάποιο διάστημα ότι θα μπορούσε να μεταφέρει Σύριους πρόσφυγες σε περιοχές που είχε προχωρήσει σε εθνοκάθαρση από Κούρδους, μεταξύ 2018 και 2019. Περίπου 250.000 ή και περισσότεροι άνθρωποι είχαν εκκαθαριστεί εθνοτικά στην Αφρίν και στη Σερέ Κανίγια. Η Άγκυρα σκέφτηκε ότι θα μπορούσε να μεταφέρει από 1 έως 3 εκατομμύρια Σύριους, κυρίως Άραβες, από την Τουρκία σε αυτές τις περιοχές.

Αλλά η παρουσία των ανταρτικών ομάδων δεν έκανε τις περιοχές επιθυμητές για εγκατάσταση. Οι αντάρτες συχνά μάλωναν μεταξύ τους και απήγαγαν ντόπιους για λύτρα, κακοποιούσαν σεξουαλικά γυναίκες και έκαναν επιθέσεις σε επιχειρηματίες. Τα όνειρα της Άγκυρας να μετατρέψει την Αφρίν και άλλες περιοχές στη βόρεια και βορειοδυτική Συρία σε μια μίνι (αραβική) Συρία, δεν πήγαν καλά.

Η Τουρκία απείλησε ακόμη και με περισσότερες στρατιωτικές επιχειρήσεις και πόλεμο εναντίον των Κούρδων το 2021 και το 2022, αλλά έλαβε την άρνηση από την κυβέρνηση του Μπάιντεν. Τώρα η Τουρκία προφανώς πιστεύει ότι οι Συριακές ανταρτικές ομάδες που κινητοποίησε το 2018 για να πολεμήσουν τους Κούρδους μπορούν να παραμεριστούν. Χρησιμοποιεί μη επανδρωμένα αεροσκάφη για να δολοφονήσει Κούρδους στη Συρία και μπορεί να πιστεύει ότι οι ανταρτικές ομάδες της δεν είναι σε θέση να κάνουν πολλά, εκτός από το να βομβαρδίζουν αμάχους και να απαγάγουν ανθρώπους. Αντίθετα, η HTS έχει αποδειχθεί πιο πειθαρχημένη δύναμη. Η Τουρκία έχει συνεργαστεί με την HTS για χρόνια και τώρα μπορεί να ποντάρει ότι η ενδυνάμωση της HTS θα μπορούσε να οδηγήσει σε αλλαγή πολιτικής.

Η Άγκυρα αναζητά εδώ και καιρό έναν τρόπο να συνεργαστεί με το καθεστώς της Συρίας, μέσω στενών επαφών με τη Δαμασκό και τη λεγόμενη διαδικασία της Αστάνα, όπου η Ρωσία, η Τουρκία και το Ιράν εξετάζουν τα ζητήματα της Συρίας.

Στις 6 Οκτωβρίου, η Τουρκία άφησε να εννοηθεί ότι θα μπορούσε να συναντηθεί με το καθεστώς Άσαντ «όταν έρθει η ώρα». Εάν οι Συριακές ανταρτικές ομάδες μπορούν να παραμεριστούν και να ενισχυθεί η HTS, τότε η Τουρκία θα μπορούσε να το πουλήσει στη Δαμασκό, τη Μόσχα και την Ουάσιγκτον ως τετελεσμένο γεγονός. 

Το καθεστώς Άσαντ θέλει τους αντάρτες να παραμερίζονται και με χαρά βλέπει τις προσπάθειες της Άγκυρας να τους βάλει να πολεμήσουν τους Κούρδους. Το καθεστώς έχει συνεργαστεί ξανά στο παρελθόν με εξτρεμιστικές ομάδες, απελευθερώνοντας εξτρεμιστές το 2011 και στέλνοντάς τους να πολεμήσουν τις ΗΠΑ στο Ιράκ, από το 2003 έως το 2011.

Αυτό σημαίνει ότι η διαχείριση περιοχών από την HTS στη βόρεια Συρία μπορεί να προσελκύσει πολλούς από τους εμπλεκόμενους.

Η Ρωσία, που εμπλέκεται στον πόλεμο στην Ουκρανία, θέλει ειρήνη και ησυχία στη Συρία. Δεν θέλει την HTS να απειλεί τις δυνάμεις της στη Λαττάκεια ή να δημιουργούνται προβλήματα από τις ανταρτικές ομάδες.

Η Άγκυρα θα μπορούσε να το πουλήσει στη Μόσχα ως τρόπο να αφήσει τη Ρωσία να επιτεθεί στην HTS ή να έρθει σε συμφωνία με την εξτρεμιστική ομάδα. Εάν το καθεστώς Άσαντ επιτεθεί στην Αφρίν τώρα, για παράδειγμα, θα επιτεθεί στην HTS, όχι σε αντιπροσώπους που υποστηρίζονται από την Τουρκία. Αυτό μπορεί επίσης να επιτρέψει στην Τουρκία να επικεντρωθεί στην καταπολέμηση των SDF.

Πρόσφατες επιδρομές με μη επανδρωμένα αεροσκάφη από την Άγκυρα σε βασικούς διοικητές των SDF που συνεργάζονται με τις ΗΠΑ, θα μπορούσαν να αποτελέσουν προοίμιο αυτής της αλλαγής.

Εν ολίγοις, οι κινήσεις της HTS στην Αφρίν ανοίγουν πολλές ευκαιρίες. Για κάποιους στην Ουάσιγκτον που υποστήριξαν αθόρυβα τη συνεργασία των ΗΠΑ με την ομάδα ή προσπάθησαν να την επαναπροσδιορίσουν, αποτελεί βούτυρο στο ψωμί τους. Για τη Μόσχα και την Άγκυρα, στις συνομιλίες για την ανάδειξη της Τουρκίας σε Ρωσικό κόμβο φυσικού αερίου για την Ευρώπη, θα μπορούσε να βοηθήσει τα πράγματα στη Συρία και να μειώσει τις τριβές μεταξύ των Τουρκικών και των Ρωσικών δυνάμεων, επιτρέποντας στην Άγκυρα να στραφεί σε περιοχές της ανατολικής Συρίας.

Οι ειδήσεις της Voice Of America σημειώνουν ότι οι ειδικοί πιστεύουν ότι η πρόοδος της HTS δείχνει τις διαιρέσεις εντός των ομάδων ανταρτών που υποστηρίζονται από την Τουρκία, μερικές από τις οποίες τάχθηκαν στο πλευρό της HTS. Αυτό δεν θα μπορούσε να έχει συμβεί χωρίς την έγκριση της Άγκυρας, η οποία ποτέ δεν αντιτάχθηκε στην ομάδα.

Οι περιοχές που ελέγχει η Άγκυρα στη Συρία έχουν μετατραπεί στο σπίτι των εξτρεμιστών, συμπεριλαμβανομένων μελών του ISIS και τύπων της Αλ Κάιντα. Η Άγκυρα θέλει να διαχειριστεί αυτές τις ομάδες – και προφανώς πιστεύει ότι η HTS πρέπει τώρα να εδραιωθεί στον έλεγχο της Αφρίν.

Για τις γυναίκες και τις μειονότητες, αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει περίπτωση να επιστρέψει η πρώην ελευθερία και ανεκτικότητα στις περιοχές αυτές. Είναι ειρωνικό, να διαδηλώνουν οι γυναίκες στο Ιράν, τη στιγμή που δεν υπάρχουν πιθανότητες να διαδηλώσουν οι γυναίκες στην Αφρίν ή στην Ιντλίμπ, περιοχές που δραστηριοποιείται η Τουρκία, που είναι μέλος του ΝΑΤΟ.

Αναπαραγωγή του άρθρου μπορεί να γίνει μόνο με ευδιάκριτη αναφορά στην πηγή CosmoStatus και χρήση live link



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου