Η απαράδεκτη, εκτός ορίων και προσβλητική επιθετική ρητορική της Τουρκίας, δεν θα πρέπει να φέρνει σε θέση άμυνας του Έλληνες πολιτικούς. Θα πρέπει να υπάρχουν επιθετικές απαντήσεις στους τομείς που πονάνε την Τουρκία.
Καθημερινά οι Τούρκοι πολιτικοί προχωρούν σε λεκτική επίθεση κατά της Ελλάδας. Προκαλούν και προσβάλλουν την Ελλάδα. Διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα. Διαστρεβλώνουν την Ιστορία. Παρουσιάζουν το θύμα ως θύτη.
Από Ελληνικής πλευράς, διαχρονικά υπάρχει μια αρκετά ήπια και αμυντικού τύπου διαχείριση του θέματος. Γίνεται προσπάθεια να πειστεί η διεθνής κοινή γνώμη ότι η Ελλάδα έχει δίκιο, ότι η Ελλάδα ακολουθεί το Διεθνές Δίκαιο, ότι η Ελλάδα βάλλεται από την Τουρκία.
Ποιο είναι το αποτέλεσμα; Οι περισσότεροι σύμμαχοι της Ελλάδας λένε «βρείτε τα», «συζητείστε τις διαφορές σας» και η Τουρκία αποθρασύνεται. Αλλά, ποιες διαφορές να συζητήσουμε; Τις Τουρκικές διεκδικήσεις; Να καθίσουμε και να μοιράσουμε την περιουσία μας με κάποιον που επιθετικά και παράνομα την διεκδικεί; Όχι βέβαια. Επομένως, χρειάζεται αλλαγή ρητορικής.
Εδώ και χρόνια γράφουμε στο CosmoStatus πως η Τουρκία δεν αντιλαμβάνεται τι σημαίνει Διεθνές Δίκαιο και ότι η Τουρκία αντιλαμβάνεται μόνο από «σφαλιάρες» και το Δίκαιο του ισχυρού, του στρατιωτικά ισχυρού. Ακριβώς αυτές τις λέξεις χρησιμοποιούμε από το 2014 που δημιουργήθηκε το CosmoStatus.
Αυτό που επίσης γράφουμε συνεχώς είναι ότι εάν δεν αρχίσει και η Ελλάδα να διεκδικεί έναντι της Τουρκίας, ακόμη και παράλογα πράγματα, όπως κάνει η Τουρκία, τότε όταν θα έρθει η ώρα των διαπραγματεύσεων, καθώς αυτή η ώρα θα έρθει, η Τουρκία από τα 10 παράλογα που ζητά σε βάρος της Ελλάδας, θα κερδίσει τα 5, ενώ η Ελλάδα από τα 2-3 που ίσως ζητά, θα κερδίσει το 1. Αυτό σημαίνει πως θα βγούμε χαμένοι, γιατί θα χάσουμε, θα απωλέσουμε, ακόμη και αυτά που έχουμε. Όπως έχουμε γράψει, «όποιος δεν διεκδικεί, χάνει και αυτά που έχει».
Με χαρά διαπιστώνουμε ότι τις τελευταίες ημέρες, ακόμη και αρκετοί από τους λεγόμενους μετριοπαθείς, ψύχραιμους και ήπιων τόνων αναλυτές που εμφανίζονται στην τηλεόραση, λένε αυτά που εμείς γράφουμε από το 2014. Όπως λένε και κάτι άλλο πολύ σημαντικό, που έχουμε εμείς μέχρι σήμερα εκφράζαμε μόνο στις κατ’ ιδίαν συναντήσεις μας: δεν πρέπει να διαφημίζουμε το Ελληνικό λόμπι στις ΗΠΑ και τις επιτυχίες του. Δεν πρέπει να μιλάμε για τον φιλέλληνα Μενέντεζ, τον φίλο της Ελλάδας τάδε, τον φίλα προσκείμενο δείνα. Μόνο να τους «κάψουμε» θα καταφέρουμε και στο τέλος θα βγούμε και εμείς χαμένοι.
Στην αρχή του άρθρου μας μιλήσαμε για Ελληνική επιθετική ρητορική, με τρόπο που θα πονάει την Τουρκία. Που πονάει η Τουρκία;
1. Στο θέμα της Κύπρου. Η Τουρκία εισέβαλλε το 1974 στο ανεξάρτητο και αναγνωρισμένο κράτος από τον ΟΗΕ, μέλος της ΕΕ, την Δημοκρατία της Κύπρου. Από το 1974 η Τουρκία αποτελεί δύναμη στρατιωτικής κατοχής του 37% του εδάφους της Κύπρου. Θα πρέπει να υπενθυμίζουμε συνεχώς προς κάθε κατεύθυνση την ύπαρξη Τουρκικού κατοχικού στρατού σε μια ανεξάρτητη χώρα και να ζητάμε και εμείς την άμεση και άνευ όρων αποχώρηση των Τουρκικών στρατευμάτων από το νησί, όπως ακριβώς ζητάμε την αποχώρηση των Ρωσικών στρατευμάτων από την Ουκρανία.
2. Στο θέμα της Συρίας. Η Τουρκία εισέβαλλε στο ανεξάρτητο και αναγνωρισμένο κράτος από τον ΟΗΕ, μέλος του Αραβικού Συνδέσμου, την Αραβική Δημοκρατία της Συρίας. Από τότε, έχει πραγματοποιήσει και άλλες εισβολές, με αποτέλεσμα να κατέχει παράνομα μεγάλο ποσοστό εδάφους της Συρίας. Στα κατεχόμενα εδάφη πραγματοποιεί εθνοκάθαρση. Περισσότεροι από 250.000 Κούρδοι έχουν βιαίως εκτοπιστεί από τις Τουρκικές δυνάμεις κατοχής και τους ισλαμοφασίστες που ελέγχουν. Ταυτόχρονα έχει αποδειχθεί ότι η Τουρκία αντί να συνεργάζεται με τους Δυτικούς για την καταπολέμηση του Ισλαμικού Κράτους, εξόπλιζε και ενδυνάμωνε τους ισλαμοφασίστες που κατέστρεψαν την Συρία, τακτική που συνεχίζει μέχρι και σήμερα.
3. Στο Ιράκ. Εδώ και 20 χρόνια, αργά αλλά σταθερά, η Τουρκία έχει εισβάλλει στο βόρειο Ιράκ, τις περιοχές του αυτόνομου Κουρδιστάν και έχει δημιουργήσει περισσότερες από 20 στρατιωτικές βάσεις. Σκοπός της Τουρκικής εισβολής στην ανεξάρτητη και αναγνωρισμένη από τον ΟΗΕ και τον Αραβικό Σύνδεσμο, Δημοκρατία του Ιράκ, είναι η εκκαθάριση της περιοχής από τους Κούρδους.
4. Στη Λιβύη. Από το 2018, η Τουρκία έχει εμπλακεί στρατιωτικά και κατά παράβαση των αποφάσεων του ΟΗΕ, στον εμφύλιο πόλεμο στη Λιβύη. Η Τουρκία μετέφερε στην Λιβύη βαριά όπλα και μισθοφόρους, παραβιάζοντας το εμπάργκο όπλων που έχει επιβάλλει ο ΟΗΕ. Η Τουρκία αρνείται συνεχώς να συνεργαστεί στις νηοψίες που γίνονται στην Μεσόγειο θάλασσα στα πλαίσια της επιχείρησης «IRINI», απαγορεύοντας να γίνονται νηοψίες στα Τουρκικά πλοία που μεταφέρουν εμπορεύματα στη Λιβύη. Γιατί η Τουρκία αρνείται τις νηοψίες; Προφανώς γιατί παραβιάζει το εμπάργκο όπλων.
5. Η Τουρκία παραβιάζει την Συνθήκη της Λωζάννης. Αν διερωτάσθε το πως, να θυμίσουμε ότι η Συνθήκη ρητά αναφέρει ότι για τα νησιά Ίμβρος και Τένεδος προβλέπεται καθεστώς αυτονομίας. Οι άρχοντες των νησιών θα πρέπει προέρχονται από την Ελληνική μειονότητα. Αλλά η Τουρκία φρόντισε να εξαφανίσει την ακμάζουσα και πολυπληθή Ελληνική μειονότητα της Ίμβρου και της Τενέδου, όπως εξαφάνισε την ακμάζουσα μειονότητα των 250.000 Ελλήνων της Κωνσταντινουπόλεως.
Σε παλαιότερο άρθρο μας, είχαμε αναφέρει πολλά ζητήματα τα οποία θα μπορούσαμε να διεκδικήσουμε από την Τουρκία, ώστε όταν έρθει η ώρα των διαπραγματεύσεων, να διαθέτουμε όπλα στα χέρια μας.
Διαβάστε σχετικά στο άρθρο του CosmoStatus ΕΔΩ.
Σε σχέση με το Κυπριακό, η θέση μας εκφράστηκε παλαιότερα με το άρθρο μας με τίτλο «Γιατί αυτοϋποβαθμιζόμαστε στο Κυπριακό» που μπορείτε να διαβάστε ΕΔΩ.
Θα πρέπει να σταματήσουμε να αποδεχόμαστε ως ισότιμους συνομιλητές τους Τουρκοκυπρίους, καθώς αποτελούν αποσχιστικά στοιχεία, που συνεργάστηκαν με τους Τούρκους κατακτητές και εξαιτίας τους η Δημοκρατία της Κύπρου παραμένει διαιρεμένη από το 1974. Ας αρνηθούμε επιτέλους να καθόμαστε στο ίδιο τραπέζι με τους κατακτητές μας.
Υπάρχουν πολλά που μπορεί να κάνει η Ελλάδα. Το σημαντικότερο όμως είναι η απόλυτη ενίσχυση των ενόπλων της δυνάμεων. Με ικανοποίηση ακούσαμε πριν λίγες ημέρες στην τηλεόραση, γνωστό αναλυτή να λέει αυτό που έχουμε πει και γράψει: η Ελλάδα θα πρέπει να γίνει Ισραήλ στον στρατιωτικό τομέα.
Η πολιτική του κατευνασμού, η πολιτική της ψυχραιμίας, δεν απέδωσε. Η πολιτική του χαμόγελου και των εναγκαλισμών μεταξύ Υπουργών, αποθράσυνε την Τουρκία. Δεν θα πρέπει να επιδιώκεται αλλά και ούτε να γίνεται αποδεκτή, καμία συνάντηση με Τούρκους αξιωματούχους, όσο συνεχίζεται η προσβλητική ρητορική. Χρειάζεται ρητορική επίθεση και προετοιμασία σε όλα τα επίπεδα. Απαιτείται προετοιμασία για όλα τ ενδεχόμενα. Και κυρίως χρειάζεται να πάψουμε να φοβόμαστε.
Αναπαραγωγή του άρθρου μπορεί να γίνει μόνο με ευδιάκριτη αναφορά στην πηγή CosmoStatus και χρήση live link
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου