Μέρος του να είσαι ή να γίνεσαι σύμμαχος είναι να συμφωνείς ποιοι είναι και ποιοι δεν είναι οι κοινοί σου εχθροί. Διαφορετικά, δεν θα υπήρχε εξ’ αρχής ανάγκη για τη συμμαχία. Αλλά αυτό είναι πιο εύκολο να το πεις παρά να το κάνεις, ειδικά όταν τουλάχιστον ένας σύμμαχος βρίσκεται σε ένα ταξίδι εγωισμού αντάξιο ενός Οθωμανού σουλτάνου.
Του Andreas Kluth για το Bloomberg
Μετάφραση: CosmoStatus
Στη συμμαχία του ΝΑΤΟ, αυτός θα ήταν και πάλι ο Τούρκος Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Εμφανίζεται μόνο για τον εαυτό του και ως αποτέλεσμα κάνει τα πράγματα πολύπλοκα, χωρίς λόγο. Για να φανεί δυνατός στο εσωτερικό πριν από τις εκλογές τον προσεχή Ιούνιο, συνεχίζει να τα βάζει με το μυαλό των φίλων και των εχθρών, χωρίς να τον ενδιαφέρει καθόλου το αν οι αηδίες του υπονομεύουν τη Δυτική συνοχή και την Ευρωπαϊκή ασφάλεια γενικότερα.
Σχεδόν όλα τα 30 κράτη μέλη του ΝΑΤΟ συμφωνούν ότι η Ρωσία υπό τον Πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν είναι ο κύριος αντίπαλος της συμμαχίας. Η λέξη «σχεδόν» είναι απαραίτητη μόνο επειδή ένα μέλος, η Ουγγαρία υπό τον πρωθυπουργό Βίκτορ Όρμπαν, αρνείται κατηγορηματικά να συμπαραταχθεί με τη Δύση και την Ουκρανία ενάντια στη Μόσχα. Ο Ερντογάν, επίσης, κρατά τις επιλογές του ανοιχτές, παίζοντας με τον Πούτιν, παριστάνοντας μια τον φίλο και μια τον εχθρό. Μερικές φορές αυτό παράγει καλά αποτελέσματα, όπως όταν οι δυο τους συμφώνησαν να αφήσουν την Ουκρανία να εξάγει σιτηρά. Άλλες φορές, απλώς σηκώνει τα φρύδια του.
Ο Ερντογάν συμπεριφέρεται ακόμη πιο ανεύθυνα όταν πρόκειται για τη Σουηδία και τη Φινλανδία, δύο χώρες εκτός ΝΑΤΟ, που θέλουν να ενταχθούν στη συμμαχία. Η ένταξή τους θα ήταν ωφέλιμη για όλους τους εμπλεκόμενους. Οι Σκανδιναβικές χώρες θα ήταν πιο ασφαλείς σύμφωνα με το Άρθρο 5 του ΝΑΤΟ, αυτό που λέει ότι μια επίθεση σε έναν είναι επίθεση εναντίον όλων. Και το ΝΑΤΟ θα ήταν ισχυρότερο στρατιωτικά και γεωγραφικά με τους Σκανδιναβούς.
Αλλά η Τουρκία και η Ουγγαρία σέρνουν τα πόδια τους αναφορικά με την επικύρωση της ένταξης των δύο χωρών. Ο Ερντογάν είναι το κύριο πρόβλημα. Στην πραγματικότητα, εκβιάζει τους Σουηδούς να υιοθετήσουν την άποψή του για την πολιτική στη Μέση Ανατολή. Για τον Ερντογάν, όλες οι κουρδικές οργανώσεις, είτε εδρεύουν στην Τουρκία, τη Συρία ή αλλού, είναι τρομοκρατικές που πρέπει να απαγορευτούν και να καταπολεμηθούν. Και θέλει και οι άλλες χώρες, κυρίως η Σουηδία, να ακολουθήσουν την ίδια γραμμή.
Ο Ερντογάν δεν έχει εντελώς άδικο για την τρομοκρατία ή για τους Κούρδους. Την Κυριακή στην Κωνσταντινούπολη, μια βόμβα σκότωσε τουλάχιστον 6 άτομα και τραυμάτισε δεκάδες. Μια γυναίκα συνελήφθη, αν και δεν είναι σαφές εάν έχει δεσμούς με κουρδικές οργανώσεις, όπως ισχυρίζεται ο Υπουργός Εσωτερικών της Τουρκίας.
Οι ΗΠΑ και η Ευρωπαϊκή Ένωση έχουν επίσης θέσει εκτός νόμου το PKK, μια κουρδική ομάδα στην Τουρκία. Αλλά δεν έχουν βάλει στη μαύρη λίστα το YPG, μια κουρδική πολιτοφυλακή στη Συρία που έχει διφορούμενους δεσμούς με το PKK και υπήρξε σύμμαχος στην καταπολέμηση του Ισλαμικού Κράτους. Ομοίως, η Σουηδία, η οποία έχει μεγάλη κουρδική κοινότητα και πολλά μέλη του κοινοβουλίου της είναι κουρδικής καταγωγής, έχει επίσης υιοθετήσει μια διαφοροποιημένη προσέγγιση μέχρι στιγμής. Ο Ερντογάν θέλει αυτό να τελειώσει.
Οι Σουηδοί φαίνονται πλέον έτοιμοι να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του Ερντογάν όσο καλύτερα μπορούν. Και έχουν δίκιο να το κάνουν. Για τη Σουηδία, η ένταξη στο ΝΑΤΟ και η ασφάλεια σε σχέση με τη Ρωσία είναι πολύ πιο σημαντική από την πολιτική απέναντι στους Κούρδους.
Εκεί που ο Ερντογάν είναι εντελώς εκτός γραμμής είναι στο Αιγαίο. Η χειρότερη εσωτερική ένταση του ΝΑΤΟ εδώ και δεκαετίες ήταν η έχθρα μεταξύ δύο κατ' όνομα συμμάχων, της Τουρκίας και της Ελλάδας, που θεωρούν πραγματικά ο ένας τον άλλο εχθρό. Από τότε που αναδύθηκαν από τη διάλυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, τα δύο κράτη τσακώνονται, τραβούν στιλέτα, πάνω από νησιά, στη Μεσόγειο για τα δικαιώματα για εξερεύνηση του βυθού της για φυσικό αέριο και πολλά άλλα.
Τον τελευταίο καιρό, η φιλονικία τους έγινε και πάλι περισσότερο από λεκτική. Οι Έλληνες καταγγέλλουν ότι οι Τούρκοι παραβιάζουν συνεχώς τα Ελληνικά χωρικά ύδατα και τον εναέριο χώρο. Οι Τούρκοι κατηγορούν τους Έλληνες για παρενόχληση Τουρκικών αεροσκαφών κατά τη διάρκεια κοινής αποστολής του ΝΑΤΟ, ακόμη και για κλείδωμα Τουρκικών F-16 από αντιαεροπορικό σύστημα που βρίσκεται στην Κρήτη.
Με συμμάχους σαν αυτούς, ποιος χρειάζεται εχθρούς; «Τα νησιά που κατέχετε δεν μας δεσμεύουν» χλεύασε ο Ερντογάν τους Έλληνες πρόσφατα. «Θα κάνουμε ό,τι είναι απαραίτητο όταν έρθει η ώρα. Όπως λέμε, μπορεί να έρθουμε ξαφνικά ένα βράδυ». Καλά διαβάσατε: Ο Ερντογάν στην πραγματικότητα απειλεί με πόλεμο μια άλλη χώρα του ΝΑΤΟ.
Όλες οι συμμαχίες, όπως και οι περισσότερες οικογένειες, έχουν τις εντάσεις τους. Και ο Ερντογάν έχει ήδη παίξει το ρόλο του μαύρου προβάτου εδώ και χρόνια. Προς ιδιαίτερη απογοήτευση των άλλων συμμάχων, αγόρασε ακόμη και ένα σύστημα αεράμυνας από τον Πούτιν που θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο την τεχνολογία των μαχητικών αεροσκαφών Αμερικανικής κατασκευής.
Αλλά σε αντίθεση με την Ουγγαρία, η Τουρκία είναι στρατηγικά απαραίτητη. Διαθέτει τον δεύτερο μεγαλύτερο στρατό του ΝΑΤΟ, μετά τις ΗΠΑ. Και χάρη στη γεωγραφία της, μπορεί να προβάλει δύναμη στον Εύξεινο Πόντο, στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο θάλασσα, καθώς και στη νοτιοανατολική Ευρώπη, τη βόρεια Αφρική, τον Καύκασο και τη Μέση Ανατολή.
Η προσπάθεια να καταλάβουμε τι πραγματικά θέλει ο Ερντογάν, έχει γίνει εμμονή στις πρωτεύουσες του ΝΑΤΟ, μετά βέβαια από την ανάλυση του τι σκέφτεται ο Πούτιν. Ο Ερντογάν απλώς φωνάζει ενόψει εκλογών; Ψάχνει για στρατιωτικές συμφωνίες με τις ΗΠΑ; Θέλει πραγματικά να ανοικοδομήσει την Τουρκία με την εικόνα των Οθωμανών, όπως ο Πούτιν φαντασιώνεται την αποκατάσταση της αυτοκρατορίας των Τσάρων; Πάνω από όλα, θα ήταν ο Ερντογάν αξιόπιστος σύμμαχος σε περίπτωση πολέμου;
Οι καιροί που ζούμε είναι πολύ σοβαροί για τέτοιου είδους προβληματισμούς. Η Δύση πρέπει να παραμείνει ενωμένη και δυνατή. Γι’ αυτό, πρέπει να κλείσουμε το θέμα με τους Σκανδιναβούς και να αφήσουμε στην άκρη αρχαίες αλλά κενές διαμάχες όπως αυτή μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων. Ένας στόχος πρέπει να υπερισχύσει όλων των άλλων: να αποτρέψει τον Πούτιν από την κλιμάκωση και τη διεύρυνση του πολέμου του. Όπως θα πρέπει να υπενθυμίζουν οι Τούρκοι στον πρόεδρό τους, αυτό είναι τόσο προς το συμφέρον της Τουρκίας όσο και προς του ΝΑΤΟ.
Αναπαραγωγή του άρθρου μπορεί να γίνει μόνο με ευδιάκριτη αναφορά στην πηγή CosmoStatus και χρήση live link
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου