Πρόταση σοκ για την «αξιοποίηση» των περίπου 135.000 εκπαιδευτικών όλων των βαθμίδων, από το νηπιαγωγείο έως το πανεπιστήμιο, των 2.500 που απασχολούνται σε θέσεις εκτός εκπαίδευσης, αλλά και των περίπου 17.000 αναπληρωτών κατά τους θερινούς μήνες στα Ελληνικά δικαστήρια κατέθεσαν οι δανειστές, που τα ξέρουν όλα!
Σύμφωνα με δημοσίευμα του Γιάννη Καμπουράκη στην εφημερίδα Αγορά, κατά τις συζητήσεις των τεχνικών κλιμακίων, η Ελληνική κυβέρνηση προέβαλε την έλλειψη προσωπικού, ως τον βασικό λόγο την εξαιρετικά αργή απονομή δικαιοσύνης στην Ελλάδα. Για τους δανειστές, η καθυστέρηση απονομής δικαιοσύνης αποτελεί πηγή πολλών δεινών.
Το ΔΝΤ βρήκε αυτομάτως τη λύση, με την οποία συμφώνησαν όλοι οι εκπρόσωποι των ελεγκτών.
Ζήτησαν από τους Έλληνες αξιωματούχους, οι εκπαιδευτικοί να έχουν άδεια ένα μήνα συνολικά και το υπόλοιπο διάστημα να απασχολούνται ως γραμματείς στα Ελληνικά δικαστήρια!
Τεκμηρίωσαν δε την πρότασή τους με δύο βασικά επιχειρήματα:
Πρώτον, ότι οι εκπαιδευτικοί έχουν το μορφωτικό επίπεδο να αντεπεξέλθουν στις απαιτήσεις της γραφικής εργασίας που απαιτούν τα δικαστήρια, άρα μπορούν να ξεμπλοκάρουν χιλιάδες υποθέσεις που δεν προχωρούν λόγω έλλειψης προσωπικού.
Δεύτερον, οι εκπαιδευτικοί κάνουν διακοπές το καλοκαίρι για δύο μήνες αντί για έναν, όπως η συντριπτική πλειονότητα των εργαζομένων. Άρα έχουν το χρόνο ώστε το υπόλοιπο διάστημα να απασχολούνται στα Ελληνικά δικαστήρια χωρίς αντίκτυπο στο εκπαιδευτικό τους έργο.
Η πρόταση απορρίφθηκε κατηγορηματικά από την Ελληνική πλευρά, με το επιχείρημα ότι μία τέτοια αλλαγή προσκρούει σε συνταγματικούς περιορισμούς.
Το προσωπικό που απασχολείται στα δικαστήρια πρέπει να ενταχθεί στον κλάδο των δικαστικών υπαλλήλων, για τον οποίο υπάρχουν συνταγματικά εχέγγυα άσκησης καθηκόντων.
Ωστόσο, η κυβέρνηση προβληματίζεται σοβαρά για το ενδεχόμενο η τρόικα να επαναφέρει την πρότασή της, δεδομένου ότι η απονομή δικαιοσύνης είναι θέμα που έρχεται και επανέρχεται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.
Προφανώς οι Έλληνες αξιωματούχοι που συμμετέχουν στη διαπραγμάτευση, θα ξέχασαν να πουν στους δανειστές ότι και οι δικαστικοί, όπως και οι γραμματείς των Ελληνικών δικαστηρίων, έχουν επίσης έναν ολόκληρο συνεχόμενο μήνα άδεια (τα δικαστήρια και το προσωπικό τους δεν εργάζονται ολόκληρο τον Αύγουστο) κάτι που προφανώς ξεχνάει και όλος ο κόσμος!
Θα ήταν πολύ πιο εποικοδομητική μία πρόταση που θα προέβλεπε την λειτουργία των δικαστηρίων και τον Αύγουστο, δίνοντας εκ περιτροπής άδειες στο προσωπικό κατά την διάρκεια όλων των μηνών του καλοκαιριού, όπως γίνεται και στο υπόλοιπο Δημόσιο.
Επίσης, οι μισθοί των δικαστικών υπαλλήλων δεν είναι χαμηλοί, όπως αυτοί των εκπαιδευτικών, οι οποίοι με μεταπτυχιακά, μόλις που φτάνουν τα 1000 (χίλια) ευρώ το μήνα!
Επίσης, καλό θα είναι να θυμίσει κάποιος στους ξερόλες δανειστές πως οι αργίες των σχολείων στην Ελλάδα είναι ακριβώς οι ίδιες με τις αργίες των σχολείων στη Γερμανία.
Η διαφορά βρίσκεται στο γεγονός πως στην Ελλάδα λόγω των κλιματικών συνθηκών, οι διακοπές του καλοκαιριού για τους εκπαιδευτικούς διαρκούν 2 μήνες (από 1 Ιουλίου ως 30 Αυγούστου), ενώ στην Γερμανία είναι μοιρασμένες σε πολλές εβδομάδες κατά την διάρκεια της σχολικής χρονιάς.
Μήπως όμως, ξεκίνησε πάλι το παιχνίδι της διασποράς φόβου στην εκπαιδευτική κοινότητα, για δήθεν μείωση των καλοκαιρινών διακοπών, με στόχο ακόμη μία αύξηση του διδακτικού ωραρίου το άμεσο προσεχές διάστημα;
Με το φόβο της μείωσης της διάρκειας των καλοκαιρινών διακοπών, ο εκπαιδευτικός «θύμα», προκειμένου να μη χάσει τις διακοπές του, θα εργαστεί για 2-3 ώρες παραπάνω την εβδομάδα!.
Θυμηθείτε πως πέρασε η προηγούμενη αύξηση του διδακτικού ωραρίου κατά 2 ώρες! Φόβιζαν με τη διαθεσιμότητα και την ενδεχόμενη απόλυση τους εκπαιδευτικούς και όταν απλώς αυξήθηκε το ωράριο, όλοι είπανε «Δόξα Τω Θεώ!!! Πάλι καλά! Δεν έχασα τη δουλειά μου!»
Θυμίζουμε πως σύμφωνα με μελέτη της UNESCO το 2012, κάθε μία ώρα διδακτικού έργου ενός καθηγητή αντιστοιχεί σε 4 ώρες εργασίας γραφείου!!!
Άρα οι 23 ώρες την εβδομάδα στην τάξη, αντιστοιχούν σε 92 ώρες δουλειάς γραφείου.
Αυτό συμβαίνει διότι η δυσκολία μίας εργασίας καθορίζεται κατά βάση από το πλήθος και τη δυσκολία των αποφάσεων που καλείται να λάβει ο εργαζόμενος κατά τη διάρκειά της.
Ποιο είναι το επάγγελμα στο οποίο ο εργαζόμενος πρέπει να λαμβάνει συνεχώς σημαντικές αποφάσεις για την πορεία της εργασίας του;
Του εκπαιδευτικού.
Αυτός είναι και ο λόγος που οι εκπαιδευτικοί παθαίνουν συχνά υπερκόπωση και γενικώς στρεσάρονται πολύ περισσότερο από άλλους εργαζόμενους.
Ο εκπαιδευτικός όταν χτυπήσει το κουδούνι, πρέπει να μπει στην τάξη και να κάνει μάθημα. Δεν μπορεί να πιει καφέ, δεν μπορεί να φάει, δεν μπορεί να καπνίσει, δεν μπορεί να πάει στην τουαλέτα, δεν μπορεί να δεχτεί τηλέφωνο.
Επίσης, υπάρχει και η μεγάλη γραφειοκρατία που υπάρχει στο σχολείο, αλλά και κυρίως, η προετοιμασία των μαθημάτων της επόμενης ημέρας στο σπίτι:
δημιουργία φυλλαδίων με ασκήσεις, δημιουργία διαγωνισμάτων, διόρθωση τετραδίων και διαγωνισμάτων κλπ…
Ας μην ξεχνάμε πως ο εκπαιδευτικός έχει να διαχειριστεί παιδιά, με τις ιδιαιτερότητες του καθενός και τις ιδιαιτερότητες των γονέων τους.
Επίσης, πρέπει να είναι σε θέση να αντιμετωπίσει όχι μόνο το γνωστικό αντικείμενο, αλλά και το ψυχολογικό, να διαχειριστεί μια κρίση – διαμάχη ανάμεσα σε δύο εφήβους κλπ…
Πόσοι από εσάς που διαβάζετε αυτές τις γραμμές μπορείτε να ανταποκριθείτε σε καθημερινή βάση σε όλα αυτά;
Αν νομίζετε πως μπορείτε, πολύ απλά, αποκτείστε ανάλογο πανεπιστημιακό πτυχίο και ακολουθείστε και εσείς το «εύκολο» επάγγελμα του εκπαιδευτικού, για να «κάθεστε» το καλοκαίρι.
Σύμφωνα με δημοσίευμα του Γιάννη Καμπουράκη στην εφημερίδα Αγορά, κατά τις συζητήσεις των τεχνικών κλιμακίων, η Ελληνική κυβέρνηση προέβαλε την έλλειψη προσωπικού, ως τον βασικό λόγο την εξαιρετικά αργή απονομή δικαιοσύνης στην Ελλάδα. Για τους δανειστές, η καθυστέρηση απονομής δικαιοσύνης αποτελεί πηγή πολλών δεινών.
Το ΔΝΤ βρήκε αυτομάτως τη λύση, με την οποία συμφώνησαν όλοι οι εκπρόσωποι των ελεγκτών.
Ζήτησαν από τους Έλληνες αξιωματούχους, οι εκπαιδευτικοί να έχουν άδεια ένα μήνα συνολικά και το υπόλοιπο διάστημα να απασχολούνται ως γραμματείς στα Ελληνικά δικαστήρια!
Τεκμηρίωσαν δε την πρότασή τους με δύο βασικά επιχειρήματα:
Πρώτον, ότι οι εκπαιδευτικοί έχουν το μορφωτικό επίπεδο να αντεπεξέλθουν στις απαιτήσεις της γραφικής εργασίας που απαιτούν τα δικαστήρια, άρα μπορούν να ξεμπλοκάρουν χιλιάδες υποθέσεις που δεν προχωρούν λόγω έλλειψης προσωπικού.
Δεύτερον, οι εκπαιδευτικοί κάνουν διακοπές το καλοκαίρι για δύο μήνες αντί για έναν, όπως η συντριπτική πλειονότητα των εργαζομένων. Άρα έχουν το χρόνο ώστε το υπόλοιπο διάστημα να απασχολούνται στα Ελληνικά δικαστήρια χωρίς αντίκτυπο στο εκπαιδευτικό τους έργο.
Η πρόταση απορρίφθηκε κατηγορηματικά από την Ελληνική πλευρά, με το επιχείρημα ότι μία τέτοια αλλαγή προσκρούει σε συνταγματικούς περιορισμούς.
Το προσωπικό που απασχολείται στα δικαστήρια πρέπει να ενταχθεί στον κλάδο των δικαστικών υπαλλήλων, για τον οποίο υπάρχουν συνταγματικά εχέγγυα άσκησης καθηκόντων.
Ωστόσο, η κυβέρνηση προβληματίζεται σοβαρά για το ενδεχόμενο η τρόικα να επαναφέρει την πρότασή της, δεδομένου ότι η απονομή δικαιοσύνης είναι θέμα που έρχεται και επανέρχεται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.
Προφανώς οι Έλληνες αξιωματούχοι που συμμετέχουν στη διαπραγμάτευση, θα ξέχασαν να πουν στους δανειστές ότι και οι δικαστικοί, όπως και οι γραμματείς των Ελληνικών δικαστηρίων, έχουν επίσης έναν ολόκληρο συνεχόμενο μήνα άδεια (τα δικαστήρια και το προσωπικό τους δεν εργάζονται ολόκληρο τον Αύγουστο) κάτι που προφανώς ξεχνάει και όλος ο κόσμος!
Θα ήταν πολύ πιο εποικοδομητική μία πρόταση που θα προέβλεπε την λειτουργία των δικαστηρίων και τον Αύγουστο, δίνοντας εκ περιτροπής άδειες στο προσωπικό κατά την διάρκεια όλων των μηνών του καλοκαιριού, όπως γίνεται και στο υπόλοιπο Δημόσιο.
Επίσης, οι μισθοί των δικαστικών υπαλλήλων δεν είναι χαμηλοί, όπως αυτοί των εκπαιδευτικών, οι οποίοι με μεταπτυχιακά, μόλις που φτάνουν τα 1000 (χίλια) ευρώ το μήνα!
Επίσης, καλό θα είναι να θυμίσει κάποιος στους ξερόλες δανειστές πως οι αργίες των σχολείων στην Ελλάδα είναι ακριβώς οι ίδιες με τις αργίες των σχολείων στη Γερμανία.
Η διαφορά βρίσκεται στο γεγονός πως στην Ελλάδα λόγω των κλιματικών συνθηκών, οι διακοπές του καλοκαιριού για τους εκπαιδευτικούς διαρκούν 2 μήνες (από 1 Ιουλίου ως 30 Αυγούστου), ενώ στην Γερμανία είναι μοιρασμένες σε πολλές εβδομάδες κατά την διάρκεια της σχολικής χρονιάς.
Μήπως όμως, ξεκίνησε πάλι το παιχνίδι της διασποράς φόβου στην εκπαιδευτική κοινότητα, για δήθεν μείωση των καλοκαιρινών διακοπών, με στόχο ακόμη μία αύξηση του διδακτικού ωραρίου το άμεσο προσεχές διάστημα;
Με το φόβο της μείωσης της διάρκειας των καλοκαιρινών διακοπών, ο εκπαιδευτικός «θύμα», προκειμένου να μη χάσει τις διακοπές του, θα εργαστεί για 2-3 ώρες παραπάνω την εβδομάδα!.
Θυμηθείτε πως πέρασε η προηγούμενη αύξηση του διδακτικού ωραρίου κατά 2 ώρες! Φόβιζαν με τη διαθεσιμότητα και την ενδεχόμενη απόλυση τους εκπαιδευτικούς και όταν απλώς αυξήθηκε το ωράριο, όλοι είπανε «Δόξα Τω Θεώ!!! Πάλι καλά! Δεν έχασα τη δουλειά μου!»
Θυμίζουμε πως σύμφωνα με μελέτη της UNESCO το 2012, κάθε μία ώρα διδακτικού έργου ενός καθηγητή αντιστοιχεί σε 4 ώρες εργασίας γραφείου!!!
Άρα οι 23 ώρες την εβδομάδα στην τάξη, αντιστοιχούν σε 92 ώρες δουλειάς γραφείου.
Αυτό συμβαίνει διότι η δυσκολία μίας εργασίας καθορίζεται κατά βάση από το πλήθος και τη δυσκολία των αποφάσεων που καλείται να λάβει ο εργαζόμενος κατά τη διάρκειά της.
Ποιο είναι το επάγγελμα στο οποίο ο εργαζόμενος πρέπει να λαμβάνει συνεχώς σημαντικές αποφάσεις για την πορεία της εργασίας του;
Του εκπαιδευτικού.
Αυτός είναι και ο λόγος που οι εκπαιδευτικοί παθαίνουν συχνά υπερκόπωση και γενικώς στρεσάρονται πολύ περισσότερο από άλλους εργαζόμενους.
Ο εκπαιδευτικός όταν χτυπήσει το κουδούνι, πρέπει να μπει στην τάξη και να κάνει μάθημα. Δεν μπορεί να πιει καφέ, δεν μπορεί να φάει, δεν μπορεί να καπνίσει, δεν μπορεί να πάει στην τουαλέτα, δεν μπορεί να δεχτεί τηλέφωνο.
Επίσης, υπάρχει και η μεγάλη γραφειοκρατία που υπάρχει στο σχολείο, αλλά και κυρίως, η προετοιμασία των μαθημάτων της επόμενης ημέρας στο σπίτι:
δημιουργία φυλλαδίων με ασκήσεις, δημιουργία διαγωνισμάτων, διόρθωση τετραδίων και διαγωνισμάτων κλπ…
Ας μην ξεχνάμε πως ο εκπαιδευτικός έχει να διαχειριστεί παιδιά, με τις ιδιαιτερότητες του καθενός και τις ιδιαιτερότητες των γονέων τους.
Επίσης, πρέπει να είναι σε θέση να αντιμετωπίσει όχι μόνο το γνωστικό αντικείμενο, αλλά και το ψυχολογικό, να διαχειριστεί μια κρίση – διαμάχη ανάμεσα σε δύο εφήβους κλπ…
Πόσοι από εσάς που διαβάζετε αυτές τις γραμμές μπορείτε να ανταποκριθείτε σε καθημερινή βάση σε όλα αυτά;
Αν νομίζετε πως μπορείτε, πολύ απλά, αποκτείστε ανάλογο πανεπιστημιακό πτυχίο και ακολουθείστε και εσείς το «εύκολο» επάγγελμα του εκπαιδευτικού, για να «κάθεστε» το καλοκαίρι.
Κάθε εργασία έχει τις ιδιαίτερες απαιτήσεις και δυσκολίες της .Καθένας εργαζόμενος χρειάζεται χρόνο να προσαρμοστεί για να μπορέσει να ανταποκριθεί σε αυτές ...Αυτή η πρόταση εκ μέρους του ΔΝΤ θα μπορούσε να χαρακτηριστεί επιεικώς ΑΝΟΗΤΗ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ με τις θέσεις του άρθρου.Στο μόνο που δεν συμφωνώ είναι ο απολογητικός χαρακτήρας που έχει προς το τέλος-αν και καταλαβαίνω τον λόγο....ΕΝΝΟΕΊΤΑΙ πως δεν μπορεί ο καθένας μας να ξέρει πώς να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις αυτής της εργασίας εάν δεν έχει εκπαιδευτεί γι'αυτό κι αν δεν έχει ώρες κι ώρες εργασίας για να μπορέσει να προσαρμόσει τις θεωρητικές γνώσεις του στην πραγματικότητα κάθε σχολείου ,κάθε τάξης ,κάθε παιδιού,κάθε περιοχής που βρίσκεται το σχολείο κλπ,κλπ.Αμέτρητες οι παράμετροι!
Οι εκπαιδευτικοί χρειάζονται αυτόν τον χρόνο διακοπών ,όπως τον χρειάζονται και τα παιδιά μας.Κι όποιος από εμάς πάει να συγκρίνει την δική του δουλειά με οποιουδήποτε άλλου χωρίς να είναι γνώστης του αντικειμένου είναι απλώς ...ιδιώτης!